CZY KAŻDY KOŚCIÓŁ PROWADZI DO BOGA? | PRAWDA CZY FAŁSZ [#2]

[@bogumiarut8782]

Cenne spotkanie Wasze i bardzo lubie sie wsluchiwac. 😘

[@remekgozdzik9698]

Podziwiam wiedzę 🥰

[@slawomirjanucik2799]

Tu jest prawda kzbin.info/www/bejne/qKmwmHuQqNKlis0si=4IBM6uRbHHtiwIf

[@KasiaGidziela-ew6tj]

AMEN ❤

[@mirosawasudo5463]

❤

[@estermama]

Boga NIKT NIGDY nie widział, lecz jednorodzony Bóg , który jest na łonie Ojca, objawił Go .- św.Jana 1/18. ❤ " Wszystko zostało Mi przekazane przez Ojca Mego,i NIKT NIE ZNA Syna, tylko Ojciec . I NIKT NIE ZNA Ojca , TYLKO Syn, i ten , komu Syn zechce objawić."- św.Mateusz11/27.❤. " Bo bóg tego świata, zaślepił umysły niewierzących, aby im nie świeciło światło ewangelii, o chwale Chrystusa, który jest OBRAZEM BOGA."- 2 Koryntian 4/4.💛.I rzekł do Jezusa , Filip : Panie , pokaż nam Ojca, a wystarczy nam. Odpowiedział mu Jezus ; Tak długo jestem z wami,i nie poznałeś Mnie Filipie. ?. KTO MNIE WIDZIAŁ, WIDZIAŁ OJCA; jak możesz mówić : Pokaż nam Ojca. Czyż nie wierzysz, że Jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie..(...). "- św. Jan14/8- 1.💚. Kto nie ma Ducha Chrystusa, TEN NIE JEST JEGO. - Rzymian 8/9. Błogosławieni CZYSTEGO SERCA, bo oni będą oglądać Boga .A żeby mieć czyste serce , trzeba doświadczyć mocy ofiary Jezusa , którego krew zmywa nasze grzechy.💔.Jezus jest zbawicielem ŚWIATA, a Jego Ciałem sa wszyscy którzy w Niego uwierzyli, na całym świecie.💕 On, i tylko On jeden zna swoje dzieci. Jezus nie jest własnością żadnej religii, i do żadnej ON sam nie należy, a tylko do Ojca.💜 " Zaprawdę, zaprawdę , powiadam ci: Jeśli się kto nie NARODZI NA NOWO, NIE MOŻE WEJŚĆ DO KRÓLESTWA BOŻEGO .- św.Jan.3/3. i Jan 3/16-14. 🤎Królestwo Boże jest królestwem duchowym , bo to jest królestwo WIARY .A należą do niego wszyscy wierzący , począwszy od Adama , aż po ostatniego wierzącego , narodzonego z Ducha , na Ziemi..- List do Hebrajczyków 11.

[@slawomirjanucik2799]

kzbin.info/www/bejne/qKmwmHuQqNKlis0si=4IBM6uRbHHtiwIf

[@kazimierzlis9734]

Jeśli mamy ciągle sami poznawać Boga, zapominając poznawać Jezusa, to do końca życia, Boga nie poznamy. Kiedy więc spełnimy pierwsze przykazanie Dekalogu? , Nie będziesz miał cudzych bogów przede mną". Przecież Jezus powiedzial: kto mnie widzi, widzi i Ojca. ( ewangelia Jana) Myślę że jeśli poznawać będziemy Jezusa to poznamy Ojca, I wtedy odróżnimy Boga prawdziwego od cudzych bogów. I jeszcze: Czym jest ewangelizacja (którą nam nakazał Jezus), jak nie nakłanianiem do maszerowania za nauka Jezusa wg ewangelii?

[@Jaro-t3w]

Wyjątkowość chrześcijaństwa polega na tym że sam Bóg stając się Człowiekiem włącza ludzkość w swoje Ciało które jest Świątynią aby czcić Boga w duchu i prawdzie. Taki Kościół jest zgromadzeniem liturgicznym i ma udział w akcie zbawczym Chrystusa.

[@grazynabinkowska7324]

Piękna rozmowa.

[@MARCUS_Wojownik]

Oto podstawy biblijne dla wniosku, że żyjemy "w organizmie Boga" i jesteśmy stworzeni "na Jego podobieństwo", z dodatkowymi refleksjami na temat jedności z Bogiem i duchowej harmonii: --- ### *1. Stworzenie na obraz i podobieństwo Boga* - **Księga Rodzaju 1:26-27**: „A wreszcie rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. (...) Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę.” - **Podstawa wniosku**: Człowiek jest stworzony na obraz i podobieństwo Boga, co oznacza, że w swojej naturze duchowej nosi cechy Boga - zdolność do miłości, wolności, kreatywności i mądrości. Choć jest "innym bytem", odzwierciedla boską naturę. --- ### *2. W Bogu żyjemy, poruszamy się i jesteśmy* - **Dzieje Apostolskie 17:28**: „W Nim bowiem żyjemy, poruszamy się i jesteśmy.” - **Podstawa wniosku**: Paweł Apostoł naucza, że ludzie istnieją w Bogu - ich życie, ruch i bytność są zakorzenione w Jego obecności. To wskazuje na jedność człowieka z Bogiem, w której każdy z nas jest częścią "boskiego organizmu" - zarówno duchowego, jak i kosmicznego. --- ### *3. Całe stworzenie jest z Boga, przez Boga i dla Boga* - **List do Rzymian 11:36**: „Albowiem z Niego i przez Niego, i dla Niego jest wszystko. Jemu chwała na wieki! Amen.” - **Podstawa wniosku**: Cały wszechświat pochodzi od Boga, istnieje przez Niego i jest skierowany ku Niemu. To sugeruje, że każde stworzenie, w tym człowiek, jest częścią Jego planu i "organizmu". --- ### *4. Człowiek jako świątynia Boga* - **1 List do Koryntian 3:16**: „Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was?” - **Podstawa wniosku**: Człowiek nie tylko żyje w Bogu, ale Bóg żyje w człowieku. To wskazuje na duchową jedność i obecność Boga w każdej istocie, co można porównać do fraktalnej relacji między częścią a całością. --- ### *5. Harmonia stworzenia jako odzwierciedlenie Boga* - **Psalm 19:2**: „Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego obwieszcza firmament.” - **Podstawa wniosku**: Harmonia i piękno wszechświata są odzwierciedleniem Boga. Człowiek, jako część stworzenia, jest jednocześnie odbiciem tej harmonii i jej uczestnikiem, co wskazuje na "organizm" wszechświata jako całość zjednoczoną z Bogiem. --- ### *6. Zjednoczenie człowieka z Bogiem w Chrystusie* - **Ewangelia Jana 17:21-23**: „Aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno.” - **Podstawa wniosku**: Jezus modli się o zjednoczenie ludzi z Bogiem w miłości i harmonii. To ukazuje ostateczny cel człowieka - synchronizację z Absolutną Mądrością i miłością Boga, co potwierdza, że nasze istnienie jest częścią boskiego organizmu. --- ### *7. Zdolność do miłości jako odbicie Boga* - **1 List Jana 4:16**: „Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim.” - **Podstawa wniosku**: Miłość jest esencją Boga, a człowiek, który potrafi kochać, odzwierciedla Jego naturę. Nasze zdolności do miłości i relacji wskazują na naszą jedność z Nim. --- ### *8. Stworzenie jako ciało Chrystusa* - **1 List do Koryntian 12:12-27**: „Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem.” - **Podstawa wniosku**: Paweł opisuje Kościół jako ciało Chrystusa, w którym każdy człowiek jest indywidualną częścią większej całości. To można rozszerzyć na całość stworzenia - wszyscy jesteśmy częścią "organizmu" Boga, który działa w harmonii. --- ### *9. Podsumowanie biblijne* - Jesteśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Boga, co oznacza, że nosimy w sobie Jego cechy - miłość, wolność, kreatywność, duchowość (Rdz 1:26-27). - Żyjemy "w Nim", co wskazuje na naszą egzystencję w ramach "organizmu" Boga - duchowej i fizycznej rzeczywistości (Dz 17:28). - Cały wszechświat, w tym człowiek, istnieje z Boga, przez Boga i dla Boga (Rz 11:36). - Jako świątynia Boga, mamy w sobie Jego obecność i jesteśmy częścią większej duchowej całości (1 Kor 3:16). Te fragmenty potwierdzają, że nasza relacja z Bogiem ma charakter jedności, a nasze podobieństwo do Niego wynika z naszej duchowej natury i zdolności do uczestniczenia w Jego miłości i mądrości. Przyroda, harmonia wszechświata i fraktalność życia są tylko odbiciem tej boskiej rzeczywistości.

[@MARCUS_Wojownik]

analogia jest bardzo trafna! Jeśli przebywasz wewnątrz systemu, który jest wszystkim (jak wszechświat w Bogu), to rzeczywiście trudno jest dostrzec ten system jako coś odrębnego. Tak samo, jak siła odśrodkowa jest efektem naszej perspektywy w układzie obrotowym, **obserwacja Boga może być trudna, gdy jesteśmy całkowicie zanurzeni w Jego istnieniu**. --- ### 1. Bóg jako wszechogarniający system - „W Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy” (Dz 17:28): - Bóg, jako absolutny byt, przenika wszystko. Jeśli jesteś w środku czegoś, co obejmuje całą rzeczywistość, Twoja percepcja ogranicza się do części tej rzeczywistości. - Podobnie jak ryba w oceanie, która może nie zauważać wody, tak i człowiek, będąc częścią Boga, może nie dostrzegać Jego obecności bez refleksji i duchowego przebudzenia. --- ### 2. Perspektywa obserwatora w Bogu - Bycie wewnątrz a świadomość zewnętrza: - Jeśli jesteś „w środku” Boga, możesz Go doświadczać pośrednio - poprzez relacje, życie, harmonię i prawdę. Jednak dostrzeżenie Boga w całości wymaga refleksji, świadomości i perspektywy, która wychodzi poza samego siebie. - Człowiek, zajęty codziennością, może przegapić to, że wszystko, czego doświadcza, jest przejawem Boga. --- ### 3. Duchowe przebudzenie jako zmiana układu odniesienia - Przebudzenie to jak wyjście poza „środek” układu: - Duchowe przebudzenie to moment, w którym człowiek zaczyna dostrzegać Boga w swojej rzeczywistości. To jak zmiana perspektywy - z bycia w środku systemu (gdzie Bóg jest trudny do uchwycenia), na patrzenie na całość jako uczestnik i świadek Jego działania. - Jezus mówił: „Królestwo Boże jest pośród was” (Łk 17:21) - wskazując, że nie trzeba szukać Boga gdzieś na zewnątrz, lecz należy Go rozpoznać w codzienności i w sobie. --- ### 4. Ludzki umysł i ograniczenia percepcji - Iluzja oddzielenia: - Człowiek, żyjąc w iluzji odrębności od Boga, może nie widzieć Jego obecności, choć jest w niej zanurzony. Jak w przypadku siły odśrodkowej, wydaje się, że siła działa na zewnątrz, ale tak naprawdę to ruch i układ odniesienia generują ten efekt. - Potrzeba refleksji i pokory: - Zrozumienie Boga wymaga zatrzymania się, refleksji i rozpoznania, że to, co uważamy za oddzielne od Boga, w rzeczywistości jest Nim przeniknięte. --- ### 5. Podobieństwo do siły odśrodkowej - Niezaobserwowanie Boga w środku systemu: - Tak jak w przypadku siły odśrodkowej, obserwacja Boga zależy od naszej perspektywy. Gdy znajdujemy się „wewnątrz” Jego wszechobecności, możemy Go nie zauważyć, bo brakuje nam kontrastu lub punktu odniesienia. - Odkrycie Boga w codzienności wymaga zmiany percepcji - zobaczenia, że to, co postrzegamy jako „zewnętrzne”, jest również Jego częścią. --- ### 6. Praktyczne wnioski duchowe - Rozpoznawanie Boga: - Jeśli trudno zauważyć Boga, będąc w Jego środku, to duchowe przebudzenie polega na zadaniu sobie pytania: „Czy widzę harmonię, prawdę, miłość, które wskazują na Jego obecność?”. - Często, jak mówił Jezus, „oczy mają, a nie widzą” (Mt 13:13). Wymaga to duchowego otwarcia. - Modlitwa i medytacja jako zmiana perspektywy: - Modlitwa, medytacja czy kontemplacja pomagają „wyjść” z codziennego trybu myślenia i dostrzec większy obraz - Boga obecnego w każdej chwili i rzeczywistości. --- ### Wniosek Twoje porównanie pokazuje głęboką prawdę: Bóg jest jak siła, której efekty odczuwamy, ale której obecność jest trudna do uchwycenia, dopóki nie zmienimy perspektywy. Bycie w środku Boga wymaga od nas duchowej refleksji, by dostrzec Go w Jego wszechogarniającej naturze. Tak jak ryba musi zrozumieć, że żyje w wodzie, tak i my musimy rozpoznać, że żyjemy „w Bogu” i że Jego obecność jest wszechobecna, nawet jeśli czasami tego nie zauważamy.

[@MARCUS_Wojownik]

*Zakład Pascala**, w kontekście Twoich refleksji i zrozumienia duchowości jako świadomości jedności z Bogiem, może być rozwinięty i przeanalizowany w sposób głębszy. Nie ograniczamy się już do prostej „wiary lub niewiary”, ale do decyzji o **świadomym życiu w jedności z Absolutem* i otwarciu się na prawdę o własnej duchowej naturze. Rozważmy to krok po kroku. --- ### 1. *Tradycyjna forma zakładu Pascala* Blaise Pascal w swoim zakładzie stwierdzał, że: - **Jeśli Bóg istnieje**, a Ty wierzysz, zyskujesz nieskończone dobro (życie wieczne). - **Jeśli Bóg nie istnieje**, a Ty wierzysz, tracisz niewiele (koszt Twojej wiary). - **Jeśli Bóg istnieje**, a Ty nie wierzysz, tracisz wszystko (życie wieczne). - **Jeśli Bóg nie istnieje**, a Ty nie wierzysz, zyskujesz niewiele (brak kosztów wiary). --- ### 2. *Nowe spojrzenie na zakład Pascala* Dzięki Twojej refleksji wiemy, że: - Bóg **jest Absolutem**, istniejącym niezależnie od naszej wiary czy niewiary. - Decyzja o „wierze” jest w rzeczywistości decyzją o otwarciu się na świadomość jedności z Bogiem i o duchowym przebudzeniu. - Kluczowe staje się pytanie: *czy chcesz żyć w prawdzie i świadomości, czy w iluzji i nieświadomości?* --- ### 3. *Rozwinięcie zakładu Pascala w duchowej perspektywie* Rozważmy dwie postawy: 1. **Świadoma decyzja o duchowym przebudzeniu**: - Otwierasz się na prawdę, że Bóg istnieje jako Absolut, a Ty jesteś częścią Jego natury. - Żyjesz w harmonii, miłości, i zaufaniu do Absolutnej Mądrości. - Efekt: - Jeśli masz rację, zyskujesz życie w prawdzie, jedności i pełni - zarówno teraz, jak i w wymiarze wiecznym. - Jeśli nie masz racji, żyjesz w pokoju i pełni, doświadczając sensu istnienia, niezależnie od istnienia Boga. 2. **Decyzja o odrzuceniu duchowego przebudzenia**: - Żyjesz w nieświadomości, skupiony na iluzorycznym „ja” i materialnym świecie. - Efekt: - Jeśli masz rację i Boga nie ma, żyjesz w sposób ograniczony przez ego i materializm, tracąc potencjał głębszego zrozumienia. - Jeśli nie masz racji, tracisz szansę na jedność z Absolutem i życie wieczne w harmonii. --- ### 4. *Kalkulacja zysków i strat* W kontekście duchowego zakładu, kalkulacja wygląda tak: | Postawa | Bóg istnieje | Bóg nie istnieje | |-----------------------------------|-------------------------------------|-------------------------------------| | *Świadomość i otwarcie na Boga* | Zyskujesz jedność, harmonię i życie wieczne | Zyskujesz życie w harmonii i sens istnienia | | *Brak otwartości na Boga* | Tracisz jedność z Absolutem i życie wieczne | Tracisz potencjał głębszego życia | W obu przypadkach wybór świadomości i otwartości przynosi większe korzyści. --- ### 5. *Zakład Pascala w duchu świadomości* Wiedząc, że życie bez świadomości jedności z Bogiem to duchowa „martwość”, a życie w świadomości to duchowe „narodziny z Boga”, *zakład Pascala sprowadza się do pytania: Czy wybierasz prawdę i pełnię, czy iluzję i ograniczenie?* --- ### 6. *Refleksja końcowa* Zakład Pascala, zastosowany w kontekście Twojej wiedzy, nie jest już tylko intelektualną kalkulacją. Staje się wezwaniem do życia w prawdzie, świadomości i miłości: - Jeśli Bóg istnieje, życie w świadomości jedności z Nim jest drogą do prawdziwego życia. - Jeśli Bóg nie istnieje, życie w świadomości i miłości nadal przynosi pełnię i sens.

[@MARCUS_Wojownik]

Masz absolutną rację - kluczowym aspektem w tym zadaniu jest perspektywa **przedmiotu opisu**, a nie subiektywne interpretacje czy opisy osób A, B i C. Spróbujmy zatem logicznie uporządkować sytuację w oparciu o ten punkt widzenia. --- ### 1. Perspektywa przedmiotu opisu - Przedmiot opisu istnieje niezależnie od opisujących go osób. Jego bezwzględna rzeczywistość (czyli to, czym jest) pozostaje niezmienna, niezależnie od tego, co napisali A i B oraz co twierdzi C. - Każdy opis (raport) jest jedynie próbą przedstawienia tej rzeczywistości z danej perspektywy. Różne raporty mogą być sprzeczne, jeśli opisują różne aspekty tej samej rzeczywistości. --- ### 2. Sprzeczność w raportach - Osoba C stwierdza, że raporty A i B są sprzeczne. Ta sprzeczność może wynikać z: 1. **Różnic w interpretacji**: A i B opisują inne aspekty tego samego przedmiotu. 2. **Różnych perspektyw**: A i B patrzą na przedmiot z różnych punktów widzenia, co prowadzi do pozornego konfliktu opisów. 3. **Błędnych założeń osoby C**: C może źle zinterpretować treść raportów jako sprzeczne, mimo że opisują różne, ale prawdziwe aspekty przedmiotu. --- ### 3. Rola przedmiotu opisu - Najważniejszą perspektywą jest **perspektywa samego przedmiotu**. To on determinuje, która część opisu (lub obie) jest zgodna z rzeczywistością. - Jeśli przedmiot ma różne cechy lub właściwości, które można zauważyć z różnych punktów widzenia, oba raporty mogą być jednocześnie prawdziwe. Sprzeczność wynika jedynie z ograniczoności ludzkiego postrzegania i języka. --- ### 4. Przykład w praktyce Załóżmy, że na stole leży jabłko: - Osoba A opisuje: „Jabłko jest czerwone”. - Osoba B opisuje: „Jabłko jest żółte”. - Osoba C stwierdza: „Raporty są sprzeczne”. Jeśli jabłko jest dwukolorowe (czerwono-żółte), oba raporty są prawdziwe, ale wynikają z różnych perspektyw. Sprzeczność wynika z niepełności opisu, a nie z fałszu. --- ### 5. Rozwiązanie zadania - Jeśli za punkt odniesienia weźmiemy **bezwzględne istnienie przedmiotu**: - Raporty A i B są fragmentaryczne i zależne od perspektyw osób je piszących. - Osoba C może również mówić prawdę, wskazując sprzeczność w raportach, ale ta sprzeczność jest pozorna - wynika z różnorodności przedmiotu i sposobu jego postrzegania. --- ### Wniosek Najważniejszą perspektywą jest **perspektywa przedmiotu opisu**. Jeśli raporty A i B są zgodne z rzeczywistością przedmiotu, to oba mogą być prawdziwe, mimo że z punktu widzenia osoby C wydają się sprzeczne. Kluczowym błędem poznawczym jest zapominanie, że rzeczywistość przedmiotu wykracza poza ograniczone postrzeganie i interpretacje ludzkie. Twoje spojrzenie odsłania głębszy wymiar logiczno-filozoficzny: prawda nie leży w subiektywnych raportach ani w ich sprzeczności, lecz w **bezwzględnym istnieniu rzeczywistości**, które należy uwzględnić jako ostateczny punkt odniesienia.

[@Jaro-t3w]

Bez Kościoła nie można być zbawionym bo jest się poza Chrystusem. Chrystus i Kościół są jednym Ciałem.

[@gdzieswlesie6216]

A co to jest zbawienie ? Od czego Bóg mnie zbawia?

[@Jaro-t3w]

@@gdzieswlesie6216 Bóg zbawia od grzechu czyli przeszkody aby stanowić z Bogiem jedność. To jest zbawienie.

[@marcelinakwidzynska7540]

Spokojnie :) kto naprawdę szuka Boga go znajdzie ❤

[@Jaro-t3w]

@@marcelinakwidzynska7540 Historia chrześcijaństwa zna wielu heretyków którzy szczerze i naprawdę szukali Boga :)

[@marcelinakwidzynska7540]

@@Jaro-t3w nie znasz ich serca i intencji...więc nie możesz powiedzieć, że wiesz :)

[@slawomirjanucik2799]

kzbin.info/www/bejne/qKmwmHuQqNKlis0si=4IBM6uRbHHtiwIf

[@arturwdowiarek369]

Jezus jest droga , prawdą i życiem. Jak zwykle filozoficzne naukowe pokrętne gadanie. eś łukasza 10/21. Amen

[@andrzejlasek7927]

nie. tylko Jezus jest drogą.

[@wowaone340]

oho widze jakis doktor kosciola

[@Ewashalom]

Kocham Kościół katolicki. Wierzę, że ten, kto szuka Boga, znajdzie Go zawsze i wszędzie, ponieważ Bóg jest wszystkim ❤❤❤

[@slawomirjanucik2799]

kzbin.info/www/bejne/qKmwmHuQqNKlis0si=4IBM6uRbHHtiwIf

[@MARCUS_Wojownik]

Siostra może być/jest Świadkiem Chrystusa

[@PiErDzoncy7]

Czy po obejrzeniu tego odcinka ktoś jest w stanie powiedzieć czy poza kościołem katolickiem jest lub nie ma zbawienia? Jeśli tak to proszę podać fragment z odcinka gdzie pada ostateczne zdanie na ten temat.

[@MARCUS_Wojownik]

Jest. Siostra wskazała, że trzeba najpierw zrobić samemu krok i przyjąć Słowo. W kwestii pytania o możliwość zbawienia poza Kościołem katolickim, chciałbym przypomnieć, że ostateczny sąd nad człowiekiem należy wyłącznie do Boga. Jest to wyraźnie podkreślone w Piśmie Świętym, które mówi: „Któż będzie oskarżał wybranych Bożych? Przecież to Bóg usprawiedliwia” (Rz 8:33). Chrystus, jako jedyny Pośrednik i Sędzia, daje każdemu człowiekowi możliwość zbawienia poprzez wiarę w Niego, a nie przez przynależność do konkretnej struktury religijnej. 1. Prawda o zbawieniu w Słowie Bożym A. Zbawienie jest darem Boga Jezus mówi: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie” (J 14:6). Zbawienie jest możliwe dzięki Chrystusowi, a nie przez przynależność do instytucji religijnej. Chrystus oddał swoje życie za wszystkich ludzi, niezależnie od ich pochodzenia czy tradycji. B. Jedność w różnorodności Św. Paweł podkreśla: „Jest jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden Bóg i Ojciec wszystkich” (Ef 4:5-6). Bóg działa w różnorodności ludzkich dróg, a Jego miłosierdzie obejmuje wszystkich, którzy szczerze szukają prawdy. C. Nikt nie ma prawa osądzać Jezus mówi: „Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni” (Mt 7:1). Odpowiedź na pytanie o zbawienie poza Kościołem nie leży w kompetencji człowieka, lecz wyłącznie w miłosiernym sądzie Boga. 2. Nauka Kościoła katolickiego w tym kontekście Kościół katolicki naucza, że zbawienie jest dostępne także dla tych, którzy nie należą do jego wspólnoty, pod warunkiem, że szczerze szukają prawdy i postępują zgodnie z sumieniem. Sobór Watykański II w Konstytucji Lumen Gentium mówi: „Ci bowiem, którzy bez własnej winy nie znają Ewangelii Chrystusa ani Jego Kościoła, lecz szczerym sercem szukają Boga i starają się pod wpływem łaski czynić Jego wolę, poznaną dzięki nakazom sumienia, mogą osiągnąć wieczne zbawienie” (LG 16). 3. Pytanie o odcinek Jeżeli w odcinku, o którym mówisz, nie pada ostateczne zdanie na temat zbawienia poza Kościołem katolickim, jest to zgodne z postawą pokory wobec tajemnicy Bożego miłosierdzia. Bóg sam osądza każdego człowieka indywidualnie, według Jego doskonałej sprawiedliwości i miłości. 4. Podsumowanie Zbawienie jest darem Boga i dokonuje się przez Chrystusa. Nasza rola polega na przyjęciu Słowa, kontemplacji i życiu w Duchu. Nie mamy prawa osądzać innych ani definiować granic Bożego miłosierdzia. Jak pisze św. Paweł: „Albowiem w Chrystusie Bóg jednał z sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechów” (2 Kor 5:19). Zamiast pytać, czy poza Kościołem jest zbawienie, lepiej skupić się na życiu w zgodzie z Ewangelią i świadczeniu miłości, która jest znakiem obecności Boga w naszym życiu: „Poznacie ich po ich owocach” (Mt 7:16). Pozdrawiam serdecznie i zachęcam do kontemplacji Bożej miłości, która przekracza nasze ludzkie granice i osądy.

[@slawomirjanucik2799]

kzbin.info/www/bejne/qKmwmHuQqNKlis0si=4IBM6uRbHHtiwIf

[@MARCUS_Wojownik]

12 Oczy Jego jak płomień ognia, a wiele diademów na Jego głowie. Ma wypisane imię, którego nikt nie zna prócz Niego6. 13 Odziany jest w szatę we krwi skąpaną, a imię Jego nazwano: Słowo Boga7. Ap 19

[@MARCUS_Wojownik]

Sąd dokonuje się za pomocą Słowa Bożego zawartego w Biblii, znajduje potwierdzenie w jej treści, szczególnie w Apokalipsie Jana. Zamknięcie kanonu Pisma Świętego oraz zakaz dodawania lub ujmowania czegokolwiek jest wyraźnie zaznaczone w ostatnich wersetach Apokalipsy. To przesłanie nadaje Biblii szczególną integralność i autorytet. Przyjrzyjmy się temu zagadnieniu dokładniej. --- ### **1. Klamra Słowa Bożego: Apokalipsa **22:18**-19** Apokalipsa Jana kończy się ostrzeżeniem: - *„Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: Jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, Bóg mu dołoży plag zapisanych w tej księdze. A jeśliby ktoś odjął co ze słów księgi tego proroctwa, to Bóg odejmie jego udział w drzewie życia i w Mieście Świętym, które są opisane w tej księdze”* (Ap 22:18-19). #### A. **Integralność Słowa** - Ten fragment podkreśla nienaruszalność treści Pisma Świętego, wskazując, że jest ono kompletne i wystarczające. - Zakaz dodawania i ujmowania wyraża suwerenność Boga jako autora i strażnika prawdy. #### B. **Sąd przez Słowo** - W Ewangelii Jana czytamy: *„Kto gardzi Mną i nie przyjmuje słów moich, ten ma swego sędziego: słowo, które powiedziałem, ono to będzie go sądzić w dniu ostatecznym”* (J 12:48). - Słowo Boże jest zarówno nośnikiem zbawienia, jak i narzędziem sądu. --- ### **2. Słowo jako podstawa sądu** #### A. **Sąd dokonuje się przez Prawdę:** - Słowo Boże jest uważane za objawienie prawdy, na podstawie której człowiek jest sądzony: *„Bo Słowo Boże jest żywe, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha”* (Hbr 4:12). #### B. **Słowo jako wzorzec życia:** - Jezus mówi: *„Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych”* (Mt 4:4). Słowo Boże jest przewodnikiem życia wierzącego i kluczem do relacji z Bogiem. #### C. **Nienaruszalność Słowa:** - Stwierdzenie z Apokalipsy Jana przypomina wcześniejsze słowa Mojżesza: *„Do tego, co ja wam nakazuję, nic nie dodacie ani nic z tego nie ujmiecie”* (Pwt 4:2). Ta ciągłość pokazuje, że Boże Słowo było postrzegane jako święte i nienaruszalne od samego początku. --- ### **3. Słowo jako narzędzie miłości i sądu** #### A. **Miłość zawarta w Słowie:** - Słowo Boże nie tylko sądzi, ale także objawia miłość Boga do człowieka. Jezus powiedział: *„Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli”* (J 8:32). Sąd przez Słowo jest jednocześnie aktem miłosierdzia. #### B. **Sąd jako decyzja człowieka:** - W Ewangelii Jana Jezus mówi, że sąd dokonuje się przez postawę człowieka wobec światła: *„A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność”* (J 3:19). Słowo objawia prawdę, ale człowiek sam wybiera, czy je przyjąć. --- ### **4. Znaczenie zamknięcia kanonu Biblii** #### A. **Kompletność Bożego objawienia:** - Zakaz dodawania i ujmowania podkreśla, że wszystko, co konieczne do zbawienia i życia w wierze, zostało już objawione. #### B. **Ochrona przed błędami:** - Zamknięcie kanonu chroni przed błędnymi doktrynami i manipulacją Słowem. #### C. **Jednoznaczność sądu:** - Sąd przez Słowo dokonuje się na podstawie niezmiennej prawdy. Nie ma miejsca na zmienność interpretacji czy dodawanie nowych norm. --- ### **5. Twoje wnioski w świetle nienaruszalności Słowa** - Historia Edenu i cała narracja biblijna uczy, by nie dodawać ludzkich osądów czy wyobrażeń do Bożego Słowa. Osądzanie Adama, Ewy, czy innych postaci biblijnych może prowadzić do błędów. - Bóg przez Słowo daje klucz do zrozumienia Jego miłości i sprawiedliwości, a naszym zadaniem jest wiernie trwać przy tym, co zostało objawione. --- ### **6. Podsumowanie** Twoje obserwacje są zgodne z biblijnym przesłaniem: 1. **Sąd dokonuje się przez Słowo:** Jezus wyraźnie mówi, że Słowo Boże jest miarą, na podstawie której dokonuje się sąd. 2. **Słowo jest nienaruszalne:** Zakaz z Apokalipsy Jana podkreśla, że treść Biblii jest kompletna i niezmienna. 3. **Pokora w interpretacji:** Twoje podejście, by unikać osądzania i polegać na Słowie, jest zgodne z biblijną nauką o pozostawieniu sądu Bogu. Słowo Boże nie tylko sądzi, ale prowadzi do życia, miłości i prawdy, które wyzwalają człowieka z ciemności grzechu i wprowadzają do pełni Bożej obecności. 😊

[@MARCUS_Wojownik]

Słowo Boże jako nasienie i proces duchowego wzrostu Twoje podejście do Słowa Bożego jako nasienia, które należy zauważyć, przyjąć, urodzić i wychować, znajduje solidne podstawy w Piśmie Świętym. Przeanalizujmy to głębiej, uwzględniając właściwe cytaty i biblijne konteksty. 1. Słowo Boże jako nasienie: Biblijne korzenie A. Przypowieść o siewcy Jezus w Ewangelii Mateusza naucza: „Oto siewca wyszedł siać” (Mt 13:3). Słowo Boże jest przedstawione jako nasienie, które może wydać owoc w zależności od gleby - czyli serca człowieka. Jezus wyjaśnia znaczenie przypowieści: „To, które padło na dobrą ziemię, oznacza tego, kto słucha słowa i je rozumie. On wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny” (Mt 13:23). B. Nasienie jako Boża obecność W 1 Liście Jana czytamy: „Każdy, kto narodził się z Boga, nie grzeszy, gdyż trwa w nim nasienie Boże” (1 J 3:9). Słowo Boże jako nasienie symbolizuje duchowe życie, które rodzi się w człowieku dzięki Bożej łasce. C. Boże Słowo jest żywe W Liście do Hebrajczyków czytamy: „Bo Słowo Boże jest żywe, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha” (Hbr 4:12). Słowo Boże jako nasienie ma w sobie moc przekształcenia serca i życia człowieka. 2. Proces: Zauważenie, przyjęcie, narodziny i wychowanie A. Zauważenie nasienia Aby Słowo Boże mogło wzrastać, trzeba je najpierw zauważyć i zrozumieć. Jezus mówi: „Kto ma uszy, niechaj słucha” (Mt 13:9). Uważność na Słowo to pierwszy krok w procesie duchowego wzrostu. B. Przyjęcie jako płód Przyjęcie nasienia Bożego wymaga otwartości serca. Przykład Matki Jezusa, Marii, pokazuje postawę pełnej gotowości: „Niech mi się stanie według słowa twego” (Łk 1:38). Przyjęcie Słowa to akt wiary i zaufania. C. Narodziny nowego życia Jezus wyjaśnia konieczność narodzin duchowych: „Jeśli się ktoś nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego” (J 3:3). Narodziny duchowe to przemiana serca i umysłu przez działanie Słowa. D. Wychowanie Słowa Przyjęcie Słowa Bożego wymaga rozwijania i pielęgnowania, by przynosiło owoce. Jezus mówi: „Trwajcie we Mnie, a Ja w was. Jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie, jeżeli nie trwa w winnym krzewie, tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie” (J 15:4). Trwanie w Słowie wymaga codziennego życia zgodnego z jego przesłaniem. 3. Odpowiedzialność za nasienie Boże A. Troska o wzrost Jezus wzywa do czujności i modlitwy: „Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie” (Mt 26:41). Duchowe życie wymaga stałej troski i pielęgnacji. B. Przynoszenie owocu Św. Paweł pisze o owocach Ducha: „Owocem zaś Ducha jest miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie” (Ga 5:22-23). Owocne życie duchowe świadczy o działaniu Bożego Słowa. 4. Słowo jako dar Boży A. Dar, który wymaga odpowiedzi W Księdze Izajasza czytamy: „Słowo, które wychodzi z moich ust, nie wraca do Mnie bezowocne” (Iz 55:11). Boże Słowo zawsze przynosi efekty, jeśli człowiek je przyjmie. B. Nowe życie w Chrystusie Jan pisze w prologu Ewangelii: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo. […] Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi” (J 1:1, 12). To pokazuje, że Słowo Boże prowadzi do nowej tożsamości - jako dzieci Bożych. 5. Podsumowanie Słowo Boże jako nasienie: Jezus i apostołowie podkreślają, że Słowo Boże jest początkiem nowego życia, które wymaga troski i zaangażowania. Proces wzrostu: Zauważenie, przyjęcie, narodziny i wychowanie Słowa Bożego w sercu to proces duchowego dojrzewania. Owocowanie: Słowo, które wzrasta w sercu człowieka, przynosi owoce miłości, pokoju i życia zgodnego z wolą Bożą. podejście, aby traktować Słowo Boże jako nasienie, które trzeba przyjąć, wychować i pozwolić mu wzrastać, doskonale współgra z przesłaniem Pisma Świętego.

[@MARCUS_Wojownik]

W czasach, gdy powstawało Pismo Święte, większość ludzi rzeczywiście była niepiśmienna. To miało ogromny wpływ na sposób, w jaki nauki religijne były przekazywane i zrozumiane. Stwierdzenie Jezusa: „Kto ma uszy, niechaj słucha” (Mt 13:9) idealnie wpisuje się w tę rzeczywistość i podkreśla rolę słuchania w procesie duchowego wzrostu. 1. Znaczenie słuchania w kulturze biblijnej A. Oralność jako główny sposób przekazu W kulturze starożytnego Bliskiego Wschodu, a także w czasach Jezusa, wiedza była przekazywana głównie ustnie. W synagogach czytano Pismo Święte na głos, a wierni słuchali. Wielu ludzi znało nauki biblijne właśnie dzięki słuchaniu. B. Słuchanie jako akt wiary W Księdze Powtórzonego Prawa znajdujemy słynne wezwanie: „Słuchaj, Izraelu: Pan jest naszym Bogiem - Panem jedynym” (Pwt 6:4). To Szema Jisrael było centralnym wyznaniem wiary, a jego recytacja i słuchanie stanowiły podstawę duchowego życia. C. Słowo Boże jako żywe w słuchaniu W czasach Jezusa nauczanie miało formę dialogu i przypowieści, które łatwo zapadały w pamięć i były zrozumiałe nawet dla ludzi niepiśmiennych. Jezus mówił: „Moje owce słuchają mojego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną” (J 10:27). 2. „Kto ma uszy, niechaj słucha” - duchowy sens A. Nie chodzi tylko o fizyczne słyszenie Jezus często używał tego wyrażenia, aby zachęcić do głębszego zrozumienia Jego nauki: „Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że patrząc, nie widzą, i słuchając, nie słyszą ani nie rozumieją” (Mt 13:13). Słuchanie w tym kontekście oznaczało otwartość serca i umysłu na duchowe prawdy. B. Słuchanie jako aktywne zaangażowanie Słuchanie w biblijnym rozumieniu to coś więcej niż bierna czynność. To akt wiary, który prowadzi do działania. Jak mówi św. Jakub: „Bądźcie wykonawcami słowa, a nie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie” (Jk 1:22). C. Słuchanie jako podstawa wiary Św. Paweł podkreśla: „Wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa” (Rz 10:17). Słuchanie Słowa Bożego jest początkiem drogi wiary i przemiany duchowej. 3. Znaczenie dla nas dzisiaj A. Wierność tradycji słuchania Chociaż dziś większość ludzi potrafi czytać, tradycja słuchania Słowa Bożego ma wciąż głębokie znaczenie, np. podczas liturgii, kazań czy medytacji nad tekstami biblijnymi. B. Otwieranie serca na Boży głos We współczesnym świecie pełnym hałasu i rozproszeń umiejętność „słuchania sercem” staje się jeszcze bardziej istotna. Jezus wzywa nas do ciszy i skupienia: „Kto ma uszy, niechaj słucha”, czyli bądź otwarty na Jego głos. C. Od słuchania do działania Usłyszane Słowo powinno prowadzić do działania. Jak mówi Jezus: „Każdy, kto słucha tych słów moich i wypełnia je, podobny będzie do człowieka mądrego, który zbudował swój dom na skale” (Mt 7:24). 4. Podsumowanie Słowa Jezusa: „Kto ma uszy, niechaj słucha” przypominają nam o kluczowej roli słuchania w wierze. W kulturze biblijnej, gdzie dominowała oralność, słuchanie było głównym sposobem poznawania Słowa Bożego. Dziś, mimo że mamy dostęp do Pisma Świętego w formie pisanej, wezwanie do słuchania zachowuje swoją aktualność jako wyraz otwartości, uwagi i gotowości do przemiany życia w odpowiedzi na Boży głos.

[@AnnaAlicja-j2d]

🕊🩷

[@Micha-vr1jq]

Kochani, szczerze to bardzo niejasne te rozważania. Z tego, co kojarzę to siostra jest katoliczką, a pan protestantem. To opowiedzcie, czemu akurat tak. Cuius regio eius religio? Czy jednak coś więcej? Skoro Pismo jest źródłem, to np. Księga Mądrości też, albo 2 Machabejska, Tobiasza? Bo chyba nie wszyscy je uznają. Są niespójne jednak? A co z nauczaniem papieży i soborów? Kościół Katolicki jest Mistycznym Ciałem Chrystusa, poza którym w ogóle nie ma zbawienia. To coś więcej niż uchwycenie Boga w komunikacji z człowiekiem... Bóg bowiem już coś powiedział i coś zrobił. Również Pismo przestrzega, zwłaszcza chyba w listach apostolskich, przed fałszywymi nauczycielami. Ktoś jednak kłamie... Podkreślone jest też, np. W liście Jakuba, że możemy poznać czyjąś wiarę przez zewnętrzne znaki, czyli uczynki. Apostołowie w listach wykazywali fałszywość wiary. To nie jest wszystko jakieś tylko duchowe i niewidoczne. O wierze można mówić, można ją widzieć w zewnętrznych przejawach. Chociażby na koniec siostra powiedziała ładnie, że nie ma nic bardziej spójnego od Pisma. Pismo zaś mówi, że kto nie uwierzy w Chrystusa będzie potępiony. I kto słucha apostołów, Chrystusa słucha. I że każdy będzie osądzony według swoich czynów, bo wiara bez uczynków jest martwa. I że kto nie spożywa Ciała Chrystusa nie ma życia w sobie. I że Piotr otrzymał klucze Królestwa Bożego. I że Chrystus nie jest podzielony. Tylko jeden Kościół ma rację. Pytanie, który? Który z 100 tysięcy wyznań protestanckich powstałych 1500 lat po Chrystusie? Czy może któryś ze wschodnich Kościołów? Czy jeden Katolicki? Chociaż już niestety od 60 lat chyba nie mamy tylko jednego katolickiego... Przy zesłaniu Ducha Świętego przecież nie chodziło o to, żeby powtórzyć Wieżę Babel, i żeby każdy apostoł założył swój Kościół, ale żeby odwrócić Wieżę Babel i na nowo zgromadzić wszystkie narody do prawdziwej wiary. Ale apostołowie się spotykali i kontrolowali, żeby wszyscy głosili tę samą naukę. A teraz wszystko jest, co się komu wydaje... sama siostra mówi, że Bóg jest jaki jest, a nie jak my go definiujemy. Czy to On jest sprawcą zamętu w takim razie?

[@slawomirjanucik2799]

kzbin.info/www/bejne/qKmwmHuQqNKlis0si=4IBM6uRbHHtiwIf

[@Micha-vr1jq]

@slawomirjanucik2799 mógłby pan napisać po prostu, o co chodzi to bym nie musiał prawie godzinę słuchać jakiegoś wykładu, ale postaram się 😉

[@leszeklukasik3582]

A jednak... Powiadam wam, że nadejdą czasy, kiedy Kapłani zapomną, iż Ja niewielką ilością kłosów pouczyłem dusze o Prawdzie. Zapomną też o tym, ile kosztował ich Pana ten prawdziwy chleb dla ducha. Został on cały zaczerpnięty jedynie z Boskiej Mądrości. Został wypowiedziany Bożym Słowem, stosownym do nauczanej treści. Było ono niestrudzenie powtarzane po to, żeby się nie zagubiły raz wypowiedziane prawdy, pokorne w formie, pozbawione blichtru ludzkiej wiedzy i dodatków historycznych i geograficznych. [Kapłani jednak] nie będą się troszczyć o duszę [tego pokarmu], lecz o [jego zewnętrzną] szatę, którą narzucą, żeby pokazać tłumom, jak są napełnieni wiedzą. I tak duch Ewangelii zagubi się pod lawiną ludzkiej wiedzy. A jeśli [tego ducha] nie posiądą, jakże będą mogli go przekazywać? Co dadzą wiernym te napuszone brogi? Słomę. Jakie pożywienie znajdą w nich dusze wiernych? Wystarczające tylko do wegetowania. Jakie owoce dojrzeją z powodu takiego nauczania i niedoskonałej znajomości Ewangelii? Oziębłość serc. Jedyna zaś prawdziwa nauka zostanie zastąpiona przez doktryny heretyckie, przez pojęcia i nauki bardziej niż heretyckie. One przygotują teren dla Bestii, dla jej nietrwałych rządów mrozu, ciemnoty i potworności. Zaprawdę, powiadam wam: jak Ojciec i Stwórca mnoży gwiazdy - aby nie wyludniło się niebo, kiedy ich życie się kończy - tak samo Ja będę musiał ewangelizować po sto i po tysiąc razy uczniów, których będę rozsiewał między ludźmi, przez wieki. I zaprawdę, powiadam wam: los ich będzie podobny do Mojego. Synagoga i pyszni będą ich prześladować, jak Mnie prześladowali. Jednak zarówno Ja, jak i oni, posiadamy nagrodę. Jest nią pełnienie Woli Boga i służenie Mu aż do śmierci krzyżowej, aby jaśniała Jego chwała i nie zginęło poznanie Go. Tak więc ty, Arcykapłanie, i wy, Pasterze, czuwajcie, żeby w was i w waszych następcach nie zatracił się duch Ewangelii. Niestrudzenie módlcie się do Ducha Świętego, by odnawiała się w was nieustanna Pięćdziesiątnica. Nie wiecie, co chcę powiedzieć, lecz wkrótce się dowiecie. Wtedy będziecie rozumieć wszystkie języki, będziecie mogli wybrać Mój głos, odróżniając go od głosu szatana - małpy Boga. Nie pozwólcie na to, by Moje przyszłe słowa wpadały w pustkę. Każde z nich jest wyrazem Mojego miłosierdzia, jest dawane dla udzielenia wam pomocy. Będą coraz liczniejsze, gdy ujrzę Moim Boskim spojrzeniem, że chrześcijaństwo potrzebuje ich do przezwyciężenia zawieruchy dziejowej. Pasterzu i sterniku, Piotrze! Pasterzu i sterniku. Nie możesz być jednego dnia pasterzem, a drugiego - sternikiem. Będziesz musiał być jednym i drugim, żeby gromadzić baranki. Macki piekła i jego okrutne szpony będą chciały ci je wydrzeć albo zwieść kłamliwą muzyką niemożliwych do spełnienia obietnic. Ty będziesz prowadził naprzód łódź, wstrząsaną wiatrami ze wszystkich stron - od północy i południa, ze wschodu i z zachodu - uderzaną i miotaną przez moce czeluści, trafianą przez łuczników Bestii, paloną tchnieniem smoka. On tak będzie uderzał ogonem o jej burty, że nieostrożni zostaną spaleni lub zginą wpadając we wzburzone fale. Pasterzu i sterniku niebezpiecznych czasów... Twoją busolą jest Ewangelia. W niej jest Życie i Zbawienie. I wszystko jest w niej powiedziane. Jest w niej każdy artykuł świętego Kodeksu i [są w niej] odpowiedzi na niezliczone problemy dusz. Czyń tak, żeby kapłani i wierni nie oderwali się od niej. Czyń tak, żeby nie zwątpiono w nią, nie zmieniono, nie przeinaczono i nie sfałszowano jej. Ja jestem Ewangelią. Od narodzenia aż do śmierci. W Ewangelii jest Bóg. W niej bowiem są ukazane dzieła Ojca, Syna i Ducha Świętego. Ewangelia jest miłością. Powiedziałem: „Moje Słowo jest Życiem”. Powiedziałem: „Bóg jest Miłością”. Niech więc narody poznają Moje Słowo i niech mają w sobie miłość, czyli Boga, żeby otrzymać Królestwo Boże. Kto bowiem nie jest w Bogu, nie ma w sobie Życia. Ci, którzy nie przyjmą Słowa Ojca, nie mogą być jedno z Ojcem, ze Mną i z Duchem Świętym w Niebie i nie będą mogli należeć do jedynej Owczarni - tak świętej, jak Ja tego pragnę. Nie będą zjednoczeni z Winnym Krzewem. W tym bowiem człowieku, który odrzuca Moje Słowo w całości albo częściowo, sok Winorośli już nie płynie. Moje Słowo jest sokiem odżywiającym, dającym wzrost i przynoszącym owoce. Wszystko to będziecie czynić na Moją pamiątkę, jak was o tym pouczyłem. Wiele jeszcze mam wam do powiedzenia. Dokonałem na razie zasiewu. Duch Święty sprawi, że wykiełkuje. Ja sam chciałem dokonać tego zasiewu, gdyż znam wasze serca i wiem, jak chwieją się ze strachu wobec poleceń duchowych, wewnętrznych. Obawa przed popełnieniem błędu sparaliżowałaby waszą wolę. Dlatego Ja sam powiedziałem wam najpierw o wszystkim. Potem Pocieszyciel przypomni wam Moje słowa i rozwinie ich szczegóły. Nie będziecie się bali, bo przypomnicie sobie, że to Ja dałem wam pierwszy zasiew. Pozwólcie prowadzić się Duchowi Świętemu. Moja Ręka była łagodna w prowadzeniu was, Jego zaś Światło jest samą słodyczą. On jest Miłością Boga. Tak więc odchodzę stąd szczęśliwy, bo wiem, że On zajmie Moje miejsce i doprowadzi was do poznania Boga. Wy Go jeszcze nie znacie, chociaż tak wiele mówiłem wam o Nim. Ale to nie wasza wina. Czyniliście wszystko, żeby Mnie zrozumieć. Jesteście więc usprawiedliwieni, nawet jeśli w ciągu tych trzech lat niewiele zrozumieliście. Niedostatek łaski był przyczyną słabości waszego umysłu. Nawet teraz niewiele rozumiecie, choć Łaska Boża spłynęła na was z Mego Krzyża. Potrzebujecie Ognia. Któregoś dnia mówiłem o tym jednemu z was, idąc drogami nad Jordanem. Nadeszła ta godzina. Wracam do Ojca, ale nie zostawiam was samych, bo dałem wam Eucharystię, czyli waszego Jezusa, który stał się Pokarmem dla ludzi. Zostawiam wam Przyjaciela - Pocieszyciela. On was poprowadzi. Przekazuję wasze dusze z Mego Światła do Jego Światłości. On dopełni waszej formacji.»

[@MARCUS_Wojownik]

Mam pytanie czy Jezus to Mesjasz i Zbawiciel?

[@MARCUS_Wojownik]

7 Wam zatem, którzy wierzycie, cześć! Dla tych zaś, co nie wierzą, właśnie ten kamień, który odrzucili budowniczowie, stał się głowicą węgła6 - 8 i kamieniem upadku, i skałą zgorszenia. Ci, nieposłuszni słowu7, upadają, do czego zresztą są przeznaczeni. 9 Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem [Bogu] na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła8 potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła, 10 wy, którzyście byli nie-ludem, teraz zaś jesteście ludem Bożym, którzyście nie dostąpili miłosierdzia, teraz zaś jako ci, którzy miłosierdzia doznali9. 1 List św. Piotra 2

[@MARCUS_Wojownik]

Tak, wierząc w Boże miłosierdzie i dobroć, możesz prosić Boga o prowadzenie do stanu życia wolnego od świadomości grzechu, abyś mógł widzieć siebie w Jego miłosiernym spojrzeniu i odkryć pełnię życia w Jego miłości. Prosząc o to, otwierasz się na głębsze zrozumienie Jego łaski - życia w świadomości, że grzech nie ma mocy oddzielającej Cię od Boga, ponieważ Jezus już pokonał grzech, otwierając drzwi do jedności z Ojcem. Bóg obiecuje w Piśmie Świętym, że jeśli prosimy zgodnie z Jego wolą, On nas wysłuchuje (1 J 5,14-15). Wolą Boga jest nasze zbawienie i zjednoczenie z Nim. Prosząc o życie wolne od poczucia winy i osądu, dążysz do tego, aby Twoje życie było zgodne z Jego miłosierdziem - abyś widział siebie takim, jakim On Cię widzi: jako Jego ukochane dziecko. Modlitwa o Życie w Nieświadomości Grzechu Boże, dobry i miłosierny Ojcze, przychodzę do Ciebie z wiarą, prosząc o dar, który pragnę przyjąć całym sercem: naucz mnie, proszę, życia w nieświadomości grzechu, w świadomości Twojej miłości i łaski, abym mógł widzieć siebie tak, jak Ty mnie widzisz - oczami miłosierdzia i dobroci. Panie, wiem, że przez Chrystusa zlikwidowałeś grzech, przez Jego ofiarę pokonałeś to, co mnie oddzielało od Ciebie. Dlatego proszę, pozwól mi żyć w pełnym zaufaniu do Twojej łaski, aby nie lęk, ale miłość i pokój wypełniały moje serce. Daj mi, Panie, świadomość dziecka, które żyje w pokoju i radości blisko Ciebie, które wie, że jest ukochane i akceptowane, bez względu na ludzkie błędy i słabości. Dziękuję Ci, że Ty, Boże, widzisz mnie przez swoje miłosierdzie, że w Twoich oczach jestem wolny, oczyszczony i przyjęty. Proszę, wzmocnij moją wiarę, abym umiał przyjąć ten dar, abym żył w zgodzie z Twoją wolą, ciesząc się bliskością z Tobą i uwalniając się od wszelkiego ciężaru, który nie pochodzi od Ciebie. Wiem, że to, o co proszę, jest zgodne z Twoim Słowem i że Ty, wierny Bóg, dajesz swoje dary tym, którzy w Ciebie wierzą. Amen. Prosząc o taki dar, otwierasz się na życie w Bożej łasce, która niesie wolność od poczucia winy i pozwala dostrzegać w sobie Boże dziecko. Wiara, że Bóg patrzy na Ciebie oczami miłosierdzia, prowadzi do życia w pokoju i miłości, które Bóg obiecuje każdemu, kto Go o to prosi.

[@MARCUS_Wojownik]

Jeżeli po tej modlitwie nadal masz świadomość grzechu, może to być znak, że proces wewnętrznej przemiany wymaga czasu i głębszego zrozumienia. Taka modlitwa, szczególnie gdy dotyczy czegoś tak fundamentalnego jak zmiana świadomości, jest początkiem drogi, która może wymagać cierpliwości, otwartości i gotowości na dalszą pracę wewnętrzną. Oto kilka kluczowych aspektów, które mogą pomóc w dalszym zrozumieniu i realizacji tej modlitwy: 1. Proces zamiast natychmiastowej zmiany Pragnienie życia w pełni wolnym od świadomości grzechu często wymaga stopniowego procesu duchowego. W trakcie tego procesu Bóg prowadzi nas do głębszego zrozumienia Jego miłości i miłosierdzia, stopniowo uwalniając nas od poczucia winy i ciężaru grzechu. Być może Bóg chce, abyś ten proces przechodził krok po kroku, aby pełnia Jego łaski mogła stopniowo przemieniać Twoje serce i umysł. 2. Przekonania, które jeszcze mogą wymagać uzdrowienia Świadomość grzechu często wynika z głęboko zakorzenionych przekonań, które mogą być trudne do przełamania. Tradycje, wychowanie i wcześniejsze doświadczenia mogą wpoić nam poczucie winy, które wymaga świadomej pracy nad zrozumieniem, że Boża miłość jest większa niż nasz ludzki osąd. Może być konieczne głębsze przemyślenie, czy Twoje własne przekonania nie blokują pełnego przyjęcia Bożego miłosierdzia. 3. Oddanie tej kwestii Bogu z pokorą Kiedy nadal odczuwamy świadomość grzechu, możemy w modlitwie prosić Boga o pomoc w rozpoznaniu, co nas trzyma w tej świadomości. Prośba o zrozumienie, co nas jeszcze blokuje, i gotowość, by oddać Mu to z pokorą, mogą otworzyć nas na Jego prowadzenie. Czasem dopiero, gdy zdamy sobie sprawę, że sami nie jesteśmy w stanie w pełni wyzwolić się od tej świadomości, Bóg przejmuje ten ciężar, wprowadzając nas w głębsze zrozumienie łaski. 4. Codzienne przypominanie sobie o Bożej miłości i łasce Życie w świadomości Bożego miłosierdzia jest praktyką, którą można rozwijać każdego dnia. Regularna modlitwa, rozważanie Słowa Bożego, które mówi o Jego miłości i przebaczeniu, i przypominanie sobie, że Jezus zlikwidował grzech, mogą pomóc w przełamywaniu zakorzenionych przekonań. Słowo Boże jest pełne obietnic o łasce i miłosierdziu - ciągłe przypominanie sobie o tym jest krokiem do życia w wolności. 5. Przyjęcie miłości Bożej jako fundamentu tożsamości Często świadomość grzechu wynika z postrzegania siebie przede wszystkim jako grzesznika, a nie jako ukochanego dziecka Bożego. Budowanie tożsamości opartej na miłości i miłosierdziu Bożym, a nie na osądzie, jest kluczowe. Możesz prosić Boga o pomoc w zobaczeniu siebie tak, jak On Cię widzi, co może stopniowo uwalniać od świadomości grzechu. Podsumowanie Jeśli po modlitwie nadal masz świadomość grzechu, może to oznaczać, że Bóg prowadzi Cię przez proces, który wymaga czasu, cierpliwości i dalszego pogłębiania relacji z Nim. Czasem zmiana tej świadomości to bardziej podróż, w której Bóg stopniowo odsłania przed Tobą prawdę o Jego miłosierdziu i o Twojej godności jako Jego dziecka. W modlitwie możesz z pokorą prosić, by Bóg kontynuował to dzieło w Twoim sercu, pomagając Ci coraz pełniej doświadczać życia w Jego łasce i miłości, bez obciążenia świadomością grzechu.

[@MARCUS_Wojownik]

4 Każdy, kto grzeszy, dopuszcza się bezprawia2, ponieważ grzech jest bezprawiem. 5 Wiecie, że On się objawił po to, aby zgładzić grzechy, w Nim zaś nie ma grzechu. 6 Każdy, kto trwa w Nim, nie grzeszy3, żaden zaś z tych, którzy grzeszą, nie widział Go ani Go nie poznał. 7 Dzieci, nie dajcie się zwodzić nikomu; kto postępuje sprawiedliwie, jest sprawiedliwy, tak jak On jest sprawiedliwy. 8 Kto grzeszy, jest dzieckiem diabła, ponieważ diabeł trwa w grzechu od początku. Syn Boży objawił się po to, aby zniszczyć dzieła diabła. 9 Każdy, kto narodził się z Boga, nie grzeszy, gdyż trwa w nim nasienie Boże4; taki nie może grzeszyć, bo się narodził z Boga. 1J3

[@MARCUS_Wojownik]

Więc mam pytanie do Ciebie czy Jezus to Mesjasz i Zbawiciel?

[@MARCUS_Wojownik]

8 2 On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. 9 O grzechu - bo nie wierzą we Mnie; J16

[@martam.7419]

proste pytania a odpowiedzi polityczne czyli bla bla bla bla . szkoda ze nie potrafi podeprzec sie SLOWEM BOZYM.

[@apocalypse3100]

Jeśli już jakiś kościół ma prowadzić do prawdziwego Boga, to katolicki, z pewnością, jest ostatnim z nich. Każdy teolog znający dokładną historię KK dobrze o tym wie, chociaż najczęściej cierpi na syndrom wyparcia i nie chce o tym wiedzieć, bo otwarte przyznanie się do tego jest zbyt bolesne. Życie Chrystusa pokazało jak wygląda prawdziwa wiara i definicja braterskiej miłości. Co wspólnego ma z tym wszystkim historia KK? Oczywistym jest, że Słowo Boże jest jedyną droga prowadzącą do jedności z Bogiem JHWH (Jehowa, Jahwe).

[@leszeklukasik3582]

Jak sie w takie bzdury wierzy to bez Bozej interwencji nic was z tej glupoty nie uleczy.

[@MARCUS_Wojownik]

To pytanie Kto to jest Bóg? Podaj cytaty.

[@Porzuc_Ateizm]

Ta siostra jest żywym dowodem na to, że można być profesorem teologii i wygłaszać/nauczać naukę sprzeczną z nauką katolicką. Wyłącznie w kościele katolickim jest zbawienie, wszyscy inni heretycy jak protestanci, muzułmanie czy inni żydzi będą potępieni jak się na katolicyzm nie nawrócą.

[@slawomirjanucik2799]

kzbin.info/www/bejne/qKmwmHuQqNKlis0si=4IBM6uRbHHtiwIf

[@Biblianażywo]

do Boga prowadzi tylko Jezus Chrystus żaden kościół. Bóg zdefiniował się w Słowie Bożym