Psychoonkolog o swojej diagnozie. „Optymizm bywa toksyczny i dobija”

Psychoonkolog o swojej diagnozie. „Optymizm bywa toksyczny i dobija” | SKRAWKI

Рет қаралды 20,491

Күн бұрын

Пікірлер: 104

@Aleksander_Konieczny 3 ай бұрын

Serdecznie dziękuję wszystkim, którzy zobaczyli rozmowę ze mną. To był dla mnie ważne, aby móc opowiedzieć w skrawkach o tym doświadczeniu chorowania i o pracy w roli psychoonkologa. Liczę, że rozmowa wniosła odrobinę nadzieji w waszą codzienność. Carpe Diem!

@annamankowska9091 3 ай бұрын

Wniosła :) Powodzenia :)

@lamigliore539 2 ай бұрын

Dziękuję, bardzo ważna rozmowa. Zycze dużo zdrowia!

@Danusia888 4 ай бұрын

Choroba nowotworowa daje pewnego rodzaju PRZEBUDZENIE. Budzimy się do zycia. Spelniamy marzenia, realizujemy to, co ciągle odwlekalismy, na co zawsze brakowalo czasu. Przynajmniej ja tak mam. Mam teraz wrażenie, że mogę z czyms nie zdążyć, że powinnam się pospieszyć... Więc się śpieszę (oczywiście w granicach rozsądku) :)) KORZYSTAJMY Z ŻYCIA BO NIE WIEMY ILE NAM GO JESZCZE ZOSTAŁO...

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

Carpe diem 💚

@panifrau5294 4 ай бұрын

Właśnie to zwrócenie się ku sobie jest uzdrawiajace ❤ człowiek dopiero w obliczu śmierci zaczyna prawdziwie żyć ❤

@abab9543 4 ай бұрын

Niesamowity człowiek! Spokój, mądrość wyważenie. Szacunek.

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

Bardzo dziękuję za tak ciepłe słowa! Cieszę się, że moje podejście do życia jest inspirujące. Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego!

@mmm42958 4 ай бұрын

Bardzo bym chciała aby w tym kraju pomoc psychologiczna dla ludzi poważnie chorych była powszechnie dostępna, a psycholodzy wiedzieli jak się z takimi osobami obchodzić. Widać tu wiele wspólnych mianowników z innymi chorobami, w szczególności tymi przewlekłymi i zagrażającymi życiu. Szkoda, że nie istnieje specjalizacja psychoepileptologa, ponieważ jest to zazwyczaj choroba przewlekła, często lekooporna, do tego mogą dochodzić zmiany zachowania spowodowane uszkodzeniami mózgu.

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

Liczę, że pomoc psychologiczna będzie szerzej dostępna dla każdego, kto tego potrzebuje. Dostrzegam, że zmienia się to z roku na rok i doceniam, że jest postęp. Nie jest idealnie. Wiele jest jeszcze do zrobienia :)

@MadamRosmerta24 4 ай бұрын

wielkość psychologów niestety do niczego się nie nadaje, a trafić na złego psychologa czasem jest gorzej jak w ogóle nie iść do niegl

@ZgadywankiTV 4 ай бұрын

pomoc pewnie jako taka jest, tylko trzeba zabulić prywatnie i jeszcze znaleźć odpowiedniego specjalistę

@euforiamilus110 4 ай бұрын

Dokładnie. Ludzie na stacjach dializ powinni mieć stały dostęp do psychologa, ci, którzy czekają na przeszczepienie i ci, którzy nie mają tej szansy. Chore nerki to choroba na całe życie, nieuleczalna.

@marta3358 4 ай бұрын

Ok 250 zł za godzinę. Tylko żeby trafić na takiego co rzeczywiście chce pomóc a nie przez lata doić klienta. Nie potrzeba psychologa gdy jest miłość i bliskość w rodzinie. Gdy są przyjaciele. I głeboka wiara w Boga. Wtedy jest szansa na ulgę w cierpieniu.

@TomaszM-p2s 4 ай бұрын

Nie wiem jak zacząć...1 grudnia 2023 roku stwierdzono zajęcie lewej nerki,przeżut na prawą,cieki na kręgoslupie,na plucach jakieś plamy i wątroba zaatakowana.Miałem zapalemie otrzewnej,24 godzinne testowe kroplówki,zniwelowały te zapalenie.Dostałem także zatoru kolo tej lewej nerki.Ból trwał całą dobę,zanim mnie karetka wzieła,zanim zeskanowano aby określić diagnozę,ból byl nie do zniesienia.Podana morfina dwukrotnie w karetce nie pomogła.Na dzień dzisiejszy,mam dwie terapie.Jedna celująca,dwie ampulki 10 mg i 4 mg,codziennie o 17 biorę.Druga terapia to wlewka w żyłę co 6 tygodni.Wytlumaczylem to wszystko tak sobie,jeśli taka jest Wola Boga,to poddaję się w milczeniu.1 grudnia 2023 polożono mnie do łóżka,wstałem 1 marca 2024.Mialem pocenie się,dwukrotnie zmieniałrm w nocy koszulki,rano pościel mi zmieniano.Nie myślę o chorobie,powoli milimetr po milimetrze...wracam do życia. Jestem w Anglii,to mi uratowało widocznie życie.Profesor uśmiechał dię jak byłem 16 maja na wlewce.Byłem normalnie już nie na wózku,lecz na nogach.Mam widocznie Szczęście.

@Chorson 4 ай бұрын

Boga niet

@TomaszM-p2s 4 ай бұрын

@@Chorson Bóg Jest.

@ewagustafsson3152 4 ай бұрын

❤️

@elomelinio2968 4 ай бұрын

@@TomaszM-p2s to ukrainiec jakis

@TomaszM-p2s 4 ай бұрын

@@elomelinio2968 sam jesteś ukrainiec

@morenab8382 4 ай бұрын

Świetny wywiad 👍 gratuluję ❤ Podziwiam pana i życzę kazdej osobie w chorobie tyle spokoju opanowania Tyle mądrości można wysłuchać w obliczu niepewności Ale nasuwa mi się myśl o szczęściu jak my je odczuwamy i pozwole sobie zacytować moj wierszyk skierowany do dzieci ale dotyczy wszystkich nas Szczęście do mnie mówi Gdy ci dobrze, gdy ci źle Wezwij mnie - zjawię się Czasem świat rozpada się Twoja dusza smuci się Wezwij mnie - zjawię się Pokażę ci co masz - masz CZAS !!! Czas jest szczęściem w każdym z nas Wiec rozpędź te burzowe chmury Wróć do swej slonecznej natury Słońce rozgrzeje serc wiele Bądź tym słońcem moj Aniele Pan jest przykładem takiego aniola spokoju i zarazem tyle szczęścia od pana emanuje, niech się szerzy wszędzie tu i tam i dobre slowo niech Pan niesie nam

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

Dziękuję za docenienie ☺ Wiersz piękny!!

@pati4615 4 ай бұрын

Super rady nie tylko dla ludzi z chorobą nowotworową , ale też dla ludzi zdrowych .

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

Cieszę się z takiego odbioru tej rozmowy. 💚

2 ай бұрын

@@pati4615 Powiedziałabym, że przede wszystkim dla zdrowych, żeby to zdrowie docenili i potrafili się cieszyć codziennością, innymi ludźmi, życiem...

@dorotastapor1025 4 ай бұрын

Mogę powiedzieć z autopsi (po raku 7 lat) tą chorobę trzeba zaakceptować i przyjąc z pokorą że można umrzeć inaczej się nie da .. zawsze zostajemy z tym sami gdzieś w środku ..Bardzo ważny temat dziękuję ❤

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

Ja bym dodał, że w życiu jest nam o wiele łatwiej, kiedy potrafimy zaakceptować różne jego aspekty

@dorotastapor1025 4 ай бұрын

@@Aleksander_KoniecznyBardzo trudne doświadczenia ...Dziękuję również pozdrawiam serdecznie

@magdalenasochaczewska5349 4 ай бұрын

Jestem po udarze, wylewie w wieku 29 lat, teraz mam 34, choć prawie zniknęłam miałam bardzo dużo szczęścia, bo wszystko rozegrało się niedaleko szpitala. Kilka lat już próbuje radzić sobie z efektami psychicznymi tego co się stało. Temat śmiertelności dziś jest zamiatany pod dywan a kiedy człowiek się o niego otrze nagle zostaję w zupełnym odosobnieniu, część osób idzie w zdobywanie świata i o nich słyszymy, a co z całą resztą ktora nie napisze książki pod tytułem "dostałam drugie zycie i czuje sie wspaniale" ... to są różne historie... książki Kaczkowskiego bardzo dobrze naświetlają problem a Viktor Frankl pomogl mi najbardziej! Szczerze polecam!

@karolinakc985 4 ай бұрын

Często jak brakuje mi cierpliwości do dziecka to mówię STOP! Przecież jesteśmy zdrowi, mam zdrowe, piękne i szczęśliwe dziecko. Jest tyle maluchów, nastolatków, dorosłych, którzy cierpią przez choroby. Zawsze kiedy przeczytam kolejną historię, zobaczę na własne oczy, jak ciężkie i kruche jest życie, cała złość odchodzi. I to nie jest tak, że myślę sobie: uf, inni mają gorzej. Nie, absolutnie nie. Jestem wdzięczna za to co mam, ale mam też świadomość, że to wszystko może się zmienić.

@ewik888ful 4 ай бұрын

Dobrze ze doceniasz zdrowie.

@MT-xl6ik 4 ай бұрын

Bardzo cenny odcinek, dziękuję. Każdy kto był czy jest pacjentem onkologicznym i nie tylko onkologicznym lub jest osobą towarzyszącą choremu znajdzie w tej rozmowie wiele cennych informacji. Każda do indywidualnego przemyślenia zależnie od osobistej sytuacji.

@beta9996 4 ай бұрын

wspaniały gość!! kibicuje🚀

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

Serdecznie dziękuję :))

@DroDro3 4 ай бұрын

dzięki za ten wywiad, nie mam nic mądrego do dodania

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

Cieszę się, że mogłem podzielić się swoimi przemyśleniami ! :))

3 ай бұрын

Kawa rano i promienie słońca...❤😊 Piękne słowa i piękny przekaz.

@Aleksander_Konieczny 2 ай бұрын

Serdecznie pozdrawiam 😊😇

2 ай бұрын

@@Aleksander_Konieczny Dobry człowiek z Ciebie. Serce rośnie, gdy się takiego kogoś poznaje. 🩷

@Mic-ir1uc 4 ай бұрын

Zawsze gdy słyszę że ktoś przekonany jest o tym, że wszystko będzie dobrze, przecież musi być dobrze to nie daje temu wiary. Umrzesz jutro albo za 50 lat. Nigdy nie wiesz. Generalnie jednak jest później niż Ci się wydaje. Nie odkładaj wszystkiego na za 10 lat.

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

Twoje słowa przypominają nam, jak ważne jest docenianie każdej chwili i nieodkładanie wszystkich marzeń oraz planów na później :)))

@annakobialka9141 4 ай бұрын

Gratulacje wyjatkowy gosc wyjatkowy temat i wyjatkowy wyklad. Oby bylo wiecej takich ludzi i lekarzy. Dziekuj i serdecznie pizdrawiam. A.k❤

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

Wysyłam serce 💚 i dziękuję 🙏

@seylacecyliazubrzycka3452 4 ай бұрын

Dziękuję za ten wywiad 🥰 Dzięki takim ludziom jak Aleksander umacnia się moja wiara w Człowieka i Dobro. Niech Bóg Jest Uwielbiony w Waszym życiu 🙏💕 Cierpienie osoby chorej i Bliskich tej osoby, bezsilność wobec choroby... trudno mi określić to słowami. Moja Ukochana Siostrzyczka od kilku lat doświadcza nowotworu piersi. Jest dzielną Amazonką. To ona pociesza swoją ukochaną córeczkę i wspaniałego męża...ten źle ukrywany lęk... wdzięczności za każde 24h, za każde pokonanie kilku kroków, samodzielnie zrobienie czegokolwiek. Ukojenie przynosi nam WIARA. Wzajemna miłość. .. Sama choruję nieuleczalnie. WIEM jak to jest móc przykręcić się na łóżku i po dłuższym wysiłku wstać. Móc wykonywać najprostsze czynności. Pokonywanie zméczenia w rozmowie . Niewymuszony uśmiech. Napisanie SMSa, komentarza to duże wyzwanie. Dopiero w takich sytuacjach doceniamy każdą okazję do wdzięczności. Tu i teraz. Tylko dzisiaj jest okazją do wykonania nawet drobnych przejawów dobrej woli, uczynków, dobrego słowa. Jestem gotowa na przejście w inny wymiar. Tęsknię za spotkaniem z moją Najukochańszą Mamusią, która przeniosła się na drugąj stronię życia gdy miałam 11 lat, moja siostrzyczka 10. Rozumiem, że istniejemy tu dla innych. Aleksander, dziękuję Ci za Twoje świadectwo, Twoje słowa pomagają mi. Ubierasz w słowa wiele moich niewyraźnych myśli. Jestem za to wdzięczna. Dziękuję Skrawkom za wspaniałe dzieło ku pokrzepieniu serca i duszy. 💕💞🫂🙏🙋

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

Z serca dziękuję, że podzieliłaś się tym, co dla Ciebie ważne. Twoje doświadczenie pokazuje, że wiesz co to znaczy szukać sensu w tym, co się wydarza w naszej codzienności. Życzę Ci mnóstwo wiary i nadzieji! 💚💚💚

@skrawki_story 3 ай бұрын

@seylacecyliazubrzycka3452 Dzień dobry! Aleksandra i mnie bardzo poruszył Pani komentarz i w podziękowaniu chcielibyśmy wysłać Pani podpisany pierwszy tomik wierszy Aleksandra "Przekraczaj granice"... Jeżeli by się Pani zgodziła, prosiłabym o podesłanie adresu wysyłki na kontakt.skrawki@gmail.com ☺ Pozdrawiam serdecznie!

@iwonacatwoman15 4 ай бұрын

Bardzo ciekawy temat

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

Ciekawy i jaki ważny :))

@jolaung9767 4 ай бұрын

Szczęście to stan umysłu.Wystarczy nastawienie zmienić a reszta dzieje się sama.❤

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

Cały kłopot w tym "wystarczy". Nic nie dzieje się samo. Zmiana sposobu myślenia to też proces :)

@zanettakinga1491 4 ай бұрын

Bzdury piszesz

@Edi-ht1tc 4 ай бұрын

Kazdy rodzi sie sam i umiera sam. Niestety

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

Jeszcze jest ta cała przestrzeń "POMIĘDZY" urodzeniem się i śmiercią :)))

@kasia5754 4 ай бұрын

A bliźniaki? Plus a co z mamą? Chyba raczej nikt nie rodzi się sam... Oby nikt też sam nie umierał 🤞🏻

@tomskitomalski 4 ай бұрын

@@kasia5754 nie zrozumiala Pani ..

@monikad4801 4 ай бұрын

Ten czlowiek m w sobie tyle spokoju 🤍 chciałabym mieszkac blizej Krakowa

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

Dziękuję za miłe słowa! Cieszę się, że mój spokój jest zauważalny. Życzę Ci zdrowia i spokoju w sercu, niezależnie od miejsca, w którym się znajdujesz!

@magdadworak5475 4 ай бұрын

Przemiły człowiek,zdrówka życzę

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

Dziękuję 💚 Również życzę zdrówka!

@milooka9030 4 ай бұрын

W listopadzie ‚23 zmarł mój tata. Nie dożył diagnozy. Chłoniak z dużych komórek B. 2 m od pierwszego objawu i tata zmarł. Gdybym tego nie widziała na własne oczy nie uwierzyłabym że można tak szybko umrzeć. W sierpniu pracował fizycznie 4listopada umarł. Nadal pozostaje w szoku…

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

Bardzo mi przykro z powodu Twojej straty. To, co przeżyłaś, jest niezwykle trudne i zrozumiałe, że jesteś w szoku. Proszę pamiętać, że zawsze można o tym z kimś rozmawiać, aby nie być samemu. Otaczają nas ludzie, którzy mogą nas wesprzeć, a dzielenie się swoimi uczuciami może pomóc w radzeniu sobie z żałobą.

@wiolettaszopa2112 4 ай бұрын

W rodzinie męża był taki przypadek. Jego wujek zmarł w przeciągu 3 miesięcy, bo dermatolog nie rozpoznał czerniaka. Szok dla całej rodziny. Trzeba wierzyć, chociaż to trudne ,że wszystko ma jakiś sens.

@lidiakaleta3737 4 ай бұрын

@@Aleksander_KoniecznyMój tata Noe dożył ostatniej dawki chemii. Zmarl dokładnie rok temu, nadal nie przeszłam żałoby jako córka, która nie do końca wczula się w Taty sytuacje. Jest mi wstyd i tak bardzo przykro. Nie dopuszczam świadomości że taty nie ma inaczej mogłabym rozpaść się na miliony kawałków.

@milooka9030 4 ай бұрын

@@Aleksander_Koniecznyjestem od 2 lat w terapii więc mam opiekę specjalisty. Ale dziś jak kończę słuchać wywiadu to tylko uświadamiam sobie jak zawaliłam ten miesiąc z tatą. On się zamknąl ,a ja tak bardzo wierzyłam że coś mogę zrobić że tylko działałam i podbudowywałam go a nie powiedziałam mu jak się boję i ze ja go też potrzebuje żeby był. Mimo że byłam fizycznie codziennie to nie dałam mu przestrzeni na powiedzenie „tak jestem smutny/zly/zalamany”. Tańczyliśmy taki okropny taniec kłamstw i wzajemnego dbania o potrzeby, które naszym zdaniem były ważne. Tata grał dzielnego ja zmotywowana i pełna wiedzy i tego że mu pomogę. Okropne uczucie teraz:(

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

@@milooka9030 Bardzo mi przykro, że czujesz się teraz tak ciężko. Pamiętaj, że jesteś w terapii i to już jest ogromny krok w dbaniu o siebie. Wierzę, że zrobiłaś to, co mogłaś i Twoje wsparcie było ważne!

@misiema1 4 ай бұрын

niesamowicie spokojny człowiek

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

💚

@natexx88 4 ай бұрын

Brawo Aleks! 🥳

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

💚

@dragonita434 2 ай бұрын

Choruję na nowotwór złośliwy od dwóch lat, do stycznia żyłam w bańce z myślą, że zaraz wyzdrowieję i wrócę do normalnego życia, a potem bańka pękła bo zostałam pacjentką paliatywną, dostałam załamania psychicznego, nawet psycholog nie pomaga.

@HaStemisz Ай бұрын

❤❤❤

@annajasinska1637 Ай бұрын

Moja mama odeszła na raka 10 lat temu, miałam 18 lat, pamiętam jej obawy, jej cierpienie, smutek... Chciałabym aby dla każdej osoby zmagającej się psychicznie i fizyczne z rakiem był jakiś sposób, żeby każdy kolejny dzień był powodem do radości, a nie do smutku. Rozumiem, jak bardzo to jest trudne, nie potrafię sobie wyobrazić siebie w Twojej sytuacji 😢 ale pozdrawiam, przesyłam uściski i promyki słońca ☀️🩷🤗

@niska6178 4 ай бұрын

Brakuje mi tych odcinków na Spotify

@ajona3157 4 ай бұрын

Jeśli choroba psychiczna powoduje utratę sensu , uniemożliwia pracę?

@tabletsamsung3606 4 ай бұрын

To niech obejrzy film- Ojciec Stanislaw Miciuk. Zaglodzic raka! Tylko prawda jest ciekawa. You tube.

@ewik888ful 4 ай бұрын

@@tabletsamsung3606 Przepraszam, masz problemy z czytaniem?

@bozenamadej3819 4 ай бұрын

❤❤❤❤❤

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

💚

@dominikarapacz7106 4 ай бұрын

Pomoc psychoonkolga była dla mnie bezcenna po otrzymaniu diagnozy raka tarczycy w wieku 25 lat 🖤

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

I to jest dowód dla tych niedowiarków, którzy piszą, że psycholog jest zbędny. Wręcz przeciwnie - doświadczenie Twoje i pacjentów wskazuje, że to wsparcie psycboonkologiczne jest istotne :)))

@grakowal8947 4 ай бұрын

🌻🌻🌻

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

🌹🌻🌼

@barbarajadwiga 4 ай бұрын

Żaden psycholog nie stanie się tak naprawdę psychoonkologiem, a raczej bym nazwała onkopsychologiem, dopóki, tak jak ten pan rozmówca nie przejdzie tej samej drogi co inny chorujący na raka. Dopiero wtedy taki człowiek zrozumie, co dzieje się w psychice niszczonego przez śmiertelną chorobę innego cierpiącego, zrozumie go, wejdzie w jego buty, będzie prawdziwie i namacalnie wręcz współodczuwał. Tylko wtedy moim zdaniem pomoc psychologiczna na oddziałach onkologicznych ma wartość, kiedy samemu doświadczy się tego samego. I nawet odważyłabym się napisać, że nie potrzebne są w tej sytuacji żadne studia, tylko drugi ozdrowieniec, który weźmie chorego za rękę i poprowadzi go wydeptaną przez siebie ścieżką.

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

Dziękuję za komentarz. Bardzo ciekawe spojrzenie. Serdecznie pozdrawiam !

@piotrschymiczek2731 4 ай бұрын

🍓❤️🍓❤️🍓❤️🍓❤️🍓❤️🍓❤️🍓

@Aleksander_Konieczny 4 ай бұрын

😊💚

@Madzik78 25 күн бұрын

Większość chemii zabija, nie rak a chemia i brak możliwości wchłaniania po morfinie.. młody organizm to miał szczęście, 1 na tysiące.. reszta to ofiary tzw leczenia właśnie i tyle w temacie 😢 Współczuję ❤️ każdemu cierpiącemu

@grazynaw.7924 2 ай бұрын

Samo bycie chorym jest straszne, a mówienie o tym, leczenie jeszcze bardziej trudne. Jedni mają siłę by walczyć, drudzy ją tracą w czasie inwazyjnego leczenia. Nie zrozumie nikt, kto tego nie doświadczył. Samo czekanie na wynik jest niewyobrażalnie trudne, mówię o sobie po biopsji. Każdy człowiek jest też inny. Jeden jest w stanie przejść bardzo dużo, drugi nie da rady. Trudno jest mieć nadzieję, jeśli nie ma się siły na nic. Pozdrawiam serdecznie. Dobra pomoc psychologiczna jest jak cudowny lek............Jest jeszcze nadzieja, która umiera ostatnia.

@zanettakinga1491 4 ай бұрын

Ten kto nie był chory nigdy nie dowie się jak to jest być chorym . Z choroby albo się wychodzi albo się umiera. Pisze o chorobach onkologicznych .

@annamankowska9091 4 ай бұрын

Obecnie mówi się o chorobach onkologicznych- przewlekła choroba- czyli są leki, które pozwalają żyć mimo choroby. Są ludzie, którzy z rozsianym rakiem żyją 15,20 lat.