ยังคงใช้ชีวิตในยามราตรีในยามนีมันชังเดี่ยวดายเหลือเกิน เพื่อทำความฝันให้มันเป็นจริง ฉันไม่กลัว กับสิ่งทีทำลงไป Same shit different day and different night Work hard play hard a different life เพื่อทุกคนใน family กูจะไม่เสียใจ และกูต้องไปได้มากกว่านี้และต้องไม่เสียใคร และฉันก็รู้ว่าบางทีฉันอาจจะเสียใจ แต่ก็ไม่รู้เมื่อไหร่ที่จะไม่หายใจ เธออาจจะฟังเพลงนี้ ก็เป็นได้ ผสานมือปรองดอง สมองคิด พินิจพิชิตฝัน ชีวิตพลิกผัน พลันเดินไปข้างหน้า อย่าคิดหัน เราอยู่เป็นครอบครัว อย่ามัวห่วง ชีวิตเรา จับมือก้าวเดิน สรรเสริญความคิด ที่มีอยู่ทุกทิศฝันหันหน้ามาคุยกันเรื่องที่หนักก็เบาพลัน ความเหนื่อยยากบนเส้นทางใครจะรู้เท่าเรากัน ถ้าเราไม่ร่วมกันแล้วคิดว่าใครจะช่วยเรา เดินบนเส้นทางเพลงขอกำหนดเองด้วยมือพวกเรา เปลี่ยนจากชังเป็นความแค้นเปลี่ยนจากแค้นเป็นความรัก จะเด็กอีสาน เหนือ กลาง ใต้ นั่นคือไทย มีอาวุธเป็นสิ่งเดียวกัน นั่นคือไมค์ แต่สิ่งสำคัญที่สุดอยู๋ใกล้ ๆ นั่นก้คือใจ เปรียบรามท์เป็นดั่งตะวันและก็จันทร์จ้าว รักที่สกัดเป็นจังหวะตอนสลับฝีปาก มือที่สลัดพร้อมสดับอย่าขยับแต่ว่าเธอกลับไม่มอง และสะบัดศีรษะ เขียนอักขระพร้อมสลักลงสมุด ไม่ลงจังหวะเหมือนจะหักตรงกระดูก พร้อมกับกระดาษกับปากกาที่ตวัดบางทีอยากจะ ประจักษ์อยากจะหลับไม่ประสูติ เอาเนื้อผสมแล้วก็บดแบ่งกัน มันอาจจะขมมันไม่คล้ายกับขนม แล้วบอกเพื่อนไม่ต้องสนมรึง กูจะอยู่กับ มรึง จนวันสุดท้ายเอง ยังเดินทางตาม หา ฝันก็ไม่รู้มันจะจบตรงไหน ฉันไม่แน่ใจว่าทำมันถูกแล้วใช้ไหม ฉันไม่กลัว กับสิ่งทีทำลงไปในวันนี้ Same shit different day and different night Work hard play hard a different life เพื่อทุกคนใน family กูจะไม่เสียใจ และกูต้องไปได้มากกว่านี้และต้องไม่เสียใคร และฉันก็รู้ว่าบางทีเธออาจจะหายไป แต่ก็ไม่รู้เมื่อไหร่ที่จะไม่หายใจ เธออาจจะฟังเพลงนี้ ก็เป็นได้