Οι εξουθενωμένοι γονείς της δεύτερης βάρδιας

Η γονεϊκή εξουθένωση είναι ένα από τα σημεία των καιρών μας.
Η δεύτερη βάρδια, επίσης
Γονείς σε συνεχή εγρήγορση, τρέξιμο, υποχρεώσεις χωρίς στήριξη και βοήθεια.
Ελάτε να δούμε πως και πόσο μας αφορά
Ελάτε να συζητήσουμε μαζί για τους τρόπους που θα μπορούσαν να αλλάξουν τις συνθήκες.
Κάντε την εγγραφή σας στο κανάλι
Subscribe:
Βρείτε με στα social media
Facebook: / andrianiaggelidaki
Instagram: / andriani_agg

[@mariat5581]

Μας έλειψε η εκπομπή σου Ανδριανή!!!❤

[@ΕΥΤΥΧΙΑΤΖΩΡΤΖΗ]

Μπράβο σας για άλλη μια φορά!!! Επικαιρο όσο ποτέ άλλοτε, με τους ρυθμούς που κινούνται σχεδόν όλα τα ζευγάρια με τις τόσες πολλές υποχρεώσεις νιώθουν απίστευτη κόπωση στο τέλος της ημέρας.

[@ANDRIANIAGGELIDAKI]

Οι προκλήσεις είναι πολλές και εμείς καλούμαστε να λειτουργήσουμε "άψογα" σε όλα τα επίπεδα. Εισπνοή - εκπνοή!

[@ellensfin3020]

Μπράβο 😊

[@exvioloniste]

Ωραίο το θέμα.Διαχρονικο.Πολιτικα το έχουν εκμεταλλευτεί τα κόμματα δεκαετίες τώρα.Προσωπικα αναγκάστηκα να σταματήσω την καριέρα μου για το μεγάλωμα των παιδιών και αφού έφτασαν τα 4 έτη να αλλάξω τομέα βρίσκοντας απογευματινη καιΒραδυνή απασχοληση.Εκτος από την γονική εξουθένωση προστέθηκε και η κρίση στη σχέση μου με τον άνδρα μου όμως αφού δεν βλεπομασταν παρά μόνο Κυριακη

[@ANDRIANIAGGELIDAKI]

Γεωργία σε ευχαριστώ που μοιράζεσαι μαζί μας την εμπειρία σου. Πάρα πολύ σημαντική η παράμετρος που αναφέρεις για τη σχέση με τον σύντροφο.

[@marketatomcikova8473]

Πολύ ωραίο θέμα, μπράβο σας. Αν και στην Τσεχία οι συνθήκες είναι πολύ καλύτερες, οι μαμάδες μένουν 3 χρόνια σπίτι σε μητρική και γονική άδεια, και ύστερα μπορούν να ζητήσουν μειωμένο ωράριο, υπάρχουν και εδώ πολλά άλλα ζητήματα αναφορικά με αυτό το θέμα. 1.Η μητρική άδεια διαρκεί 6 μήνες, ύστερα ακολουθεί η γονική άδεια πληρωμένη μόνο με συμβολικό επίδομα από το κράτος και δεν υπάρχουν αρκετοί παιδικοί σταθμοί να καλύψουν μαμάδες που θέλουν να επιστρέψουν στην εργασία. 2. Αυτό το πλαίσιο ουσιαστικά κρατάει πολλές μαμάδες για πολλά χρόνια απομονωμένες να ξεχάσουν ο,τι έχουν μάθει στη ζωή τους. 3.Συνήθως ακολουθούν διαφορές των εισοδημάτων, και επίσης πολλές διακοπές παιδιών που μόνο το περίπου ένα τρίτο καλύπτουν οι μέρες των αδειών... Γενικά συμφωνώ μαζί σας... περισσότερη υποστήριξη του κράτους χρειάζεται, ειδικά να δημιουργηθούν ανθρώπινες συνθήκες... Αχ 😂 έχω πολλές ιδέες τι θα μπορούσαν να σκεφτούν τα πολιτικά κόμματα να κάνουν τη ζωή των οικογενειών πιο άνετη και ευχάριστη. Σας ευχαριστώ για τη δουλειά σας, ανοίγετε θέματα πολύ χρήσιμα, μπράβο σας. Σας εύχομαι το καλύτερο!!!

[@ANDRIANIAGGELIDAKI]

Να μας πείτε τις ιδέες σας!!!! Είναι πολύ ουσιαστκό εμείς που βιώνουμε τη δυσκολία να βάζουμε πρώτοι στο τραπέζι προτάσεις

[@marketatomcikova8473]

@@ANDRIANIAGGELIDAKI Καλησπέρα σας, ας μοιραστώ μαζί σας μερικές ιδέες: Δημόσιο επίπεδο: 1) υποχρεωτικά μειωμένα ωράρια διαφορετικών επιπέδων (1/5 - 2/3) για εργαζόμενες μητέρες παιδιών κατώτερης ηλικίας των 10?/15? ετών. Θα έπρεπε όμως να υπάρχουν συμφέροντα (π.χ. φορολογικές ελαφρύνσεις) για τις εταιρείες ή/και επιδόματα από ευρωπαϊκά προγράμματα. 2) Σε μεγάλες εταιρίες άνω των ΑΒ υπαλλήλων να ήταν υποχρεωτικές παιδικές ομάδες με επαγγελματίες νταντές ή σύλλογοι με λειτουργία σαν τους παιδικούς σταθμούς = ναι, τα παραπάνω αναφερόμενα απαιτούνται απο τη μεριά του κράτους να γίνει ενέργεια, όμως με αποτέλεσμα που πολλές μητέρες επαγγελματίες ή όσες μπορούν και θέλουν να δουλεύουν δεν θα κάθονταν άνεργες για πάρα πολλά χρόνια σπίτι, επίσης αυτές από τον μισθό τους τους θα πλήρωναν απαραίτητους φόρους και ασφάλειες. Ιδιωτικό επίπεδο: 1) co-work κέντρα = ευχάριστοι χώροι με γραφεία ενωμένα με μικρούς παιδικούς σταθμούς ή χώρους κατάλληλους για μωρά και νταντές/δασκάλες/εκπαιδευτές. Συνήθως λειτουργούν ως σύλλογοι ή γραφεία. Μητέρες δουλεύουν σε γραφείο και απέναντι σε μια διπλανή αίθουσα έχουν τα παιδιά τους που είτε είναι μικρά και κάνουν το δικό τους πρόγραμμα με τις νταντές ή κυρίες, είτε τα απογεύματα πιο μεγάλα παιδιά κάνουν διάφορες απογευματινές δραστηριότητες, ή απλώς παίζουν και χαλαρώνουν με επίβλεψη. Συνήθως εδώ μπορεί να "ενοικιάζουν" μια θέση για εργασία και κάνουν εγγραφή και για τα παιδιά τους, το κόστος της ενοικίασης εξαρτάται από τον αριθμό ημερών στο co-work, και από τον αριθμό των παιδιών. Συνήθως η τιμή εμπεριέχει διαφορά πακέτα (φαγητά, δραστηριότητες). 2) Τα απογευματινά κλαμπ σε σχολεία με επίβλεψη και ελεύθερη απασχόληση ή με συγκεκριμένη δραστηριότητα - Συνήθως λειτουργούν ως σύλλογοι ή εταιρείες του συγκεκριμένου δήμου ή της περιοχής - τα παιδιά μετά το τέλος του σχολείου παραμένουν σε μια ειδική τάξη του ίδιου σχολείου και ετοιμάζουν με την επίβλεψη ενός παιδαγωγού τις ασκήσεις για την επόμενη μέρα. Η παίζουν επιτραπέζια ή ζωγραφίζουν ή πάνε στην αυλή. Οι μητέρες τους τα παίρνουν από το κλαμπ όταν σχολάσουν με έτοιμες ασκήσεις, τα παιδιά έχουν παίξει κιόλας και μητέρες δεν χρειάζονται να τους κάνουν ταξιτζήδες από σχολεία σε διαφορετικά μέρη για δραστηριότητες... εξοικονόμηση χρόνου και ενέργειας. 3) Οικονομικο ΤΙΠ: μοιραστείτε μια νταντά για 2/3 οικογένειες για παιδιά με παρόμοιες ηλικίες. Η επαγγελματική νταντά θα κερδίσει παραπάνω χρήματα και μόνιμη δουλειά, από την άλλη οι οικογένειες θα πληρώνουν λιγότερα χρήματα για το baby sitting, μόνο πρέπει να καθοριστούν από την αρχή βασικοί κανόνες, πως θα μοιράζονται τα έξοδα υπό διαφορετικές περιστάσεις. Αγαπητή Ανδριανή, σας έχω αναφέρει τα βασικά, όσα εν μέρει ξεκινάνε και εδώ στην Τσεχία. Μακάρι να ξεκινήσουν να αλλάζουν τα πράγματα και στη δεύτερη πατρίδα μου, την Ελλάδα. Σας ευχαριστώ και πάλι για τις εκπομπές σας, είστε πολύ μπροστά. Μπράβο

[@ANDRIANIAGGELIDAKI]

@@marketatomcikova8473 όλα όσα αναφέρετε είναι σημαντικά, ουσιαστικές λύσεις! Σας ευχαριστώ που συμμετέχετε στην κουβέντα μας γιατί έτσι μπαίνουν στο τραπέζι ιδέες και λύσεις που σε ατομικό επιπέδο μπορούμε να εφαρμόσουμε. Ας ξεκινήσουμε με όσα μπορούμε οι ίδιοι να κάνουμε. Προσωπικά πήρα ιδέες!!!

[@dimimall]

Πολύ χαμηλός ήχος

[@aretibalaska3110]

Την λύση δε μας έδωσες

[@ANDRIANIAGGELIDAKI]

Τη λύση οφείλουμε να την αναζητήσουμε και να την δώσουμε όλοι μαζί. Είναι θέμα κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό. Ο κάθε ένας από εμάς κάνει τις επιλογές και τις αλλαγές για να λειτουργήσει το δικό του μικρο- σύστημα, αλλά για να αλλάξουν επι της ουσίας τα πράγματα θέλει παρεμβάσεις συνολικά. Όπως λέω τόσο στις γονικές άδειες, στην εκπαίδευση, στα ωράρια των σχολείων, στην εργοδοτική κουλτούρα, στο νομικό - εργασιακό πλαίσιο και άλλα πολλά!