Maitasuna, zoin behera! El amor, ¡cuán escaso! Denetako kantu bera... Es la eterna canción. Alta, nere arabera, Sin embargo, a mi parecer maitasunez itoak gera... no hay lugar en que no esté Maitasuna biluz gorri: haurtxo ttipi sortu berri! Darga, darga bularrari biziz gose ta egarri... Maitasuna, bi gazteño, eskuz esku bide deno, begi arrai bihotz laño, ixtant goxo bada baño... Maitasuna, puñal zorrotz, nork derauka gutan arrotz? Bihar zaurietan bihotz egun zorion delakotz... Odola harro, kasailan, xoxo pollita xirulan, primadera firindolan, maitasuna gurekilan! Maitasunez gaindirekin aita xahu, tenora jin... Erran nahi eta ezin, tinkatu nau begiekin... Maitasuna, su bazterra, garrek milikan kedera, ttirriten kantu jarjara, negu minian primadera... Maitasuna, o maitasun! Zerutikako oiharzun! Bihotz guzien osasun! Argi bizi denean ilun! Maitasunaren botere, errumesak Jaun Andere! Xixta guzietan lore! Biziaz lotsa batere!
@Tonekats15 жыл бұрын
Great harmonies
@ucaradios15 жыл бұрын
Bai,errex.Entzun ta entzun.
@norastorgarlensiu11 жыл бұрын
"Nahigabeak noizbait irato egin zuen eta zapart eragin; hartarat, seme nagusiak, manugogor, ordenagailua hartu eta anaia ttipia haren alde agertu zelarik, gure Manu, gaixo Manu, hala mintzatu zitzaion emazteari: "Kito! Nik hemen ez dinat ez zer eginik ez zereginik; ez naun baliagarri, ni eta atariko haizea orobat, hutsaren hurrengo naun, aitaren zortzigarren semea eta puttusain edo dena delakoa. Kendu deiturak haurrei eta bota ene gauzak: leku nasaia eginen dun. Hobendun naun. Banoan!"