Рет қаралды 527
เนื้อเพลง
ใต้แสงจันทร์เยือกเย็นส่องมา
ฉันเดินทางผ่านหมอกมัวล้า
ไร้ฝูงหอน ไร้เงาชี้นำ
มีเพียงเงาตัวเองที่คอยจดจำ
ไฟในใจยังคงลุกโชน
ฝันถึงยอดเขาที่ไม่เคยยล
ทิ้งทุกสิ่งที่พันธนาการ
แม้ความรักก็หยุดฉันไม่ได้
ลมคำราม แต่ฉันไม่ก้มกราบ
แผลเป็นเหล่านี้คอยย้ำให้รู้ว่าฉันยังหายใจ
เส้นทางนี้อาจเจ็บลึกในใจ
แต่ความเจ็บคือหลักฐานว่าฝันยังไกล
I am the lone wolf, ฉันเดินเดียวดาย
ท่ามกลางพายุและราตรีไม่เคยสิ้นสาย
หัวใจอาจแหลกแต่ยังไม่ตาย
นี่คือเสียงหอนหมาป่าเดียวดาย
พวกเขาเรียกฉันว่าวิปลาส
แต่เสรีภาพนั้นคือค่าที่ไม่อาจพลาด
ความรักที่ปล่อยไว้ น้ำตาที่ไม่ไหลริน
เพราะความฝันต้องแลกด้วยเลือดที่ไหลริน
เสียงสะท้อนกรีดแทงจากเงียบงัน
แต่ฉันพบพลังในค่ำคืนอันไร้จันทร์
ผ่านน้ำค้างและฟ้าคำราม
ฉันจะหอนก้องให้โลกรู้ถึงความทรงจำ
ลมคำราม แต่ฉันไม่ก้มกราบ
แผลเป็นเหล่านี้คอยย้ำให้รู้ว่าฉันยังหายใจ
เส้นทางนี้อาจเจ็บลึกในใจ
แต่ความเจ็บคือหลักฐานว่าฝันยังไกล
I am the lone wolf, ฉันเดินเดียวดาย
ท่ามกลางพายุและราตรีไม่เคยสิ้นสาย
หัวใจอาจแหลกแต่ยังไม่ตาย
นี่คือเสียงหอนหมาป่าเดียวดาย
เขี้ยวพร้อมต่อกรบนขอบชะตา
ฉันจะวิ่งไป ไม่หยุดเวลา
แม้ฉันจะเป็นคนเดียวที่เห็นเส้นทาง
แต่ฉันจะสลักฝันลงในสายลมที่พัดผ่าน
I am the lone wolf, ฉันเดินเดียวดาย
ท่ามกลางพายุและราตรีไม่เคยสิ้นสาย
หัวใจอาจแหลกแต่ยังไม่ตาย
นี่คือเสียงหอนหมาป่าเดียวดาย
ใต้ดวงดาวฉันยืนหยัด
ทุกก้าวย่างฉันพร้อมรับ
แม้โลกหันหลังให้ฉันทุกนาที
เสียงหอนหมาป่าเดียวดายจะไม่มีวันเงียบหาย