ზოგჯერ. მშობლები ქმნიან. ამ. უარყოფით. ფსიქოლოგიურ. ქმნილებას, სთავაზობს, ზღუდავს. ანუ შენთვის, მე. არ გთავაზობ, უბრალოდ. მე მოავლინა, ეს . მოვალეობაა , დავვოჯახდი. ყველას მოვალეობაა შვილი , მაგრამ. ეს უბროდ მოვალეობის პასუხისმგებლობაა
@ელენიკოელე2 жыл бұрын
ანა,პირველ რიგში მადლობა ამ ვიდეოსთვის.აქ საუბრობთ იმაზე,რომ ყველა ადამიანს სურს იყოს ბედნიერი.თქვენი ძალიან საინტერესო ვიდეო მაქვს მოსმენილი დანაშაულის განცდაზე.შეიძლება,რომ ბავშობიდან გამოყოლილი დანაშაულის გრძნობა და ძალიან უარყოფითი თვითშეფასება ადამიანს ხელს უშლიდეს ბედნიერებაში?შეიძლება,რომ იმდენად უარყოფითი წარმოდგენა ჰქონდეს საკუთარ თავზე,რომ თავისი ყველა სურვილი ეგონოს ცუდი და ცუდი შედეგის მომტანი? მაგალითად, ბავშობაში თავი დაიდანაშაულა რაღაცაში,ძალიან განიცადა ეს (თუნდაც არაცნობიერად ან ფსიქიკამ განდევნა ეს) და ძალიან ეშინოდეს მსგავსი რაღაცის გამეორების (არაცნობიერად)?
@AnnA-hf3pb2 жыл бұрын
მადლობა ელენიკო, ჩემთვის ძვირფასია თქვენი უკუკავშირი. რაც შეეხება თქვენს კითხვას, დიახ ბავშვობის პერიოდში ბავშვში შეიძლება ჩაიდოს დანაშაულის განცდა, ბრალეულობის განცდა,., მაგალითად მშობლების ჩხუბში თავს ბავშვი დამნაშავედ გრძნობს,.. მიზეზი სხვადასხვაა და ძირითადად მშობლებს უკავშირდება. რაც შეეხება განმეორების შიშს, აქ უფრო სხვაგვარადაა საქმე, იდება პროგრამა და ამის მიხედვით მოქმედებს ადამიანი.
@lashaaa53632 жыл бұрын
კი, როგორ არ შეიძლება. ბავშვობაში ფსიქიკა ჩამოყალიბების პროცესშია და ამ დროს ბევრი რამე რჩება მეხსიერებაში ბავშვს, როგორც დადებითი, ისე უარყოფითი წარმოდგენა საკუთარ თავზე. ვთქვათ, თუ არ დატოვა წარსულში ადამიანმა ბავშვობინდელი მტანჯველი მოგონებები და გრძნობები, ზრდასრულობაში, ცხოვრების რაღაც მომენტებში, შეიძლება თავი გაახსენოს პიროვნებას და სულ რომ კარგად აკეთებდეს ყველაფერს, მაინც რაღაცა არ მოეწონოს ან ცუდად რომ აკეთებდეს რამეს საკუთარ თავს არ აპატიოს, იმდენად თვითკრიტიკული იყოს, რაც წარმოუდგენელია, რადგან სრულყოფილი არავინ არის. ასე რომ, თუ ეს მდგომარეობაა, წარსული დასავიწყებელია, რადგან რეალურად შეაფასოს ადამიანმა საკუთარი თავი და გაარკვიოს ვინ არის ან რა უნდა ამ ცხოვრებაში.