Przeczytałam, to się wypowiem #92: „Bezdzietne z wyboru” Justyna Dżbik-Kluge

Рет қаралды 264

Күн бұрын

Пікірлер: 13

@ParteniaAjmaq 2 ай бұрын

Jestem fizycznie niepelnosprawna w sposob widoczny. Nie mam dzieci z innych przyczyn, niz moj stan fizyczny, ale nie omawiam tego nawet z rodzina. Niestety nawet przedstawiciele medycznych profesji, nie znajac przyczyny mojej niesprawnosci (bo nie podaje jej, jezeli dla danej specjalnosci nie jest to istotne) probowali wmuszac we mnie macierzystwo. To jest bardzo nieodpowiedzialna postawa, jestem na tyle wyksztalcona w funcjonowaniu organizmu ludzkiego, by swiadomie poruszac sie w tym zagadnieniu i podejmowac decyzje samodzielnie, przeraza mnie brak odpowiedzialnosci ze strony osob, ktore najpierw powinny zrozumiec sytuacje pacjenta i dostosowac rady indywidualnie, zamiast z gory wmuszac schemat.

@PrzeczytalamToSieWypowiem 2 ай бұрын

@@ParteniaAjmaq to naprawdę przerażające, że nawet osoby zawodowo związane z medycyną prezentują takie podejście do tematu. Masz rację, traktowanie pacjenta schematycznie nie powinno mieć miejsca. Kwestia posiadania lub nie dzieci zawsze była w moim odczuciu sprawą bardzo intymną i o ile osoba, której dotyczy, sama tego tematu nie poruszyła, uważałam że również nie należy tego robić. Nie rozumiem jak można wymuszać na kimś przyjęcie zobowiązania na całe życie (jakim jest przecież rodzicielstwo). Przykro mi, że zetknęłaś się z czymś takim. Myślę, że gdybyśmy wszyscy bardziej skupiali się na własnym życiu aniżeli na cudzym i dali innym prawo decydowania o tym jak żyją - bez oceniania, krytykowania, osądzania - wszystkim nam żyłoby się łatwiej. Bardzo dziękuję, że podzieliłaś się swoim doświadczeniem. Pozdrawiam serdecznie.

@annasuska6994 2 ай бұрын

Moim zdaniem pytania typu "kiedy dzieci?" są zwyczajnie nietaktowne, ale zapewne nie o tym jest ta książka. Co do kwestii oceniania życiowych wyborów innych ludzi - a gdyby tak nie oceniać? Jest to bardzo trudna umiejętność (nieocenianie), ale tak, można się jej nauczyć. Niestety niewiele osób w ogóle chce pracować nad zmianą takiego myślenia. Ja z kolei mam w planach przeczytanie podobnej książki pt. "Nigdy, nigdy, nigdy" Linn Stromsborg, ukazującej ten temat z norweskiej perspektywy. Niestety obawiam się, że i tam wcale nie jest lepiej pod tym względem.

@PrzeczytalamToSieWypowiem 2 ай бұрын

@@annasuska6994 Aniu - zapisuję tytuł, dziękuję. Co do kwestii taktu i jego braku - mam podobne odczucia.

@attasami4536 2 ай бұрын

Również mam w planie "Nigdy, nigdy....

@annasuska6994 Ай бұрын

Justyno i Atto - polecam, jestem właśnie w trakcie lektury. Najbardziej podoba mi się to, że autorka nie tłumaczy się ze swojej decyzji związanej z nieposiadaniem dzieci. Zastanawia się czemu argument "nie, bo nie" nie wystarcza, przez co pokazuje zupełnie inne podejście do tematu. I trafnie zauważa, że kobiet mających dzieci nikt nie pyta o powód ich posiadania, a pytanie kobiet bezdzietnych o powody takiego stanu rzeczy jest na porządku dziennym. Uważam, że ta książka to niezwykle ważny głos w dyskusji na temat świadomej bezdzietności. Napisana płynnie, prosto. W dialogach świetnie oddająca różnego rodzaju społeczne presje i inne zależności. Zdecydowanie warto przeczytać! :)

@attasami4536 Ай бұрын

@@annasuska6994 Normą od stuleci jest,że człowiek łączy się w pary dla prokreacji. To taka święta prawda i jedyna prawda. Dziś będąc po 40-te coraz więcej znajomych mówi mi, że one tak naprawdę nie potrzebowały [było im obojętne] dziecka do szczęścia, ale tak jest poukładany świat. A nawet wprost, że gdyby się nie zdecydowały na ten krok partner by z nimi nie zamieszkał, odszedł itp. Przykre... Dla mnie dziecko to radość z obcowania z nim od maleńkości, uczenie się nie tylko jego, ale i od niego, a gdzieś głębiej strach, że coś może mu się stać;stała czujność. Pracowałam z dziećmi i dostrzegałam brak rodzicielskiej wrażliwości, bo my chcemy do kilkulatka mówić jak do dorosłego i ono ma zrozumieć, a do tego jest naszą własnością i ma robić to co powiemy. Jeśli ktoś pragnie dziecka trzymam kciuki! Ale wywieranie wpływu przez bliskich, znajomych, kulturę itp. jest dla mnie niedopuszczalny. Teraz jestem jeszcze bardziej ciekawa lektury🙂

@annasuska6994 Ай бұрын

@@attasami4536Pamiętajmy jednak, że normy ulegają zmianie. To co było normą kiedyś, niekoniecznie musi być normą obecnie. Świat się zmienia, nie stoi w miejscu, idzie w różnych kierunkach. Z drugiej strony zawsze mnie ciekawiło, kto ustala definicje tych norm i skąd pewność, że właśnie ta, a nie inna definicja normy jest właściwa? Ale to już temat na zupełnie inną dyskusję :)

@XYZ-hm7kf 2 ай бұрын

0:15 to raczej bylo 50 lat temu, dzisiaj jest pandemia denograficzna

@attasami4536 2 ай бұрын

Kolega na egoizm w tym wypadku patrzy innymi kategoriami: jeśli ten, kto decyduje z własnej woli o nieposiadaniu potomstwa ma byc egoistą to jak nazwać rodzica, który oddaje się swoim namiętnością zapominając o własnym dziecku, często jedynie finansowo gwarantuje zaplecze, by miało "wszystko", a na co dzień kto inny miałby się nim zajmować? Jest kuratorem i napatrzył się na realną krzywdę dzieci w różnym wieku. Wmawiamy bezdzietnym,że są nieodpowiedzialni, a tymczasem na każdym kroku możemy zobaczyć, choćby zapatrzonych w telefony, nieobecnych rodziców. Społecznie sytuacja wygląda coraz trudniej. Po książkę p.Justyny chętnie sięgnę, żeby poznać zdanie rozmówczyń 🙂

@PrzeczytalamToSieWypowiem 2 ай бұрын

@@attasami4536 no właśnie to jest to szufladkowanie: bezdzietny z wyboru = egoista. Ja nie czuję się uprawniona do oceny wyborów innych ludzi, zwłaszcza gdy nie znam ich historii, nie wiem co przeszli, czego doświadczyli, jakie mają wartości, co jest dla nich ważne w życiu...