พระหลวงปู่ทวด วัดช้างไห้ เนื้อว่าน ปี 2497

พระหลวงพ่อทวด รุ่นแรก ปี ๒๔๙๗ เนื้อว่าน เป็นพระในตำนานไปแล้ว เนื่องจากนักสะสมรุ่นแรกๆ เก็บพระไปจนเกือบหมด จึงล่าวกันว่า “พระหลวงปู่ทวด เนื้อว่าน ปี ๒๔๙๗ ดูยาก”
โอกาสนี้จึงขออธิบายถึงองค์ประกอบอย่างคร่าวๆ เพื่อจะได้เป็นหลักเบื้องต้นในการพิจารณาพระเนื้อว่านอย่างถูกวิธี ดังนี้
องค์ประกอบที่ ๑ มวลสารของพระหลวงปู่ทวด เนื้อว่าน ๒๔๙๗ ไม่ว่าจะแก่ดิน หรือแก่ว่าน หรือมีเฉดสีใดก็ตาม ล้วนมีมวลสารที่เห็นได้ชัดเจนทุกองค์ว่าจะต้องประกอบไปด้วย เม็ดดำ เม็ดแดง (สีอิฐเผา) และ เม็ดขาว
องค์ประกอบที่ ๒ เม็ดแร่ ที่โรยอยู่ด้านหลังพระหลวงปู่ทวด หรือที่มีประปรายอยู่ด้านหน้าองค์พระนั้น เป็นแร่ที่ท่านคหบดี อนันต์ คณานุรักษ์ นำมาจากเหมืองของท่าน
ท่านเรียกแร่นี้ว่า “กิมเซียว” ซึ่งเป็นคำภาษาจีน แปลว่า ทองน้อย หรือ ทองอ่อน เมื่อมาพิจารณาสีของเม็ดแร่ ที่มีอยู่ในองค์พระมีสีเหลืองอ่อนๆ แบบสีของทอง หากส่องล้อแสงอาทิตย์ เม็ดแร่ดังกล่าวจะสะท้อนแสง มองเห็นเป็นแบบสีของเหล็กโครเมียม หรือนิเกิล
องค์ประกอบที่ ๓ ที่จะทำให้พิจารณาพระหลวงปู่ทวดได้ง่ายขึ้น พิจารณาด้วยหลักกรรมวิธีสร้างพระ คือ เขาเอาว่านสด ๑๐๘ อย่าง ผสมกับดินกากยายักษ์ มาตำมาบดกันแล้วผสมรวมกัน ส่วนผสมของมวลสารทั้งหมดในขณะนั้นยังเปียก และมี น้ำว่านอยู่ เมื่อนำไปกดลงในเบ้าพิมพ์ ต้องกดแรงพอสมควร เพื่อให้ขึ้นเป็นรูปองค์พระชัดเจนทุกสัดส่วน แรงกดนี้จึงทำให้ยางน้ำว่านทะลักอกมา ซึ่งจะไหลไปอยู่ที่ผิวพระรอบนอก ทำน้ำว่านมาเคลือบที่ผิวนอก เมื่อแห้งสนิทจึงเกิดเป็นคราบ มีลักษณะคล้ายยางของผลมังคุด เป็นต้น.....