Sevemedim kara gözlüm... Karadayı

Sonunda şiiri 'Varlık' dergisinde yayınlanan Rüştü :
-Nihayet yıktık putları, der.
-Merak etme yenilerini yaparlar, der Behcet Necati hoca.
🌼Bizim de hayatımızda putlar yok mu? Kimi zaman metayı, kimi zaman parayı putlaştırıyoruz. Bazen kendimize, bazen aile fertlerimizden birine hatta bazen hiç tanımadığımız, aynı masada oturup aynı yolda yürümediğimiz insanlara bilhassa oyunculara futbolculara, iş adamlarına tapıyoruz. Bazen ansızın gönlümüze düşen birini de kutsal addediyoruz.
🌼'İnsanlar ne der, benim hakkımda ne düşünür' diye bir put var ki insanın ruhunu zedeler. Yalnız bedeni kalır ortada. İnsanlar yüzünden öldürdüğü ruhunu, insanlar için yaşattığı bedeninde tutmaya çalışır.
🌼'Benim hiçbir putum yok diyen biri bile sonunda kendi zatını put haline getirmiş olmuyor mu' diye sorar Rasim Özdenören...
🌼Ne oluyor da bu hale geliyoruz peki? Nasıl oluyor da insanların beğenisi, övüncü bizim için - kendinden daha çok - önemli olabiliyor?
🌼Daha doğru bir sualle 'eylem ve fikirlerimizi' neden insanların onayına sunma gereği duyuyoruz?
🌼Kendimizden mi emin değiliz, yalnızlıktan korkup toplumun dayattığı normların kabullenicisi mi olmak istiyoruz?
Hazlarımızı, keyfimizi putlaştırıyoruz mesela...
Fotoğraf :@dr.iyasar
Şarkı :Belkıs Özener
🐾Üstteki diyalog 'Kelebeğin Rüyası' filminden alınmıştır.