Рет қаралды 983
W XIX w. powstały pierwsze plany rekonstrukcji zamku. W 1822 r. Wincenty Smokowski w jednej z sal pierwszego piętra znalazł i przerysował 13 fragmentów malowideł, których opis opublikował w Ateneum z 1841. W 1888 Imperialna Komisja Archeologiczna dokonała dokumentacji pozostałości zamku, a w 1905 władze carskie zdecydowały się na konserwację ruin i częściowe odrestaurowanie zamku. Po I wojnie światowej Troki znalazły się na terytorium II Rzeczypospolitej.
Prace konserwatorskie rozpoczął polski konserwator zabytków Stanisław Lorentz, po wizytacji zamku w maju 1929 roku z Juliuszem Kłosem i Janem Borowskim, w czasie której podjęto decyzję o natychmiastowej potrzebie podjęcia działań w celu zachowania istniejących pozostałości zamku. Na pozyskanie środków do konserwacji Stanisław Lorentz zaciągnął prywatną pożyczkę, na wielką ówcześnie sumę 10 000 złotych w Banku Gospodarstwa Krajowego. Zakres prac na zamku Lorentz określił w Wiadomościach Konserwatorskich i miały one mieć początkowo jedynie charakter konserwatorski i nie przewidywały odbudowy z uwagi na brak ikonografii umożliwiającej rekonstrukcję obiektu. Pierwsze prace wykonano w latach 1929 - 1930.
Program „Kresy (nie)znane” opowiada o ludziach, wydarzeniach mniej znanych opinii publicznej, a związanych z terenami dawnej RP: dzisiejszej Litwy, Łotwy, Białorusi, Polski Płn. - Wsch. Celem programu jest przybliżenie widzom wiedzy o byłych Kresach II Rzeczypospolitej.
#Kresynieznane #Troki #Litwa