Сәлдеңді шеш асыға.Екі сопының дауы

Рет қаралды 785

Күн бұрын

Екі сопының дауы
(Фаридаддин Аттардан)
Екі сопы келді бір күн Қазыға,
Даурығысып, көтерді үйді басына.
Екеуіне кезек қарап, таңырқап,
Қазы отырды бұт-борбайын қасына.
Сәлден кейін дауласушы екеудің
Дауыстары қалғанда бір басыла:
- Шырақтарым, сопы емес пе ең екеуің
Келістіріп сәлде ораған басына?
Шекпендерің - ол да сүннет киімің,
Тұратұғын айбатыңды асыра.
Ұят болды-ау үстіңдегі хыркадан
Сенбей тұрмын мынау істің расына.
Дау қуалап жүрер болсаң, екеуің
Шешсеңдерші бұл киімді асыға,
Ең абзалы - құбылмалы жүзіңді
Пәренжемен бүркеп жүру жасыра.
Ал егерде лайықпын деп ойласаң
Айғайласып, артық сөйлеп, тасыма.
Жауласқаның қуып дауды өнбейтін -
Сендерге шақ келмейтұғын базына.
Қазылығым осы болсын - екеуің
Атқар істі ылайқатты басыңа, -
Деп шығарып салды Қазы екеуін
- Кетіңдер, - деп, - келмей қайта қасыма!
Бұл кешегі кемеңгерлер сөзі еді
Алсаң тәлім - теңдесі жоқ қазына...
Жарым кеуіл, Жар жамалын аңсайсың,
Бірақ жұрттың көз саласың асына.
Қызыл-жасыл мың құбылған жалғанның
Елтіп жүрсің сұлу салған сазына.
Хақтың сыры қалай саған ашылар
Аралассаң бұ дүниенің ласына?
Түнде жортып, күндіз қорыққан боласың,
Кім сенеді көзден аққан жасыңа?
Сап көңілім, тыйыл енді, шалқымай
Сыртың бүтін болғанына масыға.
Сен де енді жөніңді тап, қызыл тіл,
Машықтанып сөйлер сөздің азына...
Осы жерден ойыңды түй оймақтай
Әмірі Хақтың пазылына асыла.
Ләйлі Құндақбай