Рет қаралды 1,769
.
kimi zaman insanlara cok yakin hisseder insan, yakinlasir, yakinlastikca da daha cok korkar bu yuzden uzaklasmak icin sacma olsa bile bahaneler uydurur. uzaklasinca da daha cok ozler, bazen gurur yapmanin hicbir mantigi olmaz, cunku sadece pisman olur o insan anilari icin, o yakinligi baskalarindan denese bile alamadigi icin, ya da bilmiyorum bana hep boyle olmustur kime yakinlasmissam elimi yuzume bulastirip her seyi mahvetmis olurum, kimi zaman sevincten de olur, uzuntuden ya da yasadigim kotu bir olaydan.
bu huyumdan nefret ediyorum bu yuzden mesafe koymak istiyorum hep cunku ileride olacak seyleri tahmin edebiliyorum. kendimi saklamak icin(??) bazen tarzimi degistiyorum, hatta bazen degil her zaman yapiyorum bunu sanki yuzlerce maskem varmis gibi hep farkli bir kisilige burunuyorum. boyle olunca hoslandigim, sevdigim kisilerin de benim icin bir anlami kalmiyor, dedigim gibi bu huyumdan nefret ediyorum cunku bu sahtekarliktan baska bir sey degil bunun gayet farkindayim.
her seyi duzene yavas yavas koymaya basladim, kimseye anlatmak istemiyorum icimde yasadigim seyleri cunku anlatinca ayni sey oluyor, yakinlasiyorum ve tekrar uzaklasiyorum miknatisin zit kutuplari gibi.
kafami dagitmak icin sarkilari kendimle bagdastirmak ve bu sekilde atmak hosuma gidiyor dogrusu, kendimi bu sekilde de ifade edebiliyorum sanki birileri duygularimi anliyormus gibi hissediyorum hep bunun icin tesekkur ederimm
(biraz sacmalamis olabilirim bunun icin ozur dilerim, ayrica yaptiginiz her yorum icin tesekkur ederimm!!)
💌