ดอกไผ่บาน Bamboo blossom ชายในฝัน เงาในน้ำ The man of my dreams is a reflection in water เหมือนเมฆลอย อยู่ในอากาศ Like a cloud floating on air ดุจความรัก ที่ไม่เอื้อมอาจ It’s like love not presumptuous แหวกสายธาร ไปใกล้ชิดกัน Flowing apart it’s close together เมฆบนฟ้า คอยตั้งเค้า Clouds in the sky keep mixing เปลี่ยนรูปเงา ไม่ยอมหยุดนิ่ง Changing shape unwilling to be motionless ใจของคนไหวกว่าทุกสิ่ง A person who is able can do anything เปรียบปอยเมฆผกผันเพียงชั่วยาม Compared to a bunch of clouds just turning through time ค่ำบางคืน ไม่กล้าเมา Some nights I’m not brave enough to be drunk แต่คืนนี้เรา ไม่เมาไม่ได้ But tonight we’re not able to get drunk เพราะความรัก ที่พลัดพรากไป Because love that is shattered ยากเกินใจ จะตัดได้ลง Is too hard on the heart it will shut down คงเป็นเพราะ สวรรค์ไม่ส่ง It may be because heaven won’t send นรกไม่สร้าง รักจึงจางล้างใจ Or hell won’t produce love then fades from the heart เหลือแต่ตัวบาดรักท่วมกาย What’s left is a body without love submerged หล่นจมลงในสายธารที่สิ้นหวัง Sinking downstream hopeless กิ่งไผ่ไหวเอน พัดไปตามกระแสลม The bamboo stem shakes and leans blows in the wind ในราตรีที่ขื่นขม โต้สายลมเพียงลำพัง In the gloomy night the wind contends alone น้ำค้างพร่างพรู คล้ายหยั่งรู้ความอ้างว้าง The dew sparkles shedding light on loneliness ของราตรีที่เปราะบาง The night is fragile หยาดน้ำค้างต่างน้ำตา Droplets of dew are not the same as tears คอกไผ่บาน พยานแห่งรัก Bamboo blossoms are a witness to love บานเพื่อลาจาก They blossom in order to pass away เจ้าจงปล่อยวาง They don’t take it to heart ความเข้มแข็ง จะคอยเข้าข้าง Strength will lend support ความอ่อนแอ จะต้องแพ้พ่าย Weakness will fail ดอกไผ่งาม เบิกบานในใจ The beautiful bamboo flower is joyful at heart ยังเฝ้าเก็บไว้ เพื่อใครคนนั้น It protects and keeps for someone the same นานเท่าใด คงไม่สำคัญ For however long a time it’s not important จะคอยเติมฝันถึงวันที่ดอกไผ่บาน It will wait filling dreams until the day it blossoms กิ่งไผ่ไหวเอน พัดไปตามกระแสลม The bamboo stem shakes and leans blows in the wind ในราตรีที่ขื่นขม โต้สายลมเพียงลำพัง In the gloomy night the wind contends alone น้ำค้างพร่างพรู คล้ายหยั่งรู้ความอ้างว้าง The dew sparkles shedding light on loneliness ของราตรีที่เปราะบาง The night is fragile หยาดน้ำค้างต่างน้ำตา Droplets of dew are not the same as tears คอกไผ่บาน พยานแห่งรัก Bamboo blossoms are a witness to love บานเพื่อลาจาก They blossom in order to pass away เจ้าจงปล่อยวาง They don’t take it to heart ความเข้มแข็ง จะคอยเข้าข้าง Strength will lend support ความอ่อนแอ จะต้องแพ้พ่าย Weakness will fail ดอกไผ่งาม เบิกบานในใจ The beautiful bamboo flower is joyful at heart ยังเฝ้าเก็บไว้ เพื่อใครคนนั้น It protects and keeps for someone the same นานเท่าใด คงไม่สำคัญ For however long a time it’s not important จะคอยเติมฝันถึงวันที่ดอกไผ่บาน It will wait filling dreams until the day it blossoms นานเท่าใด คงไม่สำคัญ For however long a time it’s not important จะคอยเติมฝันถึงวันที่ดอกไผ่บาน It will wait filling dreams until the day it blossoms