📚​​شاعـر شـو | آموزش نوشتن شعر غزل (ردیف بلند) 2

[@СамсунгСпмсунг-ц5ы]

سلام. آفرین به شما . لذت بردیم .

[@zahraservat-h9p]

خدا قوت 👏👏

[@podct]

ممنونم 🙏🏻❤️

[@zahraservat-h9p]

مثل همیشه عاالی ❤

[@podct]

خیلی ممنونم 🌀❤️

[@malekaqaderi1462]

بلی خیلی خوشم آمد ممنون شما. 🙏❤️🇦🇫

[@podct]

بسیار عالی و باعث افتخاره🌺❤️

[@mohammadrizamohammadi7657]

سلام ودرود خدمت استاد گرامی ❤

[@podct]

درود بر شما دوست مهربان 🌺❤️

[@Hjkdy6Bf]

احسنت👏

[@podct]

🙏🏻🙏🏻 متشکرم

[@aimalhakemi9750]

Good

[@podct]

🙏🏻Thanks

[@kaveh_askari]

در بیت دوم(را)چی شد؟

[@podct]

پرسش بسیار جالبی هست . 🌀اول اینکه وزن شعر ایراد پیدا میکند و شکسته میشود؛ 🌀علت دوم اینکه : دو ایهام در این بیت داریم ۱: “نوازد “به علت ایهام دار بودن هم به معنی نواختن ساز و هم نوازش کردن است و با ترکیب کلمه ی “دل” یک کنایه را میسازد(دل نوازی)(درویش نوازی). ۲: “دل میگون” ، هم دل خونین ، هم شراب خوردن و سرمستی درویش است . پس👇 در مصرع ۴ ای که نوشته شده به یک خرقه دل درویش میگون خوش نوازد اینطور هست که ، دل نوازی از دل خونین (مستِ شراب) درویش با یک خرقه انجام میشود . یا اینکه به واسطه ی یک خرقه ای که به درویش داده میشود دل درویش از سرمستی مانند ساز شروع به نواختن میکند… یعنی فعل شما (لازم هست ) نه متعدی و نیاز به مفعول ندارد.❤️ از نظر دستور زبان فاعل شما اینجا میتواند ((دل)) باشد.