Рет қаралды 455,801
เสน่ห์ของการทำ My Cassette Diary คือกระบวนการทำงาน
เพราะเราทำงานกับท้องฟ้าตอนเย็น
ซึ่งเป็นธรรมชาติที่คาดเดาไม่ได้เลย
จะให้คิวแสง คิวท้องฟ้า คิวนก เค้ามาตามใจเราก็เป็นไปไม่ได้
และนี่แหละคือความสนุกของมัน
ยิ่งเป็นฟ้าตอนเย็น เพลงนึงถ่ายได้แค่ 3-4 เทค ฟ้าก็ไปแล้ว แสงหมด
เราจะเน้นตลอดว่า เอาฟ้าเป็นหลัก เสียงกับหน้าเราเป็นรอง
บางวันฟ้าสว่างไม่มีเมฆเลย แต่ละเทคที่ถ่ายก็ต้องมาดูเอาว่าชอบสีฟ้าของเทคไหน
เพราะมันไม่เคยเหมือนกันซักครั้ง
บางวันฟ้าครึ้มเมฆมาก แต่อยู่ๆ แสงอาทิตย์ก็โผล่มาตอนใกล้มืด ก็ได้ฟ้าแบบนึง
และของวันนี้ ก็เหมือนฟ้าเป็นใจให้เรานัดกันวันนั้น
มีรุ้งอยู่บนฟ้าที่ไม่มีเมฆฝนเฉยเลย
แต่ถ่ายได้เทคเดียว รุ้งก็จากไป
อย่างที่เพื่อนๆเห็น ซักท้ายๆเพลง รุ้งก็หมดไปแล้ว
แต่มันก็มากเกินพอที่เราบันทึกมันไว้ได้ทัน
เหมือนช่วงเวลาดีๆทั้งหลาย ที่ถ้าเราไม่คว้าและซึมซับจดจำเอาไว้ให้มากที่สุด
ไม่นาน มันก็หมดไป เหลือไว้แค่ความทรงจำ ที่ยากจะลืม
เหมือนเพลงนี้แหละ ต่อให้ลบภาพ ลบอะไรไปให้หมด
จะลบเมฆ ลบสีท้องฟ้า ลบดาว ลบสายรุ้งไปจนหมดยังไง
เราก็ไม่มีวันลืมภาพของมันอยู่ดี
เพราะสิ่งสำคัญเหล่านั้น มันเก็บอยู่ในหัวใจ
ต่อให้ทิ้งทุกอย่าง หนีไปนอกโลกยังไง เธอก็คงตามไปอยู่ดี