Polat 'ın öyküleri toplumun anatomisini ortaya serer. Kimiz biz, nasıl ilişkiler yaşıyoruz, neden bu kadar acılarla yüklüyüz, niye bu kadar kötüyüz, iyi insan olmak zor mu vb. pek soruyu sorduruyor bize. Sarsıyor, acıtıyor, parçalıyor, içimize oturuyor ; açmazlarımızı sorgulamamızı, varoluşun içindeki yerimizi, olması gerekenlerimizi, olamayanları görmemizi, bilince çıkarmamızı sağlıyor. İyi ki yazıyor. Kalemi yaranın üstünü örtmüyor, onun kabuğunu kaldırıp görünür olmasını, okurun da o acıyı yaşayıp rahatsız olmasını, öykü kişisi ile empati kurup insan yanını bulmasını salık veriyor.