Open dialogue: succesvolle Finse methode om psychose te behandelen - Psychiater Dirk Corstens

[@evelineboot2252]

Zeer interessant!! Dank je wel!! Ik ken beide zijden van verward zijn, zowel zelf als in de rol van verpleegkundige. De ggz heeft mij nooit verstaan. 40 jaar lang. Psycho Medicatie heb ik altijd geweigerd. Door mijn eigen zoektocht heb ik veel gevonden in ons zo zieke gezinssysteem van mijn oorsprong. Zeer ernstig. En het zoeken is nog niet voltooid. Ik herken veel in de waardigheid en het respect van gehoord worden als mens, als zéér belangrijk, in mijn beide rollen. Echter was zeer vaak een roepende in de woestijn!❤

[@margaretha4347]

Vaak kan het leggen aan wat je gevormd heb,maar ggz is en verdien model medicijnen maken en mens niet beter eerder slechter

[@dottedrhino]

Het gaat om *luisteren* naar de "patiënt". Wat de "patiënt" zegt IS geen onzin - het is een logisch systeem dat je gewoon kunt opschrijven. In mijn geval heb ik diverse trauma's. Als daar nou eens naar GELUISTERD werd, was ik nooit chronisch ziek geworden. Want wees eerlijk: men gebruikt gewoon de term: "in de war". Niks in de war. Luisteren.

[@nabilc1667]

Precies.

[@hermanhelmich]

Geweldig

[@Loufi303]

Zeer sympathieke aanpak, maar dan moet je wel nog betekenisvolle contacten hebben, en die mensen bovendien bereid vinden om aan zo'n enorm intensieve aanpak mee te werken. De persoon met psychose die ik ken, heeft zich al lang geleden afgezonderd, ook van zijn familie. Waar in zijn geval wel valt te herkennen hoe en op welk moment de trein van de rails is gelopen, zijn die omstandigheden als zodanig niet meer op te lossen (door psychische comorbiditeiten en verregaande lichamelijke aftakeling). Enfin, deze persoon behoort dan tot die kennelijke minderheid die níet meer met deze methode geholpen kan worden. Toch lijkt het me sterk dat je in Nederland veel patienten zult vinden die op zoveel steun uit hun directe omgeving kunnen rekenen. Juist het isolement is deel van het probleem? Het is overigens dieptriest om te zien hoe deze persoon volgepompt wordt met psychofarmaca - die zijn geheugen lijken aan te tasten, evenals zijn waardigheid. Naar hem geluisterd wordt er niet en van een 'veilige omgeving' is al helemaal geen sprake. Nogal voorspelbaar zie je hem dus hardhollend achteruitgaan en lijkt hij het point of no return inmiddels voorbij.

[@kristine6996]

België heeft dat zeker en vast nodig. Knap.