ปลายดินสอแห่งชีวิต

**" ปลายดินสอแห่งชีวิต"**
ดินสอแห่งชีวิตแท่งหนึ่ง มันได้ระบายชีวิตของมันเอง บนพื้นผิวกระดาษปฏิมากร ยาวเหยียด
เรื่องราวต่างๆ ได้พรั่งพรูลงไป ดุจกระแสน้ำท้าทายร่องหิน สำเนียงภาษาเขียน ถูกบ้างผิดบ้าง แต่ก็ยังได้เขียน ยังได้ระบาย
มันเป็นดินสอชีวิต ที่ปลายดินสอหดหาย หดสั้นลงไปทุกวินาที ที่มันใหลหลากเรื่องราว
จนวันหนึ่ง ใส้มันหดหาย เขียนอะไรแทบไม่ได้ มันเป็นดินสอแท่งสั้น จับเขียนอะไรก็ไม่ได้
มันจึงกลายเป็นดินสอที่ไร้ค่า นอนโดดเดี่ยว เดียวดายข้างๆตระกร้า ที่เราเรียกว่า #ถังขยะ
ชีวิตทุกคนก็เหมือนดินสอ มันได้ใช้ชีวิตระบายอารมณ์ ความรู้สึก เรื่องราวต่างๆจนชีวิตหดหายไปทุกวัน ด้วยความไม่รู้ตัว
มีดินสอข้างถังขยะสั้นๆมากมายที่ไร้ค่า ทั้งๆที่ได้ใช้ประโยชน์จากการได้ระบายชีวิต ที่ผ่านมามากมาย
ชีวิต..พึงภูมิใจที่ได้ใช้มาอย่างยาวนาน ดุจดินสอที่ได้เล่าเรื่องราวจนหมดแท่ง
ดินสอสวยๆ ปลายแหลมแท่งยาว ที่ดูน่าภูมิใจในแท่งอันสวยงามนั้น มันงามกว่าก็จริง แต่มันไม่เคยได้ขีดเขียนเรื่องราวอะไรมาเลย มันก็แค่ได้อวดโชว์ ในความงามของมันก็แค่นั้น
แต่มันไร้ค่าต่อเรื่องราว ที่ใครๆได้ผลประโยชน์จากมัน
มันเป็นแค่แท่งดินสอ ที่ไม่เคยได้ขีดเขียน
ตาลุงแก่ๆคนหนึ่ง หลับตาลงอย่างช้าๆ ก่อนลมหายใจจะขาดหาย ลุงตาแก่ได้สร้างสมอะไรมากมาย
แกเหมือนดินสอแท่งนั้น ที่ขีดเขียนเรื่องราวต่างๆ มาจนถึงบทสุดท้ายของชีวิต
หลับให้สบายเถิดลุงเฒ่า เรื่องราวต่างๆ มันได้บันทึกด้วยดินสอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
อย่างน้อย ตาลุงแกก็เคยเป็นดินสอแท่งงามมาก่อน
ก่อนที่จะกลายมาเป็นเศษดินสอแท่งสั้น ที่ไร้ค่า
เรื่องราวต่างๆมากมายได้ผ่านปลายดินสอ
ให้ใครๆได้รู้ได้เห็นและได้อ่านกัน
วันนี้ เราเป็นดินสอที่ดีงาม ในการถ่ายทอดเรื่องราวหรือยัง ชีวิต เราขีดเขียนได้ด้วยตัวเราเอง เขียนให้เต็มที่ ก่อนที่จะหมดแรงเขียน..