Spektrum autyzmu u dziewczynek i u kobiet - Renata Sikorska, Joanna Flis

Świadomość dotycząca funkcjonowania w spektrum autyzmu rośnie. Coraz większą uwagę poświęca się diagnozowaniu, terapii i emocjom osób neuroatypowych. Wraz z postępującą wiedzą na ten temat okazuje się, że kobiety w spektrum muszą często przejść znacznie dłuższą drogę, by poznać mechanizmy swojego funkcjonowania. Dziewczynki często nie otrzymują rozpoznania w młodym wieku, ponieważ… za dobrze funkcjonują. Czym różnią się objawy kobiet i dziewczynek w spektrum autyzmu od symptomów, które zauważane są u mężczyzn i chłopców? Gdzie tkwi problem związany z diagnozowaniem? Jak można wspierać rozwój oraz funkcjonowanie dziewczynek i kobiet w spektrum autyzmu? Jakie są najczęściej powtarzane mity na temat spektrum autyzmu? Na te i wiele innych pytań odpowie Renata Sikorska, psycholożka prowadząca diagnozę i terapię dzieci oraz młodzieży doświadczających wszelkiego rodzaju trudności psychicznych - w tym znajdujących się w spektrum autyzmu. Spotkanie poprowadzi Joanna Flis.
Renata Sikorska - doświadczona psycholożka i diagnostka całościowych zaburzeń rozwojowych, terapeutka poznawczo - behawioralna, certyfikowana terapeutka kognitywna Metody Instrumental Enrichment. Związana zawodowo m.in. z siecią poradni zdrowia psychicznego PsychoMedic, gdzie prowadzi diagnozę i terapię dzieci i młodzieży doświadczających wszelkiego rodzaju trudności psychicznych - w tym znajdujących się w spektrum autyzmu. Udziela także wsparcia Rodzicom doświadczającym trudności w wychowaniu i kryzysów rodzinnych. Szczególnie ważnym obszarem zainteresowań terapeutycznych i naukowych jest dla niej obraz kliniczny, terapia i trudności w diagnozie dziewcząt oraz kobiet w spektrum autyzmu.
Joanna Flis - psycholożka kliniczna i zdrowia, certyfikowana specjalistka psychoterapii uzależnień, absolwentka Uniwersytetu SWPS. Przez wiele lat pracowała z osobami współuzależnionymi oraz z syndromem DDA w Wojewódzkim Ośrodku Psychoterapii Uzależnień i Współuzależnienia oraz w Poradni Uzależnień. Aktualnie prowadzi pracownię pomocy psychologicznej. Psychoterapeutka systemowa w trakcie certyfikacji oraz pedagożka. Doktorantka na Uniwersytecie Szczecińskim, gdzie prowadzi badania naukowe na temat funkcjonowania osób uzależnionych. Współpracuje z Fundacją Dbam o Mój Z@sięg oraz Ośrodkami Doskonalenia Zawodowego Nauczycieli, prowadząc szkolenia i warsztaty. Autorka licznych publikacji z zakresu zdrowia psychicznego.
Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS to projekt popularyzujący wiedzę psychologiczną na najwyższym merytorycznym poziomie oraz odkrywający możliwości działania, jakie daje psychologia w różnych sferach życia zarówno prywatnego, jak i zawodowego. Projekt obejmuje działania online, których celem jest umożliwienie rozwoju każdemu, kto ma taką potrzebę lub ochotę, niezależnie od miejsca, w którym się znajduje. Więcej o projekcie: web.swps.pl/strefa-psyche
Interesujesz się psychologią? Dołącz do nas w grupie Strefy Psyche Uniwersytetu SWPS ( / strefapsyche .
#autyzm #kobiety #psychologia

[@alealicja1]

Bardzo dziekuję za ten wykład -bardzo dużo mi wyjaśnia.

[@edytap7850]

Dziękuję za wyjątkowy wykład ❤ Właśnie czekam na diagnozę córki. Jakże ja kiedyś mało wiedziałam na temat spektrum.

[@StrefaPsycheUniwersytetuSWPS]

Bardzo się cieszymy, że wykład okazał się dla Ciebie wartościowy. Życzymy wszystkiego dobrego.

[@magorzatamiazek6673]

Superr! Dziekuję :)

[@adambroniarczyk4124]

Słuchając tego nagrania mam wrażenie ,że na siłę próbujemy ocenić kazde zachowania dzieci . A więc zadam pytanie , które zachowania wskazują na prawidłowy rozwój dziecka, bo zaburzenia i odchylenia czy nw jak to nazwać jest tak dużo że mam wrażenie że każdy z nas ma jakieś zaburzenia i nikt nie jest normalny.

[@alinajarczewska1465]

System socjalizuje/ ugrzecznia na siłę a później zmieniają się czasy i te same zachowania kwalifikuje jako zaburzenia. Tym sposobem "wszyscy mamy źle w głowach, że żyjemy, hej hej, na, na, na"

[@lakorinna2005]

"Wymykają się z widełek diagnostycznych" brzmi jak "dajcie mi człowieka a paragraf się znajdzie".

[@alinajarczewska1465]

@@lakorinna2005 W tym układzie każdemu można przywalić a przecież rodzimy się niedoskonali bo też taki jest świat. Nie dajmy z siebie robić jakiś wybrakowanych bo nie żyjemy w idealnym świecie.

[@martapreisnerlaboratoriumw7588]

jak nazywa się profesor, którego nazwisko Pani Renata wymienia w kontekście adaptacji w spektrum? i później na końcu rozmowy?

[@monikabarcikowska6793]

Większość z tych objawów kojarzy mi się z DDA i DDD.

[@duvel6966]

Ależ ja bym chciała spotkać taką fachowczynie na swojej drodze. Świetnie się słuchało. Chyba powinnam się wybrać na jakąś diagnozę.

[@dzieciecerelacje6725]

Świetny wykład! Szkoda ze tak mało jest specjalistów diagnostów z taką wiedzą o adaptacjach dziewczynek. O jakim kwestionariuszu w języku angielskim Pani wspominała odnośnie kamuflowania się i diagnozy dziewczynek?

[@StrefaPsycheUniwersytetuSWPS]

Dziękujemy! Niestety, to pytanie należałoby zadać bezpośrednio prelegentce.

[@renatas4554]

Dr Natalie Engelbrecht, Martin i Kendall - CAT-Q

[@dzieciecerelacje6725]

@@renatas4554 dziękuję. Już nalazłam :)

[@marzenazawadzka1975]

Bardzo dziekuje .Opisala pani moja corke

[@aleks5971]

U córki autyzm rozpoznano w wieku 17 lat gdy objawy były już bardzo nasilone... Jest terapia psychologiczna i SI ... Mam wielką nadzieję, że uda się jej pomóc... Ale jak teraz czytam książki i słucham Państwa to jestem trochę zła, że tak późno zostało to zdiagnozowane... A do psychiatry i psychologa chodziła już od 9 roku życia ...

[@martakozio6796]

Mam ten sam problem z tym że moja córka przejawiała wiele niezrozumiałych zachowań już od 3 r ż a zdiagnozowano ją pół roku temu w wieku 13 lat. Musiało dojść do załamania i lęków żeby to wychwycić. Gdy miała 3i pół roku to pierwszy raz byłam z nią u psychologa.

[@Ritu10969]

I tak jest to dość wcześnie. Chyba większość kobiet dostaje diagnozę ok 30rż. Np Średni wiek diagnozy ADHD u kobiet to 30-40 lat. To jest dopiero dramat, często pół życia zniszczone, masa frustracji i cierpienia chodzenia po specjalistach, tysiące złotych wydane na terapie i leki, które nie pomagają przez tyle lat. Wiadomo, im wcześniej tym lepiej ale super, ze wam się udało. 17 lat to nadal wiek gdzie się człowiek rozwija i jeszcze dużo można sobie pomoc, zeby później dorosłe życie było na jakimś sensownym poziomie. Nie chce zabrzmieć umniejszająco. Rozumiem tą złość ale ze smutkiem muszę przyznać ze „i tak macie szczęście”. To samo mówię sobie, bo temat neuroroznorodnosci odkryłam w wieku 24 lat po 10 latach plątania się po specjalistach bo ciagle coś jest nie tak. Dopiero odkrycie tego, ze to „po prostu” inny mózg sprawiło, ze pierwszy raz w życiu poczułam się dobrze. To jest ogromna ulga i miesiące od tego momentu to najlepszy czas w moim życiu. Już nigdy nie będę musiała czuc się gorsza i dziwna bo nie pasuje do świata. Byłam już taka zmęczona tym, ze ciagle jest coś nie tak a teraz ta ulga…coś niesamowitego i jak tak patrzę na osoby starsze ode mnie, które dopiero dostały diagnozę, jak sobie pomyśle ze miałabym tak żyć bez świadomości kolejna lata to coś mnie skręca i nie wyobrażam sobie skąd miałabym wziąć na to sile. Mam nadzieje, ze u córki tez będzie teraz już tylko lepiej. Powodzenia ❤️

[@aleks5971]

@@Ritu10969 to fakt że patrząc całościowo to nawet nie jest źle.... Ale.... Patrząc na objawy jakie miała córka, na to co się z nią działo to co dzieje się teraz... Brak tak na prawdę terapii bo z tym jest mega ciężko, brak zrozumienia wśród rodziny i brak znajomych plus wiek gdzie już musi zacząć dbać sama o siebie a nie z mamą, na prawdę komplikuje często sprawy... A zrozumienia nie ma niestety... Co bardzo boli... Bo mimo tego, że my najbliżsi wiem co, jak i kiedy robić to często jeden komentarz czy spojrzenie innych niweczy nasze długie starania do wyprowadzenia jej na prostą..... Cały czas ją uczymy, że to niestety ona musi nauczyć się żyć w tym świecie .... Oby częściej i więcej się o tym mówiło.....

[@wingssj]

​@@aleks5971🥺🥺💪💪

[@bozenaszczypkowska3538]

Moj syn aktualnie w szpitalu i nikt nie bierze tego pod uwagę mimo ze diagnoza była kiedy był dzieckiem teraz jest dorosly i tyle lat zmarnowanych.

[@asiag844]

Czy można prosić o nazwę tego kanału na yt?

[@Wrzosolena]

neuroatypowe 😊

[@aleksandraborkowska8878]

Witam serdecznie. Mam córkę z autyzmem zdiagnozowana w 2010 roku gdy miała 4 lata. W chwili obecnej córce zmieniono diagnozę na Aspergera. Czy taka zmiana diagnozy, po 12 latach terapii, jest możliwa?

[@renatas4554]

Dzien dobry, tak, taka zmiana jest mozliwa. W wieku czterech lat czasem trudno jest określić poziom poznawczy dziecka oraz wysycenie cech. Na pewno oddziaływania terapeutyczne mogły poprawic funkcjonowanie dziecka, pod wpływem stymulacji córka miala wiekszą mozliwosc rozwinąć swój potencjał. Jednak z pewnością bazowo miala mniejszy poziom wysycenia cech charakterystycznych dla spektrum.

[@aleksandraborkowska8878]

@@renatas4554 córka była diagnozowana przez panią profesor Jaklewicz z Gdańska, miała wszystkie charakterystyczne cechy autyzmu wczesnodziecięcego. Teraz przez to że zna wszystkie testy, choć ich nie rozumie, wie jakie dać poprawne odpowiedzi, "udając normalną" na wszystkich badaniach i testach daje z siebie 1000% . Na co dzień już nie jest tak super. Przez to że podczas wszystkich badań tak robi brana jestem za idiotkę, lekarza mamy nowego w poradni, jest on również przewodniczącym na komisji. Od 2013 moja córka jest systematycznie "uzdrawiania" nawet ostatnio usłyszałam że jak pójdę do pracy, to córka się wszystkiego sama nauczy ( wybiórczość pokarmowa że wolała bym panią Gessler karmić).... Jestem wykończona, załamana i już nie wiem co robić.

[@renatas4554]

@@aleksandraborkowska8878 Pani Aleksandro, temat jest złożony i wiele zmiennych należałoby tu rozważyć. Na jakiej podstawie postawiono obecne rozpoznanie? - porównać wyniki, zobaczyć jak funkcjonuje corka. Prosze poszukac psychologa specjalizującego sie w diagnostyce dziewczat - niestety w sytuacji publicznych komentarzy trudno jest rozważać ewentualne diagnostyczne pominięcia. Pozdrawiam serdecznie

[@aleksandraborkowska8878]

@@renatas4554 gdzie znaleźć takiego psychiatrę? Bardzo była bym wdzięczna za pomoc.

[@jurkocharczenko4581]

Dokładnie, gdzie znaleźliście takiego psychiatrę który/a w 2022 roku diagnozuje „aspergera”?!?!

[@monikaw5953]

Można prosić o napisanie nazwiska twórcy testu kamuflowania i skróconej nazwy tego testu?

[@renatas4554]

Dr Natalie Engelbrecht, Martin i Kendall - CAT-Q

[@user-uo8gu7nt3o]

Gdyby świat był urządzony według neuroróżnorodnych to neurotypowi potrzebowaliby terapii?? To bzdura. Po pierwsze teoria neuroróżnorodności mówi o WSZYSTKICH, tu nie chodzi o to, że są "my" i "oni". Mózgi są różnorodne i dlatego świat urządzony przyjaźnie dla neuroróżnorodnych byłby dobry dla wszystkich. Dzisiaj żyjemy w systemie, który gloryfikuje szaloną produktywność, niewolniczą pracę i chore współzawodnictwo - neurotypowi zdecydowanie potrzebują terapii w dzisiejszym świecie.

[@DominikaKwasniewska]

Społeczeństwo jest jakie jest... Też kiedyś chciałam zmienić świat, ale po prostu atypowi powinni podchodzić do neurotypowych z wyrozumiałością, tak jakby to oni byli niepełnosprawni...

[@DominikaKwasniewska]

Ja na miejscu neurotypowych bym tak pewnie się nie czuła w obecnej kulturze. W wielu kwestiach nie mają żadnych szans, a atypowi traktują ich po prostu ulgowo. Bez wzajemności. Może pora z tym skończyć. Wtedy taki neurotypowy jeden z drugim zastanowiłby się dwa razy zanim niemiło się zachowa wobec atypowego. Bo po prostu często jest debilem, ale nie wypada mu tak powiedzieć, za to w drugą stronę to tak nie działa, kiedy krytykuje się słabe strony autysty.

[@DominikaKwasniewska]

Ludzie są jacy są, dopóki dają żyć tym innym, to niech sobie tacy będą.

[@timeforrelax1162]

Mam córkę dorosłą już, która nigdy nie została dobrze zdiagnozowana, choć chodziłam z nią do lekarz w tym do psychiatry. Myślę, że jest w spektrum autyzmu albo ma Aspergera. Ciężko się z nią dogadać. Niestety nie udało mi się ją namówić do pójścia do pracy. To jest ponad jej siły. Nie wiem co robić i co z nią będzie w przyszłości ....

[@renatas4554]

To ciężkie doświadczenie dla Rodzica. Myślę jednak, ze dla Pani corki rowniez. Moze warto byloby przeprowadzic postepowanie diagnostyczne ? Diagnoza nie leczy, ale duzo wyjaśnia i czesto ściąga ciężar odmienności. Skoro Pani córka nie zdecydowała się na pracę to pewnie jest w niej duzo lęku i napiecia. Proszę się nie poddawać - w wieku dorosłym tez mozna wspomóc córkę i Panią Powodzenia

[@timeforrelax1162]

@@renatas4554 Sęk w tym, że ona nie chce się diagnozować. Jest bardzo uparta i skryta. Jest w niej lęk, ale nie potrafi o tym mówić. Dogadanie się jest bardzo trudne, zwłaszcza że mąż mnie w tym nie wspiera. Uważa, że wymyślam.

[@msmn8134]

Ja tez jestem w podobnej sytuacji, mam 5 letnia corke ktora przejawia duzo cech ze spektrum i tez martwie sie o jej przyszlosc. To chyba najgorsze dla rodzica, tym bardziej ze tez nie moge o tym porozmawiac z mezem, bo on uwaza ze wymyslam i wszystko jest z nia w porzadku

[@20GREYS]

Mam taką mamę, jest masakrycznie trudna, nigdy nie poszła do pracy. Jej dużą ulgę sprawia praca w ogrodzie. Może ogród?

[@Mleko099]

​@@20GREYSCo jest trudnego w Pani mamie najbardziej jeśli mogę spytać? Właśnie odkryłam w wieku 29 lat, że mam autyzm, a mam małą córeczkę i nie chcę by autyzm zniszczył moje i jej relacje w przyszłości. Może uda mi się czemuś zapobiec ;)

[@annap1597]

Zastanawia mnie, czy można określić różnicę między nadmiernym napięciem i depresyjnością związaną z PTSD, a spektrum. Moja córka ma 6 lat i wykazuje sporo objawów spektrum, natomiast u siebie zawsze wiązałam to z PTSD. Teraz już nie wiem.. muszę przekopać temat.

[@AC-jl7hb]

Autyzm jest dziedziczny, możliwe, że obie jesteście na spektrum

[@annaboczko1973]

Mam córkę 13 letnią,od ponad dwóch lat ma zdiagnozowaną dysleksję rozwojową i depresję. Wiele jej zachowań z moich obserwacji wskazuje że córka może mieć spektrum autyzmu , jednak pani psycholog twierdzi że córka nie ma spektrum autyzmu ponieważ jej rozwój jest ponadprzeciętny. Chciałabym zapytać jak to jest. Czy dziewczynka, która ma bogaty zasób słów i wiedzy w określonych kierunkach może mieć spektrum autyzmu, czy jest to zupełnie inne zaburzenie? Nie mogę nigdzie znaleźć informacji gdzie i jak pomóc dziecku a wyraźnie widać że dziecko bardzo cierpi. Nie wiem gdzie się mogę udać i jak jej pomóc. Bardzo proszę o odpowiedź co mogę zrobić.

[@piotrd918]

Być może nie jestem na tyle bystry, żeby dostatecznie dobrze skorzystać z tego materiału. Niemniej, odnoszę wrażenie, że w ogólności do zachowań osób neuronietypowych można wrzucić zarówno zachowanie A, jak i przeciwstawne B. Takie trochę: wszystko da się podciągnąć "pod". W szczególności, gdy jest klarowne, że dzieje się coś naprawdę dziwnego. Natomiast ludzie to nie jest bezkształtna masa. Każdy ma swój prywatny zestaw poglądów, temperamentu, chęci, motywacji, czy zaangażowania itd. Rozumiem, że jak zazwyczaj, w nadmiarze zaszkodzi wszystko. Chociaż, gdyby nie jednostki z "nadmiarem", to jako społeczeństwo stalibyśmy bezrefleksyjnie w miejscu. W każdym razie powyższe uwagi mówią mniej więcej tyle, że de facto każdego można zakwalifikować do nietypowych. Padły tu truizmy typu - sport to zdrowie - nie tylko fizyczne, ale i psychiczne. (Jakkolwiek też przecież nie w nadmiarze. No chyba że staje się na podium międzynorodowym, bo to zawsze jakieś usprawiedliwienie.) Czy też "raczej z dala od farmakologii", co akurat zdaje się jest półprawdą, ale nie mnie laikowi to oceniać. Pewnie znajdzie sie rzesza fachowców, którzy poparliby te słowa. Odbiór rozmowy wywołuje mieszane uczucia, bo właściwie nie daje jasnego poglądu na sprawę "spektrum". Na koniec podzielę się obserwacją, jaką poczyniłem. Mianowicie pani dużo mówiąca (to chyba był jeden z przywołanych objawów) ostatnie pół godziny kręci się na krześle. Tak z ciekawości, czy to należałoby traktować również jako objaw "spektrum"?

[@marzenakg7480]

Stan w spektrum równie dobry jak neurotypowy? i to mówi pani psycholog? Ludziom z autyzmem żyje się trudniej, częściej popadają we frustrację i depresję, mają większą skłonność do uzależnień, żyją średnio 54 lata, mają większy problem ze stworzeniem związku, akceptacją społeczną i wiele innych....

[@bozenaszczypkowska3538]

A ta Pani dr mowi na temat bo jestem w polowie i mowa o dziewczynkach i chlopcach a mialo byc o kobietach

[@zulkakowalska9915]

Odkąd pani terapeutka zaczęła się kręcić na krześle, to ja zaczęłam się czuć jak na karuzeli, odczucia jak w chorobie lokomocyjnej. Czy ktoś jeszcze tak miał?

[@jurkocharczenko4581]

Co znaczy „zapaść na autyzm”?

[@renatas4554]

Slownikowo - doświadczyć stanu ze spektrum

[@niemagier.1112]

Przyczepię się do kilku kwestii, słuchanie rozkazów nie jest to żaden stan neurotypowy i podporządkowywanie się innym to nie jest stan domyślny. Mamy wybór. Nie wiem po co mieszac autyzm do tego, nie ma żadnego związku i wolę w sumie by ludzie nie słuchali ślepo rozkazów bo jak wybuje godzina "W" i wcielą ludzii do armii i powiedzą ludziom by strzelali i zabijali niczym barbarzyncy w starożytności to już na pewno nie będą neurotypowi Ci ludzie, chyba, że trafi na psychopatów. Taki paradoks czasów dzisiejszych, że niby jesteśmy bardziej cywilizowani ale zabij go bo musisz.

[@monika2900]

cudowna dziewczynka wzór do naśladowania ❤ kzbin.info/www/bejne/oqqYfIqgibCcepo

[@wingssj]

♥️💪👍

[@ikz2298]

Nie ujmując stronie merytorycznej wykładom SWPS, które bardzo cenię, nie ma w języku polskim słowa gościnie. Sama kiedy do kogoś idę jestem raczej jej/jego gościem :)

[@AC-jl7hb]

Jest za to słowo goscini, określające kobietę będąca czyimś gościem. Cieszę się, że mogłam pomoc.

[@ewalaura8370]

"naukowczyni" :DD

[@ewalaura8370]

wykład ciekawy ale te "feminatywy" smieszą

[@wera9701]

​@@ewalaura8370 to ja polecam wystąpienie Macieja Mekseldona na tedx feminatywy o genderowej nowomowie, żeby po prostu spojrzeć na temat z drugiej strony :)

[@niemagier.1112]

Całe życie myślałem, że mam wiedźmińskie zmysły, dowiedziałem się z tego filmu, że to autyzm, straciłem sens życia, dziękuję za zniszczenie mi życia, idę się zabic.

[@agneiszkakogutwiosna]

Naprawdę robi Ci różnicę jak "to"nazywają? Zrób użytek z tego co masz.Rób swoje.Z naukowcami już tak jest.Dzisiaj mówią jedno,za chwilę drugie.To tylko ludzie.Błądzą jak wszyscy. To Ty wiesz z czym żyjesz i "z czym to się je". Nos do góry :-) Pozdrawiam

[@renatas4554]

Zmysły wyostrzone nie są przejawem autyzmu - mogą współwystępować, jednak nie stanowią one o rozpoznaniu.

[@Ritu10969]

To, ze coś nazwiesz nie sprawia, ze się pojawi ani to, ze coś nie ma nazwy się sprawia, ze to nie istnieje. Z nazwa łatwiej szukać rozwiązań 💁🏻‍♀️

[@elesde2137dagger]

🎉

[@ernestwilk3276]

"moja gościni..."

[@jolaszalona9158]

Pięknie powiedziane .

[@ernestwilk3276]

@@jolaszalona9158 choć niczego nie ujmuje powiedzenie "Pani jest moim gościem", a brzmi naturalnie.

[@onata9722]

@@ernestwilk3276 naturalnie dla kogo ? dla dziadersa ? weź się przytkaj

[@ch0miczyNka]

Mogłoby być "goszczę Panią..... " Co byłoby neutralne i naturalne zarówno dla tradycjonalistów jak i modernistów. Aczkolwiek chyba czas się pogodzić z żeńskimi odmianami słów, bo język się rozwija, dostosowuje się do potrzeb, jak każde narzędzie 👍

[@onata9722]

@@ch0miczyNka dla kogo naturalne i naturalne ? dla zacofanej części społeczeństwa ?

[@sylwiakozik8568]

Gościni, psycholożka 😂 masakra.

[@StrefaPsycheUniwersytetuSWPS]

Feminatywy to poprawna i dopuszczalna w języku polskim forma nazywania zawodów kobiet.

[@ewalaura8370]

@@StrefaPsycheUniwersytetuSWPS nowość która bawi. fachowczyni...nie przyjmie się bo smieszne

[@Wojciech_Chmielewski]

@@StrefaPsycheUniwersytetuSWPS Nie dopuszczona, tylko narzucona przez regresywne lewactwo.

[@AC-jl7hb]

​@@ewalaura8370 nowość, która ma ponad sto lat 🫢

[@annama3623]

temat bardzo ciekawy i ważny, ale drażnią mnie feminatywy w stresie oficjalnej. Jednak wykład to sytuacja dość oficjalna. Psycholożka, gościni.... boli to moje ucho... nie to, że jestem nietolerancyjna...ale na dyplomie nazwa zawodu to lekarz, psycholog, terapeuta.... W mowie potocznej - jak najbardziej używajmy feminatywów, oficjalnie - nie. Bo mój zawód nie różni się niczym od zawodu kolegi po fachu.

[@MartynaRowniak]

Tak, tak, dlatego wszyscy mówią pan pielęgniarka xd ciekawe, że nie drażni Cię Twoje ograniczenie i brak logiki

[@annama3623]

@@MartynaRowniak potocznie pielegniarz... oficalnie pielegniarka

[@kk3707]

A sprzątaczka, praczka Cię nie razi?

[@annama3623]

@@kk3707 potocznie - nie

[@TheMsFK]

Całkowicie się zgadzam. Jak słyszę „psycholożka”, „goscini”, to czuje się jakbym była niepełnowartościowa tylko dlatego, ze jestem kobietą. Czy my kobiety, nie zasługujemy na to, żeby być tytułowane tak jak mężczyźni? Trzeba podkreślać, ze jesteśmy inne (czytaj gorsze)?🥺

[@Hannakuc55]

Psycholożka, gościnię? Masakra.

[@StrefaPsycheUniwersytetuSWPS]

To feminatywy. :)

[@marcinbaszak2179]

Tak samo dziwnie brzmi np: sprzedawczyni, sprzątkaczka, woźna...? Feminatywy w jezyku polskim były od dawna :)

[@DominikaKwasniewska]

Ah, ta hipokryzja neurotypowych rodziców. Dziecko zachowuje się inaczej w domu niż poza domem. A to czasem każdy tak nie robi? Doszukujecie się jakiejś złej woli w swoich dzieciach, jakby były wam równe, jakby tu chodziło o jakąś walkę...Tak mówią rodzice, którzy mają jakiś wyidealizowany obraz dziecka, że to taki aniołek co odzywa się jak mu każą...