შოთა რუსთველის იერუსალიმური ფრესკის ისტორია - ნიშანი მისი წმინდანობისა? (იხ. აღწერილობა)

შეეძლო მოკვდავ ადამიანს ისეთი შედევრის შექმნა, როგორიცაა "ვეფხისტყაოსანი", ღვთიური ნიჭის, ღმრთის უსაზღვრო სიყვარულის გარეშე???
განა მცირედია მისი ღვაწლი ჯვრის მონასტრის მაჰმადიანთაგან დახსნისა და განახლების საქმეში?
ბერის გახამებულ სამოსის მორგება დიდებულის სამოსის სანაცვლოდ და სამუდამო განსასვენებელ ადგილად წმინდა მიწის არჩევა, განა ეს არ მეტყველებს შოთას ღვთისმოსავობას?
ან როგორ იწყებს ის თავის უკვდავ პოემას:
"რომელმან შექმნა სამყარო ძალითა მით ძლიერითა,
ზეგარდმო არსნი სულითა ყვნა, ზეცით მონაბერითა,
ჩვენ, კაცთა, მოგვცა ქვეყანა, გვაქვს უთვალავი ფერითა,
მისგან არს ყოვლი ხელმწიფე სახითა მის მიერითა.
ჰე, ღმერთო ერთო, შენ შეჰქმენ სახე ყოვლისა ტანისა.
შენ დამიფარე, ძლევა მეც დათრგუნვად მე სატანისა!"...
ან კიდევ ეს სიტყვები:
"ვა, სოფელო, რაშიგან ხარ, რას გვაბრუნვებ, რა ზნე გჭირსა?
ყოვლი შენი მონდობილი ნიადაგმცა ჩემებრ ტირსა!
სად წაიყვან სადაურსა, სად აღუფხვრი სადათ ძირსა!
მაგრამ ღმერთი არ გასწირავს კაცსა, შენგან განაწირსა!"
შოთა რუსთველი უეჭველად წმინდანია, ეკლესიის მიერ ჯერ არაღიარებული, მაგრამ წმინდანი! ყველაფერს თავისი დრო აქვს, მაგრამ ამ შემთხვევაში მგონი ვაგვიანებთ.

[@marinakapanadze9015]

ნამდვილად გეთანხმებით

[@mevludimakaridze270]

შოთას ხსენება წელს 24 ივნისი.