Рет қаралды 9,536
“ผมคิดว่าท่านพุทธทาสในยุคต้น พูดง่ายๆ เป็นวัยรุ่นที่เฟี้ยวมากๆ เป็นคนที่กล้าจะตั้งคำถาม ทดลอง ลองผิดลองถูกอย่างมากเลย แต่ทุกวันนี้เรามองพุทธทาสเป็นอะไรที่ conservative (อนุรักษ์นิยม) มาก คำสอน โศลก สโลแกนอะไรต่างๆ ที่เรายกขึ้นมา คนดีสำคัญกว่าทุกสิ่ง วาทกรรมเหล่านี้ถูกใช้ไปในทิศทางที่อนุรักษ์นิยมมากๆ แล้วลูกศิษย์ของท่านพุทธทาสก็พยายามสนับสนุนแนวคิดที่มันอนุรักษ์นิยมมากๆ มันกลายเป็นว่าคำสอนของพุทธทาสมาสนับสนุนแนวคิดแบบรัฐศาสนา แนวคิดแบบศีลธรรมนิยม แนวคิดแบบพยายามที่จะทำให้คนในสังคมต้องเป็นคนดี แล้วสังคมจะดีขึ้นเอง ซึ่งมันผิดเพี้ยนไปหมดเลย มันเป็นการที่ทรยศต่อคำสอนของท่านอาจารย์โดยสิ้นเชิงเลย
คือเราไม่เข้าใจเลยว่า จิตวิญญาณของครูบาอาจารย์ที่เขาเติบโตมากับคำถาม มากับการทดลอง มากับการเปิดกว้างทางความคิด มันเป็นอย่างไร แล้วเราควรจะมีบรรยากาศแบบนั้น เราควรจะมีสวนโมกข์ในใจของผู้คนแบบนั้น ให้คนหนุ่มสาวเขากล้าที่จะแสวงหาทิศทางแนวคิดของตัวเอง กล้าที่จะแสวงหาการปฏิบัติธรรมหรือการเข้าถึงธรรมะในแบบของตัวเอง ผมคิดว่ามันอาจจะหมายถึงการที่เราต้องกล้าท้าทายคำสอนของท่านพุทธทาสด้วยนะ...”
บางเสี้ยวของบทสนทนากับ วิจักขณ์ พานิช ผู้อำนวยการสถาบันวัชรสิทธา และนักวิชาการอิสระด้านปรัชญาศาสนา ชี้ชวนให้ผู้สนใจใน ‘พุทธทาสภิกขุ’ ย้อนเดินทางกลับเข้าสู่ด้านในเพื่อค้นหาคำตอบว่า สุดท้ายแล้ว ‘พุทธทาสภิกขุ’ แบบไหนที่เรากำลังเลือกศรัทธา และ ‘สวนโมกข์’ แบบไหนที่ผู้คนกำลังแสวงหาและรอการค้นพบ