Płacz dziecka rzeczywiście bywa trudny dla rodziców. Szczególnie dla rodziców nie tego płaczącego dziecka 😉. Kiedy w miejscu publicznym płacze jakieś dziecko ( grymasi, wymusza, krzyczy it'd) po reakcjach przechodniów można obstawiać, który z nich ma swoje dzieci, a kto tylko obok dziecka kiedyś stał 😉. Dobry materiał! Pozdrawiam
@doradcarodzicielskimariola36222 жыл бұрын
Dziękuje Ci za ten komentarz Danusiu. 🤗
@Piciek942 жыл бұрын
Pani Mariolu, wielki plus za opisanie rozdziałów!
@doradcarodzicielskimariola36222 жыл бұрын
🤗
@violetp4982 жыл бұрын
Nie tylko rodzice, mamy, ten. Materiał powinny obejrzeć wszystkie babcie. Dziadkowie też!
@doradcarodzicielskimariola3622 Жыл бұрын
To prawda!
@badujill Жыл бұрын
Dopiero zaczynam oglądać Pani filmy. Są bardzo pomocne i bardzo za nie dziękuję. Może jest gdzieś nagrane, to o co zaraz zapytam, ale póki co nie trafiłam, a materiału na Pani koncie jest sporo. Od dawna uczę intuicyjnie wszystkich na około, czyli babcie, ciocie itp. żeby nie zakrzykiwali emocji i płaczu moich córek, bo mam wrażenie, że stara szkoła im każe od razu dziecka uwagę odwrócić i żeby było cicho. Mowa tu o dzieciach niespełna półtorarocznych. Teściowa potrafiła mi wręcz wyrwać córkę, gdy ją tuliłam i dawałam się wyżalić, gdy się uderzyła. Wyrwie mi z rąk dziecko, bo ona lepiej je pocieszy, czy jak? Ja na logikę przecież jak ja się uderzę to też krzyczę, czasem płaczę i mam wrażenie, że w ten sposób szybciej ból mija. To dlaczego miałabym kazać dziecku inaczej? Czy mam rację? No i drugie moje pytanie, czy jak córki płaczą i może nie chcą być tulone, ale są za malutkie,żeby je zostawić same nawet w łóżeczku - potrafią się rzucać np (z bólu ząbków podejrzewam lub brzuszek) i uderzyć o pręty. No to nawet jak je trzymam, tulę i się wyrywają, kopią, to i tak staram sie spokojnie po prostu dostosowywać to jak je tulę. Czy źle robię i to za dużo tulenia? Dzisiaj na przykład córka miała bolesną biegunkę i trzymałam ją i masowałam po pleckach jak się wyginała i darła, aż przeszło. Zawsze jak im ciężko to mówię do nich, że są dzielne, że wiem, że jest ciężko, że boli itp. czy lepiej by było milczeć? Ja owszem jak już słyszę, że się uspokajają to przekierowuję uwagę delikatnie. Pytam na przykład 'a co to tam jest?' ale nigdy w momencie szczytu emocji, tak jak dziadki i teście. Mam wrażenie, że czasem jak mówię do nich,że rozumiem to jeszcze wzmacniam ten płacz, to jest tak jakby mówiły 'właśnie że nie rozumiesz!' i biadolą, wyją, to mówię, że w sumie to nie rozumiem bo tylko one wiedzą jak bardzo boli, ale że jestem. I tak z nimi prowadzę dialog, ktory sobie wyobrażam. Wychodzę z założenia, że dobrze przeżyć tą emocję do samego końca i do głębi ją poczuć. Ale może się mylę. Wiele osób raczej mnie nie rozumie i nie popiera i jestem ciekawa, jakie jest Pani zdanie. Przepraszam, może nieskładnie napisałam,ale łapię moment na toalecie przy ząbkujących i chorujących bliźniaczkach 😆😉 pozdrawiam
@justm91692 жыл бұрын
Ja zdecydowanie staram się być konsekwentna, jednak kiedy mój 3latek któryś raz w przeciągu kilkunastu minut wybucha płaczem i gniewem, to brakuje cierpliwości. Ale o ile z dzieckiem tłumaczę sobie ze to tylko dziecko, że ma prawo płakać itd to nie wiem jak dotrzeć do partnera który całkowicie nie potrafi zrozumieć dlaczego dziecko ZNOWU płacze... oj ciężkie to rodzicielstwo.
@doradcarodzicielskimariola36222 жыл бұрын
To prawda, rodzicielstwo jest ciężkie - i to jest bardzo ważne, by być dla siebie nieco bardziej wyrozumiałym. Nie każda emocja przyjdzie nam łatwo. A płacz dziecka wprowadza Nas często w skrajne emocje. Dziękuje Ci za komentarz 🤗
@agnieszkatomasiewicz61252 жыл бұрын
Dziękuję za ten materiał❤
@doradcarodzicielskimariola36222 жыл бұрын
Bardzo proszę ❤️
@klaudialea49442 жыл бұрын
Cudowne rady i głos ❤️
@doradcarodzicielskimariola3622 Жыл бұрын
dziękuję, bardzo mi miło❤️
@doradcarodzicielskimariola36222 жыл бұрын
💭Kochana/y daj znać jak ci idzie ta trudna sztuka uczenia dziecka radzenia sobie z emocjami? Ulegasz dla świętego spokoju czy starasz się być konsekwentny i konsekwentna A może jedno i drugie? Czekam na Twój komentarz 🥰❤️🤗🔥
@aleksandragawrych226910 ай бұрын
A jak to jest z tym płaczem przy hnb ? :/ dobrze rozumiem że np jak dziecko np chce odkurzacz mimo że ja go odkładam to wtedy nie pozwalać normalnie i twardo mówić nie a jak płacze tak poprostu bez wyraźnego powodu to wtedy tulić i reagować ?
@ainakejor17712 жыл бұрын
Mnie przerasta płacz 2-letniej córki gdy domaga się piersi. Ja już nie chcę karmić ale nie potrafię jej odmówić. Słyszałam historie jak to dzieci same z cyca rezygnują i zazdroszczę. Może ma Pani jakieś rady w tym temacie?
@doradcarodzicielskimariola36222 жыл бұрын
Kochana, doskonale rozumiem, płacz dziecka to trudniejsze doświadczenie. Jeżeli chcesz czekać, aż dziecko samo zrezygnuje z piersi, to moje rady nie sa Ci potrzebne. Jeżeli jednak chcesz wsparcia w odstawieniu od piersi z miłością i bez dramatów, to mozesz zajrzeć do mojej książki "101 porad rrodzicielskich" cz1. Poświeciłam temu cały rozdział, aby wesprzec rodziców takich jak Ty❤️ mariolakurczynska.pl/101porad/