Evrenin Bir Sınırı Varmı - Gezegenlerin Uzaydaki Rolleri

Рет қаралды 28,136

Paso Video Uzay

Күн бұрын

Пікірлер: 19

@ibrahimKaradaş-o3d Ай бұрын

Admin hergün aynı videoyu atsan kimse anlamayacak. Beşinci dakikadan sonra otomatik olarak uyuyakalıyoruz😂😂😂

@aliyildiz6057 Ай бұрын

😂😂😂😂😂😂😂

@pasovideouzay Ай бұрын

:-) selamlar

@suleymanturan904 Ай бұрын

😂😂

@emrelacin7054 Ай бұрын

Ahahahahah cidden lan

@GameDevCaptainBlack Күн бұрын

hahaha

@GameDevCaptainBlack Күн бұрын

Güzel yayın, teşekkürler

@aliyildiz6057 8 күн бұрын

Bölüm 1: Sonsuzun Sınırında Gökyüzü, yıldızların soğuk ışıklarıyla doluydu. Ancak bu ışık, evrenin derinliklerindeki bilinmeyen bir karanlık tarafından yutuluyordu. Uzayın derinliklerinden gelen bir fısıltı, insan kulaklarının duyabileceğinden daha eskiydi. Bu fısıltı, varlığını tüm yaşam formlarının üzerine seriyordu. İnsanların yalnızca masallarda duyduğu "Ezel" adı verilen kadim varlıklar, bu sonsuz boşlukta yaşamaktaydı. Ezel’ler, insan algısının ötesinde, düşüncelerin ve zamanın sınırlarının ötesinde varlıklar olarak bilinirdi. Onların her biri, kendi kozmosunun tanrısı gibiydi. Ancak, bu varlıkların arasında bir tanesi, diğerlerinden daha ürkütücüydü: Aphometh. Sonsuzluğu bizzat şekillendiren bu varlık, diğerlerini manipüle ederek kendi karanlık planlarını uygulatırdı. Sonsuzluğun Sesi Zamanın unutulduğu, mekanın şekilsiz olduğu bir evrende, Ezel’lerden biri olan Kalithor, Aphometh’in fısıltılarını duymaya başladı. Aphometh’in çağrısı, diğer Ezel’lerin bile duyduğu bir yankıya dönüştü. Ancak bu çağrı, bir sınırdan bahsediyordu. Evrenin bir sınırı vardı ve bu sınırın ötesinde Aphometh’in gerçek gücü yatıyordu. Ancak bu sınırın varlığını kanıtlamak ve oraya ulaşmak için diğer Ezel’lerin yardımına ihtiyaç duyuyordu. Kalithor, bu çağrının yıkıcı potansiyelini fark eden bir varlıktı. Sonsuzluğun dengesini korumak, onun varoluşsal göreviydi. Ancak Aphometh, evrenin sınırını aşarak bu dengeyi yok edebilirdi. Kalithor, diğer Ezel’leri bu tehditten haberdar etmeye çalıştı, ancak onların birçoğu ya korktu ya da Aphometh’in gücüne kapılarak itaat etmeyi seçti. Kayıp Kozmos Kalithor, Aphometh’i durdurmak için tek bir çare olduğunu biliyordu: İnsanların bulunduğu evren. İnsan evreni, Aphometh’in ulaşmaya çalıştığı sınırın en yakın parçasıydı. Ancak insanlar, bu kadim varlıkların varlığından habersizdi. Kalithor, insanlıkla iletişime geçmeye karar verdi. Dünya üzerinde bu fısıltıyı duyan, zihni her şeyden açık bir kişi vardı: Dr. Nadir Asfendiyar. Bir astronom ve kozmolog olan Dr. Asfendiyar, evrenin sınırları üzerine teoriler geliştirirken, bir gece teleskopunda gördüğü sıra dışı bir fenomen karşısında dehşete düştü. Evrenin sınırında, yıldızların bile ötesinde, tuhaf bir varlık hareket ediyordu. Bu varlık, Kalithor’un insan formuna bürünmüş haliydi. Karanlığın Kapısı Kalithor, Dr. Asfendiyar’a göründüğünde, onun zihnine doğrudan konuşarak, “Sınırın ötesinde yatanı durdurmamız gerekiyor. Aphometh, bu dünyayı ve tüm varoluşu yutacak kadar güçlü,” dedi. Dr. Asfendiyar, önce bu görüntünün bir halüsinasyon olduğunu düşündü. Ancak Kalithor, ona evrenin karanlık gerçeklerini ve sonsuzluğun sınırına nasıl ulaşılacağını anlattı. Böylece Dr. Asfendiyar, Kalithor’un rehberliğinde insanlık tarihinin en tehlikeli yolculuğuna başladı. Kozmik bir yolculuğa çıkmak için gerekli olan ekipmanı geliştirdiler. Ancak, zamanla Aphometh, bu girişimin farkına vardı ve fısıltıları insanlığın kabuslarına sızmaya başladı. Bölüm 1 burada sona eriyor. İkinci bölüme devam edince evrenin sınırına varacakları o karanlık anı anlatacağım.

@aliyildiz6057 8 күн бұрын

Bölüm 2: Karanlığın Ötesi Dr. Nadir Asfendiyar ve Kalithor, evrenin sınırına doğru yolculuklarına başlamışlardı. İnsan teknolojisiyle kozmik varlıkların bilgeliğinin birleştiği bu yolculuk, evrenin bilinen yasalarının ötesine geçmek anlamına geliyordu. Zaman, yolculuk boyunca bükülmüş ve karmaşık bir hal almıştı; bir saniye, binlerce yıla denk gelebiliyordu. Kalithor, geminin koruyucusu ve rehberi olarak her adımı yönlendirdi. Ancak bu yolculuk, yalnızca fiziksel değil, aynı zamanda zihinsel bir sınavdı. Boşluğun Çığlığı Evrenin en uzak köşelerine yaklaştıkça, karanlık bir sis gemiyi sarmaya başladı. Aphometh’in fısıltıları artık sadece Dr. Asfendiyar’ın zihninde değil, geminin metal yüzeylerinde yankılanıyordu. “Yaklaşıyorsunuz... ve bu sizin sonunuz olacak,” diyordu. Fısıltılar, gerçekliği bozuyor, ekibin aklını karıştırıyordu. Kalithor, Aphometh’in güçlerini sınırlandırmak için bir koza oluşturdu. Ancak bu koruma, yalnızca bir süreliğine etkili olabilirdi. Dr. Asfendiyar, kendisini bu karanlıkta kaybolmaktan alıkoymak için sürekli olarak odaklanmaya çalışıyordu. Ancak bir noktada, Aphometh’in çağrısına karşı koyamayan bir diğer Ezel, Thal-Zarath, onlara katıldı. Thal-Zarath, Aphometh’in bir elçisi olarak gönderilmişti ve gemiyi yok etmekle görevlendirilmişti. Kozmik Savaş Kalithor ve Thal-Zarath arasında, yıldızların ötesinde bir savaş başladı. İki Ezel’in çatışması, insan gözünün ve aklının kavrayamayacağı bir şiddetteydi. Enerjileri, uzayın dokusunu bükerek yeni boyutlar yaratıyordu. Dr. Asfendiyar, gemide güvenli bir alan bulmaya çalışırken, Kalithor’un zaman kazanmaya çalıştığını anladı. Bu savaşın sonunda, Kalithor ağır yaralanmış olmasına rağmen, Thal-Zarath’ı bir süreliğine etkisiz hale getirmeyi başardı. Ancak bu zaferin bir bedeli vardı: Kalithor’un enerjisi tükenmek üzereydi. Aphometh’in sınırına ulaşmaları için son bir hamle gerekiyordu. Sınırın Ötesindeki Gerçek Sonunda gemi, evrenin sınırına ulaştı. Burada zaman ve mekan anlamını yitirmiş, tüm gerçeklikler birbiriyle iç içe geçmişti. Sınır, insan zihninin algılayabileceği en büyük korkuları ve bilinmeyenleri içinde barındırıyordu. Dr. Asfendiyar, geminin dışına adım attığında, kendisini adeta bir sonsuzluk denizinde buldu. Kalithor’un sesi zayıflamıştı ama hala Dr. Asfendiyar’a yol gösteriyordu. “Bu sınır, Aphometh’in gerçek formunun başladığı yerdir,” dedi. “Onu burada durduramazsak, hiçbir evren güvende olmayacak.” Dr. Asfendiyar, sınırın ötesindeki varlığı görmeye çalıştı. Gördüğü şey, her şeyin ve hiçbir şeyin bir arada olduğu bir varlıktı. Aphometh, sadece bir varlık değil, aynı zamanda tüm evrenlerin potansiyel bir sonuydu. Onun gücü, zamanın ve varoluşun dışındaydı. Son Çatışma Kalithor, Aphometh’i zayıflatmak için son enerjisini kullanarak bir portal açtı. Bu portal, Aphometh’i sonsuz bir boşluğa hapsetmek için tasarlanmıştı. Ancak, bu planın başarılı olması için bir bedel ödenmesi gerekiyordu. Kalithor, kendisini bu portala feda etmek zorundaydı. “Bu, benim sonum ama sizin başlangıcınız olabilir,” dedi Kalithor. Dr. Asfendiyar, Kalithor’un fedakarlığına tanık olurken, insanlık adına bir dönüm noktasında olduklarını fark etti. Kalithor, Aphometh’i portala çekerek evreni kurtardı. Ancak bu kurtuluş, Dr. Asfendiyar’ın zihninde sonsuza kadar bir iz bırakacaktı. Ebedi Sessizlik Evrenin sınırı, yeniden sakinleşti. Kalithor’un yok oluşunun ardından, Aphometh’in fısıltıları kesildi. Dr. Asfendiyar, insanlık adına evrenin en büyük tehdidini durdurmuştu. Ancak bu zaferin bir bedeli vardı. Asfendiyar, gemisiyle birlikte dünyaya geri dönerken, zihninde Kalithor’un son sözleri yankılandı: “Evrenin sınırı, varoluşun anlamını sorgulatan bir sınırdır. Ancak her sınır, yeni bir başlangıçtır.” Dünya’ya döndüğünde, Asfendiyar artık sıradan bir bilim insanı değildi. Kozmik sırların taşıyıcısı olmuştu. Evrenin sınırında gördüğü şey, insanlık için asla anlatılmaması gereken bir gerçekti. Aphometh’in tehdit olmaktan çıkmasıyla birlikte, yeni bir sessizlik başladı. Ancak bu sessizlik, evrenin sırlarının sonsuzluğunda yankılanan bir çığlık gibiydi. Bölüm 2 burada sona eriyor. Evrenin ötesindeki bilinmeyene dair bu hikaye, insanlığın bilmediği ve belki de bilmemesi gereken bir destanın sadece başlangıcıydı.