Ο Άμλετ του Χάρολντ Μπλουμ || Στο Πατάρι του Gutenberg

--- Στο Πατάρι του Gutenberg -
Ο Ήρκος Ρ. Αποστολίδης μιλάει για τον Άμλετ κατά Harold Bloom με αφορμή το έργο του «Σαίξπηρ. Η επινόηση του ανθρώπινου» (Απόδοση: Άρης Μπερλής, Θέμελης Γλυνάτσης, Απόδοση, επιμέλεια, σχόλια: Ήρκος Ρ. Αποστολίδης).
Βρείτε το: www.dardanosne...
Μπορείτε να ενημερώνεστε για τις νέες μας εκδόσεις, προσφορές, βιντεοσκοπημένες εκδηλώσεις (πατάρι του Gutenberg) κ.ά. και μέσω e-mail. Εγγραφείτε εδώ: www.dardanosne...

[@sinalkis4928]

Σας ευχαριστώ από καρδιάς κύριε Ήρκο. Κάνατε το βράδυ μου πολύ πιο ενδιαφέρον,από ότι ήταν.

[@anonymous10.10.]

Ευτυχώς που υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι να μας φωτίζουν.

[@mademoisellealex918]

Εξαιρετικός όπως πάντα! Ευχαριστούμε που το ανεβάζετε!

[@panosveto5729]

Πραγματικά ο κύριος Ηρκος είναι ο μόνος που δεν προσπαθεί να πουλήσει το ο βιβλίο αλλά να μιλήσει για την ουσία του ακόμα και αν δεν του αρέσει. Με την πρώτη προσφορά θα το αγοράσω και αυτό το τεράστιο βιβλίο. ❤

[@dimitristselepis6123]

Πραγματικός Δάσκαλος ο κ. Ήρκος. Σας ευχαριστούμε που μας ανοίγεται τα μάτια!!!

[@dimitriskalatzis343]

Υποκλίνομαι Στον Ηρκο Και Στάντη. Και στον κύριο Μπαρζωκα. Ευχαριστούμε.

[@afk2514]

Απολαυστικοί όπως πάντα.

[@annailiadou7419]

Μπράβο σας.

[@cortlinux]

Τους αγαπάω αλλά τελικά και στον Πετρετζίκη να πάνε πάλι η κουβέντα θα καταλήξει σε Νίτσε και Σωκράτη. Καθαρά χιουμοριστικά και χωρίς εμπάθεια. Έχουν τόση αγάπη και πάθος για το θέμα τους που διαφαίνεται από τα άκρα του σύμπαντος.

[@gavroktonoi21]

Εμένα μου αρέσει πάρα πολύ που ο Δορδανάς πειράζει τον Ήρκο. Πέρα από όλα αυτά να πούμε ότι οι εκδόσεις gutenberg κάνουν εξαιρετική δουλειά και οφείλω να πω ότι εκδίδει την αφρόκρεμα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Εύχομαι να συνεχίσετε έτσι.

[@gavroktonoi21]

Δαρδανός*

[@cortlinux]

1:14:50 ο Επιμηθέας

[@dimkilago2958]

Ο Άμλετ είναι ο εκδικητής μέσα στην μεσαιωνική καμαρίλα. Ωραίο υλικό για κωμωδία, αλλά δεν γράφτηκε σαν κωμωδία.

[@dimkilago2958]

Η Ορέστεια πχ καταλήγει σε πολιτισμένη δίκη με τον Αισχύλο να έχει κριτιράρει όλο το ταξικό οικοδόμημα, όλο το αστόχαστο πνεύμα ,μαζί και τους θεούς και να το στενεύει στην σύγκρουση Απόλλωνα Ερινύων πριν καταλήξει στην δίκη. Θυμικού και λόγου δηλαδή. Βρίσκουν την ισορροπία τους σε μια συνείδηση που τα έχει και τα δύο και κοιτάει το πράγμα πανοραμικά. Μέσα από την μεσαιωνική καμαρίλα μόνο το μελόδραμα του ιδιώτη ζει και χωρίς δίκη. "Μα η Δίκη λάμπει στα φτωχά κι άραχλα σπίτια και του δικαίου το βίο τιμά, ενώ απ' τα χρυσοστόλιστα με αδικίες παλάτια φεύγει και δε γυρνάει τα μάτια και πάει στα τιμημένα, δίχως να ψηφά τη ψευτοφημισμένη δύναμη του πλούτου κι όλα σε δίκιο τέλος κυβερνά." "Έδωσαν οι θεοί και κούρσεψε αυτός της πόλη του Πριάμου" Η αρχή του μοιραίου κακού, «πάθει μάθος».

[@kanellosIC]

Ε ναι