Η ατμοσφαιρα στο ηρωδειο ηταν ξεχωριστη. Ειχα την τυχη να ειμαι αναμεσα στους θεατες. Η συμπραξη της συμφωνικης ορχηστρας της Σμυρνης και του ΓΙΩΡΓΟΥ ΝΤΑΛΑΡΑ ηταν ιδανικη. Συγκινουμαι διπλα επειδη αυτα τα ακουσματα μου θυμιζουν τον τοπο που γεννηθηκα.
Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Γιώργος Νταλάρας Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο. Στ’ ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε αμαρτία μου να `χα κι εγώ μιαν αγάπη μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο. Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.