Stef Bos Witsand (live in Carré)

live in Carré tijdens het concert van de cd Stom

[@arnoniem1978]

Het verhaal van een worsteling die voor velen herkenbaar is denk ik, los van plaats, tijd of leeftijd. Ik, of vele anderen, hadden daar op hetzelfde strand hetzelfde kunnen ervaren. Net als zoveel liedjes van Stef Bos een heel universeel nummer dat me telkens weer raakt.

[@didinachtergaele]

Een mooi man, een mooi mens.

[@Bertranddeghaul]

magisch mooi, een van de allermooiste liedjes ooit geschreven en gezongen, ik was zoals altijd er even stil van

[@johanfouche5407]

Hallo Stef, baie dankie vir die liedjie, ekt jare gelede jou cd gekoop net vir die liedjie, ek het grootgeword in Witsand, en my pa is nog die enigste oorlewende visserman....ons verlang baie na Witsand...n deel van ons siel sal altyd daar wees...my ma het voor haar dood n boek geskryf oor Witsand...en as ek dit lees loop n traan....groete johan

[@TWO2440]

Kunst met een zeer grote K. Bedankt Stef voor al die prachtige nummers.

[@AfrikaansPretoria]

Niet alleen een heel mooi nummer maar ook een hele mooie plaats in Suid Afrika....

[@ddennijs]

man man man.... deze vent heeft een heel mooi stem en de toon hoogtes die hij gebruikt! echt te gek....

[@nirdoshveen8890]

ddennijs k

[@mieke2470]

Pas als je zoiets heb beluisterd kun je zeggen dat je van muziek bent gaan houden . . supermooie stem en wat een tekst . . om stil van te worden . . .

[@nirdoshveen8890]

Wat een heeel mooi lied dank je

[@nelkamphuis]

Mooi,...!! een equivalent van 'Het dorp' .

[@PetraStaal]

Magistraal Mooi!!

[@EpicestNameEver]

Oogstrelend Mooi.

[@ODULSRESSIV]

Complimentje van een belg... Hij doet me denkenaan Jacques Brel !!!! Hoor hem ool graag bezig in het Afrikaner, vooral met Johannes Kerkorrel... Ludo

[@robertrooij4927]

Witsand - Stef Bos (liedtekst) Waar de brede rivier Zich verliest in de zee Waar een wolk in de verte Het zonlicht breekt En de tijd ademt traag Want de tijd die slaapt In die armen van die baai Waar die suidoos waai En ik volg mijn schaduw Langs een eindeloos strand Tot de zon ondergaat In het binnenland In Witsand Waar je voelt dat er niets Is gemaakt om te blijven Waar je omkijkt en ziet Hoe je sporen verdwijnen Want de golven die komen En de golven die gaan En de zee die beweegt Op de maat van de maan In een land waar de toekomst Vecht met het verleden Ver van hier In onrustige steden Ver van dit strand In Witsand En ik loop door de jaren langs een eindeloos strand En ik probeer te verklaren Hoe ik hier ben beland Hoe sterk is het toeval Hoe sterk is het lot Ben ik wie ik zijn wou Is het dit wat ik zocht En ik praat met de zee En ik praat met de doden En ik mis soms een god Om in te geloven Zoals ik toen ik klein was Vlak voor het slapen Wist dat er iemand Over mij waakte Nu sta ik hier 's nachts Ik kijk naar de sterren En weet niet goed meer Wat ik moet zeggen Ik voel me soms moe Ik voel me soms leeg Hoe langer ik leef Hoe minder ik weet Hoe minder ik denk In goed en in kwaad In waarheid en leugen In liefde en haat Geef mij maar de wolken Geef mij maar de lucht Ik kan er uren naar kijken Misschien is dat het geluk Misschien ligt daar het geluk...

[@boomroomxl2900]

prachtig...

[@Tijn-NL]

Kippenvel; ontroerend...

[@Noordman64]

Weldadig

[@AlexiA25100]

Weldadig