Podnieś mnie, Jezu...

Zmiłuj się nade mną Boże, nie według małego, ludzkiego miłosierdzia,
lecz według Twojej litości, która jest wielka, nieskończona i niepojęta
i bezgranicznie przewyższa wszystkie nasze grzechy.
Zmiłuj się nade mną według Twego Miłosierdzia, które kazało Ci tak ukochać świat,
że Syna Swego Jednorodzonego posłałeś dla jego zbawienia.
Czyż można sobie wyobrazić większe miłosierdzie, większą miłość?
Któż może jeszcze wątpić i utracić nadzieję?
Bóg stał się człowiekiem i z miłości do człowieka został ukrzyżowany.
Dlatego zmiłuj się nade mną Boże według wielkiego miłosierdzia Twego,
które kazało wydać Ci własnego Syna, aby przez Niego zgładzić grzechy świata,
a przez Krzyż oświecić wszystkich ludzi i odnowić wszystko, co na niebie i na ziemi.
Obmyj mnie, Panie, w Twojej Krwi, oświeć mnie swoją pokorą
i odnów mnie w Twoim Zmartwychwstaniu.
Zmiłuj się nade mną Boże, nie według Twojego małego miłosierdzia,
bo Twoje miłosierdzie jest małe, gdy koi ludzkie cielesne cierpienia.
Ale jest wielkie, kiedy przebaczasz grzechy i mocą Twej łaski wynosisz ludzi ponad tą ziemię.
Zmiłuj się nade mną według Twego wielkiego Miłosierdzia, abym się nawrócił do Ciebie,
zgładź moje grzechy i uświęć mnie Twoją łaską.
Amen.
(Modlitwa o miłosierdzie - Hieronim Savonarola)
Napisz: Jestem święty po trzykroć i brzydzę się najmniejszym grzechem. Nie mogę kochać duszy, którą plami grzech, ale kiedy żałuje, to nie ma granicy dla Mojej hojności, jaką mam ku niej. Miłosierdzie Moje ogarnia ją i usprawiedliwia. Miłosierdziem Swoim ścigam grzeszników na wszystkich drogach ich i raduje się Serce Moje, gdy oni wracają do Mnie. Zapominam o goryczach, którymi poili Serce Moje, a cieszę się z ich powrotu. Powiedz grzesznikom, że żaden nie ujdzie ręki Mojej. Jeżeli uciekają przed miłosiernym Sercem Moim, wpadną w sprawiedliwe ręce Moje. Powiedz grzesznikom, że zawsze czekam na nich, wsłuchuję się w tętno ich serca, kiedy uderzy dla Mnie. Napisz, że przemawiam do nich przez wyrzuty sumienia, przez niepowodzenie i cierpienia, przez burze i pioruny, przemawiam przez głos Kościoła, a jeżeli udaremnią wszystkie łaski Moje, poczynam się gniewać na nich, zostawiając ich samym sobie i daję im czego pragną.
(św. s. Faustyna, Dzienniczek nr 1728)
Judasz popełnił wielki grzech sprzedając Chrystusa za trzydzieści srebrników, ale postąpił jeszcze gorzej sądząc, że jego wina jest zbyt wielka, by mogła być darowana. Żaden grzech nie jest zbyt wielki: skończona nędza, choćby nawet bardzo wielka, zawsze będzie mogła być zakryta nieskończonym miłosierdziem. I nigdy nie jest za późno: Bóg nie nazywa się ojcem, ale w dodatku ojcem syna marnotrawnego, który dostrzega nas, kiedy jesteśmy jeszcze daleko, który wzrusza się miłosierdziem, biegnie i rzuca się nam na szyję, i całuje nas czule. I nie powinna nas przerażać ewentualna burzliwa przeszłość. Burze, które były złem w przeszłości, teraz stają się dobrem, jeśli dopingują nas do poprawy, do zmiany; stają się klejnotem, jeśli ofiarujemy je Bogu dając Mu sposobność przebaczenia.
Ewangelia wśród przodków Jezusa wymienia cztery kobiety, z których trzy były nie całkiem godne polecenia: Rahab nierządnicę, Tamar, która miała syna ze swoim teściem Judą, i Batszebę, która cudzołożyła z Dawidem. Jest tajemnicą pokory, że te kobiety zostały przyjęte przez Chrystusa, że zostały dopuszczone do Jego genealogii, ale także - sądzę - jest to w ręku Boga argument uspokajający dla nas: możecie zostać świętymi, jakakolwiek byłaby historia waszej rodziny, temperament i krew, wasza osobista przeszłość! (…)
Byłoby jednak błędem czekać, odkładać wciąż na później. Kto wchodzi na drogę „później”, wyjdzie na drogę „nigdy”. (…)
Nadzieja oparta jest na dobroci Boga, która objawia się zwłaszcza w postępowaniu Chrystusa, nazwanego w Ewangelii „przyjacielem grzeszników”. Jakie są wymiary tej przyjaźni, wiadomo: gdy ginie jedna owca, Pan idzie jej szukać, aż ją znajdzie; a gdy znajdzie, kładzie na swoje ramiona i radosny niesie do domu, i mówi wszystkim: Większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.
Samarytanka, jawnogrzesznica, Zacheusz, łotr ukrzyżowany po prawicy, paralityk i my sami byliśmy tak potraktowani, szukani i znalezieni. I to jest zadziwiające!
(sł. Boży Papież Jan Paweł I)
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus i Maryja Niepokalana.
Teraz i zawsze. Amen.