Рет қаралды 115
มิสเตอร์เฮา ออน แอร์ พูดคุยกันในรายการคุยสบายสไตล์มิสเตอร์เฮา เมื่อวันเสาร์ที่ 28 ก.ย. 2567 ที่ผ่านมา ในช่วงแรก ประมาณ 09.10-09.45 น. ทางมิติข่าว เอฟเอ็ม 90.5 MHz คลื่นข่าวมหาชน Energy 90.5 นะจร้า
แบ่งการพูดออกเป็นหัวข้อใหญ่ๆ 2 ประเด็นหลักๆ ได้แก่
1. การช่วยรณรงค์ให้ยกเลิกการใช้ใบส่งตัวแบบถาวร (สิทธิบัตรทอง) เวลาเดินทางไปรักษาตัวที่รพ. ตามที่คุณหมอนัด กับโรคประจำตัว หรือโรคที่ป่วยเรื้อรัง โดยปราศจากการต้องแวะเวียนไปขอใบส่งตัวที่ปฐมภูมิ และสามารถใช้บัตรประชาชนเพียงใบเดียว สามารถยื่นใช้สิทธิได้ที่รพ. ตามสิทธิที่เราได้ลงทะเบียนได้ในทันที เพื่อช่วยเหลือท่านผู้ป่วย และญาติท่านผู้ป่วยด้วยนะครับผม
มีรายละเอียดที่น่าสนใจ และได้ตั้งข้อสังเกตมากมายเลยนะครับ และที่แปลกตอนนี้ที่ปฐมภูมิแห่งหนึ่งที่แหล่งข่าวท่านหนึ่งของผมได้พบเจอมา คือ ทางปฐมภูมิไม่ได้ส่งตัวไปรักษาต่อที่รพ. ที่เราสมัครใช้สิทธิเหมือนเดิม แต่กลับส่งไปอีก 1 รพ. แทน นับว่า เป็นเรื่องแปลกใหม่ และสร้างความสับสน และวุ่นวายให้กับท่านผู้ป่วย และญาติท่านผู้ป่วยด้วยเช่นกันนะครับ
แหล่งข่าวท่านนี้ ยังเน้นย้ำแบบตั้งคำถามกับผมว่า ทำไมชีวิตเราถึงต้องยุ่งยาก และต้องไปฝากไว้กับทางคลินิกปฐมภูมิอย่างเดียวด้วยหรือ ก็เป็นประเด็นคำถาม ที่ผมก็มักจะคิดคล้อยตามเสมอมาว่า ทำไมเราถึงต้องเอาชีวิต และความเจ็บปวดของเรามาฝากไว้กับทางคลินิกปฐมภูมิ และให้คลินิกปฐมภูมิเป็นคนตัดสินใจแทนเราเช่นกันว่าจะเดินไปข้างหน้า หรือถอยหลังกลับบ้านดีน้าจร้า ก็น่าคิดนะครับผม!!!!!
และประเด็นที่ 2 ย้อนกลับมาเล่าถึงประสบการณ์ที่ผมเคยเช่าหาวัตถุมงคลพระเครื่องกับเซียนพระบางท่าน และได้รับวัตถุมงคลปลอม (โดยเฉพาะอาเหล่าแปะโรงสี ท่านอาจารย์โง้วกิมโคย) หรือไม่ได้มาตรฐาน และยังถูกหักเปอร์เซ็นต์อีกมากมาย สร้างความเจ็บปวดให้กับนักสะสมมือใหญ่ที่ขาดประสบการณ์ และยืมใช้ประสบการณ์ของเซียนพระบางท่านที่เคยได้เช่าหา ในการเช่าหาพระเครื่องไว้บูชาในราคาที่สูงหน่อย เพราะมั่นใจในชื่อเสียง และคาดหวังสูงว่าเราจะได้รับพระเครื่องแท้ ทัน และได้มาตรฐาน
แต่สุดท้ายอาจจะกลายเป็นทุกข์ลาภ เพราะพระเครื่องที่เราเคยเช่าหาจากเซียนพระบางท่านกับเป็นของปลอม โดยเราจะรู้ได้ว่าปลอม หรือไม่ได้มาตรฐานในวันที่เราต้องการใช้เงิน และต้องการนำวัตถุมงคลรุ่นนั้นๆ ออกให้เช่า หรือให้เซียนพระท่านอื่นๆ เช่าหาแล้วไม่มีคนรับซื้อ หรือบอกว่า ไม่เล่น ไม่นิยม และไม่สากล
ขณะที่ตามหลักสากลทั่วๆ ไป ราคาพระเครื่องที่เช่าหา และต้องการแบ่งปันคืนนั้นอาจจะถูกหักตามเกณฑ์ 20-25 เปอร์เซ็นต์ บวกลบ แล้วแต่ตกลง หรือขึ้นอยู่ที่สถานการณ์ในช่วงนั้นๆ กับเซียนพระที่เราไปเช่าหาด้วยนะครับ
จะว่าไปแล้ว การเช่าหาพระเครื่องส่วนใหญ่มักจะบอกกันว่า ราคาขึ้นอยู่ที่ความพึงพอใจระหว่างผู้ให้เช่าและผู้ที่ตกลงจะเช่า และอาจจะมีเกณฑ์ราคากลางบ้าง แต่การพิสูจน์ว่าพระแท้ หรือไม่แท้ ปลอม หรือไม่ปลอม
ตรงนี้อาจจะพิสูจน์ยากโดยเฉพาะผู้เช่าหาที่ไม่มีประสบการณ์ และต้องยืมใช้ความเชื่อใจ ประสบการณ์ และความมั่นใจของเซียนพระที่เราไปเช่าหาล้วนๆ หรือถ้าจะให้ชัวร์ในตอนนี้ คือ ให้ส่งออกบัตรฯ หรือมีการออกบัตรฯ กับทางสมาคมพระเครื่องฯ ตามที่วงการกำหนด (เป็นอีก 1 แรงในการช่วยพิสูจน์พระเครื่องให้กับผู้เช่าหา) อาจจะแตกต่างจากซื้อทองที่หลักทั่วๆ ไป คือ 96.5 เปอร์เซ็นต์ และสามารถขายได้ทุกทีถ้าเป็นทองคำแท้ทั้งทองคำแท่งหรือทองรูปพรรณนะครับผม
ประสบการณ์สยองจากการเช่าหาและได้รับพระเครื่องปลอมของผม (จากเซียนพระบางท่าน) ค่อนข้างส่งผลทำให้เราต้องเจ็บตัวหนักในวันที่เรามีความจำเป็นต้องใช้เงิน และต้องแบ่งปันพระคืน ในวันนั้นๆ เราถึงอาจจะรู้ความจริงว่า พระเครื่องที่เราเช่าหามานี้ถูกหลักสากลที่นักนิยมพระเครื่องพระบูชาเค้าเล่นหากันหรือไม่นะครับผม