Polska szabla wz 1934 tzw. Ludwikówka rozebrana na części

[@szablotukpolski5201]

Kontakt w sprawie zakupu szabel, rapierów, szpad, pałaszy i mieczy - pisz na e-maila: [e-mail]

[@Logarinq]

Witam. Fajne bronie. Coś dla prawdziwych pasjonatów :) Pozdrawiam.

[@0stre]

Fajna była by seria w takie rozkręcanie i omawianie budowy poszczególnych broni. Supcio 👍

[@wojtekwesolowski1950]

Była taka anegdota że z Widzewskiej Fabryki Maszyn Włókienniczych Wizamet , robotnicy "wynosili" pojedyńcze częsci w nadzieji że zmontują jakąś maszynę wł. i będą mogli sobie dodatkowo dorobić parę groszy . No i okazało się że złożyli ale ......... " Kałacha ".

[@KK-bw7gk]

Bardzo dobry film. Pozdrawiam autora

[@Grinsen]

Ciekawa prezentacja.

[@pawemoscicki2421]

Jaka cena za taką ludwikowke?

[@szablotukpolski5201]

Kontakt w sprawie zakupu replik kutych i hartowanych szabel, pałaszy, mieczy, rapierów i szpad, proszę pisać do mnie na e-maila: [e-mail] A cena takiej szabli Ludwikówki z filmu to - 5025 zł

[@Pawe-ef1ms]

Jaka cena takiego zamówienia na szablę ?

[@szablotukpolski5201]

Kontakt w sprawie zakupu szabel proszę pisać do mnie na e-maila: [e-mail] A cena kutej i hartowanej repliki szabli Ludwikówki z filmu to: 5025 zł.

[@szablotukpolski5201]

Więcej o dawnych polskich szablach u mnie na kanale w dziale "SPOŁECZNOŚĆ"

[@GrzegorzAdamczyk-uh5ct]

Chętnie bym kupił taką ludwikowke czy mogę prosić o nr telefonu

[@szablotukpolski5201]

Proszę napisać do mnie na e-maila: [e-mail] A tu mój telefon: [phone]

[@Zbigniew_Nowak]

0:23 "wzór 1944"? ;) Możliwość rozebrania w warunkach polowych to już jakiś postęp, ale jednak wymagane trzy narzędzia: klucz do śruby głównej, wkrętak do zdjęcia okładzin i jeszcze ten dziwny klucz do zdjęcia kapturka. Myślę, że jakby te szable były dłużej w użyciu na wojnie, to jeszcze bardziej by to uprościli, jak np. Niemcy zrezygnowali ze specjalnego klucza do zapalnika granatów. Przed wojną zawsze sprzęt robi się taki bardziej... wyrafinowany, bo w razie czego jakiś zbrojmistrz pod ręką w koszarach ma różne klucze itd.

[@szablotukpolski5201]

​@@Zbigniew_Nowak Tak, przejęzyczenie 1944 :)) Nie było szabli wzór 1944. Trudno powiedzieć czy w warunkach wojennych dało się uprościć polską konstrukcję. Nasz przemysł wojenny miał raczej ograniczone możliwości działania, trudno go nawet porównać do olbrzymiego aparatu wojennego III Rzeszy. Pozdrawiam

[@jacekkrzyzanowski5525]

Kiedyś spotkałem się z opisem , że szable przechowywano w magazynach w stanie tępym i tylko szable służb dyżurnych były ostrzone. Pozostałe szable mogły być ostrzone tylko w wypadku mobilizacji. Pisano też , że szable były ostrzone "pilnikami" co to takiego?

[@szablotukpolski5201]

@@jacekkrzyzanowski5525 Tak początkowo nie było rozkazów o ostrzeniu tych szabel. Dopiero na wypadek: ćwiczeń cięć szablą w polu i wojny pojawiają się rozkazy ostrzenia. A szablę wz 1934 ostrzono specjalnym płaskim pilnkiem o wysokiej gradacji. Pozdrawiam

[@jacekkrzyzanowski5525]

@@szablotukpolski5201 Dziękuję za uzupełnienie wiedzy.

[@tomasz7526]

Ponoć oryginał posiadał jeszcze nieznaczne odchylenie pióra, chyba w prawo. Czy również ta replika posiada ten szczegół? Pozdrawiam Autora.

[@szablotukpolski5201]

Tak słyszałem o tym. Ale to raczej legenda za dużo zachodu by specjalnie krzywić głownię która i tak była elastyczna bardzo. Pozdrawiam

[@rufusdemolka1504]

Przydałoby się Panu na stole jakaś skóra albo futro najlepiej tak jak na filmikach ma hickok45, albo jak prezentuje broń biała na zdjeciach kultofathena. Milej dla oka i lepiej dla Pana kanału. Poza tym super prezentacja !

[@szablotukpolski5201]

Dziękuję za komentarz i radę. Hmm... futro ma żona ale nie pożyczy mi do filmu :)) Pozdrawiam

[@mirekkruglik4425]

Jaką technologią jest wykonana głownia repliki szabli wz 1934?

[@szablotukpolski5201]

Historyczna dokładna replika szabli wz 1934 (tzw. Ludwikówki). Długość całkowita szabli 955 mm, z czego głownia długość 825 mm a rękojeść 105 mm. Głownia ostra, kuta ręcznie (ze stali HS50) i hartowana (do 52 HRC) lekko wygięta (krzywizna 30 mm), zakończona dwusiecznym piórem o długości 210 mm. Grubość głowni na grzbiecie przy rękojeści 8 mm, szerokość - 34 mm. Płazy miały szerokie zbrocze nad ostrzem, pod grzbietem natomiast - wąską bruzdeczkę. Rękojeść (rozkręcana jak w oryginale) o długość 10,5 cm ma oprawę mosiężną, z dwiema okładzinami z drewna bukowego poprzecznie karbowana. Okładziny zamocowane dwiema stalowymi śrubami z mosiężnymi nakrętkami i mosiężnym pierścieniem wzmacniającym u nasady. Wąsy długości 5 cm każdy. Jelce (tzw. krzyż) mosiężne długość 13 cm, otwór temblaka miał kształt kroplowy. Jelec załamywał się pod kątem prostym od przodu szabli i tworzył zamknięty kabłąk, łączący się w głowicy z trzpieniem rękojeści. Kapturek mosiężny zamocowany nakrętką do trzpienia głowni. Pochwa stalowa długość 850 mm, szerokość 42,5 mm i grubość 14,5 mm, oksydowana (czerniona) z jedną ryfkę składającą się z pierścienia z ogniwkiem i ruchomego koluszka, zakończona była płaską, prostokątną ostrogą. Masa szabli z pochwą wynosiła 1,46 kg, masa samej szabli - 0,91 kg. Środek ciężkości (tzw. wyważenie szabli) w odległości ok. 180 mm od jelca. Kontakt w sprawie zakupu pisz do mnie na e-maila: [e-mail]

[@mirekkruglik4425]

@@szablotukpolski5201Nie o to przecież pytam. Jak wykonano głownię? Czy jest wstępnie walcowana( a może odkuwana?) jak były walcowane oryginały, a potem szerokie zbroczre szlifowane itd? Czy w replice głownia była szlifowana z płaskownika a zbrocze frezowane i wykończone szlifowaniem?

[@szablotukpolski5201]

​@@mirekkruglik4425 Tak głownia w tej replice szabli jest frezowana a szczegółowo szlifowana dopiero na końcu. Pozdrawiam

[@mirekkruglik4425]

@@szablotukpolski5201 Dziękuję i pozdrawiam

[@TheGehazi]

Wiem że to nie twoja działka ale co mi szkodzi zapytać. Chodzi mi o marynarkę wojenną. Czy przy abordażu marynarze mieli jakieś swoje triki przy fechtowaniu? Pokład mały i zagracony liny wiszą i inny osprzęt też.Wiem ze mieli krótsze szable ale żadna praca nóg się już chyba nie przydała. Nawet dobrze się zamachnąć też było trudno.

[@szablotukpolski5201]

@@TheGehazi Tak zachowały się angielskie instrukcje szermierki krótkimi szablami marynarskimi z końca XIX wieku. Spory nacisk kładziono na walkę w zwarciu, cięcia wyprowadzane samym nadgarstkiem oraz pchnięcia. Szable posiadały mocną osłonę dłoni tj. rozbudowane gardy. Pozdrawiam

[@adamtutaj1220]

Mam szczątki oryginalnej

[@czowiek9293]

A teraz poproszę o testy, które były przeprowadzane w wojsku

[@szablotukpolski5201]

@@czowiek9293 Zachęcam do zakupu i zrobienia takich testów we własnym zakresie. Szabla kosztuje bagatela 5000 zł i robi się ją 3 miesiące. Do testów cięć prętów stalowych polecam tańsze szable :)) Pozdrawiam

[@czowiek9293]

@@szablotukpolski5201 jeżeli ma to być wierna replika, więc powinna dać radę

[@szablotukpolski5201]

@@czowiek9293 Tak zapewniam że powinna dać radę :)

[@czowiek9293]

@@szablotukpolski5201 Powinna być gwarancja że jeżeli nie da to zwrot kosztów 😃

[@szablotukpolski5201]

@@czowiek9293 Pewnie że powinno być Ubezpieczenie OC i AC na takie przypadki :)) Tyle że jak ktoś źle uderzy w pręt to każda szabla może pęknąć nawet ta najlepsza :)

[@hanskloss7422]

Rozebranie szabli "Ludwikówki" to czasochłonna czynność wymagająca kilku w tym wyspecjalizowanych narzędzi. Natomiast do rozebrania szabli Katana potrzeba było ...małego młoteczka i wybijaka do wybicia ...drewnianego kołeczka który spajał ostrze z rękojeścią. Polskie skomplikowane rozbieranie, kontra Japońska prostota.

[@szablotukpolski5201]

Mocowanie ostrza do rękojeści w katanie ? Nawet nie będę komentował tej prowizorki. Strasznie słabe jest to mocowanie i w sytuacji wojennej nie polegał bym na tym. Rękojeści polskich szabel wzór 1917 były mocowane na jednej stalowej śrubie i się rozkręcały. Żołnierze byli wściekli w 1920 roku na te rękojeści. Aż strach pomyśleć gdyby to były drewniane kołki :)))))

[@hanskloss7422]

@@szablotukpolski5201 Nie zgodzę się z tą opinią. Sam zmontowałem podobną szable w stylu Wakizashi, ale zrobiłem jeden wyjątek zatyczka łącząca rękojeść z ostrzem jest ...stalowa. Łączenie jest niezawodne i łatwo je rozebrać. Pojedyncza stalowa śruba ma tendencje do rozkręcania, stalowy sworzeń nie.

[@szablotukpolski5201]

@@hanskloss7422 Cóż... to XVI-wieczny i dość prymitywny sposób mocowania rękojeści. Byłbym cię polegać na jednym kołku drewnianym bądź stalowym w razie wypadnięcia jesteś bez broni. Pozdrawiam