SDM - Pastorałka bezdrożna

Tyle Drogi uszliśmy tyle czasu uszło
nigdzie śladu Miasteczka Gwiazdy ni Zajazdu
padając oddajemy wnukom nasze buty
i oddech podajemy sobie z ust do ust
padając oddajemy wnukom nasze sny
nasze serca co marszu wybijały rytm
lecz nie widać początku ni końca w oddali
powraca tylko echo naszego wołania
może zabłądziliśmy może nie tą Drogą
należało iść może na lewo na prawo
ciemno że oko wykol i wiatr w oczy prószy
bezradnie obracamy w rękach stare mapy
a możeś ty Zajazdem Gwiazdą Mesjaszem
Drogo nasza zbłąkana bez początku końca
nasza alfo omego znikąd prowadząca
prowadź nas więc donikąd jak najdłużej prowadź
my zaś ci zaśpiewamy kolędę podróżną
i złożymy ci mirrę kadzidło i złoto
na kolana padniemy w twym kurzu i błocie
Drogo nasza bezdrożna nasz jedyny Boże

[@kokoryn09]

Przepiękne... wiersz i muzyka... arcydzieło.

[@Bajkier]

Moja ulubiona piosenka SDMu. Magia

[@g.r.3446]

Zdecydowanie. Chociaż dużo jest świetnych.

[@RomanMarek]

Tekst: Józef Baran ( z tomu "W błysku zapałki")

[@Max-sy4yf]

No, akurat jakiś wnuk brał by nasze buty, poczekaj. Czegoś nigdy nie lubiłem tak charastycznych dla Polaków tych songów. Są męczące i masakrycznie dołujące. Czemu my Polacy w tych swoich wypocinynach już za życia kładziemy sie do grobu? Niemysleo jkiś wesolutkich głupich pioseneczkach, aleo mormalnych melodyjnych miłych subtelnych piosenkach , a nie takich z dołów społecznych dla desperatów po paru kieliszkach.

[@imienazwisko7811]

Nie rozumiesz tekstu. Tylko prawda jest ciekawa.