Рет қаралды 165
En un recinto geométrico de hierro y contundencia preindustrial, cuelga un objeto escultórico bolsa o saco, esta vez de plomo cuya apariencia blanda evoca una artesanía textil. Se asienta en el espacio con una rotundidad y un equilibrio misteriosos que nos llevan hacia su interior o hacia nuestra introspección dubitativa. Comenzó Solano su trayectoria en los años ochenta, sometiendo
tejidos a la estructura y el pliegue, como hacían los pintores barrocos en paños de pureza y elegantes tornasolados, o en el simple trozo de tela grisácea que Ribera suspende del brazo de una santa.
---
EUS_Industria aurreko sendotasuna duen burdinazko esparru geometriko baten barruan, objektu eskultoriko bat dago zintzilik -poltsa edo zakua, oraingoan berunezkoa-, zeinaren itxura bigunak
ehun-artisautza dakarren gogora. Espazioan finkatuta dago, bere barnerantz edo gure introspekzio zalantzazkorantz garamatzaten irmotasun eta oreka misteriotsuz. Laurogeiko hamarkadan ekin zion bere ibilbideari Solanok, ehunak egituraren eta tolesduraren menpean jarriz, margolari barrokoek egiten zuten bezala, purutasunezko eta tintaroi dotorezko oihaletan, edo Riberak santu baten besotik esekitzen duen telazati bakun eta grisaxkan.