قرائتی / ارزش علم و دانش اندوزی در اسلام 1609/96

[@anwarmarhoon1010]

خدا خیرت بده حاج آقا... بهترین کومیدیان مفید دنیا

[@vha787tabqus3]

Excellent

[@sajadhussine5537]

در قرآن ایه راجع به وجوب علم است یعنی به دلیل ایه قرآنی وجوب علم ثابت میشه اگر است کدام ایه درکدم سوره

[@ekiagajani5404]

با سلام. علم در واقع یعنی دانش بشر نسبت به چبزی که به آن جهل دارد و این دانستن میتونه هر جنبه ای را شامل بشه و علم میتونه شاخه های بسیار بسیاری داشته باشه ... ولی بهتر این هست علم هایی را انسان وقت بذاره و یاد بگیره که برا زندگی و راحتی و آرامش بشر مفید باشه همین علم های ریاضی و فیزیک و شیمی و زیست شناسی و بقیه واقعا علم هایی هستن که با آنها انسان تونسته هم بسیاری از بیماری ها رو مهار کنه و هم به کمک این علم تکنولوژی و فن آورهایی برای راحتی زندگیش درست کرده و با این علوم به عینه دیده میشه که فوایدش چی هستن ... اما بعضی از شاخه ها که در هر صورت به اون ها هم بایستی با همین تعریف علم به اون شاخه های علم هم علوم بگیم واقعا آدم حتی نمیدونه چه فایده ای دارند و چی تولید و نتیجه میدهند .... مثلا همین که میگین علوم حوزوی .... علوم حوزوی یعنی چی ؟ به چه درد بشریت میخوره ؟آیا نباشه انسانها چیز خاتصی رو از دست میدهند یا چه چیزهایی یاد میگیری و جهل بشر را نسبت به چ چیزی از بین میبره ... ساختن یک آفتابه هم علم میخواد و کسی علم ساختنش رو نداشته باشه نمیتونه بسازه ولی کاربرد همین آفتابه رو آدم میدونه چی هست و برا همین علم ساختش رو بشر برا همیشه واسه نسل های بعد از خودش هم یاد میده منظورم اینه که علم بسیار بسیار شاخه های متفاوت داره مثلا بدانیم بزرگترین کوه در دشت لوت ایران کدام کوه هست ... خب دانستن این نکته هم عالم بودن نسبت به این سوال رو میرسانه ولی دانستن همچین چیزی اصلا چ فایده ای برا بشر داره .... اصلا غلط برداشت نکنین از گفته ی من و منظور من این هست که دقیقا علم حوزه چی هست و آیا مفید هست ؟کاش این سوال رو جواب بدهید .... اشالله همیشه موفق باشین . در یک تعریف از علم میگویند علم به چیزی میگویند که قابل آزمایش و تجزیه و تحیلی باشه تا با آزمایش و خطا حقیقت هر پدیده را بدانیم . واگر پدیده ای قابل آزمایش و تجزیه تحلیل نباشه واقعا میشه گفت علم هست ؟ چیزی که قابل آزمایش نباشه باید تنها از عقل استفده کرد تا به همچین سوالاتی جواب داد ... ولی عقل یک استعداد در بشر هست که همیشه نتیجه گیری صحیح ندارد و به تنهایی اصلا نمیتواند کمک اساسی به دانستن و عالم بودن انسان بکند و احتمال خطا در دانستن با کمک تنها عقل بسیار زیاد هست . عقل تنها در کنار آزمایش ها تجربه ها و تکرار ها به ما کمک میکنه وگرنه به چیزی که قابل تکرار نباشه عقل کاربرد مناسب و شایسته ی خودشو از دست میده ... در دانستن و علم بردن به پدیده ها و سوالاتی که قابل آزمایش نیستن و انسان با کمک عقل از آنها نتیجه گیری میکند آیا میشه صحتش رو قبول کرد ؟ یا اینکه علاوه بر عقل چیز دیگری را انسان به کار میکرد تا همزمان در کنار عقلش به همچین سوالاتی جواب قطعی بدهد ؟ آیا همچین چیزی هست ؟