Μεχρι περσυ το Περιστερι καλυτερο απο εκεινη την χρονια αλλαξαν πολλα ευχαριστουμε για το αρχειο
@stefanosntoumas4321Ай бұрын
Τέσσερις Έλληνες παίκτες και ένας ξένος, σήμερα τέσσερις ξένοι παίκτες και ένας το πολύ Έλληνας !
@arisgkindis198Ай бұрын
Ε ναι τοτε δινανε βαση σε ελληνες παικτες πλεον ξενος να ναι και οτι να ναι
@surfer855Ай бұрын
Πού είναι ο Tarpley; Πού είναι ο Berry;
@NickGalisArchiveАй бұрын
Την επόμενη χρονιά ήρθαν.
@surfer855Ай бұрын
@NickGalisArchive Ο Μπέρι. Ο Τάρπλεϊ τη μεθεπόμενη.
@trenomanisАй бұрын
Αυτός είναι ένας χαρακτηριστικός αγώνας για να κατανοήσουμε τι μετέβαλε ο Ξανθός στον Ολυμπιακό που μέχρι και τη χρονιά 1990 - 91 ήταν ήταν, ας πούμε, σαν σκόρπιο ασκέρι! Κατ' αρχάς μέσω του Σ. Κόκκαλη επέβαλε σταθερότητα στις πληρωμές. Τα συμβόλαια των Ελλήνων παικτών παρέμειναν χαμηλά και τσιμπούσαν αμοιβές από τις νίκες. Παράλληλα πρέπει να πληροφορήθηκε και τα χρεωστούμενα των προηγούμενων περιόδων και νίκη με νίκη τα κατέβαλε στους παίκτες, με αποτέλεσμα οι παίκτες να θέλουν ακόμα περισσότερο τη νίκη. Έπειτα έδωσε στον Πάσπαλι να επιχειρεί όποτε και όπως θέλει και να παίρνει το 70 - 80 % των επιθετικών προσπαθειών, όπως έκανε με τον Χ. Παπαγεωργίου την περίοδο 1978 - 79. Στην άμυνα ο Πάσπαλι έβγαινε μόνο για βοήθεια. Οι ψηλοί Παπαδάκος και Καμπούρης επιχειρούσαν μόνον από κοντά, ενώ τους απαγορεύθηκε το σουτ σε απόσταση μεγαλύτερη από 3 - 4 μέτρα. Όλοι οι Έλληνες παίκτες έπρεπε να παίζουν άμυνα μέχρι θανάτου και ελέω Ολυμπιακού και Σ. Κόκκαλη οι διαιτητές σφύριζαν από ένα στα δύο έως ένα στα τέσσερα - πέντε φάουλ που έκαναν. Έφερε τον Αντώνη Σταμάτη από τον Πανελλήνιο και τον είχε σχεδόν αποκλειστικά για σουτ, ενώ έκανε μια μεταγραφή από τον Φίλιππο Θεσσαλονίκης άγνωστο για ποιον λόγο διότι ούτε προσέφερε κάτι στην ομάδα, ούτε εξέλιξη είχε και του έκανε και έναν καυγά με τον Τάρπλει που πιθανόν να του στέρησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών! Η προπόνηση εκείνης της χρονιάς θα πρέπει να περιλάμβανε και κανά δυο ώρες ελεύθερες βολές! Κοντολογίς, βελτιώθηκε η πειθαρχεία, ειδικά στην άμυνα, υπήρξε μια καλύτερη διαχείριση των επιθέσεων, ενώ παράλληλα υπήρξε μεγάλη ανοχή στα πολλά φάουλ! Δηλαδή, αν μετριαζόταν η ανοχή στα φάουλ ο Ολυμπιακός του 1991 - 1992 θα καταλάμβανε μια 4η θέση που ήταν και η θέση της 2ης χρονιάς του Ξανθού στην Άεκ και της 2ης του θητείας στον Ολυμπιακό...