[1000 Subscriber Special] Synthesia - Septette for the Dead Princess | 14.9 Million notes

  Рет қаралды 22,164

Snake8Bit

Snake8Bit

Күн бұрын

MIDI by: ThinkerAI
MIDI edited by: Gingeas
Here it is! :D My 1000 Subscriber special! Sorry that it took so long, this video took 3 weeks to produce, I had problems with Synthesia and RAM allocation and shit…. Gingeas split the MIDI into 4 small parts so I can open it. This wouldn't be necessarily if Synthesia was 64-Bit…. Lol
Thank you all for subscribing…. :DD
I wanted to paste "muffin" 1000 times but the description would be to long :c
Here you have 10,000,000 Muffins: www.mediafire.c...

Пікірлер: 94
@zhanghan603
@zhanghan603 10 жыл бұрын
Happy 1000 subs!!! MUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFIN
@gingeas
@gingeas 10 жыл бұрын
Never thought this day would come to fast. :') Snakey hit the 1k!
@gingeas
@gingeas 10 жыл бұрын
The ending messages... :') You rock.
@xiangmingxie3450
@xiangmingxie3450 10 жыл бұрын
Thank you.
@Ambipie
@Ambipie 10 жыл бұрын
At the end I realized now we have DANMAKU GRAPE JUICE YAY
@Anarchronic
@Anarchronic 9 жыл бұрын
Oh my god I can't explain my amazement, I just had my first experience of synesthesia, it was like ascii art but with melody notes and both the vision and the melody were awesome! I am in awe (and that is fairly rare). Thank you very much and please continue this .. magic. ahh! and by the way... The power of Christ compels you!!
@TheSuperMarioBros2
@TheSuperMarioBros2 10 жыл бұрын
Listens to the first few notes. *Walks Away Quickly...*
@TheSuperMarioBros2
@TheSuperMarioBros2 10 жыл бұрын
*whispers to snake* It's because of your audio..!
@Snake8Bit
@Snake8Bit 10 жыл бұрын
***** here you have alternative audio: www.mediafire.com/download/q7pwtb1ih38ndec/For+TSMB2.zip
@florix1057
@florix1057 7 жыл бұрын
I do believe that broke my headphones thanks you ass
@DawnbreakerDystopia
@DawnbreakerDystopia 10 жыл бұрын
That ending was freakin' awesome!!!!
@anistrashcan8536
@anistrashcan8536 9 жыл бұрын
I love the ending. Instead of a piano it sounds like a wave
@Snake8Bit
@Snake8Bit 8 жыл бұрын
ikr? love that too.
@Jaaaaace1515
@Jaaaaace1515 10 жыл бұрын
Happy 1000!!
@Jaaaaace1515
@Jaaaaace1515 10 жыл бұрын
Word lied to me!!!
@machinetakelin9823
@machinetakelin9823 10 жыл бұрын
Congratulations
@coolchaserz
@coolchaserz 10 жыл бұрын
Finnaly my request is done.thanks dude
@Snake8Bit
@Snake8Bit 10 жыл бұрын
the next video will be TFL 15 million
@coolchaserz
@coolchaserz 10 жыл бұрын
Well then upload it and let see if next video contain earrape XD
@anistrashcan8536
@anistrashcan8536 9 жыл бұрын
F***ing love this song...
@Jinjenia0
@Jinjenia0 10 жыл бұрын
grats :)
@준석최-s7m
@준석최-s7m 9 жыл бұрын
Colorful!!!!
@ptr-161
@ptr-161 10 жыл бұрын
YYYEEEEZZZ!!!!!1111 (ONE) !! 1! 111
@Storm_RangerX
@Storm_RangerX 10 жыл бұрын
Fucking beautiful.
@МарияБ-ж2в
@МарияБ-ж2в 10 жыл бұрын
It's awesome! Why so few likes?
@masterenactor1796
@masterenactor1796 9 жыл бұрын
This is pretty much all the shots Scarlet fires at you. #shotsfired.
@Rosypink3025
@Rosypink3025 10 жыл бұрын
When you look at the piano on the last minute, it looks like people running around XD
@lailatulyoga
@lailatulyoga 9 жыл бұрын
its so crazy
@illusionend1232
@illusionend1232 6 жыл бұрын
In 2018, this midi still is an extreme
@illusionend1232
@illusionend1232 6 жыл бұрын
Still can rekt lots of pc
@Snake8Bit
@Snake8Bit 6 жыл бұрын
i know right?
@TCG137Media
@TCG137Media 5 жыл бұрын
muffin
@kaylameli2557
@kaylameli2557 10 жыл бұрын
Learned this in about 30 minutes
@EpreTroll
@EpreTroll 10 жыл бұрын
Snake, you should change the Thumbnail to a better looking part of the MIDI for more views.
@Snake8Bit
@Snake8Bit 10 жыл бұрын
is it now better?
@EpreTroll
@EpreTroll 10 жыл бұрын
Snake8Bit Yeah. Maybe you should get one of the Swirls in it but this is allready an improvement.
@voxegd3190
@voxegd3190 9 жыл бұрын
Holy shit
@helenahastilow6666
@helenahastilow6666 10 жыл бұрын
My eyes can't take it. XD
@CodeyTorrence10
@CodeyTorrence10 10 жыл бұрын
1:03 I feel like my eyes just ate a rainbow, live....
@madlad2819
@madlad2819 8 жыл бұрын
where did my ear drums go?
@WholyMcLag
@WholyMcLag 10 жыл бұрын
Muffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin MuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffinMuffin
@allenesibe9842
@allenesibe9842 9 жыл бұрын
Well my phone is now experiencing a lagileptic seizure
@Abdillahi504
@Abdillahi504 7 жыл бұрын
Muffin muffin muffin
@jennalistens6235
@jennalistens6235 8 жыл бұрын
I THINK I HAD AN EPILEPTIC SCENE
@WholyMcLag
@WholyMcLag 10 жыл бұрын
OMG! Exactly 10,000,000 Muffins! Notepad wouldn't open it so Notepad++++++++++++++++++++++ Did! One Muffin per line for 10,000,000 lines!
@gamzpro5241
@gamzpro5241 10 жыл бұрын
:D
@abandonedaccount-seevideo3267
@abandonedaccount-seevideo3267 9 жыл бұрын
I don't even........ I can't... How do people do this?!?!
@GeometryDashH4xoor
@GeometryDashH4xoor 9 жыл бұрын
there exists an auto mode..
@Snake8Bit
@Snake8Bit 9 жыл бұрын
Geometry Dash H4xoor Oh my god.
@Kick-The-P.A.
@Kick-The-P.A. 9 жыл бұрын
+Allen CP Yeah. thats true. he didnt play the 14.9 million note song. the MIDI did.
@detroyerplaysyt-themididet8002
@detroyerplaysyt-themididet8002 8 жыл бұрын
Like Dark Urdra N O. L A G
@xiangmingxie3450
@xiangmingxie3450 10 жыл бұрын
Your synthesia opened THAT?!?!?!
@VSS-Vintorez
@VSS-Vintorez 6 жыл бұрын
he split it into parts
@machinetakelin9823
@machinetakelin9823 10 жыл бұрын
2:33 MIDI Art color......
@Ambipie
@Ambipie 10 жыл бұрын
Shaky rainbow of DOOOOOOOOOOM
@glowinthedark192x3
@glowinthedark192x3 10 жыл бұрын
Hey umm sorry for bothering (if i do) but can i have this midi? if it's private then you don't have to give it away; the 13 million version should do well. i just got done watching a bunch of black midis after KZbin drew my attention to this wonderful concept, and i wanted to test my computer with it. it will be a kind of a 'benchmark' if you will, haha. if you want to know my specs, let me know.
@Snake8Bit
@Snake8Bit 10 жыл бұрын
what are your specs? :P and sorry i can't give you the download link because i don't have the full midi :( i only have the split version of the MIDI
@glowinthedark192x3
@glowinthedark192x3 10 жыл бұрын
Snake8Bit My computer has an intel Intel I7 4960x (not overclocked) Intel integrated graphics 8gb of ram Windows 8 this actually isn't my computer. this is my fathers, who is always out doing business for months at a time. idk. i might do as good as carlos santana montjoy because of windows 8, and i wanted to play something that he played. i have a few other midis, but yeah.... i just wanna see my computer play somethin' i don't want to be in the BMT or anything. i might play a few midis here and there just to see what my dad's pc can do
@Snake8Bit
@Snake8Bit 10 жыл бұрын
GlowInTheDark192x dude you need to upload some PFA videos! i always wanted to know how the 4960X handles MIDIs! upload septette for the dead princess 13 million for example
@glowinthedark192x3
@glowinthedark192x3 10 жыл бұрын
Snake8Bit Heheh yeah! However, i feel like the dog in the locked cage who is encouraged to run out and grab that bone, but can't! *ahem* uhh, do you know where i can get the midi from? and just because i have (my father) has a 4960, doesn't mean windows 8 doesn't draw back performance. my dad won't even let me get windows 8.1 for some reason, because he always makes the excuse "It's my work computer and i don't want this machine broken when I get back from my business trip" bla bla bla...
@Snake8Bit
@Snake8Bit 10 жыл бұрын
GlowInTheDark192x here, a friend from the BMT send me the MIDI: www.mediafire.com/download/s2ds0hbkxv77hhp/rst_14.9_mill+by+ThinkerAI.7z
@SazLowify
@SazLowify 10 жыл бұрын
Can anyone tell me what's the point of so many notes? Half of them aren't even audible.
@Snake8Bit
@Snake8Bit 10 жыл бұрын
That's the point of it.
@SazLowify
@SazLowify 10 жыл бұрын
Is it just to see how many notes you can fit into a song without making the original song inaudible?
@xiangmingxie3450
@xiangmingxie3450 10 жыл бұрын
Why not convert it to MP3 instead? Since the note count is tooooooooooo much.
@인한국-b7k
@인한국-b7k 10 жыл бұрын
Do you use any font you sound?
@seanguan5721
@seanguan5721 9 жыл бұрын
This is basically Remilia on normal mode.....holy cow! It's not actually that hard then!
@_Black_o
@_Black_o 7 жыл бұрын
6,200Subscriber
@Snake8Bit
@Snake8Bit 7 жыл бұрын
thanks
@xiangmingxie3450
@xiangmingxie3450 10 жыл бұрын
4:23 OH F~~~ING SHIT, NO!!!!!!!!!!
@dracoslays3542
@dracoslays3542 10 жыл бұрын
Pshhhh I could do this with just my right hand
@injshinu272
@injshinu272 10 жыл бұрын
IM HAVING A SEZUISDNINDFKW
@injshinu272
@injshinu272 10 жыл бұрын
Btw this is a bunch of OH HELL NO
@MegaSantiago200C
@MegaSantiago200C 10 жыл бұрын
The link of the muffins is broken... :(
@Snake8Bit
@Snake8Bit 10 жыл бұрын
it works fine for me
@MegaSantiago200C
@MegaSantiago200C 10 жыл бұрын
its says error let me check
@Snake8Bit
@Snake8Bit 10 жыл бұрын
MegaSantiago200 does it work now?
@MegaSantiago200C
@MegaSantiago200C 10 жыл бұрын
Snake8Bit Yes and Congratulations for your 1000 subscribers :D
@henningantelopian
@henningantelopian 9 жыл бұрын
holy fucking shit why
@damianschwerdt
@damianschwerdt 10 жыл бұрын
shit :O
@geoffdoesgames9937
@geoffdoesgames9937 10 жыл бұрын
HOW DO PEOPLE UNDERSTAND THIS!?!?!?!?!?!?!?!?!?!??!?!?!?!? *has seizure*
@senglee2330
@senglee2330 9 жыл бұрын
laod
@zhanghan603
@zhanghan603 10 жыл бұрын
Happy 1000 subs!!! MUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFINMUFFIN
Tau the Song with 6.28318 Million Notes
6:29
HDSQ
Рет қаралды 1,6 МЛН
She made herself an ear of corn from his marmalade candies🌽🌽🌽
00:38
Valja & Maxim Family
Рет қаралды 18 МЛН
Try this prank with your friends 😂 @karina-kola
00:18
Andrey Grechka
Рет қаралды 9 МЛН
My scorpion was taken away from me 😢
00:55
TyphoonFast 5
Рет қаралды 2,7 МЛН
Robot Piano Catches Fire Playing Rush E (World’s Hardest Song)
11:34
I Wrote a song in 14/16....
15:57
drewracer777
Рет қаралды 25 М.
I Spent 100 Hours Inside The Pyramids!
21:43
MrBeast
Рет қаралды 36 МЛН
BREAKING RobTop Levels with a PATHFINDING BOT!
14:16
Sdslayer
Рет қаралды 98 М.
Necrofantasia II (re-upload)
6:14
Snake8Bit
Рет қаралды 668 М.
Turning Math Into Art With Beautiful Fractals
8:45
Numb3r Tr33
Рет қаралды 389 М.
Evolving AIs - Predator vs Prey, who will win?
12:15
Pezzza's Work
Рет қаралды 2,9 МЛН
[Black MIDI] The Nuker 3 / Final 3 / No Lag
14:52
LucasMIDI
Рет қаралды 375 М.
She made herself an ear of corn from his marmalade candies🌽🌽🌽
00:38
Valja & Maxim Family
Рет қаралды 18 МЛН