Zafer Algöz'ü dinleyip geldim. Helal olsun. 👏👏👏🌼🌼🌼
@sizinicinsizinle67463 жыл бұрын
Boyacı çocuklar kanıtı olmayan önermesi yerinde fakat bir efsanedir malesef😪
@zazazaza61445 жыл бұрын
Hani roman çocuklar
@tabvetartbbiaromatikbitkil91413 жыл бұрын
zafer alagözün her anlattığına inanmayın. konu ilgi çekici olsun diye bol bol köpürtür o.
@dilandilan45703 жыл бұрын
@@tabvetartbbiaromatikbitkil9141 saçmalama be
@nazifyildiz45 Жыл бұрын
@@tabvetartbbiaromatikbitkil9141 1:05:00 Al sana roman çocuğu
@Selen8333 жыл бұрын
19 yaşındayım ve bu adamın gitarına şarkılarına aşığım şu an söz konusu bile olmaz Santana'nın yine istanbulda konser vermesi 30 yılda 100 yıl gerilemişiz
@coskuncuneydioglu26145 жыл бұрын
1989 yılında, İstanbul'a ilk kez gelen Carlos Santana, alanda karşılanıp konaklayacağı otele getiriliyor. İlk gün serbest, akşama basın toplantısı yapılacak. Dinlenmek yerine, "Çıkalım İstanbul'u dolaşalım," diyor. Yanına bir rehber veriliyor, kendisine bir de araç tahsis ediliyor. Kapalıçarşı, Sultanahmet, Ayasofya derken Santana güzel bir çay bahçesi görüyor. Hem üstadı dinlendirelim hem de bir Türk kahvesi içsin diye bahçede bir masaya oturuyorlar. O ana kadar koca Santana'yı bir Allah'ın kulu tanımıyor. Resimdi, imzaydı diye taciz eden de yok… Kendi de zaten bu durumdan şikâyetçi değil, çünkü adamın öyle kompleksleri yok... Rehberle beraber kahveleri höpürdeterek sohbet ediyorlar. Birden çay bahçesinin önünden geçmekte olan boyacı Roman çocuklar bağırmaya başlıyorlar: "Heyy !.. Hello Santana! Welcome İstanbul! I love you Santana!.." Çay bahçesinin garsonları çocukları tersliyor. "Kesin ulan, bağırmayın, içeri falan da girmeyin, dağılın buradan, müşteriyi rahatsız etmeyin !" Santana rehberine diyor ki : "O çocukları buraya çağır, ben içeri gelmelerini istiyorum." Rehber çocuk hemen garsonlara durumu izah ediyor: "Aman abilerim, adam dünya starı, herkese rezil oluruz, boyacıları yanına istiyor, bırakın gelsinler..." Çaresiz izin veriyorlar. Boyacı Roman çocuklar sandıklarıyla beraber dalıyorlar çay bahçesine... Rehber söylediklerine tercüman oluyor, başlıyorlar koca Santana'yla sohbete... Diyorlar ki, "Sen dünyanın en büyük gitar ustalarındansın. Senin çizmelerini boyayalım, kıyağımız olsun, beş kuruş istemeyiz.." Santana çok mutlu oluyor, hem de çok şaşırıyor… Çocuklara gazoz, kola ısmarlıyor. Sonra da soruyor tabii : "Geldiğimden beri beni İstanbul'da kimse tanımadı. Peki bu çocuklar beni nasıl tanıdı?.." Çocuklar anlatıyorlar: "Biz boya yaparken bazı müşteriler gazete okur. Fırça sallarken arada gazetelere de bakıyoruz tabii. Resmini orada gördük. 'Dünya Yıldızı Santana İstanbul'a Geliyor' yazıyordu, oradan tanıdık seni." Çizmelere boya cila yapılıyor. Santana para vermek istiyor ama çocuklar almıyor. "Peki," diyor Santana, "yarın akşam konserim var, beni dinlemek ister misiniz?" Çocuklar deli oluyor. "Hem de çok isteriz Santana. Sen delikanlı adamsın!.." Rehberden ikişer kişilik davetiyelerden alıyor, çocuklara veriyor. Kardeşiniz varsa yanınızda getirebilirsiniz, diyor. Çocuklar çok mutlu, tabanları kıçlarına vurarak çıkıyorlar, çay bahçesinden caddeye doğru seğirtip kayboluyorlar... Ertesi akşam Açıkhava'da müthiş bir izdiham var. Roman çocuklar ellerinde davetiyelerle konsere geliyorlar. Ana kapıdan giremiyorlar, çünkü Santana misafirlerine VIP davetiye vermiş, çocuklar nereden bilsin, VIP kapısına gelince kıyamet kopuyor... "Kimden çaldınız lan bu davetiyeleri ?" Çocuklar, "Biz kimseden çalmadık abey, biz Santana'nın misafirleriyiz, o verdi bunları bize…’’ deyince, ‘’Hadi ulan!’’ diyerek ve sille tokat tartaklayarak çocukların ellerinden davetiyeleri alıp kapıdan kovuyorlar. Ama Santana'nın VIP misafirleri pes etmiyor... Sanatçıların arka giriş kapısını buluyorlar. Orada da aynı muamele tabii: "Hadi yürüyün lan!.." Çocuklar asla pes etmiyor. "Santanaaa ! Santanaaa !.. Help.. Help !.." diye hep bir ağızdan basıyorlar feryadı. Bir şekilde rehbere haber gidiyor, o da gidip durumu Santana'ya anlatıyor. Sonra da rehber gidiyor, çocukları alıp kulise, Santana'nın yanına getiriyor. Salya sümük, gözyaşları içinde başlarına geleni anlatıyorlar. Santana çok üzülüyor ve sinirleniyor: "Misafirlerim alın ve yerlerine oturtun." Boyacı Roman çocuklar rehberle beraber sahne kenarından seyircinin arasına iniyorlar. Büyük sorun oluyor... Çocukları yerlerine çoktaan birileri oturmuş bile. Vali yardımcısının kızı, damadı… Belediye'den falancanın bacanağı, filancanın eltisi, görümcesi.. "Biz protokolüz kardeşim, kalkmıyoruz !" diyorlar. Görevliler de durumun farkında ama korkudan bir şey yapamıyorlar... Dakikalar geçiyor ama sorun çözülemiyor. Sonunda merdiven basamaklarına birer minder koyulup Santana'nın VIP misafirlerini oraya oturtarak olayı bağlıyorlar. Rehber tekrar Santana'nın yanına gidiyor ve olanları anlatıyor. Sanatçı diyor ki, "Git onlara söyle, benim misafirlerime kimse saygısızlık yapamaz... Eğer sahneye çıktığımda çocukları en ön sırada, koltuklarda görmezsem tek bir nota çalmam. Sahneye çıkarım, olayı anlatır, veda eder giderim. Tazminat falan da umurumda değil, bedeli ne olursa olsun öderim." Konserin başlaması lazım ama bir türlü başlamıyor. Alkışlar, ıslıklar başlıyor. Ve işler karışıyor. VIP bölümünde bir kargaşa var... Bu defa görevliler durumun vahametinin farkında. Çocukların koltuklarına çöken baldız, bacanak, elti, görümce ve de enişte... Tek tek koltuklardan kaldırılıyorlar. En ön orta protokol koltuklarına Santana’nın VIP misafirleri olan Roman çocuklar oturuyorlar... Arkaya "tamam" diye haber gidiyor, ışıklar açılıyor, sahne aydınlanıyor ve Carlos Santana sahneye çıkıyor… Yer yerinden oynuyor. İlk iş olarak ön tarafa bakıyor, misafirleri yerinde mi diye... Çocukları görüyor, bakıyor ki herkes mutlu… Başparmağını yukarı doğru çevirip VIP misafirlerine bir OK çekiyor. Sonrasında o sihirli parmaklar gitarının tellerine gömülüyor. Açıkhava'da sanki gitarından binlerce beyaz güvercin çıkıyor. Uçuyor, uçuyor, Santana'nın misafirlerinin üstünde sortiler yapıyor.. Onun içindir ki Santana gibi sanatçılara virtüöz, muhteşem, büyük star demeden önce ‘’insan’’ diyorlar. Gerçekten çok büyüksün... Viva Santana!..” Öğretmen, Doktor, Mühendis, Avukat, İş insanı Ve Şöhretli olunabilinir. Ama doğru olmak her insanın olacağı bir zanaat değildir. Yürek ister, Mertlik ister, Mütevazilik ister, Bilgi ister. Görgü ister Ve bir de, Gönül ister!.. -alıntı-
@husnucan5 жыл бұрын
Coskun Cuneydioglu Kaan Ünsal, selam olsun sana güzel sesli adam...
Fantastic Guitar work...not a national treasure, a "World Treasure" ...thank you so much for posting
@tugrulcorbaci49843 жыл бұрын
oradaydım , europe'i çaldığında kopmuştuk.
@sonerkopmaz7394 жыл бұрын
1989 da geçiyor roman çocukları boşuna bakmayın..
@ali.riza.sengun3 жыл бұрын
Yine yedi bizi Zafer abi :D
@mehmetduranboztepe96043 жыл бұрын
Ben yemediğine inanıyorum, böyle daha mutluyum
@ansjsjs13 жыл бұрын
işte o boyacı çocuklardan biri 1:04:50 olay gerçektir gazete küpürleri de var
@ali.riza.sengun3 жыл бұрын
@@ansjsjs1 vay hakkaten atlamışım pardon
@pnaralioglu22372 жыл бұрын
Gerçek bir hikaye, 20.06.1990 Millet gazetesinde olayı anlatıyorlar. Şu başlık ile… “Santana’nın kişisel protokolü çok ilginçti. Ayakkabı boyacıları ve komilerden oluşuyordu”. :)
@ahmetunet75213 жыл бұрын
ben boyacı çocuklardan biriyim
@duurhans18473 жыл бұрын
sallama
@duurhans18473 жыл бұрын
sen yoktun
@ahmetunet75213 жыл бұрын
@@duurhans1847 ordaydım santanayla fotom bile var
@shako49072 жыл бұрын
keşke soul sacrifice başında kesmeseymiş
@joaoboludo61538 жыл бұрын
18 yaşındayken Carlos Santana ve orkestrasının bu muhteşem konserini İstanbul Festivali vasıtasıyla o gece canlı seyretme / dinleme olanağım olmuştu, unutulmaz bir müzik ziyafetiydi.
@barisalaca53007 жыл бұрын
www.neokur.com/a/2105/bir-carlos-santana-hikayesi Bu hikaye gerçek mi teyit alabilir miyiz sizden ?
@okeania7 жыл бұрын
baris alaca Kim nereden uydurduysa bugüne kadar böyle bir şey duymadım. Galiba 2 gece çaldı ben birine gittim ama vali mali falan yoktu. Boyacı çocuk falan da. Zaten boyacı çocuklar nasıl o kadar İngilizce konuşmuş ki? :) Bu olay gerçek olsa o zamanın düzgün basını bunun üstüne atlardı ki, ön önleri hep basın kaplardı.
@qates86365 жыл бұрын
@@barisalaca5300 yalnız benim bildiğim kadarıyla hikayede 89 yılı diyordu ama burdaki konserde 90 yılı yazıyor. acaba diyorum bu 2. konserimi?
@GrowtiesClan5 жыл бұрын
*Hikaye gerçek değildir, santana'nın 1989 yılında türkiye de bir konseri olmamıştır. **www.santana.com/1989/?post_type=tour_archive*
@Ygdfyhhryifd4 жыл бұрын
Sanirim ikinci konserde olabilir listede 25 haziran ve 26 haziran tarihleri var? En dogrusunu santana bilir.
@bedremit6 жыл бұрын
ordaydım....univ 1 sınıftım
@SERDAR_34_603 жыл бұрын
Ah ulen Zafer abi yedin bizi
@BatuhanALKAN_VLOGS3 жыл бұрын
roman çocuklar nerdee :)
@sultanalparslan66004 жыл бұрын
Kaçak girmistim bu konsere..
@cankorkmaz9923 жыл бұрын
Ayıp değil mi. Millet para veriyor
@mertcanmetin46263 жыл бұрын
Başta niye ve kim Japonca konuşuyor?
@okeania3 жыл бұрын
Santana'nın Japonya konser albümünden Bora Çetin'in fikri :)
@mertcanmetin46263 жыл бұрын
@@okeania teşekkür ederim. (◕ᴗ◕✿)
@ercangenc_532 жыл бұрын
Zafer Alagöz ün bahsettiği Gercekk boyacı çocuk 1.05.00 te sahnede 😉
@okeania2 жыл бұрын
O olmadığını defalarca söyledik. Kendisi Deniz Ilgar ve onun boyacılıkla bir alakası yok, olmadı.. Zafer Alagöz kıçından bişey uydurdu. Millet de gerçek sanıp buralarda onu arıyor. Öyle bir olay yaşandıysa bile konserle bir alakası yok, olmadı.
@pnaralioglu22372 жыл бұрын
@@okeania Hayır. Gerçek bir hikaye, 20.06.1990 Millet gazetesinde olayı anlatıyorlar. Şu başlık ile… “Santana’nın kişisel protokolü çok ilginçti. Ayakkabı boyacıları ve komilerden oluşuyordu”. :)
@okeania2 жыл бұрын
@@pnaralioglu2237 En azından videodaki Deniz'i ve ailesini tanıdığımız için o olmadığını söyleyebilirim. Konserde de ekstra bir olay olmamıştı. Belki bir davet olduysa da hiç kimse duymadı.