Yağmurlu bir günde yürüyüşümüz esnasında Veysel'im dinletmişti bu şiiri bana. 06.02.2023 günü deprem enkazının soğuğuna teslim ettim onu. Şimdi en sevdiğim, hep dinlediğim şiir oldu Yalnız Opera, yalnız başıma dinlediğim...
@nuraycelik4663 Жыл бұрын
Nasıl bir acı bu tarifi yok tarifsiz çok sabır çok
@rohatofficial789 Жыл бұрын
2009 'da tanıştım bu şiirle
@mahsunzngn4803 Жыл бұрын
Başın sağolsun 😢
@byztkn936 ай бұрын
Rabbim gönlünüze inşirah versin. Başınız sağ olsun
@alevgul9446 Жыл бұрын
1999-2000 yıllarında üniversite birinci sınıfta okuyup ezberlediğim, kalbime kazıdığım şiir. 23 yıl geçmiş... Aynı hüzün, aynı yara, aynı anlam...
@eniskarayigit66234 жыл бұрын
20 sene sonra tekrar geleceğim yoruma bakmaya ve hayatım boyunca hep aynı duygularla dinleyeceğim.
@aimmeister75823 жыл бұрын
kes kes kes kes kes kes kes kes kes kes kes kes kes kes kes kes kes kes kes kes
@lappelduvide80223 жыл бұрын
Hatırlatın da ben de geleyim
@eniskarayigit66233 жыл бұрын
@@lappelduvide8022 hayatta olursam eğer size sözüm olsun :=)
@haticecinar52723 жыл бұрын
Aynen katılıyorum
@sinem_353 жыл бұрын
Emin olun 23 yıldır dinlerken ve okurken hala aynı duyguları hissediyorum 👌
@MrEredik3 жыл бұрын
Bu şiiri senelerdir dinlerim.Çoğunlukla tek taraf dinler diğer taraf dinlemez.Çünkü aşkta bir taraf çekiç bir taraf örs olur.
@Abish4727 ай бұрын
Örslük hep bizim payınıza düştü
@aslhancakr85122 ай бұрын
Her dinlendiğinde farklı bir dizede takılı kalmak…
@emoske16944 жыл бұрын
Sene 2009. Ortaokul 7. Sınıftayım. Muhteşem bir türkçe öğretmenim var. Küçük bir köyde yatılı okuyoruz. Ana baba hak getire. Dünyanın en şanslı öğrencisiyim o kadın beni bu şiirle tanıştırdığı için. O yaşlarda pek anlamsız geliyordu şimdi daha iyi anlıyorum değerini. Sevgili öğretmenim tuğba çetin. Siyah sırma saçlarından öperim.
@eminesaglam70243 жыл бұрын
Aynen biz de yıl sonu gösterisinde okumuştuk muhteşem bır Türkçe öğretmenim vardı benim de hayatımıza dokunan öğretmenlerimize sevgiler
@kivancunell3 ай бұрын
Bu şiire başladığımda nerdeydim şimdi nerdeyim. 15 yıldır buradayız dinliyoruz.
@tanerakn2796Ай бұрын
Ne yaşadın ne üniversitede dinlerdim 20-22 yaşlarında 31 yaşına geldim yine arada açarım her dinleyişta ayrı bir tat her yaşta ayrı bir tat. Ey sanat sen ne kadar büyüksün
@Enc2290311 ай бұрын
Hayatıma kazandırdığın en iyi alışkanlık Murathan Mungan okumak oldu. Bu şiiri her dinlediğimde ağladım,çok acı çektim, bana bu şiiri armağan eden bir insan nasıl ben terk edebilir diye kendimden soğumuş kendimi fazlasıyla değersiz hissetmiştim. Ama artık böyle hissetmiyorum artık eksik ve acı içinde yaşayan bir insan değilim. Senin acın beni yonttu, büyüttü, BÜYÜDÜM. Ve bu şiiri son dinlediğimde kendime bir söz verdim: ARTIK SENİ DÜŞÜNEREK DİNLEMEYECEĞİM YALNIZCE KENDİ ÇEKTİĞİM ACI VE YALNIZ OPERAM İÇİN DİNLEYECEĞİM. Şu anda da böyle yapıyorum. Beni terk edişinden sonra ilk defa yazıyorum sana BEN YAŞIYORUM AYAKTAYIM ARTIK ÜZÜLMÜYORUM ARTIK GÜÇLÜYÜM Ve sana söz verdiğim gibi artık senin için tek bir gözyaşı bile dökmüyorum.
@sekiz81344 жыл бұрын
Tam dört yıl oldu. Belki bir gün tekrardan bu şiiri dinlemek istersin de bu yorumu görürsün umuduyla yazıyorum. 4 yıl önce bana en sevdiğin şiirin bu olduğunu söylemiştin. Ben her şeyi aştım. Seni bile aştım. Bir tek bu şiiri aşamıyorum. Dönüp dolaşıp kendimi zamanında bana en çok sevdiğin şiir olarak attığın satırlardan şimdi bizim aşkımızı dinlerken buluyorum. Sen de gittin ve koca bir hayat girdi aramıza. Umarım gittiğin o yerlerde çok mutlusundur. Batık aşkımın enkazı, umarım hala bu şiir senin en sevdiğin şiirdir.
@sekiz81343 жыл бұрын
O mutlu degil arkadaslar. Ben ise ordan oraya savruluyorum. Hala burdayim, bu cikmaz da bu siirde. Astim sandikca her yeni bir aski tattikca tekrar buraya donuyorum.
@hamzaegin3 жыл бұрын
Dile kolay,dört yıl... dört yil... dört
@vefasoykan4403 жыл бұрын
Ben de 4 sene önce birini sevdim ve en sevdiğim şiir olan yalnız bir operayi gönderdim kendisine bir kadın olarak kendimden biliyorum ilk sevilen adam da şiir de değişmez ne zamanla ne de zamanla yaşanılanlarla... Her şeye rağmen hala en sevdiğim şiir
@demirkal69753 жыл бұрын
Bugün 4 yıl 8 ay olmuş..
@Calikolan2 жыл бұрын
'her şeyi aştım bu şiiri aşamadım'
@yunuscoskun96859 ай бұрын
Şiir değil bu bambaşka bir şey. Kendi çapında şiir yazan benim gibi insanların, yazdığı her cümleyi tekrar tekrar okuyup bir türlü beğenememesine sebep olacak kadar güzel ve edebi
@seliniremdemirАй бұрын
Bu şiiri çok daha önceden hayatımın çok önemli dönemlerin birinde dinliyordum. o zamanlar şiirleri şuanki kadar seviyor muydum bilmiyorum. Ama o zamanlar bu şiirle çok bağ kurdum. Şimdiki ben bu şiire hala ihtiyaç duyuyorum. her satırını ezbere bildiğim ve hala o günleri bana hatırlatan bu şiire bir not bırakayım. O zamanki beni hatırlatan bu şiire gelecekteki bana bu notu hatırlatması dileğiyle.
@muratr12974 жыл бұрын
Gittin.Şimdi bir mevsim değil, koca bir hayat girdi aramıza. Biliyorum ne sen dönebilirsin artık, ne de ben kapıyı açabilirim sana.
@yusufyldrm31784 жыл бұрын
Şiirin en beğendiğim kısmı burası BHM'ye teşekkürler 🙏 "Simdi biz neyiz biliyor musun? Yikintilar arasinda yakinlarini arayan öksüz savas çocuklari gibiyiz. Umut ve korkunun hiçbir anlam tasimadigi bir dünyada Bir sey buldugunda neyi, ne yapacagini bilmeyen çocuklar gibi"
@heling81433 жыл бұрын
"Bi zamanlar anlamadan yaşadığın şey çok sonra değerini kazanır"
@busyy03034 жыл бұрын
Yıllardır dinleyip bıkmayanlar butonu 🌸
@huseyinaltunsoz24913 жыл бұрын
Uzun yıllardır...
@saremunch43744 жыл бұрын
Bu şiiri her dinlediğimde bir şeyler yazmak ve yazmamak arasında çok gidip geliyorum.Bu şiir benim için çok çok kıymetli. Çünlü tamamıyla bizim ilişkimizi anlatıyordu sanki. O öleli 2 yaz geçti, 3. yaz da geldi bile.. O zamanlar çok ağladım bu şiiri dinlerken gücüm oldu, sesim oldu. Şimdiyse çok çok eskide kalmış güzel ama acıtan bi anıyı hatırlamak gibi bu şiir. Ne olursa olsun ne yaşanmışsa yaşansın zamanın geçirmediği hiçbir şey yok dostlarım. Siz istediğiniz sürece zaman bu yaraları seve seve sarar. Bir insan yanınızdayken kıymetini bilmeli, o gittikten sonra hiçbir anlamı da kalmıyor o ağlamaların.. Sevgiyle kalın. Allah bizi sevdiklerimizle cennetinde kavuştursun.
@rukenoguz61533 жыл бұрын
Bugün doğum günüm ve ben bu şiiri kızımın sarı ayıcıklı balonuna bakıp dinliyorum. Seneler sonra belki yine burda bulurum kendimi yada ona dinletirim. Hatıra kalsın burada yazdıklarım.
@ferhatkartal22932 ай бұрын
Yıllardır dinliyorum Allah nice bu şiiri dinleyeceğim seneler nasip etsin ❤
@leylabatur7979 Жыл бұрын
Yaklaşık 10 yıldır dinliyorum bu şiiri. Her dinlediğimde başka başka cümlelerine takılıyorum. Çok derin anlamlar yüklü. Bu şiirin büyüsünü çözemiyorum..
@asyaasl4 ай бұрын
Okuduğum ve şiiri dinlerken ki hislerimi yansıtan en güzel yorum👏
16 yaşındayken tanıştım bu şiir ile... 30 yaşındayım, bu şiir kadar belki fazla veya az anlatacaklarım var. Anlatamıyorum hikaye belli aslinda görüşürüz dedik görüşmedik.
@cubalibre42163 жыл бұрын
"Yaz Geçer" kitabında yer alan, abartısız yazılmış en güzel eser ve serin sesler'in eşsiz yorumu. İlk önce bir ahşap üzerine sadece giriş kısmı yazılı bir şekilde görmüştüm bundan 10 yıl önceydi herhalde. Sonra araştırdım tamamını buldum ve hergün açıp okurdum daha sonra bu seslendirmeye rastladım. O günden beridir abartısız her gece dinlerim. Çok derin insan her dinlediğinde daha yeni anlamlar çıkarıyor. Herkesin dinlerken kendini gördüğü, her cümlenin sonunda dalıp gitmesi, dalarken sonradan gelen cümleleri kaçırıp tekrardan geri şarmışlığı olmuştur.
@merveygz3 жыл бұрын
Kaybolup gittin bu şiirin derinliklerinde Aşk ve Acı usul usul eriyen bir kandil gibi söndü daha şiir bitmeden. Karardı dizeler. Aşk... Bitti. Soldu şiir. Büyük bir şaşkınlık kaldı o fırtınalı günlerden
@ilknuralgunerhan8373Ай бұрын
Bir şiir nasıl bu kadar güzel olabilir? Her kelimesi her cümlesi ayrı ayrı güzel. “Aşk bitti.. Soldu şiir.”
@denizdal13763 жыл бұрын
En Sevdiğim şiir. Bunu evet başkalarıyla paylaştığım oldu ama hangisi benim hissettiğim duygularla dinledi hangisi gözyaşlarıyla boyadı bu şiiri bilemiyorum. Yıllar önce keşfetmiştim bu şiiri. O zamanlar bu kadar kırgınlığım, hayal kırıklıklarım, yaşadığım ihanetler yoktu Şiirin derinliğini anlıyordum fakat bu kadar acıtmıyordu eskiden. Bu duygusuz, hissiz dünyada kendimi affedemediğim kendimi haksız yere suçladığım her anda, kendim dışında gelişen her şeye yüklediğim anlamsız anlamların saçmalığıyla boğuştuğum her durumda kendimi burda buluyorum. Sevgime ve aşkıma duyduğum saygının derinliğini bu şiirde tadıyorum sürekli. Dünyanın hassas kalpler için bir cehennem olduğunu iliklerime kadar hissederek yaşadım ve bu o kadar zor ki duygusuz bir çağda. Ölmüş saadeti karşılaştırdım yaşayan mutsuzlukla ve arda kalan hiçbir şey bulamadım demek ki gerçekten bu enkazdan kurtarılacak bir şey kalmamış
@kidemliokuz3 жыл бұрын
"Dünyanın hassas kalpler için bir cehennem" imzamı atarım altına
@nilonilo38692 жыл бұрын
Geçmiş olsun...
@rohatofficial789 Жыл бұрын
2009 da tanıştım bu şiirle ustadla diyarbakır fuarında tanıştım şiiri dinledikten sonra
@sebnemsenyurt66463 жыл бұрын
Bu şiir hep hayatımın dönüm noktalarını yaşatıyor bana 17 yaşımda tanıştım bu şiirle ve 32 yaşında yazarlığımın henüz ilk günlerinde tam manasıyla yaşadım bu şiiri ve yine buradayım
@mikailgumus6872 Жыл бұрын
"Kış başlıyor sevgilim iyi bak kendine "
@belginbaykal81514 жыл бұрын
Hayatta sevinilecek şeyler yeniden fark edilir. Bir yerlerden bulunup yeni mutluluklar edinilir. O boşluk doldu sanırsınız... Oysa o boşluğu dolduran eksilmenizdir. Gün gelir bir gün! Başka bir mevsim, başka bir takvim, başka bir ilişkide! O eski ağrı... Ansızın geri teper. Dilerim geri teper. Yoksa gerçekten bitmişsinizdir.
@sadettinhan89173 жыл бұрын
Gözlerindeki usul şefkati teslim etme kimseye.. 12 yıl önce ilk okuduğum da ne hissettiysem hala aynı duyguları yaşıyorum okurken. Keşke ne bu şiir yazılsaydı ne de biz okurken,dinlerken böyle hissetseydik
@vedatmujdeci96383 жыл бұрын
Dinlerken her kelimesini yasadigim bir siir.bu siiri dinkerken 'saudade' kelimesini ogrendim.ve bu siir bu dk dan sonra her zerreme dokundu.o dk dan sonra hayatim 'yalniz bir opera'.keşfemedilmesini istemedigim bir siir kendime sakladim.
@idilkodaz16473 жыл бұрын
Vayy be sene 1996, Edremit Lisesinden Didem isminde çoook değişik bir kız arkadaşım vardı,onunla okumuştuk ilk...o gün üstüne 3 hazirandı, Nazım Hikmeti Anma Gecesine gitmiştik beraber, dün gibi aklımda,bende,Bugün pazar bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar şiirini okumuştum,şiire dönecek olursak şiir değil 400 sayfalık bir roman hissiyatı verir hala bana...
@monaroza26932 жыл бұрын
Zaman bizi alıp nerelere götürdü. 4 yıl önce tıpkı murathan'ın dediği gibi birbirimize yanlış zamanlarda gelmiştik.Sen bana çok geç kalmıştın. Kısa zamanda nasılda sevmiştik birbirimizi ve hayatın bize bir mükafatı demiştik.Bir zaman sonra severek ayrılmak zorunda kaldığımızda anlamıştım hayatımın en büyük yarası olarak kalacağını...
@esrayasedici81632 жыл бұрын
Seninle dinledim ama sensiz dinlemeye devam ediyorum şimdi . Benim sana erken senin bana geç kalışını...
@kardiyovaskulerhastalklar43144 жыл бұрын
4 yıl önce keşfetmiştim kendimi bulduğum bu şiirde ve diyeceğim şu ki ;daha yeni denk geliyorsan bu şiire hiç dinleme terk et burayı niye biliyor musun ?Uzaydaki karadeliğin olay ufku gibi bu şiir,arafta bırakıyor,ne bu aşktan çıkabiliyorsun ne de hayatına son verip bu güzel duyguları sonlandırabiliyorsun.Gözlerimi kapadığımda olay ufkunda uzanmış bir şekilde bu şiiri dinleyip dönüyorum.Onun için yapma hemen terk et burayı.
@07hsn3 жыл бұрын
Vay be bu ses o ses. Serin sesler 2010 lı yıllar 😭😭😭😭😭
@freetomanipulate2 жыл бұрын
2004ün yazıydı bana bu şiiri ağlata ağlata ezberlettiğin zaman.Her sayfasına hıçkırıklarım nefes gözyaşlarım su oldu,sevgimle besledim bu şiiri ve bugün yani 18 yıl sonra yine buradayım.Şairin dediği gibi dönüp bakıyorum yoksun sen,zaten aşk karşıdakinden bağımsız yaşandığında gerçek aşk olur.Nerde kimlesin bilmiyorum ama bensiz olduğunu bilmek bana yetiyor...
@tepelizafer9 ай бұрын
Her dinlediğimde her okuduğumda içinde kayboluyorum bu şiiirin. Yolda açıp tekrar tekrar dinliyorum
@muraticen1463 жыл бұрын
Bunu dinlemek için çok şey kaybetmiş olmak gerek. Ben ettim. Mutluluğumu ettim öyle geçip giderken önümden hiç bir şey yapamadım.
@erenongel78913 жыл бұрын
Bir zaman sonra batık bir aşktan geriye kalan iki enkaz olacağız yalnızca, kendi denizlerimizde sessiz sedasız boğulacağız...
@oxge.do_gama3 жыл бұрын
hislerime tam tamına tercüman olan nadir şiirlerden.. ona hediye edeceğim. benim yaşayıp da anlatamadığım hislerime ortak olur, biraz olsun benimde neler hissettiğimi anlar belki...
@baranaktayy4 жыл бұрын
4 yıldır dinliyorum 44 yıl daha dinlerim :)
@omerozyurek59684 жыл бұрын
Kaç yıl oldu saymıyorum artık. Ama nezaman özlemin içime sığmaz oldu Sen hep bu şiirde...
@mehmetgocer95542 жыл бұрын
Üniversite birinci sinifta dinledigim… ve hic aklımdan cikmayan degisik duygular.
@Zozissd6 ай бұрын
Canımı en çok sen acıttın hiç anlamayacak kimse hiç bilmeyecek biz buraya ait değildik bu yeryüzüne fazlayız derdim öylece herkes oldun gittin..
@gamzearslan93483 жыл бұрын
Bu şiiri ilk dinlediğimde 2015'ti sanırım 17 yaşındaydım. Tuhaftır ki hayatımın belli dönemlerinde bu şiirden bir söz gelir aklıma şiiri ararken bulurum kendimi. İmdadıma yetişir gibi her dinlediğimde başka yerleri dokunuyor içime. Yine tam zamanında... İnsanlar değişti, ben değiştim ama bu şiirin bana hissettirdikleri hiç değişmeyecek.
@erkanolmez36923 ай бұрын
Bu şiiri sözlerinden daha çok duygusu için dinliyorum.. Şiiri o kadar muazzam seslendirmiş ki sözlerini gölgede bırakıyor yer yer
@demetyolcu3 жыл бұрын
Aylardır.. ruhum incindiğinde gelip soluklandıgım şiirlerden biri.. Ne sarsıcı! her dinlediğimde 15 dk kitleniyorum . Bi şiirin her zerresini hissettirir mi hisler? ❤️ Ve yanlız bir operayım ben..
@savastaskn73853 жыл бұрын
Onu son görüşümmüş meğer ,bilemedim. 2010 da ayrılmıştık. Insan yine seviyor belki ama içinde kimseye anlatamadığı şeyler kalıyor. Kimseye anlatamadığı şeyler...
@zeynepmutlu17724 жыл бұрын
"O boşluk doldu sanırsınız oysa o boşluğu dolduran eksilmenizdir."
@omerozturk18183 жыл бұрын
5 yıl geçtikten sonra beğenin. bakalım nerede nasıl dinleyeceğim tekrar bu şiiri
@fatihklnc23602 жыл бұрын
bu şiiri lise 1 de şiir dinletisinde seslendirdim. Ne zaman nefes alamasam buraya gelirim ben. 14 sene önce dinlerdim 14 sene sonrada dinlerim. murathan mungan ve oğuz atay kırmızı çizgimiz
@fatmasevim61314 жыл бұрын
Bu şiiri ne zaman dinlesem gerçeklerin dünyası ağır gelir beni nerede nasıl tuttuklarını ve aslında buraya ait olmadığımı anlarım...
@h.g.37443 жыл бұрын
Bence yüzlerce kez dinledim ve sanırım artık ezbere bile okuyabilirim.
@fatihaltinbeyaz Жыл бұрын
Murathan Mungan ile aynı zaman diliminde yaşamış olmak bile ne kadar muazzam.
@sipanyldz92292 жыл бұрын
Ölüyorum ben. Bu şiirde ölüyorum her sefer... O kadar habersiz ki herşey, o kadar önemsemiyor ki kimse... Çok acıyor ruhum...
@ecevitcin76 Жыл бұрын
Önce hayaller ölür sonra insanlar
@esrahim84674 жыл бұрын
Ben hep o An’dayım, seni tanıdığım o an..
@amedh2t1p11 ай бұрын
Bir yaz akşamı hafif serin bir havada sahilde ki bankta dinletmiştim ona ilk defa :) Çok sevmişti başını omzuma yaslayıp dinlemişti :) bir gün uğrarsan buraya tekrar o anı getirip aklına dinle kelebek 🦋🥀
@agnostizm_2 жыл бұрын
15 dk boyunca acıyı sözcüklerle öyle bir güzellikle hissettiriyor ki. Acı güzelleşiyor, güzellik acılaşıyor..
@humeyrasayir14474 жыл бұрын
Nasıl olurda yaşamadığım bir şeyi bu kadar derinden hissederim. Kelimeler ve onları bir araya getiren şairin gücü bu.
@azadkeskin57183 жыл бұрын
Sınıfça okumuştuk bu şiiri. Herkes bir parçasını okuyordu. Aslında pes edene kadar okuyordu. Biraz okumaya başlayınca hepimizin gözlerinden yaşlar akmaya başlıyordu çünkü. Bir şiir bu denli acıtmamalı. Çok acımasızca, merhametsizce...
@sonerkadrigungor3126 Жыл бұрын
İşte bu yüzden şair...
@irfankaradag73502 жыл бұрын
16 yıl önce şiir yazmanın ortasında Tokat gibi bir postadan geldiğinde bu şiir bana kaç şiir yazdıysam hepsini tokatlar gibi eşiğim oldu Murathan Mungan ve Ahmet Arif. Bütün şiirler üstatların eşiğini geçmediği sürece karanlıkta kalmaya mahkumdur kimsenin görmediği şiiri yazdıran herşeyin bi haber olduğu hayattaki kelimlerin dizilişlerini göremediği. Ve bitmiş hikayelere yazılan şiirlerin birdaha asla gün yüzen çıkmayan şiirleri arasında kaldı nice şiirler gibi.
@ibrahimkalender12092 жыл бұрын
Geçmişin damağı kalmış aklimda. Güzel kokulu gülüşler, samimi gözler. Pay edilen hayaller ve asla esirgenmenyen sevgi. Ak git zaman, beni mazi olmuş sayfalarda unut...
@MustafaAtacc4 жыл бұрын
artık daha az seviyorum seni unutur gibi, ölür gibi daha az yeniden ödetiyorum kendime onca aşkın öğretemediğini kolay değildi yalnızca sevgilimi değil, evladımı da kaybettim ben kaç acı birden imtihan etti beni bir tek gece vardır insanın hayatında ömür boyu sürer nöbeti bu da öyleydi, iyi ol, sağ ol, uzak ol ama bir daha görme beni.
@baharboru58143 жыл бұрын
😕
@sevimencu38553 жыл бұрын
Hep hayattan bir şeyler kaybedenler aynı şiir altında toplanır.Farkındamısınız birbirimize çok benziyoruz.(
@gulsungenc75364 ай бұрын
Bu şiir senin çabasızlığına olan kırgınlığımı hatırlatıyor bana kaç yaşında olursam olayım geçmeyecek
@kamilural808 Жыл бұрын
Ne kadar özel bir şiir, boylesi büyük bir şiiri yazan safi yetenek ve sanatçı murathan mungan. (keske imza gununde birkac dizesini birlikte okuma teklifimi geri cevirmeseydi😢)
@semadeimos3 жыл бұрын
milyonlarca kez dinleyebilirimm
@safakciftci944 жыл бұрын
Kalbimi bırakıyorum her dinleyişimde... ❤
@siirvegizem3 жыл бұрын
kanalımda şiir seslendiriyorum, beklerim...🌿🕊
@ikraikra44953 жыл бұрын
İKRA hala buradayım... çok zaman geçti... gitmeseydin keşke... ne sen döne bilirsin artık, ne ben kapıyı aça bilirim sana... gitmeseydin keşke... #darkblueocean
@onuratbas10343 жыл бұрын
İlk cümlesinden son cümlesine kadar anlatıyor bizi.
@ervanotevra30794 жыл бұрын
hiçbir şiir daha önce böyle hissettirmemişti
@MrEredik4 жыл бұрын
“Çünkü her şey bir o kadar anlamsızdır”
@mathilda26073 жыл бұрын
Çok güzeldi Teşekkürler... Dalıp gittim her zaman ki gibi
@Sahinzeyp4 жыл бұрын
Ölmüş saadeti karşılaştır yaşayan mutsuzlukla bunlar da bir işe yaramadıysa demek yangından kurtarılacak hiçbir şey kalmamış aramızda..
@turanozek30194 жыл бұрын
benim gibi yaralısın.saat dilimi öyle gösteriyor en ikimiz dinlemişiz
@ozgureren84193 жыл бұрын
Wuu
@gamzeayla12844 жыл бұрын
KZbin'de bu kadar guzel okuyan olmadi bu siiri.Murathan mungan da harika yazmis.En sevdigim siiri 👍👏
@abdurrahmantam906011 ай бұрын
Yedi yıl aradan sonra tekrar bu şiiri dinlemek için geldim bunu dinlememek için çok mücadele ettim ama yeniden karşıma çıkan ve bana bir şeyler hissettiren insanın hiçbir şey yokmuş gibi terk edişini bu şiir eşliğinde kutluyorum
@nilgunyalcin41224 жыл бұрын
"Aşk, yalnız bir operadır." Velhasıl :)
@esrahim84674 жыл бұрын
Murathan Mungan ... Yıl 98’ birlikte viski içip uzun uzun sohbet ettik aşkı konuştuk ❤️
@gozittadeew88974 жыл бұрын
‘’ ben aşkın bütün çağlarından geçtim’’
@asaf87263 ай бұрын
"Biliyorum, Ne sen dönebilirsin artık Ne de ben kapıyı açabilirim sana.." 12 Eylül 2024 İstanbul
@sinanbozkurt4153 жыл бұрын
Hala dinliyorum benim için çok değerlisin yaşadıkça geleceğim seni dinlemeye 🤚🏼
@yunuskurtay74913 жыл бұрын
ve bitti... sonra yalnız bir opera başladı ölü bir yılan gibi yatıyordu aramızda yorgun, kirli ve umutsuz geçmişim oysa bilmediğin bir şey vardı sevgilim ben sende bütün aşklarımı temize çektim. imrendiğin, öfkelendiğin kızdığın, ya da kıskandığın diyelim yani yaşamışlık sandığın geçmişim dile dökülmeyenin tenhalığında kaçırılan bakışlarda gündeliğin başıboş ayrıntılarında zaman zaman geri tepip duruyordu. ve elbet üzerinde durulmuyordu. sense kendini hala hayatımdaki herhangi biri sanıyordun, biraz daha fazla sevdiğim, biraz daha önem verdiğim. başlangıçta dogruydu belki. sıradan bir serüven, rastgele bir ilişki gibi başlayıp, gün günden hayatıma yayılan, varlığımı ele geçiren, büyüyüp kök salan bir aşka bedellendin. ve hala bilmiyordun sevgilim ben sende bütün aşklarımı temize çektim anladığındaysa yapacak tek şey kalmıştı sana bütün kazananlar gibi terk ettin yaz başıydı gittiğinde, ardından, senin için üç lirik parça yazmaya karar vermistim. kimsesiz bir yazdı. yoktun. kimsesizdim. çıkılmış bir yolun ilk durağında bir mevsim bekledim durdum. çünkü ben aşkın bütün çağlarından geliyordum. sanırım lirik sözcüğü en çok yüzüne yakışıyordu yüzündeki küskün kedere, gür kirpiklerinin altından kısık lambalar gibi ışıyan gözlerine çerçevesine sığmayan munis, sokulgan, hüzünlü resimlerine lirik sozcüğü en çok yüzüne yakışıyordu yaz başıydı gittiğinde. sersemletici bir rüzgar gibi geçmişti mayıs. seni bir şiire düşündükçe kanat gibi, tüy gibi, dokunmak gibi uçucu ve yumuşak şeyler geliyordu aklıma. önceki şiirlerimde hiç kullanmadığım bu sözcük usulca düşüyordu bir kağıt aklığına, belki de ilk kez giriyordu yazdıklarıma, hayatıma. yaz başıydı gittiğinde. bir aşkın ilk günleriydi daha. aşk mıydı, değil miydi? bunu o günler kim bilebilirdi? "eylül'de aynı yerde ve aynı insan olmamı isteyen" notunu buldum kapımda. altına saat:16.00 diye yazmıştın, ve 16.04'tü onu bulduğumda. daha o gün anlamalıydım bu ilişkinin yazgısını takvim tutmazlığını aramızda bir düşman gibi duran zaman'ı daha o gün anlamalıydım benim sana erken senin bana geç kaldığını gittin. koca bir yaz girdi aramıza. yaz ve getirdikleri. döndüğünde eksik, noksan bir şeyler başlamıştı. sanki yaz, birbirimizi görmediğimiz o üç ay, alıp götürmüştü bir şeyleri hayatımızdan, olmamıştı, eksik kalmıştı. kırılmış bir şeyi onarır gibi başladık yarım kalmış arkadaşlığımıza. adımlarımız tutuk, yüreğimiz çekingen, körler gibi tutunuyor, dilsizler gibi bakışıyorduk. sanki ufacık bir şey olsa birbirimizden kaçacaktık. fotoromansız, trüksüz, hilesiz, klişesiz bir beraberlikti bizimki. zamanla gözlerimiz açıldı, dilimiz çözüldü güvenle ilerledik birbirimize. gittin. şimdi bir mevsim değil, koca bir hayat girdi aramıza. biliyorum ne sen dönebilirsin artık, ne de ben kapıyı açabilirim sana. şimdi biz neyiz biliyor musun? akıp giden zamana göz kırpan yorgun yıldızlar gibiyiz. birbirine uzanamayan boşlukta iki yalnız yıldız gibi acı çekiyor ve kendimize gömülüyoruz bir zaman sonra batık bir aşktan geriye kalan iki enkaz olacağız yalnızca kendi denizlerimizde sessiz sedasız boğulacağız ne kalacak bizden? bir mektup, bir kart, birkaç satır ve benim su kırık dökük şiirim sessizce alacak yerini nesnelerin dünyasında ne kalacak geriye savrulmuş günlerimizden bizden diyorum, ikimizden ne kalacak? şimdi biz neyiz biliyor musun? yıkıntılar arasında yakınlarını arayan öksüz savaş çocukları gibiyiz. umut ve korkunun hiçbir anlam taşımadığı bir dünyada bir şey bulduğunda neyi, ne yapacağını bilmeyen çocuklar gibi ve elbet biz de bu aşkta büyüyecek her şeyi bir başka aşka erteleyeceğiz kış başlıyor sevgilim hoşnutsuzluğumun kışı başlıyor bir yaz daha geçti hiçbir şey anlamadan oysa yapacak ne çok şey vardı ve ne kadar az zaman kış başlıyor sevgilim iyi bak kendine gözlerindeki usul şefkati teslim etme kimseye, hiçbir şeye upuzun bir kış başlıyor sevgilim ayrılığımızın kışı başlıyor giriyoruz kara ve soğuk bir mevsime. kitaplara sarılmak, dostlarla konuşmak, yazıya oturup sonu gelmeyen cümleler kurmak, camdan dışarı bakıp puslu şarkılar mırıldanmak... böyle zamanlarda her şey birbirinin yerini alır çünkü her şey bir o kadar anlamsızdır içimizdeki ıssızlığı dolduramaz hiçbir oyun para etmez kendimizi avutmak için bulduğumuz numaralar bir aşkı yaşatan ayrıntıları nereye saklayacağınızı bilemezsiniz çıplak bir yara gibi sızlar paylaştığınız anlar, eşyalar gözünüzün önünde durur birlikte yarattığınız alışkanlıklar korkarsınız sözcüklerden, sessizlikten de; bakamazsınız aynalara, cağrışımlarla ödeşemezsiniz dışarda hayat düşmandır size içeride odalara sığamazken siz, kendiniz bir ayrılığın ilk günleridir daha her şey asılı kalmıştır bitkisel bir yalnızlıkta gün boyu hiçbir şey yapmadan oturup kulak verdiğiniz saat tiktakları kaplar tekin olmayan göğünüzü geçici bir dinginlik, düzmece bir erinç suyu boşalmış bir havuz, fişten çekilmiş bir alet kadar tehlikesiz bakınıp dururken duvarlara boş bir çuval gibi, çalmayan bir org gibi, plastik bir çiçek, unutulmuş bir oyuncak, eski bir çerçeve gibi, hani, unutsam eşyanın gürültüsünü, nesnelerin dünyasinda kendime bir yer bulsam, dediğimiz zamanlar gibi kendimizin içinden yeni bir kendimiz çıkarmaya zorlandığımız anlar gibi yeni bir iklime, yeni bir kente, bir tutkunluk haline, bir trafik kazasına, başımıza gelmiş bir felakete, işkenceye çekilmeye, ameliyata alınmaya kendimizi hazırlar gibi yani dayanmak ve katlanmak için silkelerken bütün benliğimizi ama öyle sessiz baktığımız duvarlar gibi olmaya çalışırken, ve kazanmış görünürken derinliğimizi ne zaman ki, yeniden canlanır bağışlamasız belleğimizde bir an'ın, yalnızca bir an'ın bütün bir hayatı kapladıgı anlar o tiktaklar kadar önemsiz kalır şimdi hayatımıza verdiğimiz bütün anlamlar denemeseniz de, bilirsiniz hiç yakın olmamışsınızdir intihara bu kadar bana zamandan söz ediyorlar gelip size zamandan söz ederler yaraları nasıl sardığından, ya da her şeye nasıl iyi geldiğinden. zamanla ilgili bütün atasözleri gündeme gelir yeniden. hepsini bilirsiniz zaten, bir işe yaramadığını bildiğiniz gibi. dahası onalar da bilirler. ama yine de güç verir bazı sözler, sözcükler, öyle düşünürler. bittiğine kendini inandirmak, ayrılığın gerçeğine katlanmak, sırtınızdaki hançeri çıkartmak, yüreğinizin unuttuğunuz yerleriyle yeniden karşılaşmak kolay değildir elbet. kolay değildir bunlarla baş etmek, uğruna içinizi öldürmek. zaman alır. zaman, alır sizden bunların yükünü o boşluk dolar elbet, yaralar kabuk bağlar, sızılar diner, acılar dibe çöker. hayatta sevinilecek şeyler yeniden fark edilir. bir yerlerden bulunup yeni mutluluklar edinilir. o boşluk doldu sanırsınız oysa o boşluğu dolduran eksilmenizdir gün gelir bir gün başka bir mevsim, başka bir takvim, başka bir ilişkide o eski ağrı ansızın geri teper. dilerim geri teper. yoksa gerçekten bitmişsinizdir. zamanla yerleşir yaşadıkların, yeniden konumlanır, çoğalır anlamları, önemi kavranır. bir zamanlar anlamadan yaşadığın şey, çok sonra değerini kazanır. yokluğu derin ve sürekli bir sızı halini alır. oysa yapacak hiçbir şey kalmamıştır artık mutluluk geçip gitmiştir yanınızdan her şeye iyi gelen zaman sizi kanatır ölmüş saadeti karşılaştır yaşayan mutsuzlukla günlerin dökümünü yap benim senden, senin benden habersiz alıp verdiklerini kim bilebilir ikimizden başka? sözcüklerin ve sessizliklerin yeri iyi ayarlanmış bir ilişkiyi, duyguların birliğini, bir aşkı beraberlik haline getiren kendiliğindenliği yani günlerimiz aydınlıkken kaçırdığımız her şeyi bir düşün emek ve aşkla güzelleştirilmiş bir dünya şimdi ağır ağır batıyor ve yokluğa karışıyor orada ölmüş saadeti karşılaştır yaşayan mutsuzlukla bunlar da bir işe yaramadıysa demek yangından kurtarılacak hiçbir şey kalmamış aramızda bu şiire başladığımda nerde, şimdi nerdeyim?
@yunuskurtay74913 жыл бұрын
solgun yollardan geçtim. bakışımlı mevsimlerden ikindi yağmurlarını bekleyen yaz sonu hüzünlerinden gün günden puslu pencerelere benzeyen gözlerim geçti her çağın bitki örtüsünden oysa şimdi içimin yıkanmış taşlığından bakarken dünyaya yangınlarla bayındır kentler gibiyim: çiçek adlarını ezberlemekten geldim eski şarkıları, sarhoşların ve sucluların unuttuklarını hatırlamaktan uzun uzak yolları tarif etmekten haydutluktan ve melankoliden giderken ya da dönerken atlanan eşiklerden duyarlığın gece mekteplerinden geldim bütünlemeli çocuklarla geçti gençliğimin rüzgara verdiğim yılları dokunmaların ve içdökmelerin vaktinden geldim. bu şiire başladığımda nerde, şimdi nerdeyim? yaram vardı. bir de sözcükler sonra vaat edilmiş topraklar gibi sayfalar ve günler ışık istiyordu yalnızlığım kötülükler imparatorluğunda bir tek şiir yazmayı biliyordum ilerledikçe...kaybolup gittin bu şiirin derinliklerinde aşk ve acı usul usul eriyen bir kandil gibi söndü daha şiir bitmeden. karardı dizeler. ask...bitti. soldu siir. büyük bir şaşkınlık kaldı o fırtınalı günlerden daha önce de başka şiirlerde konaklamıştım ağır sınavlar vermiştim değişen ruh iklimlerinde aşk yalnız bir operadır, biliyordum: operada bir gece uyudum, hiç uyanmadım. barbarların seyrettiği tarapezlerden geçtim her adımda boynumdan bir fular düşüyordu el kadar gökyüzü mendil kadar ufuk birlikte çıkılan yolların yazgısıdır: eksiliyorduk mataramda tuzlu suyla, oteller kentinden geldim her otelde biraz eksilip, biraz artarak yani coğalarak tahvil ve senetlerini intiharlarla değiştirenlerin birahaneler ve bankalar üzerine kurulu hayatlarında ağır ve acı tanıklıklardan geçerek geldim. terli ve kirliydim. sonra tımarhanelerde tımar edilen ruhum maskeler ve çiçekler biriktiriyordu linç edilerek öldürülenlerin hayat hikayelerini de... korsan yazıları, kara şiirleri, gizli kitapları ve açık hayatları seviyordu. buraya gelirken uzun uzak yollar için her menzilde at değiştirdim atlarla birlikte terledim yolları ve geceleri ödünç almadım hiç kimseden hiçbir şeyi çıplak ve sahici yaşayıp çıplak ve sahici ölmek için panayır yerleri...panayır yerleri... ölü kelebekler...ölü kelebekler... sonra dünyanın bütün sinemalarında bütün filmleri seyrettim. adım onların adının yanına yazılmasın diye acı çekecek yerlerimi yok etmeden acıyla baş etmeyi öğrendim. yoksa bu kadar konuşabilir miydim? ipek yollarında kuzey yıldızı aşkın kuzey yıldızı sanırsın durduğun yerde ya da yol üstündedir oysa çocukluktan kalma gökyüzünde hileli zar ölü yanardağlar, ölü yıldızlar ve toy yaşın bilmediği hesap: ışık hızı aşkın bir yolu vardır her yaşta başka türlü geçilen aşkın bir yolu vardır her yaşta biraz gecikilen gökyüzünde yalnız bir yıldız arar gözler gözlerim aşkın kuzey yıldızıdır bu yazları daha iyi görülen ben, öteki, bir diğeri ona doğru ilerler ilerlerim zamanla anlarsın bu bir yanılsama ölü şairlerin imgelerinden kalma sen de değilsin. o da değil kuzey yıldızı daha uzakta yeniden yollara düşerler düşerim bir şiir yaşatır her şeyi yaşamın anlamı solduğunda ben yoluma devam ederim. bitmemiş bir şiirin ortasında darmadağınık imgeler, sözcükler ve kafiyeler yaşamsa yerli yerinde yerli yerinde her şey şimdi her şey doludizgin ve çoğul şimdi her şey kesintisiz ve sürekli bir devrim gibi şimdi her şey yeniden yüreğim, o eski aşk kalesi yepyeni bir mazi yarattı sözcüklerin gücünden dönüp ardıma bakıyorum yoksun sen ey sanat! her şeyi hayata dönüştüren
@bosiste6010 ай бұрын
Çok teşekkürler
@dilekturkmen19176 ай бұрын
Nerdeyse ezberleyecegiz😊
@aysenurorakci69913 жыл бұрын
Bir şiir hikâyemin parçası olması canım acıya acıya dinliyorum yıllanmış şiirimle her kelimesi ciğerime batıyor.. üzülmeyi bu kadar haketmez bir insan bir kadının ayakta kalma savaşı bir şiir..
3 жыл бұрын
Benim kadar kaybettiğinde burda buluşalım Göknur.
@hilalulkudogruyol7923 жыл бұрын
Kaç yıl geçerse geçsin en sevdiğim şiir olarak kalacaksın.
@omerkeski742 жыл бұрын
Geri dönüp baktığım zaman umarım bu kadar hassas kırılgan olan kalbimin enkazı hafiflemiştir.
@elifelif1893 Жыл бұрын
Hafifliyor ben artık acı çekerek dinlemiyorum keyifle dinliyorum
@gulsenaslan6063 жыл бұрын
2013 te ilk dinledim o günden beri yılda bir kaç kez dinlerim 2021 ve hep dinleyip kaybolacağım güzel bir şiir
@nidasahinl3 жыл бұрын
ölü bir yılan gibi yatıyordu aramızda; yorgun, kirli ve umutsuz geçmişim. Oysa bilmediğin bir şey vardı sevgilim. *Ben sende bütün aşklarımı temize çektim*
@filizkaya46683 жыл бұрын
💔
@turkancelik666326 күн бұрын
Herşey birbirinin yerini alır.....Kendimde ki ayrıntıları nereye saklayacağımı bilmiyorum!
@zeynepcoban66422 жыл бұрын
Herkes her şeye kavuşmuşta ben Bi köşeye yığılıp kalmışım gibi bi hayat.
@lost54594 жыл бұрын
"Aşk bitti soldu şiir..."
@serpilekaya22412 жыл бұрын
Her aklıma geldiğinde Defalarca kez dinledim .. defalarca kez ağladım .. ve defalarca kez hatırladım …
@kerimeekiz45623 жыл бұрын
Ben hala aynı yerdeyim sadece onunla ilk ve sonsuz olacak'sın yüreklim Emeğinize sağlık Teşekkürler SAYGILAR...
@AhmetOzbek-b1v15 күн бұрын
'Ayrılığımızın kışı' çoktan başlamış ve ben ölesiye ÜŞÜYORUM... üşümem soğuktan değil SENSİZLİKTEN... Kış elbet bahara döner fakat ıssız ve eksik hissetmenin verdiği ıstırap geçer mi bilmiyorum! Kaybolup gidiyorum bir şiirin tenhasında ve sen yoksun! Acı çekecek yerlerim en büyük sermayemdi yok etmeye kıyamadan onunla yaşamayı öğrendim sensiz yaşamaya yaşamak denilirse...Yani demem o ki YAŞIYORUM ÖLÜMÜNE, yada ÖLEREK YAŞIYORUM...
@benmete4 жыл бұрын
Daha kaç kere dinlerim diye düşünüyorum her seferinde.. hala düşünüyorum...
@benmete2 жыл бұрын
2 yıl olmuş. Önceside vardı. Ve hala dinliyorum. Bir şiir ne anlatır derseniz hee dinlediğiniz daha fazla şey anlatır. Yaşadıkça fark edeceksiniz
@NurAkaya3 жыл бұрын
Beni hıçkıra hıçkıra ağlatan ilk şiir...
@hace33802 жыл бұрын
Ağlayabiliyorsan atlatmışsın demektir. Ağladıysan beraatini almışsındır.
@mpandb4 жыл бұрын
Eylül'de aynı yerde , aynı insan olmamı isteyen notunu buldum kapımda Altına 16:00 diye yazmıştın ve 16:04'tü onu bulduğumda. Daha o gün anlamalıydım bu ilişkinin yazgısını Takvim tutmazlığını Aramızda bi düşman gibi duran zamanı Daha o gün anlamalıydım benim sana erken , senin bana geç kaldığını Gittin koca bir yaz girdi aramıza.
@kerimeekiz45623 жыл бұрын
Ben hala aynı yerdeyim yüregin'de benim'le ben biliyorum Emeğinize sağlık Saygılar...
@deryadolas83433 жыл бұрын
"Dönüp ardıma bakıyorum yoksun sen." Üç yıldır yoksun belki beş de olacak kim bilir!
@cinoturan1350 Жыл бұрын
nasil bir siirsinki sen bulasinca ayrilamadigim....