แสนคำนึง ครูหลวงประดิษฐ์ไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง)

[@808theone]

เพลงแสนคำนึง.... เป็นเพลงที่คุณครูหลวงประดิษฐ์ไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) เป็นผู้แต่ง ทำเพลงแต่งขึ้นจากเพลงลาวโบราณ ซึ่งนิยมใช้บรรเลงหางเครื่อง ทำนองเพลงเกร็ด ในขบวนการบรรเลงเพลงนางหงส์ เอามาเข้าคู่กับเพลงลาวเดนดง (ลาวต้อยตริ่ง) โดยท่านได้เพิ่มเติมปรับปรุงลีลา ให้เพลงครบเถาตามความนิยม เสร็จเรียบร้อยในปี พ.ศ ๒๔๘๒

[@808theone]

เพลงแสนคำนึง ...มีทำนองดนตรีที่แสดงภาพธรรมชาติได้อย่างกว้างขวาง ยอดเยี่ยม กล่าวคือ มีเสียงลมพัด ใบไม้ร่วง นกร้อง และเสียงสัตว์ต่างๆในป่าอย่างครบครัน ส่วนการออกหางเครื่องหรือหางเพลง ก็ใช้การบรรเลงล้วนๆ เป็นการเลียนเสียงธรรมชาติในป่ากว้างที่แสนเปล่าเปลี่ยว ที่สำคัญมากคือ มีการเดี่ยวอวดฝีมือด้วยเครื่องดำเนินทำนอง และเครื่องกำกับจังหวะทุกๆอย่างครบทั้งวง นับเป็นแม่บทแห่งการเดี่ยวท้ายเพลงก่อนลงจบเพลง ซึ่งเป็นที่นิยมมาจนทุกวันนี้..

[@808theone]

เนื้อร้อง เพลงแสนคำนึงจะเต็มไปด้วยความสลดใจ อัดอั้นตื้นตัน อาลัยอาวรณ์ แสนเสียดายอย่างยิ่ง แต่ทางรับมีลีลาร่าเริงคึกคักชวนให้น่าฟังเป็นอย่างมาก

[@808theone]

บทร้องเพลงแสนคำนึงเถา.....(สามชั้น)*** อนิจจาครานี้นะอกกู มาอ้างว้างค้างอยู่ในป่าใหญ่ จะเป็นเหยื่อเสือสางที่กลางไพร เอาป่าไม้เป็นเรือนเหมือนป่าช้า นี่จะอยู่อย่างไรไม่เล็งเห็น ตายเป็นคงบ่นอยู่กลางป่า มิได้คิดถึงตัวมัวจะมา ไม่รู้ว่าจะเป็นเช่นนี้เลย (สองชั้น) ขุนแผนพามาด้วยความรัก ก็ประจักษ์ใจจริงไม่นิ่งเฉย แต่ทุกข์ยากอย่างยิ่งมิเคย อกเอ๋ยเกิดมาพึ่งจะพบ ไม่เคยเห็นก็มาเห็นอนาถนัก ไม่รู้จักก็มารู้อยู่เจนจบ ร่านริ้นบินไต่ระคายครบ ไม่เคยพบก็มาพบทุกสิ่งอัน (ชั้นเดียว) ยังพรุ่งนี้นี่จะเป็นกระไรเล่า จะลำบากยิ่งกว่าเก่าฤาไรนั่น คิดขึ้นมาน้ำตาตกอกใจตัน กลับหวั่นหวั่นแสนคำนึงถึงขุนช้าง นิจจาเอ๋ยเคยสำราญอยู่บ้านช่อง ถนอมน้องมิให้หน่ายระคายหมาง คลึงเคล้าเช้าเย็นไม่เว้นวาง อยู่กินก็สำอางออองค์....

[@808theone]

เล่ากันว่า.... เพลงแสนคำนึงแสดงอารมณ์ห่วงใยและเสียดาย อาลัยอาวรณ์ “ดนตรีไทย” ว่า กำลังสูญสิ้นไป เพราะทางราชการไม่สนใจเท่าที่ควร ส่วนเจ้านาย ขุนนาง ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ที่เคยอุ้มชูดนตรีไทย ต่างหมดบุญวาสนากระจัดกระจายแยกย้ายกันไป ดนตรีกำลังตกอยู่ในฐานะแห่งความมืดมน คนรักดนตรีไทยอย่างคุณครูหลวงประดิษฐ์ไพเราะ จึงแสดงความห่วงใยดนตรีไทยออกมาเป็นลำนำดนตรี ที่ซาบซึ้งใจ..