κι εμένα ο πατέρας μου τα έμαθε αυτά τα τραγούδια και μάλιστα κατα τη διάρκεια της εφηβείας και με βοήθησαν πάρα πολύ. είδα τον κόσμο απο διαφορετική ματιά. και πραγματικά θα το πω και δεν υπερβάλλω, έγινα καλύτερος άνθρωπος. ήταν και ο τρόπος που τα παρουσίαζε. μιλούσε για όλους σαν να ήταν θρύλοι, όχι ότι δεν είναι, και περνούσε και τα μηνύματα που ήθελε. αλλά θέλω να πω δεν τα παρουσίαζε ψυχρά, το ζούσε ξανά μαζί μου!
@TIMECAPSULE22 күн бұрын
Α τι μου θυμισατε...Η γιαγια δεν μας εδινε τα χτυπητα αυγα αν δεν ασπριζαν με το κουταλι! Υπεροχες αναμνησεις. Ανηκω σε εκεινους που δεν ζουν χωρις μουσικη.
@music-od3ftКүн бұрын
το βλέπω εκ των υστέρων...εμείς ευτυχώς δεν είχαμε παρκετόπανα ούτε κάναμε παρκετίνη γιατί νομίζω γλίστραγε και πάρα πολύ...το έβρισκα πολύ ενοχλητικό που είχα βρεθεί σε σπίτια φίλων και μού ζήταγαν να βγάλω τα παπούτσια μου...και να πατήσω στα πατάκια...εμείς πατάκια τα λέγαμε, αν εννοούμε το ίδιο πράγμα!:)
@xeirotexnasmata2 күн бұрын
Θυμόσαστε και τις χρωματιστές διαφάνειες που βάζαμε στις τηλεοράσεις για να βλέπουμε έγχρωμα;