'Αννα Μαρία, θέλω να σου πω κάτι. Πήρε πάλι το μάτι μου, σημείο στο οποίο εσύ πολύ ευγενικά γράφεις κάτι κάτω από ένα πικρόχολο και άδικο σχόλιο κάποιου τρολ. 'Αννα Μαρία, εγώ σε συμπαθώ, και θέλω να σου συστήσω με όλη μου την καλή καρδιά και αγάπη να ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ με αυτούς, δεν βγάζεις άκρη! Καταλαβαίνω πώς νοιώθεις, είναι φυσικά άδικες οι επιθέσεις που δέχεσαι, κακώς βέβαια ασχολούνται μαζί σου όλοι αυτοί, κάτι περίεργο συμβαίνει, ίσως τους δημιουργείς... κόμπλεξ, γι' αυτό και τους τρελαίνεις, δαιμονίζονται περισσότερο, αλλά να ξέρεις, αυτοί όλοι και όλες όσες κρύβονται, και επιτίθενται διαδικτυακά, είναι άρρωστοι στο μυαλό, και βρώμικοι πολύ στην ψυχή, και αναλώνεσαι άσκοπα ασχολούμενη μαζί τους. Θα σε παρακαλέσω εγώ, που είμαι ένας από εκείνους που σε θαυμάζουν και σε έχουν αγαπήσει γι' αυτό που είσαι, και που εκπέμπεις, μα και για την απλότητά σου, να μην ξαναδώσεις ποτέ καμία σημασία σε αυτούς. Εμένα, βλέποντας τα πικρόχολα και συκοφαντικά σχόλιά τους, μου δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα και οργή. Πολλή οργή και θυμό. Αλλά κρύβονται πίσω από την ανωνυμία, είναι θρασύδειλοι, και με αμέτρητα άλλα αρνητικά. Περιφρόνησέ τους. Να ξέρεις πάντως, ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα. Και εννοείται ότι είμαι μαζί σου. Εσύ είσαι εκείνη που έχει δίκιο. Το ξέρω. 'Εχεις καλή ψυχή, και οι καλοί δεν πάνε χαμένοι. Ο Θεός να σε Ευλογεί. Καλή συνέχεια. Και να θυμάσαι τα λόγια μου.