Right to Education (RTE) Act, 2009 গুৰুত্বপূর্ণ প্ৰশ্ন আৰু উত্তৰ:

প্ৰশ্ন ১: RTE Act, 2009 কি?
উত্তৰ: RTE Act, 2009 হৈছে শিক্ষাৰ অধিকাৰ আইন, যিয়ে ভাৰতৰ ৬ৰ পৰা ১৪ বছৰ বয়সৰ সকলো শিশুৰ বাবে বিনামূলীয়া আৰু বাধ্যতামূলক শিক্ষা সুনিশ্চিত কৰে। এই আইন অনুসাৰে শিক্ষাক এনে এক মৌলিক অধিকাৰ হিচাপে স্বীকৃতি দিয়া হৈছে।
প্ৰশ্ন ২: RTE Act, 2009ৰ উদ্দেশ্য কি?
উত্তৰ: এই আইনৰ মুখ্য উদ্দেশ্য হৈছে ভাৰতত সকলো শিশুৰ বাবে মানসম্মত শিক্ষা লাভৰ অধিকাৰ সুনিশ্চিত কৰা, বিশেষকৈ পিছপৰা আৰু অক্ষম শিশুসকলৰ বাবে বিনামূলীয়া শিক্ষা দিয়াৰ ব্যৱস্থা কৰা।
প্ৰশ্ন ৩: এই আইনৰ অধীনত শিশুসকলক কোন ধৰণৰ সুবিধা প্ৰদান কৰা হৈছে?
উত্তৰ: RTE Act অনুসাৰে শিশুসকলক বিনামূলীয়া পাঠ্যপুথি, পোছাক, আৰু শিক্ষাৰ উপকৰণৰ সুবিধা প্ৰদান কৰা হৈছে। লগতে এই আইন অনুসাৰে বিদ্যালয়ত কন্যা শিশুৰ সুৰক্ষাৰ ব্যৱস্থা আৰু স্বাস্থ্য পৰীক্ষাৰ ব্যৱস্থা কৰাটো বাধ্যতামূলক।
প্ৰশ্ন ৪: এই আইনে বিদ্যালয়সমূহৰ ওপৰত কি প্ৰভাৱ পেলায়?
উত্তৰ: RTE Act অনুসাৰে সকলো বিদ্যালয়ে মানৱিক, ভৌতিক, আৰু সাংস্কৃতিক পৰিৱেশৰ সৈতে শিশু বান্ধৱ পৰিৱেশত শিক্ষা প্ৰদান কৰিব লাগিব। তদুপৰি, বিদ্যালয়সমূহে প্ৰয়োজনীয় ভৌতিক সঁজুলি, শিক্ষকৰ সংখ্যা, আৰু মানদণ্ডৰ ওপৰত দৃষ্টি দিব লাগিব।
প্ৰশ্ন ৫: RTE Act, 2009ৰ অন্তৰ্গত "ছাত্ৰ-শিক্ষক অনুপাত"ৰ গুৰুত্ব কি?
উত্তৰ: এই আইনে বিদ্যালয়ত "ছাত্ৰ-শিক্ষক অনুপাত" নিৰ্ধাৰণ কৰিছে, যাৰ দ্বাৰা এটি বিদ্যালয়ত প্ৰয়োজনীয় সংখ্যক শিক্ষকৰ উপস্থিতি নিশ্চিত কৰা হয়। ইয়াৰ উদ্দেশ্য হৈছে শিক্ষাৰ মান উন্নত কৰা আৰু শিক্ষাৰ পৰিৱেশ মজবুত কৰা।
প্ৰশ্ন ৬: RTE Act, 2009 কেনেকৈ শিক্ষা খণ্ডত সৰ্বাংগীণ উন্নতি আনে?
উত্তৰ: এই আইনে শিশু সকলক সৰু পৰা শিক্ষা গ্ৰহণৰ সুযোগ দিয়ে। তদুপৰি, বিদ্যালয়ত ভাল পৰিৱেশ, যোগ্য শিক্ষক, আৰু নিৰাপত্তা নিশ্চিত কৰা হৈছে।
RTE Act, 2009ৰ কিছুমান আন গুৰুত্বপূর্ণ প্ৰশ্ন আৰু উত্তৰ:
প্ৰশ্ন ৭: RTE Act অনুসৰি বিদ্যালয়ত শিক্ষাৰ মানদণ্ড কি?
উত্তৰ: এই আইন অনুসাৰে সকলো বিদ্যালয়ে শিশুসকলৰ বাবে মানসম্পন্ন শিক্ষা প্ৰদান কৰিব লাগিব। বিদ্যালয়সমূহে শিক্ষাৰ উপযোগী পাঠ্যক্ৰম, ভাল পাঠ্য পদ্ধতি, আৰু অভিজ্ঞ শিক্ষকৰ ব্যৱস্থা কৰিব লাগিব।
প্ৰশ্ন ৮: এই আইনে পিছপৰা আৰু দুৰ্বল শিশুসকলৰ বাবে কি সুবিধা প্ৰদান কৰিছে?
উত্তৰ: RTE Act, 2009 অনুসাৰে বিদ্যালয়সমূহে পিছপৰা আৰু দুৰ্বল শিশুসকলৰ বাবে ২৫% স্থান সংৰক্ষণ কৰিব লাগিব, যাতে এইসকল শিশুৱে সদৰী স্কুলত বিনামূলীয়াকৈ শিক্ষা লাভ কৰিব পাৰে। ইয়াৰ পৰা দুৰ্বল আৰু গৰিব পৰিয়ালৰ শিশুসকলে শিক্ষা ক্ষেত্ৰত সমতা লাভ কৰে।
প্ৰশ্ন ৯: RTE Act, 2009ৰ অধীনত "নির্যাতন নিষেধাজ্ঞা"ৰ উদ্দেশ্য কি?
উত্তৰ: এই আইনে বিদ্যালয়সমূহত যিকোনো ধৰণৰ শাৰীৰিক শাস্তি আৰু মানসিক নিৰ্যাতন নিষিদ্ধ কৰিছে। শিশুসকলক নিৰ্যাতনৰ পৰা সুৰক্ষিত কৰি শিশুবান্ধৱ পৰিৱেশত শিক্ষা দিব লাগে।
প্ৰশ্ন ১০: RTE Act অনুসৰি বিদ্যালয় সমূহৰ পৰিকাঠামো (Infrastructure)ৰ বাবে কি বিধান দিয়া হৈছে?
উত্তৰ: এই আইনে বিদ্যালয়ত প্ৰয়োজনীয় ভৌতিক সঁজুলি (যেনে শৌচাগাৰ, পানীয়ৰ পানীৰ সঁজুলি, ছাত্ৰ-ছাত্ৰী আলাদা শৌচাগাৰ)ৰ ব্যৱস্থা নিশ্চিত কৰিছে। লগতে, ছাত্ৰ-শিক্ষক অনুপাত বজাই ৰাখিবলৈ পৰ্যাপ্ত শিক্ষকৰ উপস্থিতি নিশ্চিত কৰা হৈছে।
প্ৰশ্ন ১১: RTE Act, 2009 কেনেদৰে "শিক্ষাৰ অধিকাৰ" প্ৰদান কৰে?
উত্তৰ: এই আইনে ভাৰতৰ সকলো শিশুসকলে বিনামূলীয়া আৰু বাধ্যতামূলকভাৱে শিক্ষা লাভ কৰিব লাগে বুলি সুনিশ্চিত কৰিছে। যিকোনো শিশু এই অধিকাৰ লৈ বিদ্যালয়লৈ যাব পাৰে, আৰু স্কুলত শিক্ষা গ্ৰহণ কৰিবলৈ বাধ্য কৰিব পৰা নাই।
প্ৰশ্ন ১২: এই আইনে বিদ্যালয় ত্যাগৰ ওপৰত কি বিধান দিছে?
উত্তৰ: এই আইনে শিশুসকলে স্কুল ত্যাগ নকৰে বুলি নিশ্চিত কৰাৰ বাবে বিভিন্ন সজাগতা প্ৰসাৰণৰ প্ৰয়োজনীয়তা আগবঢ়াইছে। ই বিদ্যালয়সমূহক বিদ্যালয় ত্যাগ ৰোধ কৰিবলৈ যথেষ্ট সমৰ্থনমূলক পৰিৱেশ আৰু কৌশল গ্ৰহণৰ প্ৰস্তাৱ দিয়ে।
প্ৰশ্ন ১৩: এই আইনৰ দ্বাৰা শিক্ষকৰ দায়িত্ব কি?
উত্তৰ: শিক্ষকে শিশুবান্ধৱ পদ্ধতিত শিক্ষা প্ৰদান কৰিব লাগিব আৰু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ ব্যক্তিগত প্ৰগতিৰ ওপৰত দৃষ্টি দিব লাগিব। তেওঁলোকে বাধ্যতামূলকভাৱে উপস্থিত থাকিব লাগিব আৰু শিক্ষাৰ মানদণ্ড বজাই ৰাখিব লাগিব।
প্ৰশ্ন ১৪: ৰাষ্ট্ৰীয় কৰ্তৃপক্ষৰ ভূমিকা কি?
উত্তৰ: ৰাষ্ট্ৰীয় কৰ্তৃপক্ষই RTE Act, 2009ৰ অধীনত বিদ্যালয়সমূহৰ মান নিয়ন্ত্ৰণ, নতুন আইনৰ প্ৰৱৰ্তন আৰু পৰীক্ষা, আৰু বিদ্যালয়সমূহত নিৰ্ধাৰিত মান বজাই ৰাখিবৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰে।
প্ৰশ্ন ১৫: RTE Act কেনেকৈ সামাজিক পৰিবৰ্তন আনে?
উত্তৰ: এই আইনে শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত সামাজিক সাম্য আৰু সাম্যতামূলক সুবিধা প্ৰদান কৰি শিশুসকলৰ বিকাশৰ সুযোগ আনে। ইয়াৰ ফলত গৰিব আৰু দুৰ্বল পৰিয়ালৰ শিশুসকলে মূল শিক্ষাৰ পৰিসৰত অংশগ্ৰহণ কৰাৰ সুযোগ পায়।
RTE Act, 2009ৰ ধাৰা ১৭ (Section 17) অনুসৰি বিদ্যালয়সমূহত শিশু সকলৰ ওপৰত যিকোনো ধৰণৰ শাৰীৰিক শাস্তি আৰু মানসিক নিৰ্যাতন সম্পূৰ্ণৰূপে নিষিদ্ধ কৰা হৈছে। এই ধাৰাই শিশুবান্ধৱ পৰিৱেশত শিক্ষা প্ৰদান নিশ্চিত কৰাৰ বাবে বিদ্যালয়সমূহক নিৰ্দেশ দিয়ে।
ধাৰা ১৭ৰ মূল প্ৰাৱধানসমূহ:
1. শাৰীৰিক আৰু মানসিক নিৰ্যাতন নিষিদ্ধ: ধাৰা ১৭ৰ অধীনত যিকোনো বিদ্যালয়ত শিক্ষকে বা বিদ্যালয়ৰ কৰ্মচাৰীয়ে শিশুসকলৰ ওপৰত শাৰীৰিক শাস্তি বা মানসিক নিৰ্যাতন প্ৰয়োগ কৰিব নোৱাৰে।
2. দণ্ডৰ ব্যৱস্থা: এই ধাৰাৰ উলংঘা হ'লে বিধিসম্পন্ন ব্যৱস্থাৰে দণ্ডাৰ্থ শিক্ষা বিভাগে বা সংশ্লিষ্ট কৰ্তৃপক্ষই ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰিব পাৰে। এই ব্যৱস্থা শিক্ষকৰ পদচ্যুতি বা অন্যান্য শাস্তি হ’ব পাৰে।
3. শিশুবান্ধৱ পৰিৱেশ: এই ধাৰাই বিদ্যালয়সমূহত এনেধৰণৰ পৰিৱেশ সৃষ্টিৰ ওপৰত জোৰ দিয়ে, য’ত শিশুসকলে নিৰ্ভয়ে শিক্ষা গ্ৰহণ কৰিব পাৰে আৰু শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত কোনো অসুবিধাৰ সন্মুখীন নহ’ব।
ধাৰা ১৭ৰ মূল লক্ষ্য হৈছে শিশুক বিদ্যালয়ত সুৰক্ষিত আৰু মানসিকভাৱে সৰল পৰিৱেশত শিক্ষা প্ৰদান কৰা।

[@Pandey_ji45]

🫶🏼