Recenzja książki "ADHD 2.0" (E. Hallowell, J Ratey)

[@viquni5737]

Pracujcie nad wydaniem w języku polskim, jest potrzeba w narodzie by poszerzać wiedzę 👍

[@NerisX]

Przeczytałem "Driven to distraction", "Delivered from distraction" oraz "ADHD 2.0" i najgorzej oceniam ostatnią książkę Hallowella porównując ją do jego dwóch poprzednich książek. Ten przypadek z dzieckiem z Chin, który dostał jakiś zestaw specjalnych ćwiczeń to jakiś materiał na film, szkoda że ciężki do zweryfikowania i dlaczego takiego zestaw ćwiczeń nie mógł być zbadany na jakiejś dużej próbie w USA (przecież oni uwielbiają badania i mierzyć wszystko i wszystkich). Oczywiście nie byłbym sobą gdybym jednak nie kupił tej piłki do ćwiczeń, platformy do balansowania i piłek do żonglowania. Oczywiście to wszystko leży prawie nieużywane od roku (tak samo jak niepowieszona tablica korkowa na której miały się znaleźć moje notatki z książek o ADHD a raczej zasady/porady których powinienem przestrzegać). Trochę porobiłem te ćwiczenia, może z tydzień albo dwa - bez piłki (bo nienapompowana) oraz bez żonglowania (bo nie potrafiłem się zmusić do nauki żonglowania) jednak po tych dwóch tygodniach mnie to po prostu znudziło (to się nazywało ćwiczenia na móżdżek - cerebellum). Dodatkowo Hallowell niestety czasami próbuje dać aż za dużo nadziei i jak kolejny raz słyszę czy to na KZbin w podcastach czy czytając w jego książkach, że osoby z ADHD są kreatywne to mam ochotę czymś rzucić w ekran (tym bardziej jako osoba z aphantasią(afantazją) czyli niemożnością tworzenia obrazów w wyobraźni i jedynie czarnym kolorem po zamknięciu oczu - do tego niemożność przywołania dźwięków, smaków i zapachów w umyśle). Co ciekawe w którejś książce się do tego odniósł tylko już nie pamiętam w której, że dostał dużo listów z tym związanych xD. Albo jego cherry picking ludzi z ADHD, którym się udało wymieniając między innymi Robina Williamsa (co się niestety źle zestarzało) oraz Michela Phelpsa, który mimo tego że odniósł wielki sukces to jednak jego życie prywatne nie jest tak poukładane i fajne jakby to się mogło wydawać co wytyka Russel Barkley w jednym z podcastów (że są jednostki wybitne jednak wiele jak nie większość osób z ADHD ocenia swoje życie jako ciągłą walkę i przeprawę i obawia się że taki hura optymizm może źle się odbić na postrzeganiu tego zaburzenia - nie lubię słowa "neurodiversity", nie chce wchodzić w buty ofiary jednak fakty są takie że jest to zaburzenie które przeszkadza mi w normalnym życiu i nie czuję się, że jestem "różnorodny" i gdyby był można to chciałbym to odwrócić a nie zostawić). A jak wspomina, że to może być dar to się we mnie gotuje (dar do tego żeby nie skończyć studiów po zdaniu wszystkich egzaminów i niemożność napisania pracy licencjackiej ponieważ to długoterminowa rzecz, która mnie pokonała i poddałem się w 2018 - diagnozę miałem w 2022 roku w wieku 30 lat). Dar do tego, że do teraz nie czuję się w niczym mocny i nie bardzo wiem co zrobić ze swoim życiem. Mimo to dwie pozostałe wymienione książki oceniam na plus, szczególnie rozdział gdzie opisuje że osoby z ADHD mogą działać jak osoby uzależnione np. od konfliktu itd. Z innych książek o ADHD to oczywiście polecam "Taking charge of adult ADHD" Russela Barkleya (moim zdaniem najlepsza książka jaką przeczytałem z tych wszystkich o ADHD) oraz "The mindfulness prescription for adult ADHD" Lidii Zylowskiej (chyba Polka mieszkająca w USA) - jest też podobna książka i bardziej aktualna "Mindfulness for adult ADHD" tej samej autorki ale jest to clinician guide (czyli bardziej do profesjonalistów chociaż i tak kupiłem ale jeszcze nie przeczytałem). Co do książek, których NIE POLECAM to "The ADHD guide to career success" Kathleen Nadeu, która bardzo wierzy w test osobowości Myers&Briggs (któremu poświęca cały rozdział a później w książce co chwila się do tego odnosi co jest raczej uznawane za pseudonaukę) oraz proponuje chyba z 10 assessmentów (testów?) na samym starcie(co pewnie by kosztowało majątek i miało nie wiadomo jaki efekt). Większość jej książki to rady dla kogoś kto pracuje w biurze z perspektywy pracy w USA(co ciekawe zarówno w książce jak i na reddit ADHD większość ludzi jest za tym żeby jednak ukrywać ADHD przed pracodawcą, bo ujawnienie się może nieść ryzyko zwolnienia i pracodawca wymyśli już taki powód żeby się do niego nie przyczepili mimo tego że ADHD w USA jest prawnie chronione a co dopiero w Polsce gdzie jesteśmy dziesiątki lat w plecy pod tym względem). Największą głupotą jaką przeczytałem w tej książce było kontrolowanie swojego hyperfocusa. Tak jakbym miał pstryczek w głowie on/off i mógł sobie go załączać w sytuacji której go potrzebuje oraz wyłączać w sytuacji w której jest on skierowany na niepożądaną aktywność np. oglądanie filmików na KZbin które mnie interesują bez końca.

[@patricktluszcz]

dzieki za komentarz w sumie z wiekszoscia sie zgadzam. Czuje sie czesciej uposledzony niz "pozytywnie pomyslowy"... mentalnie zbyt duze obciazenie. Co do Myers Briggs to mozliwe ze pseudo nauka ale jest dziwna korelacja (a przynajmniej w wersji 16personalities) miedzy ENTPkami a ADHDowcami. A z kolei na temat fizycznych roznic mozgowych miedzy roznymi osobowosciami Myers-Briggs lub 16P dosyc spoko badania juz robi taki Dario Nardi.

[@marknev]

Ta książka uratowała mi życie ❤❤❤❤❣️ Driven to distraction... Resztę próbowałam przeczytać...ale moje ADHD nie było zainteresowane... komercja i $__ 😊

[@edyta3245]

Polecam medytację w ruchu, w tym tai chi grupowo.

[@marknev]

Ta książka zmieniła moje całe życie...Zrobilam klasę psychologi i dostalam A z ADHD 😊

[@kamiennykamien9578]

Super, dzięki panowie 👍🙂

[@najpierwloginpotem]

bardzo proszę o odcinek o default mode network:)

[@psychiatraplus]

Dobrze, zrobimy.

[@agnieszkamajewska7232]

To jest absolutnie fascynujące. Jedne z najlepiej funkcjonujących osób z ADHD, jakie znam, to właśnie kuglarze :o A znam ich sporo - ogólnie to środowisko też bardzo przyciąga ADHDowców

[@marta-dp1cy]

Dziewczynki z ADHD bywają często lękliwe, nieśmiałe i rozmarzone. Szybko rozpraszalne.

[@kamilsiodmy]

Pozdrawiam dziękuję

[@mauqan]

Witam, dziękuję serdecznie za materiały na tym kanale. Wyklady, wywiady, bardzo mi pomogly i juz duzo stresu schodzi ze mnie wiedząc ze nie tylko więcej ludzi ma podobne trudnosci i myślenie ale tez ze istnieje w pewnym sensie instrukcja obslugi na to wszystko z którą nie moge doczekać sie coraz bardziej zapoznawać! Umowilam spotkanie juz na diagnozę z lekarzem. Mam takie pytanie odnośnie hyperfocusa oraz w jakim stopniu rozni sie od podobnego ataku weny czy tzw stanu 'flow' u artystow czy badaczy na przykład i innych ludzi, ktorzy nie mają ADHD (taki stan wpadania we flow myślę ze także ma niejeden naukowiec np. robiąc przegląd literatury czy projektując eksperyment)? Podalam takie dwa przykłady jako ze w obydwu przypadkach taki stan skupienia i weny u osob tym się zajmujacych moze trwać godzinami, mozna zapomnieć zjesc itp i nie koniecznie da sie wybrać kiedy taka wena/ flow przyjdzie. Fascynuje mnie jakie moze sa podobienstwa i roznice do hyperfocusa adhd. Pozdrawiam

[@Karolina-fx5no]

A czy gdzieś w badaniach została wykazana korelacja pomiędzy chorobą lokomocyjną bądź morską czyli taką nadwrażliwością błędnika a ADHD czy może mieć to ze sobą coś wspólnego?A czy gdzieś w badaniach dostała wykazana korelacja pomiędzy chorobą lokomocyjną bądź morską czyli taką nadwrażliwością błędnika a ADHD czy może mieć to ze sobą coś wspólnego?

[@tiptop9354]

No ja na Ritalinie przeczytałem obie wczesniejsze ksiazki (E. Hallowell, J Ratey) '' W Swiecie ADHD'' ta żółtą i ta drugą niebieską ''Jak życ z ADHD'' oraz książke Sabine Bernau o ''ADHD u dorosłych''

[@marknev]

Kurczę jaka złość i agresja....w moim przypadku przykrość.. dysforia 😮 nie znam tego... Wkurza mnie rzeczywistość, której ludzie nie widzą...

[@PaulinaFox]

Doktorze jak porównanie ADHD 2.0 z wcześniejszymi publikacjami autorów tłumaczonymi na język polski - "W świecie ADHD" oraz "Jak żyć z ADHD?"

[@psychiatraplus]

Od razu zaznaczę, że nie czytałem po polsku, całą literaturę ADHD czytam tylko po angielsku, bo po prostu najnowsze prace/książki z tego zakresu są zazwyczaj z USA. A niestety wielokrotnie już spotkałem się z tym, że bardzo dobra książka była źle przetłumaczona, co psuło całkowicie efekt. Natomiast jeśli chodzi o powyższe książki w oryginale, to uważam, że wszystkie pozycje tych autorów są równie znakomite. To kwestia indywidualnych preferencji, czy ktoś woli tę, czy tamtą.

[@kasiajaworska8668]

Poproszę odcinek o DMN :)

[@psychiatraplus]

Zrobimy

[@magorzataszymczuk8233]

PO POKSKU PROSIMY, jesteśmy w Polsce :)

[@AM-vj3ms]

Książki nie ma obecnie w języku polskim. Internet nie ma ograniczeń czy granic ;) Jesteśmy w internecie.