Gorąco polecam wyjeżdżanie,trenowanie jazdę w godzinach niemalże nocnych ,po 23.30 albo nawet jeszcze później .Wtedy kursują tylko taksówki,dostawczaki.Ruch prawie zerowy. Jak ktoś nie lubi nocy to sugeruje niedzielę tak od 4.30 .Ruszanie pod górkę, parkowanie równoległe,opanowanie pojazdu .Nikt nie patrzy krzywo,nie ocenia.Nabieramy pewności siebie na drodze. 🙂🐈 Odwagi,nie lękajcie się. P.S. Pomocne jest edukowanie się . Chociażby poprzez YT . Jest taki ciekawy program tworzony od lat przez krakowski oddział TVP "Jedź bezpiecznie", wystarczy wpisac na YT. Jak w siebie nie uwierzysz,nikt nie zrobi tego za Ciebie. ☺️🐈. Dasz radę ...małymi krokami.
@dominikadd48128 ай бұрын
Musze tak zrobić
@ania45443 жыл бұрын
Dużym ułatwieniem dla osób które mają problem z obsługą samochodu jest automatyczna skrzynia biegów. Odchodzi stres związany z obsługą auta i w 100% można skupić się tylko na trasie.
@karolinakarolajna308 Жыл бұрын
Ale egzamin trzeba zdać na manualnym 😢
@takasobieania Жыл бұрын
@@karolinakarolajna308 nie trzeba, można zdawać też na automacie ale wtedy ma się uprawnienia tylko do automatu :)
@Nineta4442 жыл бұрын
Po 23 latach (!!!) przerwy zamierzam wrócić za kierownicę. Jestem w mega stresie. Trzymajcie kciuki .
2 жыл бұрын
Mocno kibicuje! Da się, naprawdę 😉
@justynagin76602 жыл бұрын
Udało się? Ja chce siąść po 13....
@alak59232 жыл бұрын
I jak?
@halinaczyzewska63682 жыл бұрын
A ja z automatu (po kilkunastu latach) mam przesiąść do auta manualnego i aż mnie ściska ... :(
@Fitbich08 Жыл бұрын
@@halinaczyzewska6368 Mam to samo! Jak poszło???
@Nonafcj2 жыл бұрын
Miałam duże problemy z jazdą autem. Prawko zrobiłam w wieku 20 lat, bo wszyscy rówieśnicy robili, to i ja oczywiście też. Po żadnym egzaminie jechałam może że 3 razy autem taty i... na tym się skończyło. Strasznie nie lubiłam jeździć. Mieszkam w mieście więc do pracy czy na studia poruszałam się komunikacją miejską/z koleżanką albo później z chłopakiem. Rok temu dostałam od chłopaka bon na dodatkowe lekcje doszkalające z jazdy. Jako prezent urodzinowy. Ten prezent wywołał bardziej ból brzucha niż uśmiech, ale stwierdziłam, że koniec tych wymówek. Zapiszę się i będę jeździć. Rzeczywiście, zaczęłam jeździć, najpierw z chłopakiem (już ja jako kierowca), a od 2 miesiecy sama jeżdżę regularnie do pracy albo na zakupy. Nadal boję się, pocę na myśl i mam zciśnięty żołądek, ale jakoś daje sobie radę. 40-50 km/h, wybieram bardziej oddalone miejsce parkingowe (ale tam gdzie jest bardziej pusto), mam swoje trasy. Obecnie staram się to zmienić i czasami pojechać trochę inaczej, więc jest POWOLI ale DO PRZODU 🚗🚗
2 жыл бұрын
No i właśnie, powoli, w swoim tempie, ale do przodu ☺️ gratuluje!
@Nonafcj3 ай бұрын
@Mathew-f9q Cześć Mathew, oczywiście nie neguję tego, ale zauważ, w jak wielu momentach jesteś zdany na kogoś bez prawka i auta. W ładną pogodę jeszcze można przemieszczać się rowerem, hulajnogą oprócz zbiorkom, ale wyobraź sobie, że nie masz prawka, gdy przychodzi zła pogoda, a Ty musisz moknąć po przystankach. Miałam kilka koleżanek, które notorycznie odwoziłam po pracy od momentu, jak odważyłam się jeździć, a bo za ciemno, bo ostatnio autobus nieregularnie jeździ czy obcięli połączenia tramwajem, „no ale i tak jedziesz w moją stronę to mogłabym się zabrać?”. Spoko, ja jestem dobrą koleżanką, ale nie masz wrażenia, że jesteś wtedy tak mocno od kogoś zależny, od osoby co ma auto? Mały update po 2 latach jak u mnie z jazdą: wszędzie jeżdżę normalnie, w mieście, poza miastem, nie sprawdzam czy w danym miejscu jest parking, jak gdzieś dojadę, czy jest skomplikowane rondo. Czuję się totalnie pewnie za kółkiem. Jedynie nie lubię jeździć w nocy poza miastem i staram się unikać - na szczęście mieszkam w oświetlonym miescie i rzadko kiedy mam potrzebę być poza wieczorami :D
@Nonafcj3 ай бұрын
@Mathew-f9q oczywiście ta zależność nie dotyczy tylko osób z autem, ale musisz polegać na dobrym zbiorkomie, na boltach, uberach i innych PKP oraz… na dobrych warunkach pogodowych. Wiem doskonale o czym mówię, tak jak pisałam w komentarzu sprzed 2 lat, dużo czasu byłam zależna o przemieszczałam się różnymi łączonymi środkami transportu, byłam wiecznie tym zestresowana.
@werkawerka93084 жыл бұрын
Dziękuję, miło jest wiedzieć że jest ktoś kto rozumie ten problem
4 жыл бұрын
Życzę powodzenia! Oby ten moment przyszedł jak najszybciej bo wtedy jest po prostu łatwiej.
@sarairislps1199 Жыл бұрын
Tez rozumiem
@thortillaa3 жыл бұрын
Naprawdę potrzebowałam takiego filmu. Prawo jazdy oczywiście zrobiłam zaraz po ukończeniu 18 lat, bo rodzice kazali. Po 3 miesiącach jazdy miałam stłuczkę. Moja wina, wymusiłam pierwszeństwo, wiedzialam, że muszę ustąpić, ale najzwyczajniej nie zauważyłam samochodu z przeciwka. Nie chciałam jeździć bardz bardzo długo. Przeraziłam się, że ponownie coś takiego się stanie. Panicznie bałam się powtórki z tej sytuacji, bo często zdarza się, że czegoś nie zauważam. Nie wiem od czego to zależy, może po prostu nie nadaje się. Wyjechałam na studia, przez 5 lat jeździłam 3-4 razy w roku, tylko jak nie było wyjścia. Wróciłam do domu po ukończeniu studiów i teraz jeżdżę codziennie. Od razu zdałam sobie sprawę jakie mam zaległości i że przez brak regularnej jazdy zupelnie wiedza mi umknęła. Aktualnie jeżdżę tylko po swoim małym mieście, z pracy na zakupy i do domu. Jest raczej bez problemu. Ale nowe trasy wiążą się z wielką paniką, nie mam odwagi pojechać do Łodzi, cały czas mam przed oczami, że się rozstrzaskam gdzieś. Aktualnie planuje kupić samochód i każdego dnia boję się, że zaraz jak go kupię to coś się z nim stanie albo zrobie komuś krzywdę. Cieszę się, że nagrała Pani taki filmik i słyszę też od innych, że nie tylko ja się zmagam z tą paniką.
@chocoblood3578 Жыл бұрын
Rok temu zdałam prawo jazdy, przez komentarze bliskich i stres w ogóle nie miałam odwagi wsiąść we własnym samochód. Teraz zaczynam studia i samochód to jedyne wyjście...trzymajcie kciuki!
@lidianowak7152 Жыл бұрын
Dokładnie! Omijamy osoby bliskie.
@Sleeping19862 ай бұрын
Wszystko to co mówisz to prawda. Ja mam 38 lat. Nie miałam nigdy prawka, zrobiłam 2 miesięce temu i nie byłam w stanie sama jezdzic. To wszytsko to prawda, bliska osoba odpada, najlepiej mieć właśnie kogoś znajomego. Godzina też idealna. Tak samo jezdziłam trasy do pracy i do sklepu. Również nie byłam w stanie jechać dalej. Szok 😂😂 jakie to wszystko jest podobne. Śniadania również nie jadłam, nie spałam w nocy bo wiedziałam, ze rano.muszę jechać samochodem. Jak jeszcze musiałam wozić córki do szkoły to miałam poranny zawał.
@CZARNADIABLICA305 ай бұрын
Dziękuję za ten film. Dałaś mi siłę i wróciłam po 6 latach. Półtorej miesiąca jeżdżę powolutku, ale do przodu. Dzięki 😊😊😊😊
@martaz18603 жыл бұрын
Dziękuję za cenne rady. Zrobiłam prawo jazdy dosyć późno, bo w wieku 28 lat. Minęło 10 lat, a ja jeździłam łącznie może kilkanaście razy. Zaczęło mi to totalnie przeszkadzać, bo nie czuję, że jestem w pełni wolna. Paraliżuje mnie strach, agresywna jazda kierowców oraz presja najbliższych. W mojej rodzinie każdy zawsze powtarzał, że ja to muszę super jeździć, bo tata i brat to samochodziarze. Rodzice kłamali bratu, że zdałam prawko za 4 razem - mówili, że za 2 - żeby "nie było wstydu". To jeszcze bardziej mnie zamknęło. Mąż także wypominał mi każdą dziurę, w którą wjechałam, przez co nie miałam wsparcia wśród najbliższych. To, że nie jeżdżę nadal jest dla mnie wstydem, choćby wśród znajomych, którzy też nie rozumieją tego, jak mogę nie jeździć. Bardzo chciałabym to zmienić, dlatego cieszę się, że podzieliłaś sie swoją historią. Czuję, że nie jestem sama i że da się przepracować ten lęk. Wiem, że przede mną długa droga, bo nie mam zaufanej przyjaciółki, która mi pomoże, ale powoli dojrzewam do tego, by zmienić tą sprawę z niejeżdżeniem. Filmik nagrałaś już jakiś czas temu, jestem ciekawa, czy nadal jeździsz?
3 жыл бұрын
Bardzo, bardzo kibicuję! To naprawdę jest do zrobienia. Jeżdżę, cały czas jeżdżę i czuję się już naprawdę swobodnie na drodze. Nie przeraża mnie w żaden sposób ruch, duże prędkości na autostradzie. Innymi kierowcami nadal nie przejmuję się zupełnie i to cały czas bardzo polecam :) oczywiście "nie przejmować się" pod kątem ich ewentualnych uwag nt. mojej jazdy, bron "bosze" nie w kontekście bezpieczeństwa. Okazało się, że trzeba czasu i samozaparcia. Jeździć, codziennie po trochę, ale regularnie jeździć. To naprawdę wchodzi w krew i z czasem człowiek już nie analizuje tej całej mechaniki prowadzenia tylko wykonuje ruchy automatycznie. Ale naprawdę da się. Wiem co czujesz i wiem, że to moje gadanie teraz brzmi bardzo abstrakcyjnie, przerabiałam to. Mogę tylko na swoim przykładzie powiedzieć, że naprawdę jest to do zrobienia, choć początki łatwe nie były.
@bernadetadul3105 Жыл бұрын
Wróciłam tu Ci podziękować za to, że dwa lata temu, gdy po 10 latach po zdaniu prawajazdy samodzielnie uczyłam się prowadzić samochód Twoje filmy były dla mnie ogromnym wsparciem. Ile nerwów to kosztowało to wiemy wszystkie tutaj, ale było warto, może nie jestem wybitnym kierowcą ale gdzie potrzebuję tam sobie pojadę, niezależność jest cudowna!
Жыл бұрын
Ogromnie dziękuje za ten komentarz ❤️ I ogromnie się cieszę! Gratuluje!
@elzbietakaczmarek79464 жыл бұрын
Dziękuję z całego serca za filmik. Kupiłam samochód po 10latach od zdania prowadzenia. Miałam wiele koszmarów że sie rozbijam i umieram, powoduje wypadki i nabawiłam się fobii przed prowadzeniem. Ale wsiadłam dzisiaj pierwszy raz sama, zaplanowałam trasę o 5.30 rano i.. spanikowalam. Jeździłam 40min po takich osiedlowych drogach. Chłopak jechał ze mną raz i mówił ze nie martwi się o moje jeżdżenie (kompletnie na wyrost i wcale to nie było wspierające w moim odczuciu bo ja wiedzialam że nie jestem bezpiecznym kierowca i się boje) Zgasł mi samochód największą ilość razy w życiu z nerwow. wróciłam o 6.30 do domu załamana ale obejrzałam Twój filmik i jestem dumna że w ogóle coś pojeździłam. Dziękuję z całego serca! Nie poddam się! :):)
4 жыл бұрын
Gratuluję! Naprawdę. Wiem ile to strachu spowodowało, ale i jaka duma. Nie poddawaj się! Trzeba się rozjeździć, nie ma innej metody. Samochód będzie gasł, zdarzy się, że ktoś zatrąbi. Trudno. I tak tego kogoś więcej nie spotkamy. Powoli do przodu. Najgorsze co można zrobić to poddać się i zrezygnować. Trzeba czasu. Tydzień po osiedlowych drogach? Dwa? Nawet trzy jak będzie potrzeba. Ale w końcu będzie ten dzień gdy poczujesz się swobodnie. Życzę wytrwałości! Będzie tylko lepiej z każdą jazdą.
@elzbietakaczmarek79464 жыл бұрын
@ chciałabym się pochwalić ! Od kilku tygodni jazda to wręcz orgazmiczna przyjemność 😁😁 jak ja mogłam żyć bez samochodu?? Jeżdżę wszędzie i w każdych warunkach :) nie lubię tylko skręcania w lewo na skrzyżowaniach jak nie ma strzałki ale kto to lubi :P noo i jak zmieniałam pas i patrzyłam w lusterko to kompletnie nie wiedziałam kto mnie wpuszcza a kto nie :D ale jest extra! Szczególnie poranna jazda do pracy i wrzeszczenie do piosenek :) gdyby ktoś potrzebował wsparcia do piszcie :) FB Elizabeth Kaczmarek :) pozdrawiam z Islandii ☺️
4 жыл бұрын
@@elzbietakaczmarek7946 aaaaaa, dziękuję za ten komentarz! Mimo, że się nie znamy to autentycznie się cieszę, naprawdę :))) Wiem jaka to radość i ogromnie utożsamiam się z innymi, którzy mają lub już przerobili ten problem. Ogromne gratulacje! I dziękuję za ten komentarz, niech inni wiedzą, ze da się, naprawdę się da :))) nie wolno tylko się poddać, to jest do wyuczenia i strach będzie malał.
@klimatxxl3 жыл бұрын
Zapal lolka i wyluzuj
@magorzatag88223 жыл бұрын
Dziękuję kochana. Jest już po północy, a ja właśnie wróciłam z przejażdżki. Spotkałam tylko trzy samochody na drodze więc jazda była całkiem przyjemna. Okazało się, że najtrudniejsze było wyjechanie z parkingu, a potem poprawne zaparkowanie. Kilka razy musiałam się poprawiać, ale w końcu udało się.
@karolinakowalska77934 жыл бұрын
Dziękuję za ten filmik, dobrze wiedzieć, że nie tylko ja mam takie fobie, trzeba się odważyć, przełamać nie ma innego wyjścia🙂olać innych kierowców dobra rada! Niech sobie myślą co chcą 😘
4 жыл бұрын
Bardzo dziękuję za komentarz! To też ogromne wsparcie dla innych, wiedzieć, że jest nas więcej i to da się pokonać.
@roxej53864 жыл бұрын
Jesteś moją motywacją, w końcu po 3 latach przerwy mam znowu ochotę wsiąść za kierownice 😊
4 жыл бұрын
Bardzo kibicuję! Wiem jaka to satysfakcja i jak łatwiej później. To jest do zrobienia! :)
@roxej53864 жыл бұрын
Kupiłam wczoraj auto, jeżdżę! 😀 Początki bywają trudne, ale nie poddam się 😊
4 жыл бұрын
@@roxej5386 Gratuluję! Walcz, z każdym dniem będzie łatwiej.
@dominikadd48128 ай бұрын
a ja po 4
@joannax81322 жыл бұрын
Czyli jest dla mnie nadzieja.11 lat temu zrobiłam prawo jazdy, coś jeździłam, ale zawsze z kimś i tak mnie zablokowało i zaczęłam tak się bać, że nie jeżdżę. Dzięki za filmik.
@renatalewandowska29563 жыл бұрын
Ja tez wrocilam po 14 latach przerwy!bylo trudno ale powoli strach mija!bedzie dobrze!Pozdrawiam
@ciasteczkowypotwor13 жыл бұрын
Ja również miałem taki problem. Prawko zrobiłem jak wielu - jak tylko skończyłem 18 lat. Potem przez 13 lat nie jeździłem, bo nie potrzebowałem. Nie stać mnie było na studiach na samochód, jako student miałem zniżki na transport publiczny i po prostu nie widziałem powodu by jeździć samochodem. Teraz wiem, że po prostu prawko robiłem, idąc za tłumem, a spokojnie mogłem z tym czekać. Za kółko wsiadłem dopiero, gdy urodzil mi się syn i po paru miesiącach walki z transportem publicznym uznałem, że jednak samochód będzie już konieczny. Ponowne oswajanie z autem zacząłem od jeżdżenia autem po pustych parkingach i placach manewrowych, czasem jeździłem do sklepu, potem wyjeżdżałem na coraz dłuższe trasy, aż pewnego dnia po prostu pojechałem do rodziców pociągiem 300km, od taty odkupiłem jego stare auto, wróciłem z nim do domu. W kolejne wakacje jechałem nim już z rodziną nad morze. W międzyczasie często jeździłem w swoim mieście w miejsca, w których bywam, by się oswoić z ruchem miejskim i specyfika niektórych rond i skrzyżowań. Teraz, po 3 latach, jeżdżę już że spokojem, choć mina lata zanim będzie po prostu dobrym kierowcą. Tak jak w wielu przypadkach - to tylko kwestia wprawy. Im więcej i częściej się jeździ, tym większy czuje się spokój robiąc to:) pozdrawiam!
3 жыл бұрын
Bardzo dziękuję za merytoryczny i wartościowy komentarz.
@CuteLewaczka3 жыл бұрын
Kurcze...Właśnie trafiłam na Pani kanał, jestem za to bardzo wdzięczna. Ten film oglądałam w maksymalnym skupieniu aby dobrze sobie zapamiętać tak naprawdę wszystko co Pani mówiła. Mam toksycznych rodziców, nie mam od nich wsparcia, są totalnym przeciwieństwem tego co Pani mówi. Czuję jakbym wreszcie usłyszała to co powinnam była słyszeć już od dawna. Takie pogadanki są niezwykle ważne! Niektórzy nie mają w nikim wsparcia, nie mają z kim porozmawiać, wymienić się przemyśleniami.
3 жыл бұрын
A ja z mojej strony bardzo dziękuję za ten komentarz. To naprawdę potrzebne wiedzieć, że to co się robi i mówi może mieć dla odbiorcy wartość. I cenna wskazówka jakieś treści tworzyć. Pozdrawiam ciepło! I dużo siły życzę.
@tamaragoma7222Ай бұрын
Super filmik ! Super wsparcie !!!! Dziękuję bardzo!!! Tez … walczę 38 lat .. dostałam prawko o 18… wstyd strach .. trzymamy kciuki za siebie;)
Ай бұрын
Powodzenia! To jest do zrobienia 👍🏻
@8na7532 жыл бұрын
Jakie to bliskie moim doświadczeniom 🙄 Świetny filmik. Dziękuję.
@sandraw112 жыл бұрын
Pomogła mi Pani tym filmem, cieszę się, że rozumie Pani obawy osób, które długo nie jeździły autem. Dzięki Pani ułożyłam sobie wszystko w głowie i podejmę wyzwanie i zacznę próbować przełamywać blokady związane z jazdą autem.
2 жыл бұрын
Powodzenia! Naprawdę się da, choć na początku łatwo nie będzie. Ale nie poddawaj się, powoli, krotki trasy, naprawdę wszystkie czynności wejdą w nawyk.
@basiasz46325 жыл бұрын
To niestety jest wstyd, ponieważ obecnie jest duża presja na to że każy to prawko musi mieć(praca, nawet pogarda bliskich znajomych to ty nie prowadzisz auta, albo co gorsza- to ty nie masz auta?)
5 жыл бұрын
Tak, masz rację, społeczeństwo wywiera bardzo dużą presję. Sama to odczułam gdy nie prowadziłam. Natomiast uważam, że tak być nie powinno. Prowadzenie samochodu to konkretne umiejętności; koncentracja, refleks, przewidywanie zdarzeń, spokój i działanie na zimno w sytuacji kryzysowej. Nie każdy z nas je ma. Tak samo pilotowanie samolotu, też wymaga odpowiednich cech. Tylko samolot taki niedostępny więc nikt się nie czepia o brak licencji, i dla większości zrozumiałe jest to, że nie każdy będzie pilotem. A samochody teraz na wyciagnięcie ręki więc każdy powinien prowadzić. No właśnie nie. Bo to analogiczna sytuacja. Dlatego to według mnie żaden wstyd nie mieć prawa jazdy i niepotrzebnie w jakiś sposób stygmatyzuje się te osoby.
@madzia369Ай бұрын
Mega dziekuje, za ten filmik! Po prawie roku od czasu zdania prawka, jutro wsiadam za kółko🫣 Stresuje się bardzo, bo nadal mam w myślach instruktora który nawet w dniu, w którym zdawałam, mówił że nie ma na to szans, a jednak sie udało 🥹 Nadal gdzieś to w głowie zostanie ale stwierdziłam, że nie ma sensu aż tak brać tego do siebie i rozmyślać. Powoli i mam nadzieje, że wrócę do systematycznej jazdy😅
Ай бұрын
Bardzo mocno kibicuję 👍🏻😊to jest do zrobienia
@Lena-dh2ng Жыл бұрын
Dziękuję, bardzo mnie odblokowałas po 20 latach traumy powypadkowej, dzięki Tobie mam ochotę jeździć. Dziękuję 💓💓💓💓
@blackdragonkennel2855 жыл бұрын
Dobrze mówisz , szczególnie ostatnie zdanie , nie każdy musi być kierowcą , niektórzy wręcz nie powinni . Nie jest to żaden wstyd , znam kilka osób które nie mają :)
5 жыл бұрын
Dokładnie. Prowadzenia auta wymaga konkretnych umiejętności; koncentracji, refleksu, umiejętności przewidywania zdarzeń itd. No siłą rzeczy nie każdy z nas je posiada. Ale na siłę wsiadamy do auta i później różnie bywa.
@91Mufasa4 жыл бұрын
jestes (jest Pani?) moja inspiracja... Prawo jazdy mam juz 9 lat, niestety po zdaniu dokument powędrowal do kieszeni (brak samochodu). Teksty najbliższych osób "masz prawko, wsiadaj i jedź" lub "czego tu się bać?" wcale jie motywuja..
4 жыл бұрын
To dokładnie ten sam model jak było u mnie :( przerabiałam właśnie te same komentarze, a strach tylko rósł. U mnie jak mówiłam to był impuls, po prostu tak się wkurzyłam na swój brak samodzielności, ze chyba już to było silniejsze niż mój strach. Oby ten wścik u ciebie też przyszedł jak najszybciej :))) poźniej jest tylko prościej, najtrudniej przełamać ten pierwszy strach.
@91Mufasa4 жыл бұрын
@ Dokladnie... U mnie tez jest moment "wnerwienia" na wyczerpaniu :) Wkurza mnie niesamowicie ze, przy większych sprawunkach lub dalszych wyjazdach jestem skazana na proszenie kogoś innego o pomoc... Mam nadzieje wszystko zniknie z czasem (obecnie jestem na etapie poszukiwania samochodu :) ).
@feliksfarming4 жыл бұрын
@ Ja tak zdałam prawo jazdy (za 4 razem). Instruktor był bardzo nieuprzejmy i musiałam mu zrobić na złość tym, że wszystko zrobię dobrze i nie będzie mógł mnie oblać. To był taki czas, że wchodziły dopiero nowe egzaminy teoretyczne, te z filmami wideo, mało kto zdawał za pierwszym razem, mnie się udało, i przez to mogłam praktykę zdawać praktycznie co 2 dni, tyle było wolnych terminów. No i udało się, dzięki tej złości. Dziecko chore, małe był też w domu i było wiadomo, że jak nie tym razem, to już nigdy.
@yuummiko3 жыл бұрын
Wczoraj się odważyłam pojechać do sklepu w godzinach wieczornych co prawda dwie ulice dalej, ale to nic! Małymi krokami! Dziękuję za film 😊
3 жыл бұрын
I o to właśnie chodzi, powoli. Z czasem czynności związane z prowadzeniem zaczną wchodzić w nawyk i przyjdzie ta swoboda jazdy. Trzeba tylko czasu. Ogromnie gratuluję bo wiem jaka to satysfakcja :)
@xyz87882 жыл бұрын
Moja przerwa trwała 6 lat. Tydzień po obejrzeniu tego filmiku w końcu doczekałam się samochodu. Mały, zgrabny, fajny samochodzik. To dodało mi pewności siebie, bo przecież nie uderzę w nikogo takim mikrusem, nie będę szarżować na drodze, będę raczej wyprzedzana. Od momentu odebrania prawka nie chciałam jeździć, bałam się, że zrobię krzywdę pieszym, sobie, innym uczestnikom ruchu. Wręcz wmówiłam sobie, że się nie nadaję. Widziałam znajomych, jak nawet niejednokrotnie niepewnie ale jednak po swojemu i bezpiecznie (!) prowadzili auto od odebrania prawka. Pomyślałam wtedy "hej, przecież oni wcale nie jeżdżą nie wiadomo jak, a jeżdżą i się nie boją!". Też dość dużym problemem było stawianie sobie nierealnych oczekiwań - narzucanie sobie szybkiej dynamicznej jazdy, konieczność wyprzedzania autobusów, przyspieszanie na sygnalizacji świetlnej. Zdecydowałam wziąć 2 godziny lekcji doszkalających z instruktorem. Po 2 godzinach stwierdził, że nic więcej nie poradzi, bo ja wszystko umiem, ale brakuje mi pewności siebie. Pojeździłam trochę z rodzicami i chłopakiem i po tygodniu postanowiłam przejechać się sama na krótki dystans drogi. Jechałam swoim tempem, spokojnie. Spodobało mi się, choć ręce miałam spocone... Następnym razem wyjechałam na trasę, którą muszę pokonywać do miejsca pracy. Udało się! Obyło się bez trąbnięć, a nawet jeśli to co z tego? Ja jeżdżę bezpiecznie, chcecie? To wyprzedzajcie, trąbcie! Mi to wisi. :) Teraz jestem zadowolona, a w każdej wolnej chwili robię sobie rundkę po swoim mieście i szlifuję zasady ruchu drogowego. To wszystko dzięki Twojemu filmowi, dużo mi dał, pokazał mi, że nie jestem sama w swoim strachu, a przecież nie ma się czego bać. W razie czego jadę powoli, w nikogo nie uderzę, a trąbnięcia to nie koniec świata. Ważne jest bezpieczeństwo i pewność siebie. :) Dzięki jeszcze raz za ten materiał!
2 жыл бұрын
A ja bardzo dziękuję za ten komentarz! Niech będzie wiatrem w żagle dla osób, które są jeszcze na początku tej drogi. I gratuluje przede wszystkim ❤️wiem jaka to satysfakcja.
@bgjcdjvtigbhg66482 ай бұрын
rok temu zdalem i to tyle mnie widziano za kierownica. kupilem wlasna fure i jutro pierwszy raz od tego roku bede prowadzic. i pierwszy raz bez instruktora. dzieki za ten film, dodal sporo otuchy
@bgjcdjvtigbhg66482 ай бұрын
update gdyby ktos byl ciekawy, a moze uda mi sie kogos wesprzec tym: bylo super, okazalo sie ze pamietam o wiele wiecej niz mi sie wydawalo, mimo ze w mojej glowie ledwo umialem ruszyc samochod. wierze ze wy wszyscy tez dacie rade, najgorszy moment to prawdopodobnie to co sie dzieje w waszej glowie przed jazda niz samo prowadzenie samochodu (: trzymam kciuki za wszystkich
@trisha58594 жыл бұрын
Dzięki Pani poczułam się lepiej i postanowię się nie poddawać, ponieważ mam instruktora który nie jest tak wyrozumiały jak Pani
4 жыл бұрын
Absolutnie proszę się nie poddawać! Szkoda. A nie byłoby możliwości zmiany instruktora?
@The91waris912 жыл бұрын
Dziękuję. Ja zdałam prawko w styczniu 2016 i nic... Ale jest to jedna z rzeczy które misze w sobie pokonać. Bardzo cenne rady Dziękuje
2 жыл бұрын
Życzę powodzenia! Mój przykład pokazuje, ze to naprawdę się da. Choć łatwo nie było ☺️
@martagrabowska2989 Жыл бұрын
Jest pani ogromną motywacją dla mnie gdyż zamierzam wsiąść za kierownicę po 4 latach od zdania prawa jazdy, boję się jeździć i ogromnie mnie stresuje myślenie że mam jeździć w mieście gdzie nie pamietam trasy i nie potrafię dostosować przepisów do praktyki.
Жыл бұрын
Mocno kibicuje! Znam to uczucie. Ale małymi krokami, da się.
@BloodHoundPL3 жыл бұрын
Dobrze powiedziane z tymi innymi kierowcami "w dupie". Kiedy człowiek po dłuuugiej przerwie wsiada za kółko, jest cały spięty, nad-reaktywny i WYDAJE mu się, że NIE POTRAFI jeździć, ale po pewnym czasie nabiera wprawy, ogłady, i notorycznie zaczyna dostrzegać baranów, którym WYDAJE SIĘ, że POTRAFIĄ jeździć. Jeśli oni się nie przejmują, to my tym bardziej nie powinniśmy.
3 жыл бұрын
Bardzo dziękuje za ten komentarz ❤️
@anetar.68793 жыл бұрын
Mój lęk przed prowadzeniem wynika z ogromnej odpowiedzialności za życie nie tylko swoje ale innych ludzi :( Wizja prowadzenie samochodu po 17 latach od egzaminu jest dla mnie ogromnym stresem ale koniecznością w niezależności, wiec przygotowuję się psychicznie do tego i zobaczymy czy mi się uda.
@magorzatag88223 жыл бұрын
Ja zrobiłam prawo jazdy ponad 20 lat temu. Nie jeździłam przez te wszystkie lata, ale teraz znów się uczę. Kilka godzin z instruktorką, a teraz już kilka razy sama jechałam. Trzy razy musiałam odwieźć syna do pracy, bo go bolała noga. Raz musiałam szybko odebrać wynik z przychodni, więc wsiadłam i pojechałam. Dziś po obejrzeniu tego filmiku wsiadłam pierwszy raz bez przymusu, tak po prostu aby pojeździć, aby przełamać strach. No i udało się :)
@olgagosciniak81602 жыл бұрын
i jak? udało się?
@anetar.68792 жыл бұрын
@@olgagosciniak8160 niestety, nic się nie zmieniło :(
@princessesther3 жыл бұрын
Dziękuję za te porady. Właśnie zostałam kierowcą i mimo, że lubię prowadzić auto to sama jadąc czuję niepokój. Dzieki Pani wskazówkom będzie mi łatwiej 😊
3 жыл бұрын
Trzeba czasu, będzie tylko lepiej i swobodniej ☺️ pozdrawiam serdecznie!
@kaskarozak.4544 жыл бұрын
Fajnie, że trafiłam na ten film 🙂 U mnie prawo jazdy było decyzją nagłą, nie wiem skąd i dlaczego to akurat. Ale ogólnie miało taki cel aby przełamać się i spróbować czegoś nowego, zacząć naprawiać swoje życie i nadrabiać "zaległości". Niestety ostatnie trzy lata były dla mnie mordęgą i chciałam się w taki sposób wzmocnić, pokonać trochę siebie. Taka mała-wielka terapia. Zdawałam w tym roku, w lutym. udało się za pierwszym podejściem i ogólnie od początku nauki na kursie, bardzo fajnie czułam się za kierownicą, technicznie nic mi nie sprawiało problemów. Bardziej miałam niekiedy taką dezorientację co do terenu. Czyli fakt, że nie każda uliczka i skrzyżowanie wygląda tak samo, jak w książce i ilustracjach w necie 😀 Pokochałam to uczucie jazdy, kręcenia kółkiem, zmianę biegów, działanie pedałami, dźwięk kierunkowskazów. I właśnie... Nie udało mi się kupić samochodu. Do dziś go nie mam... W Kwietniu pandemia mi skutecznie przeszkodziła aby w ogóle o tym pomyśleć. Nie jeździłam praktycznie od połowy lutego. Ale od września spięłam 4 litery i podobnie jak Ty, stwierdziłam, że tyle kasy (ok 2300zł na wszystko) włożone w kurs. I co? Ja mam nie jeździć teraz? 😀 I pooooszło jeszcze gorzej bo zaczęłam się interesować samochodami, markami... Przeglądać konkretne modele, porównywać. Wymyśliłam sobie konkretną markę i model. I teraz czekam aż się uda coś znaleźć do 12 tys. Jednak, problem w tym, że nie mam takiej "znajomej" która pomogłaby mi na początku. I NIESTETY muszę z ojcem spróbować i jego autem. Powiem szczerze, że naprawdę średnio się z tym czuję. Masz rację - relacja córka - ojciec w tej kwestii jest złym rozwiązaniem. Po prostu ja nawet czuję się tak gorzej, tak jak dziecko. Miałam szansę "pojeździć" (albo poturlać się) w kwietniu po dużym parkingu z nim. Nic nie krytykował, ale ja się czułam tak dziwnie. Poza tym to zawsze jest zabieranie czyjegoś czasu, a może mu się nie chce, a może ma dość auta już itd. Do tego dochodzi taka sprawa, że to nie jest moją własność. A co jeśli coś się stanie, to on zostaje bez samochodu, którym musi miec do pracy. No ciężko mi się przełamać, ale muszę pożyczyć auto od niego i z nim jechać te kilka pierwszych jazd. Natomiast tak mnie ciągnie do jazdy, że mam nadzieję, że gdzieś ta chęć jeżdżenia wygra 🤗 i przede wszystkim kupię auto... Pozdrawiam 🚗
@mrsbreeze2525 Жыл бұрын
I jak dzisiaj po dwóch latach? 😊
@kasiaabramowicz3 жыл бұрын
Dziękuję za ten filmik ❣ JEST MEGA
@annak48914 жыл бұрын
Super filmik! Co prawda sama jestem w mojej ocenie doskonałym kierowcą ale aktualnie uczę moją Mamę, która po 30 latach wraca za kółko i Pani wideo bardzo mi pomogło zrozumieć Mamę i jej emocje. Ze swojej strony chciałabym doradzić osobom wspierającym kilka metod jakie ja stosuję: uczę samodzielności - Mama najpierw obserwuje co ja robię, potem robi to pod moją opieką, a następnie wielokrotnie samodzielnie powtarza manewr lub kilka na raz, przykładowo: parkowanie przodem x 2, jazdę na dłuższej trasie ze zmianą biegu na dwójkę i parkowanie równoległe x 3 - ja staję na zewnątrz i nawet nie patrzę co się dzieje żeby nie stresować, liczę jedynie okrążenia. Bardzo ważny jest szczery feedback: początkowo np podczas hamowania dawałam Mamie oceny od 1-10 za każdy manewr, lepiej jest chwalić jak coś jest dobrze i milczeć jeśli błąd wynika ze stresu czy braku doświadczenia. Poza tym uczę Mamę samodzielnego wykonywania wielu rzeczy: sprawdzania świateł, płynów, dolewania płynów, pompowania opon, rozkładania trójkąta. Do tego przeróżne scenki np zatrzymanie przez policję w celu np wlepienia mandatu - sama dostałam ich w życiu kilka za zbyt szybką jazdę i wydaje mi się, że lepiej jest przeżyć to pierwszy raz na niby. Ważne jest też uświadomienie sobie napięcia mięśni i stosowanie metody którą ja nazywam workiem ziemniaków w której podczas prowadzenia samochodu staramy się świadomie rozluźnić mięśnie i zawisnąć na kierownicy. Jutro ruszamy wyposażone w worki wypełnione poduszkami oraz miotłą i miarką w celu nauki wyczucia odległości, a za kilka dni mam nadzieję uda mi się zorganizować wszystko tak żebym mogła wziąć mój samochód i pouczyć Mamę omijania, wyprzedzania i parkowania równoległego.
4 жыл бұрын
Bardzo dziękuje za ten komentarz! Niech się przyda jak największej liczbie osób. I bardzo życzę Mamie powodzenia bo wiem jak ogromna to satysfakcja.
@ng6u3 жыл бұрын
Świetny filmik, dziękuję za niego
3 жыл бұрын
Bardzo mocno kibicuje! Dużo samozaparcia życzę bo to jest do zrobienia. Nie można się tylko zniechęcać; nie będzie łatwo, ale warto ☺️
@v0ithh3 жыл бұрын
Ja zostałam zmuszona do zrobienia prawka przez rodzinę jako prezent na urodziny bo to ,,wstyd,, by go nie mieć. I co? Prawko zrobione dzień przed sylwestrem- raz tylko prowadziłam. Nienawidzę jeździć, boje się tego, czuje presję, mam tak ogromny strach przed tym. Chciałabym by to się zmieniło, ale nie daje rady, na samą myśl że musiałabym gdzieś pojechać sprawia że mi nie dobrze....
3 жыл бұрын
@@v0ithh Oliwia, a potrzebujesz tego prawa jazdy? Brakuje ci tego, że nie prowadzisz? Bo ja wcale nie uważam, że to wstyd nie prowadzić. Nie każdy będzie dobrze się czuł za kierownicą i to naturalne, tak samo jak nie każdy potrafi pływać, śpiewać itd. Prowadzenie auta to spore ułatwienie, ale różny mamy rytm dnia i można się bez tego obyć, zwłaszcza, że to ogromna odpowiedzialność. W mojej ocenie naprawdę nie ważne co myślą inni. To ty masz się dobrze czuć. Jak potrzebujesz prowadzić, zawalcz. Ale jeśli czujesz, że to absolutnie nie dla ciebie, to daj sobie czas. Może kiedyś to się zmieni i wtedy podejdziesz do tematu, bez presji, dla siebie.
@v0ithh3 жыл бұрын
@ narazie nie potrzebuje prawka, mam bardzo komfortowy dojazd autobusem, tramwajem, metrem... Naprawdę, wolałabym już się pchać komunikacja miejska niż wsiąść za kółko, niestety rodzina tego nie rozumie, nawiera na mnie presję że ,,zapomnę jeździć, że to wstyd, że to tylko przywilej mieć prawo jazdy,,. Jak już wejdę za kółko słyszę tylko jak źle jeżdżę, że na jazdach dobrze jeździłam a teraz wręcz się boją, ciężko.
@v0ithh3 жыл бұрын
Tłumacze im że nie potrzebuje tego, nie chce, boje się, to i tak nie dociera :/ kończy się to bezsensowną kłótnią
@Mrswielo3 жыл бұрын
Dziękuję za ten filmik i komentarze ❤️lepiej się poczułam gdy zobaczyłam nie jestem sama w moich odczuciach co do kierowania samochodem
@alicjaszuringer8993 жыл бұрын
Swietna motywacj Ja wsiadlam zaraz po odebraniu plastiku i jechalam sama Nie odczowalam leku do momentu az zatrabil na rondzie samochod W domu preanalizowalam sytuacje i stwierdzilam ze mu sie spieszylo a mnie nie bardzo ha ha ha Teraz jezdze od czerwca ubieglego roku i pokonuje juz dluzsze trasy Uwielbiam jezdzic i czuje sie fajnie za kerownica Dziekuje za ten filmik i pozdrawiam
3 жыл бұрын
Bardzo miło czytać taki komentarz! Powodzenia i niech będzie zachęta dla innych. To się da zrobić, cierpliwości i absolutnie nie przejmować się opinia innych, oni o nas po chwili zapominają i powinnismy robić to samo ☺️
@mariaczaplicka22043 жыл бұрын
Bardzo dziękuje za ten filmiki! Mam prawko już 3 lata, niestety miałam niefart i sarna wbiegła mi w bok samochodu, przez co przestałam jeździć. Wczoraj kupiłam samochód w automacie i staram się powoli powracać do jeżdżenia, na razie po bocznych drogach aby wdrożyć się w ponowną jazdę i nie sprawiać zagrożenia innym. Mam nadzieje, że minie trochę czasu i zacznę swobodnie jeździć. A Tobie gratuluje i mam nadzieje, że za jakiś czas sama będę ruszać w trasę bez większego stresu!
3 жыл бұрын
Dziękuję! I mocno kibicuje. Najważniejsze, ze walczysz. Z każda jazda będzie tylko lepiej ☺️
@szalonaja23663 жыл бұрын
Pani opowiada jakby o mnie🙈🙊🙉 Mam to samo, prawo jazdy zdałam w 2018r i od roku nie jeżdżę, boje sie bardzo... Im dłuższy czas mija tym bardziej się boję znow ruszyć, paraliz totalny 😭
3 жыл бұрын
Z mojej strony gorąco zachęcam żeby zawalczyć, choć jednocześnie wiem, ze takie gadanie nic nie da ☺️mi tez tak mówiono i to nie pomagało niestety 😔 było trzeba tego bodźca by się przełamać choć minęło tyle lat 🙈
@EwaCzarnuch-v5y2 жыл бұрын
Miło się ciebie słucha ;) na profil trafiłam dzis przez przypadek ;) i bardzo sie ciesze. Mega sie stresuje jak na mnie trąbia :(
@magorzataniemas5944 Жыл бұрын
Film dla mnie. Mega motywator. Po 12 latach zaczynam jazdę. Jestem po dwóch godzinach jazdy z instruktorką, jeszcze z 5 godzin i wyruszę sama. Powoli, powoli i bedę też dobrym kierowcą.
Жыл бұрын
Powodzenia! Tak, to jest do zrobienia. Na spokojnie, trzeba czasu, ale zrobi to pani
@magorzataniemas5944 Жыл бұрын
@ wiem, dam radę. Pozdrawiam.
@martakaminska85512 жыл бұрын
Dziękuję za ten filmik i wszystkie rady. Jak dobrze zobaczyć, że nie tylko ja zmagam się ze swoim strachem.
2 жыл бұрын
Oj tak, jest nas zdecydowanie więcej. Ale to jest do zrobienia, naprawdę.
@groszkamagda Жыл бұрын
Tego potrzebowałam ❤ Wróciłam po czasie do jazdy i najgorzej zachowują się kierowcy tirów.😢
@Betula_pendula2 жыл бұрын
Bardzo dziękuję za film 😊 zdałam egzamin i kilka razy prowadziłam już auto sama, do pracy i z powrotem, do sklepu itd, wszystko przebieglo ok ale stres mam tak silny.... Ze boję się kolejnej jazdy 😱
@Alscedo2 жыл бұрын
Temat parkowania mnie rozbawił :D "To nie może byc jakiekolwiek miejsce, to musi byc odpowiednie miejsce najlepiej 2-3 miejsca" :D No to chyba ze mna nie tak zle, skoro mi "wystarczy" 2 :D Pozdrawiam i dziekuje za fajny filmik :)
@wikencjusz3 жыл бұрын
Aż mi się zrobiło tak lżej, bo uświadomiłam sobie, że sporo osób ma lęk przed prowadzeniem auta ;) Prawko zrobiłam stosunkowo późno, bo w wieku 30 lat i już trochę z przymusu rodziny, więc jazdy na początku to była dla mnie KATORGA! Szłam zestresowana i wracałam jeszcze bardziej postresowana i nie rzadko zapłakana :( Dopiero po przejechaniu połowy godzin zaczynałam mieć jakieś bardziej pozytywne i optymistyczne odczucia, ale dalej jazda autem mnie spinała. Co najzabawniejsze, na egzaminie byłam mniej zestresowana niż przez cały okres nauki jazdy i zdałam za pierwszym razem ;) Tylko co z tego, skoro dalej nie wierze we własne umiejętności i naprawdę boję się jeździć... Jazda pod okiem partnera to nie jest za dobry pomysł ;/ Zamiast czuć dumę, że jeździłam sama 2 godziny to czułam się wkurzona i podłamana, że się do tego dalej nie nadaję, a on się na mnie denerwował, że muszę zrozumieć to, że na drodze nie mogę popełniać błędów i że już jestem NORMALNYM kierowcą i powinnam jeździć tak jak wszyscy. No MASAKRA jednym słowem. Na razie rezultat jest taki, że moje auto ładnie stoi sobie pod blokiem i codziennie obiecuję sobie, że dzisiaj to będzie ten dzień, że pojadę do sklepu xD A potem jakoś jest tyle rzeczy do zrobienia, że jakoś o tym zapominam. (Nadmienię, że mam 1,5 roczne dziecko, wiec z tym czasem wolnym różnie bywa, a obowiązków jest masa - więc i masa wymówek ;P )
3 жыл бұрын
Nie poddawaj się! Najgorsze co teraz można zrobić to przerwa, będzie tylko trudniej wrócić. Choćby krótkie trasy, ale regularnie. Naprawdę ta wprawa przyjdzie. U mnie jazda z partnerem tez zupełnie się nie sprawdziła... ☺️🙈Pamietam do dziś jak zaciągnęłam ręczny na środku drogi i kazałam mu się przesiadać bo nie mogłam znieść gadania. Bardzo mnie to zblokowało. Nie chce mówić, ze to jego wina bo to jednak były moje decyzje, ale utknęłam na wiele lat 😔 Powalcz dla siebie. To jednak ogromna niezależność. Bardzo kibicuje ❤️
@Poligniana3 жыл бұрын
Mam tak samo! Rok temu zdałam prawo jazdy, za pierwszym razem i od tego czasu nie jeździłam. Choć miałam wrażenie, że ten rok temu dobrze prowadziłam samochód to jednak stresowałam się na powrót za kółko. No i zaczęłam ćwiczyć z Tatą. Tragedia...miałam wrażenie że jeżdżę masakrycznie, bo na każdy mały błąd tata reagował ostro upominając mnie i dochodziło do spin, a do domu wracałam cała w nerwach :/ ale teraz oglądam filmik i czytam komentarze i chyba znalazłam klucz: nie ćwiczyć z bliskimi z rodziny. Biorę tę radę do serca ❤ a jak Twoja sytuacja z powrotem za kółko?
@madzja893 жыл бұрын
Ślicznie Pani wygląda, motywujący film :)
3 жыл бұрын
Dziękuję, miło mi to czytać :)
@Olka2324 жыл бұрын
Och jak ja bym chciała być już na etapie, że mogę jeździć bez guli w żołądku i palpitacji serca :P Prawko mam 3 lata, kilka razy wsiadałam za kółko żeby poćwiczyć, przy okazji pobytu u mamy. Ale sama nie uważałam, że warto kupować samochód mieszkając w miesćie, teraz tym bardziej, bo pracuje z domu, ale los chciał, ze mam samochodzik "do nauki". No i się tak z nim obwąchuje, trochę jeżdżę dookoła bloku, trochę po osiedlu, ale nie ma za wiele tych dróg więc siłą rzeczyt trzeba jechać na miasto. Stres za każdym razem jest taki jakbym prowadziła Gwiazde Śmierci... kiedy to minie?? Jak myślę, że już jest ok, to zawsze odwalę COŚ a potem sobie wyrzucam, że powinnam była to zrobić inaczej. Zjadają mnie te myśli... w sumie sama nawet nie wiem, czy ja chce być kierowcą:
@Ma-ow4jv3 жыл бұрын
I jak Ci idzie? Też miałam problem z obwinianiem się za błędy podczas jazd..
@Olka2323 жыл бұрын
@@Ma-ow4jv odpuściłam samobiczowanie zupełnie! Jeżdżę już na luzie, dojeżdżam codziennie do pracy, zapuszczam się w obce rejony miasta i nawet jeżdżę w dłuższe trasy😁 zielony listek zdjęłam, spełnił swoją funkcję bardzo dobrze! Okazuje się że praktyka jest kluczem, trzeba po prostu ćwiczyć, jeździć, popełniać błędy i wyciągać z nich wnioski na przyszłość, a nie się załamywać. Stres minie, naprawdę, skoro ja ogarnęłam to, to myślę że prędzej czy później każdemu się uda😁
@Marta-fp7lx3 жыл бұрын
Właśnie próbuję po 30 latach przerwy
@monikamusialska79293 жыл бұрын
Ja po 23 latach przerwy.. Mam nadzieję że mi się uda.
@Marta-fp7lx3 жыл бұрын
@@monikamusialska7929 musi się udać, 👍
@wikencjusz3 жыл бұрын
Powodzenia :D Najważniejsze to determinacja i wiara w siebie :))
@Marta-fp7lx3 жыл бұрын
@@wikencjusz właśnie chyba tej wiary w siebie mi brakuje. Chciałabym wszystko robić płynnie, a niestety nie zawsze tak wychodzi
@monikamusialska79293 жыл бұрын
@@Marta-fp7lx Nie poddawaj się ja walczę dalej choć nie jest latwo! Parkowanie to moja zmora, już nabroiłam... także sres mega. Trzymam za Ciebie kciuki! Damy radę! Pozdrawiam😘
@Madziuuulek2 жыл бұрын
nooo ja wlasnie wrocilam do jazdy po ponad 20 lat przerwy!!! do tej pory nawet nie umiem jezdzić rowerem to sobie wyobraźcie. po ukonczonym kursie pierwsza moja jazda wieczorem jak juz bylo ciemno pojechalam z tatą pod prad. po hamulu i byl koniec jazdy!!! więcej nie wsiadlam do auta. powiedzialam ze ja nie potrzebuje takiego stresu, i ze nie bede dobrym kierowcą, wolę chodzić pieszo:))) miłam straszny uraz!!! wierzcie mi ja nawet nie mam pojęcia jakim cudem zdalam prawo jazdy!!! po 20 latach odwazylam sie wykupić jazdy z poleconym instruktorem, tlumacząc ze musimy zaczac od placu bo nawet nie umiem obslugi samochodu!!! po pierwsze: instruktorka napisala mi ze spokojnie proszę się nie przejmowac i nie stresowac ze ogarniemy temat. co sie okazalo?? mega babka:) zaczelismy w niedziele rano od parkingu przy aldi. wczesniej siedzialam chyba z tydzien na youtube ogladajac filmiki jak sie prowadzi samochod, kto ma pierwszenstwo zmiana biegow itd. wchodzimy do auta kobita mowi dobra: przypomnimy sobie obsluge biegów. mowie dobraaaa biegi juz zmam, z youtube:) no to ok. to wyjzedzamy. okazalao sie ze kurde umiem bez problemu proadzic samochod!!!! ze nie mam problemu z wyczuciem sprzegla gazu itd. w szoku bylam!!!! teraz nie moge sie doczekac kolejnych jazd. juz pojezdzilam z tata raz dobrze raz nie. tak jak mowisz z rodzina nie powinno sie jezdzic. ale nie mam nikogo kto chcialby ze mna jezdzic. sama sie jeszcze boje więc tato. no i oczywiscie ze wzgledow ekonomicznych. zamiast placic 100 zl instruktorowi za kolejna godzine wole zatankowac samochod i wyjezdic wiecej czasu po bocznych drogach. teraz czuje frajde z prowadzenia samochodu jestem dumna z siebie ze cos tam mi wychodzi. kolejny krok przede mna wsiasc samemu i jechac. pojechlam juz z mama ktora nie ma prwa jazdy. ale sama jeszcze sie boje. no i zawsze z kim s razniej. trzymam kciuki za wszystkimi wracajacymi do jazd po tak dlugim czasie
@dorotaj-i1557 Жыл бұрын
Mając 50lat zdecydowałam się na. robienie kursu na prawo jazdy, właściwie traktując to jako pewien terapeutyczny myk-przełamanie lęku i że faknie robić w tym czasie co córka, Idzie mi to słabi.o 15 jazd a ja po obrzeżach średniego miasta, możeze3 razy po gł{wnej ulicy i na skrzyżowaniu. Myślę, że instruktor boi się mnie wypuścić na miasto. Córka19l. miesiąc po mnie zaczęła i już skończyła jazdy. Zastanawiam się czy sobie dać spokój, (skoro zapłaciłam to instrukturowi może nie komfortowo powiedzieć takiej starszej pani kobieto nie nadajesz się) choć jakąś satysfakcja jest, że się przełamałam
@judytagraczyk9194 Жыл бұрын
Dziękuje za ten filmik , ja teraz się bardzo stresuje bo tez mam spora przerwę za sobą ale powoli wracam :)
@Poligniana2 жыл бұрын
Dziekuję za nagranie i dodanie otuchy. Mieszkam w górach i paraliżują mnie wszelkie górki, sytuacje w których musiałabym się na nich zatrzymywać a potem ruszać - ta myśl najbardziej mnie przeraża, że stoczę się na samochód za mną i szczerze nie wiem jak sobie poradzić z tym lękiem...😧
@zofiaamdouni84772 жыл бұрын
Wszystko to co pani mówi ma pani rację ja się strasznie sama po zdaniu prawa jazdy bałam się wyjechać i tak samo uczyłam się z kolegą po polnej drodze ogródkowej a potem po parkingu do pracy stacja paliw a potem autostrada droga ekspresowa deszcz ostre zakrety
@ciekaweurzadzenia3 ай бұрын
Super filmik! Jechała Pani kiedyś autostopem?
@kamilachoodowska70925 жыл бұрын
Bardzo Ci dziękuję, że się dzielisz swoim doświadczeniem w tej kwestii, po raz kolejny. Sama zmagam się z tym problemem, mam dzieci i rozwożenie ich do szkoły i przedszkola autobusem, które mi się zdarzabo czasem jest taka konieczność, jest udręką. Ale prowadzenie auta wywołuje we mnie taki stres, że już wolę się męczyć bo zdarza się to raz na jakiś czas, kiedy mąż nie prowadzi z jakiejś przyczyny. Ale zazdroszczę ludziom, którzy swobodnie jeżdzą, to bardzo ułatwia życie... póki co przez 1.5 roku od zdania prawa jazdy zdarzyło mi się prowadzić ze 20 razy w tym większość to jazdy po osiedlowych uliczkach po zakupy ale nadal jest to dla mnie ogromny stres :/
5 жыл бұрын
Nie pokonasz stresu bez próbowania. Powalcz. Na krótkich trasach chociażby, do sklepu, może ten lęk zejdzie. Dla własnej wygody właśnie. Wiem jednak, że to po prostu trzeba poczuć, nie ma na to siły. NIkt nas nie zmusi i nie przekona niestety :(
@marlena36264 жыл бұрын
Ja zdałam prawo jazdy dopiero 4 miesiące temu. Presja na mnje jest duża ponieważ każdy z moich znajomych się chwali jak to dobrze jeżdżą a ja wiem że jestem ciapą. Bardzo chce prowadzić i chce jeździć dobrze. Trenuje ale się boję.
4 жыл бұрын
Ja mogę podpowiedzieć abyś absolutnie nie przejmowała się co mówią inni i nie porównywała się do innych. Każdy z nas ma inne umiejętności, inną koncentrację, w innym tempie się uczymy i pokonujemy lęki. Tak jest ze wszystkim. Ja tak się spięłam i przestałam jeździć, a później nagle się okazało, że na tym strachu zeszło mi ponad 10 lat... i nie było łatwo zebrać się na nowo. Rób swoje, w swoim tempie. Każdy wyjazd choćby na najkrótszą trasę to już krok do przodu i za każdym razem jest już łatwiej.
@e2w6a4 жыл бұрын
Hey Ja zdałam 1,5 tygodnia temu też się strasznie boję. Kupiłam autko, ale wsiadłam z mężem i mi nie wyszło mąż podsumował to tekstem " Jak ty zdałaś te prawo jazdy ". Dokument mam do odbioru, ciągle mam jego słowa w głowie 😥. Nikt nie rozumie mojego stresu i strachu. Trzymam za Ciebie kciuki 😊
@marlena36264 жыл бұрын
@@e2w6a ja za ciebie. Głowa do góry napewno dasz radę
4 жыл бұрын
@@e2w6a spróbuj to odwrócić na swoją korzyść. Mi pomogło właśnie to, że wkurzyłam się na partnera, że nie może mnie zawieźć. Byłam zła na niego, na siebie, że jestem tak niesamodzielna i na fali tej złości po tylu latach zebrałam się w sobie, że ja jeszcze udowodnię, że potrafię. Nie poddawaj się bo później będzie tylko trudniej. Powoli, powoli nabierzesz wprawy.
@e2w6a4 жыл бұрын
@ dziękuję ❤
@grazynac.j.j68923 жыл бұрын
Dziękuję Ci za ten filmik, mam podobne problemy i mam nadzije ze przełamię swój strach dzięki twoim sugestią 😊 dziękuję 😊
3 жыл бұрын
Życzę powodzenia!
@edytawrobel67194 жыл бұрын
Zdecydowałam się wkoncu na zrobienie prawa jazdy bo to zawsze się odkładało a czas uciekał a że wkoncu dojrzałam do tego i zmiana pracy mnie też zmusiła no i żeby być niezależna wkoncu od nikogo to zaczęłam ale wyjeżdżając na ulicę mam lekki paraliż lekki bo jak nie ma samochodów za mną lub wymijania to jest luz jak tylko zobaczę auto to się od razu stresuję i panika. Wiem że potrzeba czasu i nie od razu trzeba umieć w wiedzieć wszystko ale to takie straszne się wydaje na początku Fajnie że trafiłam na Twój filmik będę go sobie puszczasc żeby się zmotywowac 😉
4 жыл бұрын
Miło mi jeżeli moje doświadczenie na coś się przyda :) Ja zawsze mówię, nie przejmuj się tylko broń boże opinią innych kierowców. I tak nigdy więcej ich nie spotkasz więc nie pozwól by wpłynęli na to czy będziesz prowadzić. Niech sobie trąbią, machają rękoma, oni za chwilę i tak zapomną. Jedziesz i robisz swoje. I pamiętaj, że uważasz ty, ale oni też pilnują się na drodze, nikt nie ma interesu w tym żeby doszło do jakiegoś zdarzenia. Życzę wytrwałości bo to jest do zrobienia, i z każdym razem będzie łatwiej. Trzeba po prostu czasu, jak z każdą umiejętnością. Powodzenia! Prowadzenie auta to naprawdę ogromne ułatwienie w życiu i daj sobie tego odebrać.
@carla-md7wh2 жыл бұрын
Bardzo szczery i pomocny odcinek 🙂🌷
@agnieszkaciska8265 Жыл бұрын
Mam tak samo...dziękuję za ten film.
@magdalass47224 жыл бұрын
Właśnie trafiłam na Pani filmik.. Zdałam prawko mając 18 lat 10 lat temu i nie jezdzilam.. Dziś mam meza dzieci niedawno mąż zdał i kupiliśmy auto.. I teraz ja się zawzięłam żeby jeździć.. Myślałam że to kwestia wsiądę przypomnę sobie i będzie ok.. Tymczasem ostatnio gdy jeździłam z mężem to szok czulam się jakbym siedziała pierwszy raz w aucie... Ledwo opanowałam ruszanie a gdzie przepisy itd?? :( Narazie jestem załamana.. Ale mam w planie jeszcze kilka lekcji i z mężem i kilka godz z instruktorem i mam nadzieję że będzie ok..bardzo chce jeździć ale też bardzo się boję..
4 жыл бұрын
Będzie tylko lepiej! Proszę się nie poddawać. Miałam to samo. Nie pamiętałam jak się rusza, półsprzęgło to była abstrakcja ☺️ale to z czasem wróci. Trzeba się oswoić na nowo. Z każda każda będzie tylko łatwiej.
@kasia98325 ай бұрын
Nie jestem z tym sama ... Jest mi trochę lżej na sercu..😊💚 dziękuję Kochana za ten film🤗💚 I Wam wszystkim że pojawiliście się.. nie bez powodu 😊 Ja jeszcze walczę ze strachem... Pozdrawiam pozytywnie ☺️💫💚
@ewaoltusek9754 Жыл бұрын
Uhhh, jutro pierwsza jazda doszkalająca po latach... :D Przypominam sobie, jak wystartować ;p
@januszmaruszak51253 жыл бұрын
wiem ze to sa duze koszta ale powinny byc miasteczka dla kierowcow, po to zeby np poswiecic 10 h aby przyzwyczaic sie do auta
@monikanowak22463 жыл бұрын
Od 7 lat mam prawko i bardzo zadko jeżdżę. Boje się jechać do centrum itp próbowałam z mężem jeździć ale on za każdym razem denerwował się że nie umiem jeździć. I nie jeździłam. Teraz planuje wykupić dodatkowe godziny jazdy mam nadal strach i stres że sobie nie poradzę
3 жыл бұрын
Zawalcz! Ja wiem, ze mi teraz łatwo mówić z perspektywy czasu, ale musisz próbować. Jazda z instruktorem to dobry krok, bo mi z partnerem tak sobie się to nie sprawdzało. Tylko były nerwy i później kłótnie miedzy nami. Potrzebna jest pomoc kogoś neutralnego.
@monikanowak22463 жыл бұрын
@ Dokładnie tak🙂 zmotywowałas mnie do jazdy autem i teraz jest to mój cel aby to zrealizować. Pozdrawiam serdecznie
@Marta-fp7lx3 жыл бұрын
@@monikanowak2246 ale oprócz jazdy z instruktorem jeździj też swoim samochodem. Ja dokupiłam 10 godzin całkiem fajnie mi to szło, ale każdy samochód jest inny. I kiedy wsiadam do mojego dalej mi gaśnie i cała reszta. Z instruktorem tylko kilka godzin dla powtórki zasad ruchu, a cała reszta najlepiej cwiczna swoim samochodzie.
@monikanowak22463 жыл бұрын
@@Marta-fp7lx a ile lat nie jeździłas? Zgadzam się z Tobą, że każde auto inaczej się prowadzi. Jestem zmotywowana aby jeździć, mam małe dziecko i dużo spraw jest do załatwiania a z mężem nie chce jeździć bo więcej jest stresu i kłótni podczas jazdy autem.
@Marta-fp7lx3 жыл бұрын
@@monikanowak2246 30 lat😛ja zrobiłam prawo jazdy w szkole i tak naprawdę dostałam dokument, ale jeździć to w tej szkole nie uczyli, inne czasy to były.
@dorkaka26823 жыл бұрын
U mnie auto stało pod blokiem przez 3 miesiące zanim się przełamałam po 7-letniej przerwie.
@2herzog3 жыл бұрын
gorzej jak przeraża nawet siedzenie w samochodzie za kierownicą i jeżdzenie z instruktorem
@dominikakiss90024 жыл бұрын
Super film :) bardzo mi pomógł
@karolinali76505 жыл бұрын
Świetny vlog, aktualnie mam ten dylemat. Stres i obawa, że sobie nie poradzę. I też zrobiłam praw jazdy i nie jeździłam w ogóle. Teraz chciałabym tą wiedzę odnowić ale ciągle mam jakieś wytłumaczenie. Tym bardziej, że jak czasem widzę ulice w Gdańsku:) Pozdrawiam i może do zobaczenia.
5 жыл бұрын
To ja kibicuję żeby przyszedł ten moment przełamania. Sama śmieję się teraz, że to trzeba się po prostu bardzo zdenerwować, żeby złość była większa niż strach :)
@90warszawiak2 жыл бұрын
Ja zdawałem 10 lat temu, i nie zdałem za pierwszym i zrezygnowałem, teraz chcę wrócić, Mega się stresuję
2 жыл бұрын
Powodzenia! Da się, naprawdę.
@90warszawiak2 жыл бұрын
@ ćwiczę teorię z Synem 🙈🤣 6 lat , tamtą teorię zdałem, za pierwszym Razem praktykę nie 8nteraz będę podchodził znów
@dominikadd48128 ай бұрын
Fajne, pomocne video❤
@tadeuszmickiewicz28512 жыл бұрын
To miłe że nazwałas swoje autko moim imieniem. Prawdziwa kobieta, czuję że zagadalabys faceta😄
@vnucka Жыл бұрын
Ja pierwszy raz po zdaniu prawka musze prowadzic na autostradach. Mieszkam w dubaju I wszedzie mam po 30 km autostrada. Co zrobic, zeby dodac sobie odwagi ?
@arekkapsel407310 ай бұрын
Ja sie boje odpowiedzialnosci jaka mnie czeka jesli zrobie wypadek lub kogos potrace ,to mnie paralizuje
@HanemanHunters3 ай бұрын
Ja staryj powiedziolem "Babo, bydziesz łodbieroć bajtla z kinderhausu", ona "nieeee, nieeeeee, boje". No tom sie zaporł i jak pare razy bachor zostoł w kinderhausie to baba w końcu wsiodła i pojechoła po nio. I tyroz jeździ, nawet była we w sąsiedniej wsi. Ino samo, bo jo z nio ni wsionde.
@anetazee72083 жыл бұрын
Cała ja 😅 zdałam w 2016 i dziś miałam pierwsza samotna przejażdżkę i wiem że dam radę, 😁 fajny film daje like
3 жыл бұрын
To jest do zrobienia 💪🏻😄
@martapoluektow15963 жыл бұрын
Ja się właśnie przymierzam do jazdy, jutro rano zamierzam wyjechać 🙃
3 жыл бұрын
Powodzenia! To się da zrobić, naprawdę!
@martapoluektow15963 жыл бұрын
Dziękuję, tak mi pomogło to, co mówiłaś i dzisiaj rano wyruszyłam samochodem po leki dla psa. będę jeszcze wiele razy tu wracać i słuchać ❤️
@dorotaniewiadomska40552 жыл бұрын
Tak jest ze mną jest tak samo 🌹
@raeidinnotnineng24713 ай бұрын
Ja mam radę dla wprawniejszych kierowców: nie mścij się na drodze. Stwarza to tylko niebezpieczne sytuacje.
@dominikadd48128 ай бұрын
Mam tem sam problem zdalam 4 lata temu malo jezdzilam bo zwyjle mąż cos a teraz sie boje...😢Z mezem jade ale samej sie boje. nie wiem jak to przelamac
@versen16043 жыл бұрын
Wiem, że data. Od jutro rozpoczynam pracę związana z kierowaniem samochodem. Oczywiście posiadam male doświadczenie za kółkiem czy sądzi Pani, ze warto próbować? Pokonać ten strach?
3 жыл бұрын
Tak! To jest naprawdę do zrobienia. Potrzebna jest regularność i te wszystkie czynności naprawdę wejdą w nawyk. Nie będzie łatwo, będą błędy i strach, inni będą trąbić. No trudno. Po cichu, bez radia, powoli. Na wszystko przyjdzie czas, Bardzo kibicuje bo znam ten strach i wiem już po sobie, ze można go pokonać. A to niby banalne prowadzenie samochodu, daje jednocześnie ogromna niezależność.
@versen16043 жыл бұрын
@ dziękuję bardzo za słowa otuchy, no to po prostu muszę dać radę! Jeszcze raz Pani dziękuję!
@Kuba12664 Жыл бұрын
zmiana pasa i wlaczanie sie do ruchu z pasa prawego nahgorsze jest
@joanna69034 жыл бұрын
Świetna porada. Mam prawo jazdy 37 lat temu zrobione w małym miasteczku. I musiałam nauczyć się jeździć po wielomilionowym mieście. Przerobiłam sama to, o czym mówisz. Wszystko święta prawda👍
4 жыл бұрын
Bardzo dziękuję za komentarz! Bo to świetny dowód dla osób, które tutaj trafią, że jest nas więcej i że to naprawdę da się zrobić.