Հայաստան; Մոր ձեռքերը; Մարդ էլ կա, մարդ էլ; Լեռնային գիշեր; Անկեղծ ասած; Ուզում եմ; Ապրել; Մի պահ զղջում եմ; Գովերգում եմ; Խոստանում եմ; Խուսափում եմ; Հպարտանում եմ; Անակնկալ; Անջատում; Վարք մեծաց; Առաջադրանք
Пікірлер: 21
@user-nt5oh9pm3q3 ай бұрын
Հաշվում ենք կոպեկները միլիոնի ճշտությամբ, իսկ միլիարդները չենք նկատում:
@garikhovakimyan84483 ай бұрын
Հանճարեղ մեծն Սեվակ
@Arshak_Nalbandyan2 ай бұрын
Շատ շնորհակալ եմ,Սևակի պես մեծությանը մոռանալը մեղք է,անգամ (եթե իհարկե կա) ավելի հաճելի կլինի Սևակի արխիվային վիդեոհոլովակները հրապարակ եք❤
@hrm255592 ай бұрын
ՀՈԳՈՒԴ ԼՈՒՅՍ ԵՂԻՑԻ։
@arshaluysexyan5471Ай бұрын
Անվերջ լսել լսել,բայց չհոքնել ՊԱՐՒՅՐ ՍեՎԱԿԻց
@user-go5iv1jp1l2 ай бұрын
Ինչ լավէ, որ մեր մեծերին նորից հիշել ենք։ Երեխաները պետքէ մեծատանան մեծերի հոգով, որովհետեվ նրանց հորհուրդը ենդմիշտէ։
@ruzannashahbazyan7253Ай бұрын
Իմ թուլություն գժվում եմ քո պոեզիայով լույս իջնի շիրիմիդ խոնարհվում եմ։
@MarGal-wr6sj5 ай бұрын
Шноракалутюн.❤❤❤❤❤❤❤
@mmta42 ай бұрын
Շատ ճիշտ խոսքեր են!
@USE-199918 күн бұрын
ԱՊՐԵԼ Ապրե՜լ, ապրե՜լ, այնպե՛ս ապրել, Որ սուրբ հողըդ երբեք չզգա քո ավելորդ ծանրությունը: Ապրե՜լ, ապրե՜լ, այնպե՛ս ապրել, Որ դու ինքդ էլ երբեք չզգաս քո սեփական մանրությունը: Ու թե հանկարծ անպետքություն քեզ համարես, թե ինքըդ քեզ արհամարհես ու համառես, քեզ հետ վիճի՛, քեզ չզիջի՛, համբերատար քեզ հետ խոսի՜, հակառակո՛ւմ քեզ համոզի ինքը... հզոր Հանրությունը... Ապրե՜լ, ապրե՜լ, այնպե՛ս ապրել, Որ ուրիշի խինդով խնդաս, Որ ուրիշի ցնծությունով Ինքդ էլ ցնծաս, ինքդ էլ թնդաս: Լինես, մնաս ամենքի հետ, Նրանց կամքին հպատակվես, «Ես»-դ խառնես մեծ «մենք»-ի հետ, Նրանց ցավով լուռ տապակվես: Տրվես նրանց լույսի նման Եվ չխաբես՝ հույսի նման: Արշալույսի նման բացվես նրա՛նց համար, Վերջալույսի նման բոցվես նրա՛նց համար: Թե լաց լինես՝ նրանց համար, Թե բաց լինես՝ նրանց համար: Եվ հա՜ց լինես նրանց համար՝ հոգևոր հա՛ց, Քեզ նրանցով կյանքում զինես Եվ նրանցով կյանքում լինես ոգևորվա՜ծ: Եվ նրանցով կյանքում լինես թույլ կամ ուժեղ, Եվ նրանցով կյանքում լինես բույլ կամ մժեղ, Թշվառ՝ ինչպես անապաստան, Հարուստ՝ ինչպես լայն տափաստան... Ապրե՜լ, ապրե՜լ, ապրել այնպե՛ս, Որ նրանց հետ մթնես-ամպես Եվ նրանց հետ շանթարձակվես. Մեկտեղ հանկարծ ընդարձակվես, Մեկտեղ դառնաս գունդուկծիկ. Մեկտե՜ղ բացվես, մեկտե՜ղ փակվես՝ Ինչպես նամակ և կամ բացիկ... Ապրե՜լ, ապրե՜լ, ապրել մեկտե՛ղ, Կյանքդ խառնել նրանց կյանքին, Տառապանքդ՝ տառապանքին, Ջանքդ՝ ջանքին, Ցանքդ՝ ցանքին, Եվ ենթարկվել նրանց կամքին, Նրանց կամքն էլ քեզ ենթարկել,- Դառնալ և՛ շանթ, և՛ շանթարգել... 27.V.1957թ. Մոսկվա