کتاب صوتی یادداشت های زیرزمینی اثر فئودور داستایفسکی

داستایفسکی در یادداشت‌های زیرزمینی از زبان مردی سخن می‌گوید که از آگاهیِ زیاد نسبت به سایر مردم عادی، به کنج انزوای زیرزمینش خزیده و گویی مقابل فلاکت روزگار و جهالت مردم مشغول طغیانی منفعلانه است. زیرزمین در اینجا نمادی از بریدگی از اجتماع و بیگانگی است.
او نسبت به همه‌چیز، شکایت دارد. خودش را از دیگران جدا می‌داند و در مقابل تمام رفتارهای انسان‌های اطرافش و روشن‌بینی‌های دروغین طغیان می‌کند. طغیانی منفعلانه که تنها در اعتراض و نوشتنِ یادداشت‌هایش در کنج همان زیرزمین خلاصه می‌شود. او رنج می‌کشد و دلیل رنج کشیدنش را دانستنِ بیش از حد می‌داند. و از همین رو خودش را در بخشی به یک موش تشبیه می‌کند که در میان این مردم به ناچار به گوشه‌ای خزیده و پناه برده است.
همانطور که داستایفسکی پیش از شروع رمان می‌گوید، در بخشِ اول کتاب یعنی زیرزمین، مرد زیرزمین سعی در معرفی خودش به ما دارد. ولی او هرچقدر که بیشتر از خودش می‌گوید ما کمتر او را می‌شناسیم. ما به حرف‌های او اعتماد زیادی نداریم زیرا آنقدر گفته‌هایش پاراروکسی و متناقض است که ما تا آخر نمی‌توانیم هویتِ ثابت و مشخصی را به او نسبت بدهیم.
شاید حتی خودش هم از این هویت مشخص دوری می‌کند. او کیست؟ خودش هم نمی‌داند. زیرا تمام حرف‌هایش ضد و نقیض است. برای مثال او لحظه‌ای خود را موجود خبیثی می‌داند، در صورتی که لحظه بعد این موضوع را رد می‌کند و می‌گوید که آزارش به مورچه هم نمیرسد. او از طرفی پارانوئید دارد و همینطور شخصی سادومازوخیسمی است. چرا که بعضی اوقات از قصد موجب آزار دیگران می‌شود، و از طرفی سعی دارد خودش را خوار و خفیف نشان دهد، و گویا از اینکه دیگران او را تحقیر کنند لذت می‌برد. انگار که این مورد تحقیر واقع شدن هدف اوست.
از دیگر خصایص عجیب او این است که از همان ابتدا خود را موجود بیمار و ضعیفی نشان می‌دهد که درد‌های جسمی زیادی دارد ولی حتی از دکتر رفتن هم طفره می‌رود.

[@shahlakhalifpour4119]

عااااالی بود🙏💐

[@atiyehpayamikia6437]

خوانش به دلنشین سپاس بی پایان💙💙💙🧡🧡🧡💜💛💜💚💚💚🙏🙏🙏🙏

[@ketabkhanesotii]

متشکرم🙏

[@mahmooddavarnia9192]

راستش خیلی تعریف نوشته هاش را و بخصوص قمار باز را شنیده بودم ولی شنیدن اینرا هم تمام نخواهم کرد .خودش را جای یک جامعه شناس و روانشناس و مردم شناس گذاشته و حقیقتا حرف های بی اساس و انهم انتقادی و بدون راه حل میدهد.اخه کدام انسانی از درد و انهم درد دندان لذت ؟!!! میبرد .تناقص گویی و غیر واقع بینی تا اینحد از عجایب است.درد یعنی رنج و عذاب و البته تبلور خارجی دارد مثل درد دندان و یا هر درد دیگری . و لذت نقیض انست و البته لذت تبلور خارجی ندارد و بلکه لذت عدم وجود درد و رنج و غصه و هر گونه حس ناخوشایند است .یعنی شما شاد ترین و لذت بخش ترین لحظات زندگی را که مرور بفرمایید در ذات خود چندان اش دها نسوزی نیستند و بلکه فقط فقدان درد و رنج و غم و اه و افسوس و محنت و فقدان .......و گرسنگی هستند و فر مایشاتی از قبیل لذت بردن از درد از ان جملات قصار است که سبب رشد دوتا شاخ بر پیشانی ادمی میشود و ما را از دنبال کردن بقیه قصه و سایر نوشته های این اقای صاحب عنوان منصرف میسازد و البته خیلی دلم کسی که حوصله شنیدن این حرف را تا پایان داشته ،مقصود و هدف نوشته را بفرمایند و .... ولی در هر حال درود و صد درود بر شرف نویسندگان و شعرای خودما ن. اخه هر بیت حافظ ارزش بیش از تمام این مطلب دارد .هر بیت حافظ به واقع بیت الغزل معرفت است ببینید: نهال دشمنی برکن درخت دوستی بنشان ۲۰۰ تا ۲۰۰۰ صفحه شرح ناب و لذت بخش را اقتضا میکند شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین حائل کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها از کجاش باید شروع کرد ؟ از نظمش؟ از مضمونش ؟ از لطافت کلا مش ؟ از شیرینی سخنش ؟ از عطر دل انگیز ش؟ از مضمونش ؟ حافظ سرا پا شهد و شیرینی در کاممان میریزد و بارقه های امید در در جسم و جان ما شعله ور میسازد و از شما انسان جدیدی میسازد : انسانی شاد صبور مهربان و بخشنده و امیدوار!!!! درود و صد درود بر روان پاکش باد .حیف که انچنان که لازم است از او در پرورش انسانها بهره گرفته نمیشود!!!! بنظرم باید از همان کودکی در منزل و سپس در مراحل بعدی و همیشه و مدام همدم همه مردم سراسر گیتی باشد. و حالا پیام خیام م م م .او با یک جلد کتاب حدودا ۵۰ الی ۷۰ صفحه ای توان انرا دارد که تمام مردم زمین را متحول کند و اغاز سفر تحول را ببینید چگونه می اغازد: این راه دراژ را باز امده ای کو که به ما گوید راز !! لغت به لعت و بیت به بیت از همه نظر و خاصه از منظر جلوه های پر جلال هنری و مفهومی شروع طو فانی افکار جدید و نو را در ذهن ما کلید میزند!!! و سپس میفرماید ان گل که پژمرد نخواهد رست و ......... و جنگ هفتاد و دو ملت همه را عدر بنه چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند و با همین ۳ الی چهار خط دکان دغل بازان ریا کار را تخته میکند تا برسیم به روانشاد فروغ فرخزاد با متن هول انگیز تولدی دیگر و و سپس بهرام مشیری با متن روباه درون و ..... طولانی شد.ولی عرضم را از زبان حافظ عزیز به پایان میرسانم: سالها دل طلب جام جم از ما میکرد و انچه خود داشت ز بیگانه تمنا میکرد گوهری که از صدف کون و مکان خارج بود طلب از گمشدگان لب دریا میکرد

[@ketabkhanesotii]

علاقه شما به شاعرانی مثل حافظ رو تحسین می کنم اما بهتره زندگی نامه داستایفسکی رو با دقت بخونید داستایوفسکی به خاطر شخصیت برجسته و استثنایی‌اش، افسردگی و تضاد خود را با خلق آثار ادبی جبران کرد و شخصیت‌های فراموش نشدنی رمان‌های او نیز از همین تضادها برخوردارند و میزان شیطان صفتی یا فرشته واری، شهوت یا پرهیزکاری آن‌هاست که کاراکتر قوی و جذاب آن‌ها را به وجود می‌آورد. پرسوناژ ایدئال داستایوفسکی را در ویکتور_هوگو نویسنده‌ی فرانسوی همزمان او می‌بینیم که در عین آفریدن شاهکار ادبی و ابدی «بینوایان» با همه‌ی دلتنگی و افسردگی که داشت توانست مرد سیاسی و اجتماعی بی باکی هم باشد. داستایوفسکی توانست از نگون بختی‌ها و ضربه‌ها و سیاهی‌های زندگی و حتی بیماری فراتر رود و در اجتماعی دیگر از خود نویسنده‌ای عظیم بسازد.