🔻ประวัติพอสังเขป🔻" พ่อท่านสังข์ เรวัตโต วัดดอนตรอ อ.เฉลิมพระเกียรติ จ.นครศรีธรรมราช

" พระครูเรวัตศิลคุณ หรือ พ่อท่านสังข์ เรวัตโต แห่งวัดดอนตรอ อ.เฉลิมพระเกียรติ จ.นครศรีธรรมราช "พระผู้มากด้วยบารมีแห่งลุ่มน้ำปากพนัง
พ่อท่านสังข์ เดิมชื่อสังข์ ซ้ายคล้าย เป็นชาว อ.เชียรใหญ่จ.นครศรีธรรมราช เกิดที่บ้านดอนตรอ ในรัชกาลที่ 5 ที่บ้านประดู่โพรง เมื่อวันศุกร์ที่ 16 เดือน กันยายน 2449 ขึ้น 13 ค่ำ เดือน 10 ปีมะแม บิดาชื่อ คล้าย ซ้ายคล้าย มารดาชื่อ พูน ซ้ายคล้าย มีพี่น้องร่วมท้องเดียวกัน 3 คนพ่อท่านสังข์ท่านเป็นคนสุดท้อง
เมื่อพ่อท่านสังข์อายุประมาณ 4 ขวบ บิดาและมารดาของท่านก็ได้เสียชีวิตลงในเวลาไล่เรี่ยกัน จึงเป็นหน้าที่ของพี่สาวคนโตของท่านที่จะต้องทำหน้าที่เป็นทั้งพ่อ-แม่ และพี่ในเวลาเดียวกัน ฐานะครอบครัวก็ยากจน ไม่สามารถจะส่งเสียให้เรียนหนังสือได้ จึงได้นำเด็กชายสังข์ ซ้ายคล้าย ซึ่งตอนนั้นอายุ 6 ขวบ ไปฝากไว้กับพ่อท่านสุก วาจาสิทธิ์ หรือพ่อท่านหนู ซึ่งเป็นเจ้าอาวาสวัดดอนตรอในขณะนั้น ทำให้เด็กชายสังข์ได้เข้ามาอยู่วัดตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
พออายุประมาณ 7 ปีซึ่งพอจะจดจำอะไรได้บ้าง พ่อท่านสุกหรือพ่อท่านหนูจึงเริ่มสอนหนังสือให้ตามการเรียนการสอนหนังสือของวัดในสมัยนั้น เด็กชายสังข์มีความตั้งใจขยันหมั่นเพียรเป็นอย่างมาก จึงเป็นที่โปรดปรานของท่านอาจารย์เป็นอย่างมาก ท่านอาจารย์สอนอะไรท่านก็จะนำไปท่องจำจนจำได้แม่นยำ ท่านตั้งใจเรียน ฟังเพลินจนบางครั้งลืมรับประทานอาหารก็ยังเคย
ท่าน ได้ศึกษาเล่าเรียนหนังสือไทยและขอม จนกระทั่งอายุ 17 ปี เศษมีความรู้ความสามารถพอสมควร ด้วยความที่ฝักใฝ่ในพระธรรมจึงได้รบเร้ากับพ่อท่านหนู จะขอบวชเรียน พ่อท่านหนูเห็นว่ายังเด็กเกินไป จึงได้ถามย้ำแล้วย้ำอีกเพื่อตรวจสอบความมั่นใจอยู่หลายเดือน เมื่อเห็นถึงความตั้งใจในตัวของเด็กชายสังข์ ท่านจึงรับปากและบวชเป็นสามเณรให้ ในวันพุธที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2466 ตรงกับวันขึ้น 9 ค่ำ เดือน 7 ปีกุน โดยมีพระอาจารย์สุข วัดบางทองคำ เป็นพระอุปัชฌาย์ ให้
พอบรรพชาเป็นสามเณรได้ไม่กี่วัน พ่อท่านหนูก็ถึงแก่มรณะภาพ พระอาจารย์สุข วัดบางทองคำ ก็ย้ายวัดมารับหน้าที่ปกครองพระเณร ที่วัดดอนตรอ สืบแทนพ่อท่านหนู ตามคำขอร้องของชาวบ้าน ท่านจึงอยู่ในความดูแลของพ่อท่านสุขในเวลาต่อมา ในช่วงนี้สามเณรสังข์ได้ศึกษาตำรายากลางบ้านจากท่านอาจารย์สุขอย่างเอาจริงเอาจัง ส่วนพระธรรมวินัยก็ไม่ลดละ เป็นที่พอใจของอาจารย์เป็นอย่างมาก ด้วยเห็นถึงความอุตสาหะ วิริยะพากเพียรพยายาม ต่างไปจากสามเณรรูปอื่นๆ
ในที่สุดก็ได้อุปสมบท เมื่ออายุครบ 20 ปีเต็ม เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2470 ตรงกับแรม 11 ค่ำ เดือน 6 ปีเถาะ โดยมีพระอาจารย์ขาว วัดเขาแก้ววิเชียร เป็นพระอุปัชฌาย์ พระชื่น ถานธมฺโม เป็นพระกรรมวาจารย์ พระหนู โชติพล เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ณ พระอุโบสถวัดดอนตรอ อ.เชียรใหญ่ จ.นครศรีธรรมราช ได้รับฉายาว่า "เรวตฺโต"
หลังจากอุปสมบทแล้วก็ได้ศึกษาพระธรรมวินัยและจำพรรษาอยู่ที่วัดดอนตรอ พร้อมทั้งได้รับถ่ายทอดสรรพวิชาจากตำราโบราณจากพระอาจารย์สุข ศึกษาอักขระขอมจนสามารถอ่านออกเขียนได้อย่างชำนาญ ผู้ที่เห็นต่างยอมรับฝีมือของท่านว่าสวยงามยิ่งนัก และพ่อท่านสังข์ก็สามารถสอบได้นักธรรมตรีได้ในปีพ.ศ.2472
นอกจากนี้ท่านยังได้ศึกษาวิชาตำรายาแผนโบราณต่างๆ หลายๆอย่างจากพระอาจารย์สุขอีกด้วย ศึกษาจนมีความเชี่ยวชาญยิ่ง พ่อท่านสังข์มีความเมตตาสูงมาก เนื่องจากอาจารย์ของท่านคือพระอาจารย์สุขและพ่อท่านหนูมีวัตรปฏิบัติไปในทางเมตตา ซึ่งแนวทางนี้พ่อท่านสังข์จึงยึดปฏิบัติมาโดยตลอด ท่านเป็นที่พึ่งพาอาศัยของชาวบ้าน ทำให้ยามเจ็บไข้ได้ป่วยก็จะมาหาให้พ่อท่านสังข์รักษาให้เป็นประจำ ท่านก็จะต้มยาให้กิน ไม่กี่วันก็หายป่วย จึงเป็นที่รู้จักของพุทธศาสนิกชนในละแวกนั้นและใกล้เคียง และท่านยังเมตตารับสงเคราะห์เด็กกำพร้ามาอยู่กับท่านหลายต่อหลายคนอีกด้วย จนประชาชนส่วนใหญ่ให้ฉายาท่านว่า
"เทพเจ้าแห่งความเมตตา"
จนกระทั่ง พระอาจารย์สุข มรณะภาพลง ทางเจ้าคณะอำเภอจึงได้ทำเรื่องขอแต่งตั้งพ่อท่านสังข์ เป็นเจ้าอาวาสวัดดอนตรอ ท่านจึงรับหน้าที่นี้ตั้งแต่วันที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2491 เป็นต้นมา หลังจากนั้นก็ได้รับสาส์นตราตั้งเป็นเจ้าอธิการสังข์ เรวตฺโต ทำหน้าที่เป็นเจ้าคณะตำบลดอนตรอ เมื่อวันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ.2494
วันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2503 ท่านได้รับการเลื่อนชั้นเลื่อนตำแหน่งเป็น ท่านพระครูที่ "พระครูเรวัตศีลคุณ" ถัดมาอีก 2 ปีเป็นพระอุปัฌชาย์ ทำหน้าที่บรรพชา อุปสมบทพื้นที่วัดในปกครองและละแวกใกล้เคียง ชีวิตของท่านท่านอุทิศเพื่อศาสนาอย่างไม่บกพร่อง ท่านไม่เคยธุดงค์ไปที่ใดเลย เพราะ ถ้าออกธุดงค์ วัดก็จะถูกทอดทิ้ง สมัยนั้น วัดต้องการความช่วยเหลืออีกมาก ใช้เวลาทำวัดให้เป็นวัดอยู่ตลอด ทิ้งไปไหนไม่ได้ ไม่เหมือนสมัยนี้ มีตัวตายตัวแทน จะไปไหนก็ได้
จนที่สุดท่านก็ได้เลื่อนชั้นเป็น "พระสังฆาธิการ"จากเจ้าคณะชั้นตรีเป็นชั้นโท เนื่องในพระราชพิธีเฉลิมพระชนมพรรษา 5 ธันวาคม พ.ศ.2526
พ่อท่านสังข์ เป็นพระอริยสงฆ์แดนใต้ สุดยอดเกจิแห่งดินแดนเชียรใหญ่ ที่เป็นพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ถือว่าเป็นพระเถระ นักพัฒนาและพระนักปฏิบัติของ จ.นครศรีธรรมราช จนชาวบ้านยกย่องว่าเป็นพระเถระในระดับเกจิอาจารย์ที่เชี่ยวชาญทางด้านวิทยาคม ไม่ว่าจะมีพิธีการสร้างพระเครื่องหรือวัตถุมงคลที่ใด ท่านจะได้รับการนิมนต์เข้าร่วมเป็นพระนั่งปลุกในพิธีพุทธาภิเษกอยู่เสมอ กิตติคุณของท่านก็เป็นที่กล่าวขวัญกันทางภาคใต้มานานนับเป็นหลายสิบปี
ท่านมรณะภาพเมื่อ วันที่ 14 สิงหาคม 2547 สิริอายุ 98 ปี 78 พรรษา วันที่ท่านมรณะภาพ ที่นครศรีธรรมราช เกิดไฟดับโดยไม่มีสาเหตุ และเป็นเกจิอีกรูปหนึ่ง ที่เผาไม่กินไฟเช่นเดียวกับ พ่อท่านเขียวและพ่อท่านมุ่ย แถมสังขารท่านไม่เน่าเปื่อยเหมือนท่านทั้ง ๒ เช่นเดียวกัน🌟วัตถุประสงค์ เพื่อเผยแพร่ข้อมูล พระเครื่องเกจิสายใต้ เท่านั้น🌟
ขอขอบคุณที่มาแหล่งข้อมูล และรูปภาพจาก
-นครออนไลน์
-เพจ เปิดบันทึกตำนาน
มา ณ ที่นี้ค่ะ