แสงสุดท้ายใต้ผืนน้ำ | UVM.

ในความเงียบงันใต้ผืนน้ำ
ลมหายใจแผ่วเบาเริ่มจางหาย
เอื้อมมือสู่แสงที่ปลายสาย
หวังเพียงได้เจอฝันที่หลงทาง
น้ำเย็นเยียบเหมือนกอดความว่างเปล่า
แต่อย่างไรหัวใจยังพยายาม
เสียงของเธอคอยเรียกอยู่เบื้องบน
เป็นแสงดาวที่ไม่เคยลับหาย
ฉันเอื้อมมือออกไป สู่แสงแห่งความหวัง
แม้ทางข้างหน้าช่างไกล
ในทะเลแห่งความเดียวดาย
จะว่ายผ่านฝันร้าย เพื่อเอื้อมถึงแสงดาว
คลื่นกระซิบเล่าเรื่องในอดีต
ทุกบาดแผลที่เคยทำให้หวั่นไหว
แต่ความรักยังลอยอยู่ในหัวใจ
ดึงฉันขึ้นไปสู่แสงแห่งเธอ
น้ำเย็นเยียบเหมือนกอดความว่างเปล่า
แต่อย่างไรหัวใจยังพยายาม
เสียงของเธอคอยเรียกอยู่เบื้องบน
เป็นแสงดาวที่ไม่เคยลับหาย
ฉันเอื้อมมือออกไป สู่แสงแห่งความหวัง
แม้ทางข้างหน้าช่างไกล
ในทะเลแห่งความเดียวดาย
จะว่ายผ่านฝันร้าย เพื่อเอื้อมถึงแสงดาว
แม้จมลงลึกเท่าไร
ยังคงมองเห็นปลายทางแห่งฝัน
แสงดาวที่เธอเคยนำพา
จะเป็นพลังให้ฉันไม่ยอมแพ้
ฉันเอื้อมมือออกไป สู่แสงแห่งความหวัง
แม้โลกจะหมุนมืดมิดเพียงใด
ในทะเลแห่งความเดียวดาย
สุดท้ายฉันจะได้พบแสงดาว