Զարմանալի է. սիլիկոնե կիսամերկ արտասահմանցի պարուհիները մի ժամում միլիոն դիտում են ապահովուն: Հայոց այս իմաստուն պարերը, տարիներ են անցել, հազիվ հարյուրների հասնող դիտում ունեն և հատուկենտ կոմենտներ։ Այն դեպքում, երբ դրանք ազգային գոյապայքարի միջով հազարամյակների ճանապարհ են անցել։ Պարարվեստի մշակները, գյուղից գյուղ ընկած, հայտնաբերել, գրի են առել, մաքրազերծել ժամանակի փոշուց, օտար տարրերից, ու, մաքրամաքուր ազգային մշակույթ որպես, հանձնել սերունդներին: Օտարները հմայվում են հայ էթնիկ պարով, որ թունդ է հանում հոգին, արյան հետ խաղում երակներում, իսկ հայ դիտողը ափսոսում է մի սմայլիկ դնի, մի դիտում ապահովի։ Դիտողները գեներով մաքուր հայերն են։ Իսկ նրանք շատ քիչ են մնացել Հայաստանում։