Mooi ontworpen is niet altijd goed ontworpen

Alles om ons heen, van telefoons en tandenborstels tot e-bikes, is het resultaat van design. Ze lijken ons leven gemakkelijker te maken, maar betekent dat automatisch dat ze goed ontworpen zijn? Neem bijvoorbeeld e-bikes: vaak stijlvol en aantrekkelijk, maar met frames die niet altijd de kracht van de motor aankunnen. Of smartphones: onmisbaar in ons dagelijks leven, maar ook bekend om hun verslavende werking. We worden regelmatig overtuigd van de maatschappelijke waarde en impact van de nieuwste technologieën, terwijl we de risico’s van overconsumptie en digitalisering negeren. Dit roept een cruciale vraag op: wat maakt een ontwerp echt goed, en wanneer is het niet meer dan een vluchtige trend?
Klik hier voor meer informatie over het programma: dezwijger.nl/p...
Blijf op de hoogte
Instagram: / pakhuisdezw. .
Linkedin: / pakhuis-de-zwijger
Facebook: / pakhuis.dezwijger
Twitter: / de_zwijger
Luister naar onze podcast: dezwijger.nl/p...
Abonneer op onze nieuwsbrief: dezwijger.nl/o....

[@pepijnn7]

De mensen aan tafel lijken juist níet te willen dat er wordt geluisterd naar wat mensen verlangen. Want de ontwerpers die we onze huidige leefomgeving vorm hebben laten geven hebben dat op basis van die verlangens en behoeftes gedaan. Dat ze daarbij niet stilstonden bij de collectieve lange-termijn gevolgen daarvan is logisch, want dat wilden de mensen niet (of ze wisten het niet). Dat is nu niet veel anders: mensen voegen niet massaal daad bij het woord als het gaat om kritiek op behoeftebevrediging ten koste van ander leven op aarde. En inderdaad, je kunt als ontwerper je eigen waardestelsel laten vertegenwoordigen in je ontwerp, maar dan moeten er voldoende mensen zijn die willen betalen om die waardes met je uit te dragen. Zo'n markt voor opzichtige consumptie is niet ondenkbaar (Thorstein Veblen bedacht het woord in 1899). Maar dan moet je dus wel vinden dat er méér i.p.v. minder (toekomstig vuilnis) moet worden bedacht en geproduceerd, zo niet is het gek om toch nog een extra product te ontwerpen. Lijkt me slagvaardiger om de overheid regels en wetten te laten ontwerpen die ontwerpers/ondernemers prikkelen om de toekomst socialer vorm te geven (duurzaam, inclusief, verbonden, veilig, zorgzaam, etc etc), maar huidige politici blinken niet uit in hun vermogen om een substantieel deel van kiezers (en ondernemers) zich achter een toekomstvisie te laten scharen, helemaal niet in een verdeeld kabinet. Naast dat ontwerpers het hier onderling ook moeilijk over eens worden (politiek links is verdeeld en vormt dus nauwelijks een blok, ondanks PVDA/GL fusie). Tot die tijd moeten we denk ik leren leven met fatbikes.. Mits onze rechtse regering die niet wil uitbannen omdat mobiliteit van mensen met een migratie-achtergrond niet bij hun waardestelsel past. Dus laten we de fatbike dan maar vieren?