გენაცცალე... ))) გამოჩნდი გთოხ ყველაფერი შეეცადე ! მოგვაწოდე შენი ხმა ძმაო... 🖤🥀
@molaparakechusti73073 жыл бұрын
მეგონა დღეს მაინც პოზიტიურად დავწერდი მაგრამ წვიმიანია დილა და უეცრად დავსველდი სევდას ვერ ვხედავ ხალხში ვიღაცა იქნებ ღამით ტირის ცრემლები გესობა მხარზე ვითარც მჭრელი დანის პირი X2 აბა ფსიქოლოგო გისმენ მოყევი რახდება ის იწყებს საუბარს და ვატყობ რომ კარგი არ მოხდება, ვიცი ბოლო არ აკვირვებს მაგრამ რომ მჯერა ფიცის იცის მანაც, აკრძალული ნაყოფიაქ განასინჯი, როცა ჩემი შთაგონება იხურება და ფურცელს სვრის არ შეიშვირო მზერა თორე ხელებს უმალ გაგისვრის, აქ ისმის ბედი სიჩუმის სტუმარია ღამე ჩუმი არნახული სიგიჟე გადანახული მთვარის შუქი, ჩურჩული ნერვებს წყვიტავს მოჩურჩულე მაგიჟებს, ქვისწყლული ლომობს ისევ რო გამომკეტოს საგიჟეთს, რა ხდება მაინტერესებს და თუ ვინმე ამიხსნის, არვითხოვ დამისხით, კარგს იზავთ ტვინს ბოლით თუ გამიხსნით, რა ვქნათ თუ ვეღარ ვუძლებთ გარეთ კარანტინებს, კომენდანტის საათს და კომისარის დანაპირებს, დააპირებს მოქმედებას ჩემს უმოქმედო ქმედებას მე მას ვაჯობებ და ავწონ დავწონ ჩემს შემოქმედებას. მეგონა დღეს მაინც პოზიტიურად დავწერდი მაგრამ წვიმიანია დილა და უეცრად დავსველდი სევდას ვერ ვხედავ ხალხში ვიღაცა იქნებ ღამით ტირის ცრემლები გესობა მხარზე ვითარც მჭრელი დანის პირი X2 დანის პირებს დღესაც ფსიქოლოგი კრეჭას სახეზე ყურადღებასაც არგაქცევს ის ოდნავ თუ წააქეზე ასე დარჩება ისეც და საგადმონაცემ კადრშიც, სიმართლე ერთი და იგივე სიზმარშიც და ცხადშიც, ამ ყველაფრის მერე ოთახიდან გადის, ვერ ხვეტავს, პეიზაჟებს აძინ აძინ, ათიდ ათი ანგარიში ჩემს სასარგებლოდ ქულა მომცეს, უნდა ვეცადო თან არ უნდა რომ გავოცდე, ოციდ ოცია უკვე ანგარიშს ადავებს არ გახდის სადავოს მაგრამ აქვე თუ გაათავებს, გაათავა მე მწერალს და ფიქრთა აზრების გროვას, რომელიც მე არმიძებნია მან თავისით მიპოვა, ვიცი მოვა ჩემი ფსიქოლოგი მესთან საუბარში, ვტოვებ შეტყობინებას რომ ვიქნები უბანში, თუ ნახავ გადმომირეკოს უთხარით აქ კანეცი და თუ ვერ გაიგო მაშინ ეს ნაწერი გადაეცით. მეგონა დღეს მაინც პოზიტიურად დავწერდი მაგრამ წვიმიანია დილა და უეცრად დავსველდი სევდას ვერ ვხედავ ხალხში ვიღაცა იქნებ ღამით ტირის ცრემლები გესობა მხარზე ვითარც მჭრელი დანის პირი X2 boom-bapს ვახვევ და სიმფონია მწერლის სახე რაგგონია ერთი გამგონია ორი, საღ გონებით სამი, ოთხი წამიც არ მქონია სად მქონია თავი იმის ვინც გრძნობებს აყოლია, ვწერდი რვეულებს რამდენჯერ ვინერვიულე, სტროფს შორის შვეულებს, გატანდი აღარც გამორჩეულებს, გადარჩეულებს ფრაზებად ვწერ მესმის ვიაზრებ, ანდაც ცარიელი ვდგავარ ველოდები ავსებას, გეტყვი რომ არ მევასება ბევრი თავის დაფასება, ფასეულს არვეძებ მაგრამ მჯერა რომ დამიფასდება, თუ არ გამიბრაზდება გასულელდება ან ნაზდება, უარყოფითად მოქმედებს ამით არ განისაზღვრება, რაც შემიძლია ვწერო ან ვიმღერო დაგიხატო ატმოსფერო, შევიფერო, შევიყვარო, შევაჩერო დრო, მე არ ვიცი რას ფიქრობდა ამ დროს უხილავი ბრბო მე ვიცი მოგეცით სიტყვა სანამ ეს ხალხი ბრმად იყო. მეგონა დღეს მაინც პოზიტიურად დავწერდი მაგრამ წვიმიანია დილა და უეცრად დავსველდი სევდას ვერ ვხედავ ხალხში ვიღაცა იქნებ ღამით ტირის ცრემლები გესობა მხარზე ვითარც მჭრელი დანის პირი X2ჰ